7,741 matches
-
Debussy previne marcarea suplimentară a acesteia care se evidențiază în mod natural și suficient prin plasarea sa în registrul acut, dinamizarea ritmică ( ) și reaparițiile sale ulterioare în contextul discursului. Pauzele situate în debutul motivelor dobândesc funcții expresive la nivelul imaginii conceptuale, limitând în mod deliberat forța de pregnanță a acestora prin deplasarea unităților melodice în raport cu structura metrică sau timpul tare al acesteia. Deopotrivă, Debussy apelează și la efectul diferențierii timbrale a motivelor prin repartizarea acestora în registre diferite, aspect care se
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
care această rectificare ulterioară apare marcată de însuși Debussy. Analiza comparată a celor două ediții utilizate, evidențiază menținerea sunetului fa# în Durand, în timp ce versiunea oferită de Peters recomandă în nota observației de final varianta interpretării motivului cu același sunet . Viziunea conceptuală recurge la o inversare a ordinii de apariție a motivelor expuse inițial, proiectând afirmația acordică introductivă în finalul celei de-a doua ipostaze a materialului tematic. În plan structural, secvențarea acesteia la tonul inferior (re# major) cu modificarea calității ultimului
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
amplificarea efectului pedalei de rezonanță în marcarea sa distinctă a înlănțuirilor armonice. Amplasarea strategică a punctului culminant indică o posibilă proiectare anticipativă a construcției de ansamblu ordonată conform regulilor Secțiunii de Aur, ceea ce și-ar afla ecoul în această viziune conceptuală încărcată de simboluri ezoterice. Vârful maxim de dinamică ( f, cresc.) al episodului apare amplificat de masivitatea țesăturii acordice expuse într-o opoziție de registre, accelerarea semnificativă a tempo ului (en animant), precum și sonoritatea disonantă a armoniilor cu septime, accentuată la
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
armonii de și cu treapta a IV-a urcată. Plasat în registrul acut, sunetul do#, corespondent unei rezonanțe de clopot, va deveni o prezență constantă până la finalul preludiului, fapt ce determină investirea sa cu o funcție evocatoare la nivelul viziunii conceptuale. Iar, evoluția planurilor inferioare ce se suprapun acestei pedalei sonore oferă surpriza unei noi parafonii care alătură intervale de cvartă și cvintă perfecte într-un mod frigian, ce își află rezolvarea pe acordul final de fa# major. Transparența țesăturii finale
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
misterioasă, senzuală, dar inaccesibilă, aparținând lumii apelor. Într-un tempo Scherzando (având recomandarea limitelor metronomice de ), descrierea mediului acvatic supus evocării, precum și sugestia caracterului instabil al acestuia, își află proiecția sonoră în opțiuni de limbaj ce confirmă adecvarea cu viziunea conceptuală determinantă (introducerea acordurilor de septimă, asocierea cvartei mărite și perfecte în suprapunere sau succesiune, ritmul sincopat, precum și alternanța structurilor metrice de 6/8 și 9/8). De asemenea, abundența intervalului de secundă, prezent în cadrul acordurilor de tip cluster (măsurile 1
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
melopee cromatice orientală, expusă într-un caracter de recitativ ce pare să evoce ritualul cu bocitoare al cortegiului funebru. Reafirmarea materialului tematic introductiv suferă o modificare timbrală prin proiectarea sa în registrul grav, opțiune cu semnificații profunde la nivelul viziunii conceptuale. Astfel, asistăm la imaginea unei cufundări în negura secolelor, subtilă chemare la o stare de adâncă meditație. Folosirea frecventă a secundei mici asociată unui nivel dinamic extrem de redus (pp, più p, p) atestă preocuparea pentru o senzație acustică ce îi
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
percepției efectului psihologic declanșat, propunându-ne esența distilată a unui asemenea spectacol. Astfel, suntem martorii „din umbră” ai întregului tablou evocat, implicând deopotrivă explozia de culori și sunete, precum și reacțiile de bucurie frenetică ce pune stăpânire pe întreaga asistență. Construcția conceptuală a fluxului sonor și a fazelor sale constitutive corespund acelei așteptări electrizante urmate de o intensificare a emoției, ce își află detensionarea într-o bruscă relaxare după momentul atingerii tensiunii maxime. Cu siguranță, Debussy contează, deopotrivă, pe efectul teatral generat
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
acordică extinsă până la 11 voci, culminând cu expresia glissando-ului simultan pe clape albe și negre ce traversează întreaga claviatură, toate aceste aspecte de scriitură converg către același obiectiv sonor, imagine aflată într-o directă relație de determinare cu viziunea conceptuală inițial generatoare. Succedând efectul de prăbușire spectaculoasă determinat de trecerea la o țesătură transparentă asociată diminuării abrupte a nivelului dinamic, precum și ponderării tempo ului (Plus lent), coda preludiului (Encore plus lent) își propune sugestia îndepărtării de la locul festivității, apelând la
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
