2,526 matches
-
m-a trezit acum la realitate: Prostule, nu vezi că e vorba doar de o brichetă? Țăranii din împrejurimi, săraci, o sărăcie pe care noi refugiații o înțelegeam într-un fel de solidaritate de soartă, neputând să-și procure o brichetă nouă (nici nu mai erau în penuria generală), se foloseau de fabricate proprii, confecționate din tuburile goale ale cartușelor (erau peste tot după abandonarea frontului de război), la care adăugau vată îmbibată în „gaz” și o rotiță metalică de la mai
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
nici nu mai erau în penuria generală), se foloseau de fabricate proprii, confecționate din tuburile goale ale cartușelor (erau peste tot după abandonarea frontului de război), la care adăugau vată îmbibată în „gaz” și o rotiță metalică de la mai vechile brichete aruncate, ca mecanism de aprindere. Alții foloseau pentru a aprinde țigările noduroase (tot de aceeași fabricație, cu hârtie de ziar sau pănuși de porumb), milenarul amnar cu iască uscată... Dar frica a rămas. A fost o umbră intrinsecă condiției de
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
însărcinată din senin. Ziarul meu favorit, „Cotidianul“? Ei, aș! Mai nou e preocupat de scandalul divelor Andreea Marin și Mihaela Rădulescu. „Gazeta Sporturilor“? Pe Tolontan îl cred în stare să scrie un articol mișto despre Fericiri, între alte două despre bricheta aruncată din cer, dar se abține pentru că totuși e șeful unui ziar care trebuie să se vândă. „Gândul“? Pe Cristian Tudor Popescu îl văd săptămânal simțind până în măduva oaselor că viața e în altă parte, dar cum să renunțe la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
înalt cu părul negru, jachetă în dungi agățată de umăr, un soț, tată, om de afaceri, un american. Am bifat punctele la fel cum un bărbat și-ar verifica buzunarele ca să se asigure că are la el portofelul, cheile și bricheta, dacă fumează. Eu nu fumez. Am urcat cele cinci trepte până în bucătărie. Un exemplar din Bucuria de a găti, pătat cu așteptările și ingredientele câtorva sute de cine, stătea deschis pe bar. Scaunul înalt din colț purta urmele unei lupte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
și se înghesui pe scaunele tapițate care miroseau așa de bine că îți venea să le mănânci. Poate ar trebui să te apuci și tu de fumat, spuse el scoțând din buzunar un pachet turtit de Lucky Strike și împinse bricheta în aprinzătorul de pe bord. Nu o să îți vindece gâtul, dar cel puțin o să ai o scuză. Ținu capătul incandescent al brichetei lipit de țigară, inhală adânc și apoi suflă fumul. Aroma tutunului pluti spre mine, mai dulce decât mirosul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
te apuci și tu de fumat, spuse el scoțând din buzunar un pachet turtit de Lucky Strike și împinse bricheta în aprinzătorul de pe bord. Nu o să îți vindece gâtul, dar cel puțin o să ai o scuză. Ținu capătul incandescent al brichetei lipit de țigară, inhală adânc și apoi suflă fumul. Aroma tutunului pluti spre mine, mai dulce decât mirosul de piele nouă, mai puternică decât gazele înțepătoare ale mașinilor care treceau. M-am prins cu mâinile de portiera albastră a mașinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
lungi dărâmă obiecte. Visez să le zdrobesc pe toate. M-am întins și am luat un pachet de țigări pe care Harry îl lăsase pe scaunul din față. Ținând cartea cu o mână, am scos o țigară și am aprins bricheta. Nici măcar nu știam ce fac, până când am inhalat. Mirosul tatei mă învălui. Abia puteam să mai respir. Am deschis în grabă portiera ca să iau puțin aer. Cartea îmi căzu din poală pe asfalt. Anne se uita la mine de pe smoala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
că sunt acolo. Dar un aparat de fotografiat poate fi introdus oriunde. Au până și fotografii de copii În pântece. Cumva au băgat un aparat foto acolo. Tocmai am făcut rost de un Minox nou care e mic cât o brichetă. Nu fi stupid, Lionel. Nici n-ar ști. Te asigur. N-ar ști ce se Întâmplă. Pozele pot fi de preț. Prinzi un delincvent, vinzi povestea la Look. Le faci felul și polițiștilor În același timp, și lui Lindsay, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Deaconu, arbitru de fotbal mediocru, care a ieșit în evidență până acum doar prin relațiile de cumetrie pe care le are în fruntea FRF? A oprit în mod aproape scandalos meciul de fotbal Rapid-Steaua, pe motiv că a primit o brichetă în cap. Am scris în mod aproape scandalos, iar mulți vor sări, spunând că, prin asemenea afirmație, susțin violența în fotbal. Nici vorbă. Scandalos nu e faptul că l-a oprit, ci că s-a străduit să facă un circ
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
a oprit, ci că s-a străduit să facă un circ penibil, ciucindu-se la pământ de la o lovitură primită cu câteva secunde și cu câțiva metri buni înainte, arătând în mod evident, ca un actor prost de telenovelă, că nu bricheta l-a lovit cu forță, ci o idee: anume aceea că, făcând puțin circ, are șansa de a ajuta în mod jalnic o echipă să ajungă la milioanele din Liga Campionilor. Repet, modul în care a făcut-o e scandalos
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
greu de crezut că spectatorii care, o dată pe săptămână, se transformă în brute iraționale vor suferi crize de conștiință când vor vedea că întreruperea unui meci se lasă cu decorații. E greu de crezut deci că nu vor mai zbura brichete spre capete decorate sau nedecorate, că galeriile adverse se vor îmbrățișa în timpul meciurilor în urma semnalului dat de jucătorul-actor din fruntea țării, că violența verbală, condiție premergătoare și decisivă pentru violențele de orice alt tip, vor fi stopate de un președinte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
s-ar fi subliniat mai întâi faptul că Rapid e vinovat pentru organizarea deficitară, ceea ce e corect. Dar ar mai fi stipulat și altceva decizia: că Steaua are meritul de a fi fost pe teren când arbitrul a primit o brichetă în cap, că Steaua trebuie deci să câștige când suporterii din tribună sunt violenți, chiar dacă pe teren a pierdut. Mesaj antiviolență, într-adevăr. Dacă însuși președintele a considerat că arbitrul a făcut bine întrerupând meciul, ba chiar un bine aproape
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
Nu este nici o aluzie la tradiționalii „câini roșii“. În poveste e vorba de o iluzie cu care încearcă, pe la diverse talk-show-uri, să ne hrănească domnul George Copos și câțiva dintre angajații domniei sale de la clubul Rapid. Anume, aceea că aruncarea celebrelor brichete în teren la meciul cu Steaua nu e o problemă organizatorică a clubului... organizator. În bunul spirit românesc, litera legii a ajuns, și în acest caz, doar o gaură de vierme prin care te poți strecura spre o infinitate de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
nu ar mai fi transpirat, astăzi, să ascundă prin coșterețe improvizate patrupedele Bucureștiului. Dacă organizatorii meciului-scandal ar fi luat măsurile de securitate cuvenite și s-ar fi abținut de la ieșiri spectaculoase în decor, nu am fi asistat la averse de brichete și scuipați la moderat. Așa, suntem singura nație din Europa care poate omologa, fără nici un fel de problemă, un nou produs cultural: bricheta cu aripi și cap de câine. DAMELE GAZETIERE Emilia CHISCOP Tristul destin al unui ziar Ziarele sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
și s-ar fi abținut de la ieșiri spectaculoase în decor, nu am fi asistat la averse de brichete și scuipați la moderat. Așa, suntem singura nație din Europa care poate omologa, fără nici un fel de problemă, un nou produs cultural: bricheta cu aripi și cap de câine. DAMELE GAZETIERE Emilia CHISCOP Tristul destin al unui ziar Ziarele sunt ca și oamenii care le fac sau a căror viață e împăturită între paginile lor. Unele au o soartă bună, altele au un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
tristă, încât, când vine vorba despre echipa mea de suflet, prefer să schimb subiectul. Urmăresc, atunci, detașat, obiectivat (fără patimă de susținător care ar avea, colateral, ceva de câștigat) mizerabilele evoluții din campionatul nostru cel de toate zilele: scandalul cu bricheta aruncată în capul arbitrului la meciul Rapid-Steaua, penalty-ul inventat prin care Poli Iași a bătut pe CFR Cluj, revolta lui Trică, disperarea lui Andone, scrupulozitatea morală a lui Becali ori Copos... Un show absolut penibil, sordid, cu fotbaliști care fug
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
pus atât de puternic amprenta asupra practicii, încât am dat dovadă de o ușurință lipsită de scrupule atunci când a trebuit să țin cu fermitate la preț, fie în epoca postbelică, în comerțul la negru cu articole deficitare precum pietrele de brichetă sau lamele de ras, fie mai târziu, ca autor, la negocierea contractelor cu editori tari de ureche. Prin urmare, am suficiente motive să-i fiu recunoscător mamei pentru faptul că m-a învățat de timpuriu să fiu pragmatic când e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