cu filozofia) ; nu folosim termenul în sensul lui onorific, comparativ, de "literatură mare". 3. Concepția lui Pepper este similară (op. cit., p. 87): "Un scriitor ostil poate prezenta următoarea dilemă: sau o intenție avînd un caracter practic explicit, si un țel conceptual precis spre care se tinde și care este atins, sau o desfătare pasivă, fără nici un scop. Antinomia kantiană și paradoxul lui Bertram Morris care vorbește de un scop estetic, care nu reprezintă un scop precis, scot în evidență dilema degajînd
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
De Popa. Cărțile respective reprezintă monografii în premieră în literatura medicală românească, care nici azi nu și-au pierdut actualitatea. Iată azi o monografie care pune cap la cap cuceririle chirurgiei cardiace în domeniul revascularizării miocardice. Lucrarea umple un gol conceptual și faptic în literatura autohtonă bazată pe experiența trăită a doi distinși colaboratori ai mei. Justificarea apariției acestei lucrări se explică prin explozia suferințelor degenerative coronariene, adevărată amenințare a societăților moderne manifestate de la simpla angină la angina instabilă, infarctul de
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
ori uneltelor oferite de una sau alta dintre metodele ori grilele existente. E la curent cu noutatea (în materie de teorie literară, de curente de idei etc.), dar și prudent față de mode. În textele lui critice, este evidentă stăpânirea aparatului conceptual, a informației, dar și amploarea perspectivei și înălțimea „punctului de vedere”, omniprezența perspectivei istorico-literare (chiar și în considerarea producției literare de dată recentă), perspicacitatea, echilibrul. Fără să fie cea a unui stilist „flamboaiant”, scriitura lui - echidistantă față de platitudinea pedanteriei fastidioase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286505_a_287834]
-
dreptății în distribuția serviciilor medicale. Înainte de a prezenta obiectivele lucării de față mai sunt necesare încă două precizări terminologice. Doresc să atrag atenția, mai precis, că sănătatea este utilizată aici la fel ca pe întreg parcursul lucrării în sensul său conceptual restrâns, ca lipsă a bolii sau infirmității, ca funcționare biologică normală a unui individ 34, nu în sensul său larg, de "stare de bine completă, pe plan fizic, mental și social", promovat de Organizația Mondială a Sănătății 35. De ce? Nu
Dreptate distributivă şi sănătate în filosofia contemporană by Loredana Huzum [Corola-publishinghouse/Science/1416_a_2658]
-
spună" (Anne-Marie Karlen). The less you have to see, the more you have to say se spune atât de frumos în America. Din literară și poetică, așa cum era la începutul secolului, critica modernă de artă a devenit, spre sfârșitul acestuia, conceptuală și filosofică. Spiritele logice, dar întristate își vor explica astfel această evoluție: o epocă mai fecundă în muzee decât în opere de artă este totodată, din aceleași motive, mai fecundă în semiologi, sociologi și mediologi decât în vrăjitori. Să ne
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a face spre a fi, apoi spre a spune al lui a fi și spre a fi constând exclusiv în a spune, care i-a condus pe unii dintre cei care au moștenit refuzul obiectului vizual la nimicul riguros al "conceptualului". Adică, to make a long story short, secvența Duchamp Kandinsky Fontana Sol Lewitt. Triumf în cele din urmă umoristic al ironiei romantice: nu face nimic, fii cineva. Mă rog, fă un statement, de catalog ne ocupăm noi. Putem vedea în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
artă egal viață", se ascunde această ambiție contradictorie, nemăsurată: să cumuleze prestigiul senzației și cel al limbajului, întoarcerea la textură și exegeza textuală. Copiii noștri bătrâni căci orice artist e un copil visează să unească emoția strigătului primar și interpretarea conceptuală a strigătului lor. Șocul și șicul, contactul fizic și interpretarea teoretică, izbucnirile de extaz în rândul publicului și prefața lui Derrida în catalog. A atribui unor ready-made funcția unui "alfabet formal" e un proiect de copii răzgâiați. Această artă regresiv-progresivă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
simt, figurarea a cunoscut aceleași erezii opuse ca și Biserica. Există monofiziții, care maximizează Dumnezeul din Isus, Spiritul din Forme. Asta duce la o artă de distanțare, în care exuberanța vizuală se pierde în spatele sensului, și astfel apar geometricul, minimalul, conceptualul. Nu mâna pictează, ci mintea: viziune interioară. Obiect: funcționarea gândirii. Există nestorienii, care maximizează Omul din Isus și Materia în Forme. Asta dă o artă de incarnare, cu prioritate pentru valorile tactile, efectele de pastă, gestualitate, orientată spre natură și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
spiritualist" pentru a caracteriza opera de artă. Ce altceva este faimoasa lui aură dacă nu materia palpabilă a unui suflet dacă nu cumva este sufletul impalpabil al unui trup, cuvântul latin desemnând suflul, exhalarea sau expirația?) Era foarte îndreptățită distincția conceptuală între acțiunea omului asupra omului, sau praxis, și acțiunea omului asupra lucrurilor, sau technè. Ele nu răspund acelorași legi și se desfășoară în două timpuri diferite. Dar nu le putem cantona în mod real în două diviziuni ermetice. De vreme ce niciun
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
al oamenilor de idei, și mai ales al esteticienilor. Din 1939 până în zilele noastre, la un eseu despre fotografie avem o sută de disertații despre pictură. Mașinile de văzut ale modernității s-au și ne-au supus unei remarcabile tăceri conceptuale 38. Doar tabloul este demn de metafizician, care are datoria să-l evite pe Walt Disney și benzile desenate (Michel Serres, cu Hergé, confirmă regula). Invers, până de curând, specialiștii în fotografie, ca Moholy-Nagy sau Gisèle Freund, nu vorbeau despre
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
economiei sau a armamentului. Ea are dreptul, fie și numai în Occident, la o temporalitate proprie și mai radicală. Nu vom scăpa de confuzia continuistă în care se scaldă istoria oficială a artei, dacă nu ne vom oferi mijloacele necesare. Conceptuale, deci în primul rând terminologice. La funcție diferită, denumire diferită. Imaginea care nu suportă aceeași practică nu poate purta același nume. La fel cum nu ne acomodăm ochii cu imageria primitivă dacă nu aruncăm ochelarii "artei", trebuie să uităm limba
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
aici atribute metafizice sau psihologice ale unui ochi etern. Ci universuri intelectuale și sociale. Fiecare vârstă a imaginii corespunde unei structurări calitative a lumii trăite. Spune-mi ce vezi ca să-ți spun de ce trăiești și cum gândești. Indice, icoană, simbol Conceptual, succesiunea "erelor" se suprapune în parte peste clasificarea stabilită de logicianul american Peirce între indice, icoană și simbol în raportul lor cu obiectul. Să amintim pe scurt, simplificându-le la extrem, aceste trei moduri de a face semn semenilor. Indicele
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
se alăturaseră urmașului lui Gingis-Han, lui Zapata, luptătorilor din umbră cu ideea că, întorcând spatele abstractului, Individul, vor sfârși prin a ajunge la concret, Istoria și "masele". Douăzeci de ani mai târziu, s-a făcut această descoperire, întâi vizuală, apoi conceptuală: "masele" sunt o abstracție improbabilă, iar Individul este concretul însuși, pivotul de diamant al piramidei democratice. Într-adevăr: un popor nu încape pe micul ecran. Cadrarea ar fi imposibilă. Revoluția? Teatru filmat, o sală în stil italian, avangarda pe scenă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Les propos sur la peinture du moine Citrouille amère, Hermann, Paris, 1984. 49 Figură totemică a pieței internaționale începând din anii șaizeci, instalat la New York, galeristul și comerciantul Leo Castelli i-a lansat pe artiștii curentului Pop Art, ai artei conceptuale, ai minimalismului. * Immanuel Kant, Critica facultății de judecare, traducere de Rodica Croitoru, ALL, București, 2008, p. 219 (n. trad.). 50 Critique du jugement, Vrin, Paris, 1960, paragraful 26 [trad. rom., p. 195 n. trad.]. * Trad. rom., p. 194 (n. trad
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ale complexității. Conceptele aparținând acestor discipline ale complexității sunt aplicate la fenomene și procese tipice pentru transformările actuale ale societății moderne spațiile geopolitice de interferență care iau locul frontierelor clasice; reformularea setului de drepturi civile proprii contructualismului clasic în forma conceptuală, actuală a "corectitudinii politice"; restructurările recente ale limbajului noilor media, cu deosebire a internetului; redefinirea ordinii și dinamicii sociale prin corelarea acțiunii și structurii sociale, în sensul oferit de conceptul giddensian de structurare. Autorul și-a propus și a realizat
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
și prin intermediul teoriilor de dată recentă ale morfogenezei (numite și "ale complexității") care constituie abordări complementare metodologiei clasice de cercetare. Mai exact, evoluțiile societale contemporane (la nivel geopolitic, interpersonal-societal și, respectiv, comunicațional) sunt identificabile aplicând metodologia și, mai ales, setul conceptual al morfogeneticii. Ca atare, chiar dacă analiza din această lucrare se bazează și pe observația spontană sau pe analiza documentelor sociale necifrice, am apelat și la setul conceptual furnizat de teoriile morfogenetice. Astfel, conceptele de fractal, catastrofă, atractor, haos, turbulență, supersensibilitate
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
geopolitic, interpersonal-societal și, respectiv, comunicațional) sunt identificabile aplicând metodologia și, mai ales, setul conceptual al morfogeneticii. Ca atare, chiar dacă analiza din această lucrare se bazează și pe observația spontană sau pe analiza documentelor sociale necifrice, am apelat și la setul conceptual furnizat de teoriile morfogenetice. Astfel, conceptele de fractal, catastrofă, atractor, haos, turbulență, supersensibilitate la condițiile inițiale, structuri disipative sau procese cooperante pot fi aplicate în știința sociologiei, prin analogie cu înțelesurile lor din științele exacte care le-au generat. Folosirea
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]