decât mine. Fără cască de oțel, sub un chipiu mototolit, în fața mea stătea un omuleț firav care a început să turuie cu accent berlinez, ca și când ar fi avut din naștere dispoziția asta molatică. Pe urmă spaima, fiindcă și-a aprins bricheta: țigara pe fața lui morocănoasă care nu spunea nimic. Și ce s-a putut afla mai târziu: pe parcursul războiului, de la campania din Polonia, prin Franța și Grecia, în sfârșit, în peninsula Crimeea, avansase până la gradul de caporal. Mai sus nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
șosea nu mai e loc de întors. Crusta de pământ se rupe brusc. Jos, regiunea de exploatare a lignitului se lărgește până la următoarea linie de surpare. Pretutindeni, „aurul negru“ așteaptă să fie trimis să hrănească termocentralele, să fie comprimat în brichete. În război, ca și în vremuri de pace, Lausitz a fost un ținut bun pentru exploatările de suprafață; tot așa și până în anul căderii Zidului, când am ajuns eu și am văzut mai mult decât era de văzut. Tăcere deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
era conștient și mă privea, fără să-și miște capul, numai cu coada ochiului. Încerca să alcătuiască cuvinte, devenea tot mai clar, m-a rugat cu glas încă tărăgănat să-i dau o țigară, pe care am extras-o, împreună cu bricheta, dintr-un pachet șifonat din buzunarul lui de la piept. Eu, nefumătorul, i-am aprins-o, i-am vârârt-o între buzele al căror tremur s-a potolit imediat. A tras lacom câteva fumuri, a închis ochii, i-a deschis din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
părul coafat, negru-albăstrui, vopsit sau autentic, care fuma fără întrerupere țigări dintr-un portțigaret lung, m-a introdus fără ocolișuri în practica comerțului la negru. Marmeladă din patru fructe, miere artificială, unt de arahide american, ace de gramofon, pietre de brichetă și baterii pentru lanterne, iată ce s-a perindat, cântărit și numărat de mine, pe masa de la bucătărie. În treacăt, am reușit și eu să valorific o parte din lamele de ras ce reprezentau capitalul meu; curând dispuneam de bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
credeam noi, se termina lumea, atât de melancolic se unduiau dealurile. Călătoriile de genul ăsta cu trenul erau obișnuite, se numeau „cursele hârciogilor“. În schimbul a ceea ce îmi mai rămăsese din ceaiul englezesc, al lamelor de ras și al pietrelor de brichetă dorite pretutindeni, pe care le procurasem de pe piața neagră din Köln, am făcut rost de cartofi și de varză albă. Când unei țărănci însărcinate, care împărțea cu muncitorul ei francez statornicit acolo masa și patul, i-am ghicit cu nechibzuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
soba de teracotă. Aici nu era decât în despărțitura din față o sobă de tuci, în jurul căreia ne adunam seara, strânși unul într-altul. Vorbeam potolit și ne refugiam de multe ori într-o tăcere grăitoare. Godinul era alimentat cu brichete de cărbune pe care tatăl le aducea în rucsac de la locul lui de muncă. Își găsise, la mina de lignit din apropiere, un post de ajutor în căsuța portarului. Scrisul lui frumos și citeț îl avantajase. Acum, el ținea evidența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
le aducea în rucsac de la locul lui de muncă. Își găsise, la mina de lignit din apropiere, un post de ajutor în căsuța portarului. Scrisul lui frumos și citeț îl avantajase. Acum, el ținea evidența și controla intrările și ieșirile. Brichetele se dădeau ca plată parțială în natură. Când părinții au găsit în sfârșit o locuință în apropierea serviciului tatei, în satul Oberaußen, li s-au repartizat chiar cantități mai mari de „aur negru“, bucăți zdravene, lunguiețe și brichete în formă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și ieșirile. Brichetele se dădeau ca plată parțială în natură. Când părinții au găsit în sfârșit o locuință în apropierea serviciului tatei, în satul Oberaußen, li s-au repartizat chiar cantități mai mari de „aur negru“, bucăți zdravene, lunguiețe și brichete în formă de ouă. Întreprinderea în care tatăl își găsise de lucru era un complex industrial care scotea nori de aburi prin coșuri așezate la rând și se numea Fortuna Nord, la fel ca, mai târziu, unul dintre capitolele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]