8,487 matches
-
ar fi: Policlet, Fidias, Scopas și alții. "Religia joacă un rol important în arta greacă. Grecii având o religie politeistă, credeau că toți zeii lor trăiesc în Olimp. Zeii sunt umanizați, aceștia având calitățile și defectele oamenilor, dar pentru greci divinitatea întruchipa perfecțiunea, astfel acest lucru va fi reprezentat prin statuile de zei ce înfățișau trupuri armonioase, tinere și frumoase. Față de religia egipteană politeistă, religia greacă are un politeism antropromorf. Idealul perfecțiunii umane a fost ridicat la rang înalt în cultura
Artă antică () [Corola-website/Science/309714_a_311043]
-
întrebat de convingerile în legătură cu credința să, a declarat că s-a inspirat de la preotul ortodox și Omraam Mikhaël Aïvanhov. În 2007 a spus că „Trebuie să înțelegem că menirea noastră, drumul nostru pe pământ, este de a reface legătură cu Divinitatea, cu Dumnezeu.” Deși este ortodox, Gyuri Păscu a fost în pelerinaj la Lourdes, în Franța. I s-a oferit oportunitatea de a apărea într-un film maghiar, în rolul unui polițist român, si a jucat una din piesele de teatru
Ioan Gyuri Pascu () [Corola-website/Science/308449_a_309778]
-
omul a iubit, urât sau ucis,spre a se mântui cu aceiași patimă. 1620. Iubirea pătimește numai cu adevărul. 1621. Religia privește multe patimi ca fiind un desfrâu fiindcă subzistă punând centură de castitate iubirii, lăsând omul să adore doar divinitatea absolvită de vina existenței acestor patimi. 1622. Care artă nu-și are patimile ei? 1623. Prin patimă frumosul a devenit o cale ce duce dincolo de ceața deșertăciunii acestei lumi. 1624. Patima divinității nu poate fi decât absolutul. 1625. O divinitate
ANUL 5, NR. 28-29, MARTIE-APRILIE 2012 by Sorin Cerin () [Corola-journal/Journalistic/93_a_112]
-
de castitate iubirii, lăsând omul să adore doar divinitatea absolvită de vina existenței acestor patimi. 1622. Care artă nu-și are patimile ei? 1623. Prin patimă frumosul a devenit o cale ce duce dincolo de ceața deșertăciunii acestei lumi. 1624. Patima divinității nu poate fi decât absolutul. 1625. O divinitate fără patimă este un ulcior fără apa. 1626. Doar cel ce nu pătimește nu trăiește. 1627. A ne depărta de înțelesul patimilor înseamnă a ne depărta de noi înșine alegând cale pribegiei
ANUL 5, NR. 28-29, MARTIE-APRILIE 2012 by Sorin Cerin () [Corola-journal/Journalistic/93_a_112]
-
divinitatea absolvită de vina existenței acestor patimi. 1622. Care artă nu-și are patimile ei? 1623. Prin patimă frumosul a devenit o cale ce duce dincolo de ceața deșertăciunii acestei lumi. 1624. Patima divinității nu poate fi decât absolutul. 1625. O divinitate fără patimă este un ulcior fără apa. 1626. Doar cel ce nu pătimește nu trăiește. 1627. A ne depărta de înțelesul patimilor înseamnă a ne depărta de noi înșine alegând cale pribegiei pe meleaguri străine sufletelor noastre. 1628. Patima este
ANUL 5, NR. 28-29, MARTIE-APRILIE 2012 by Sorin Cerin () [Corola-journal/Journalistic/93_a_112]
-
se orientau după stelele de pe cer. În prima sa fază, astronomia greacă nu se distingea de meteorologie, deoarece se credea că fenomenele cerești sunt o urmare a emanației și a evaporărilor de pe Pământ. Spre deosebire de asiro-babilonieni, care credeau că astrele sunt divinități, vechii greci au încercat să dea explicații fizice fenomenelor cerești. Pentru prima dată într-un sistem de gândire au fost abandonate miturile și superstițiile în favoarea unui studiu sistematic și al unui model al cerului. Primii filosofi care s-au arătat
Astronomia în Grecia Antică () [Corola-website/Science/299284_a_300613]
-
lui s-a născut zeul soare, Atum (Ra). Acest zeu avea înfățișarea unui om, a unui bărbat și deținea o energie universală prin care putea să creeze toți zeii viitori și toate forțele pământului. Atum îi naște pe Shu, o divinitate masculină, și pe Tefnut, o divinitate feminină. După unele legende, se spune că pe cei doi i-a scos din gât: tușind l-a creat pe Shu și scuipând a adus-o pe Tefnut. Acest mit este întărit și de
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
Atum (Ra). Acest zeu avea înfățișarea unui om, a unui bărbat și deținea o energie universală prin care putea să creeze toți zeii viitori și toate forțele pământului. Atum îi naște pe Shu, o divinitate masculină, și pe Tefnut, o divinitate feminină. După unele legende, se spune că pe cei doi i-a scos din gât: tușind l-a creat pe Shu și scuipând a adus-o pe Tefnut. Acest mit este întărit și de faptul că "shu" înseamnă "aer", "vid
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
primordial; Gayomart, se azvârle în focul sacru, dând naștere fumului. În mitologia japoneză, mitul genezei este văzut ca un ritual erotic, iubirea fiind singura capabilă de a crea lumea. Primii zei din panteonul șintoist au creat la începuturile timpului două divinități: una masculină, Izanagi, și una feminină, Izanami, și le-a însărcinat cu crearea lumii. Pentru a săvârși aceasta, ei le-au dat o naginată (un fel de suliță) fermecată. Stând pe podul dintre cer și Pământ, Izanagi și Izanami au
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
cer, iar lumea a continuat să decadă timp de sute de mii de ani. Întâlnim aici mitul perfecțiunii începuturilor urmată de degenerarea progresivă a universului. Hesiod, în lucrarea sa Teogonia, descrie etapele genezei lumii în mitologia greacă. Chaos este prima divinitate care a apărut, nu se știe de unde și cum, și care reprezintă o personificare a haosului primordial, dinaintea genezei și a instaurări ordinii. Chaos a dat naștere zeiței pământului, Gaia (Geea), zeului lumii subterane Tartar, zeului iubirii, Eros, zeiței nopții
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
în regiunile superioare, sau drept rezultat al atacului primordial al întunericului asupra luminii. După profetul Valentin, prima entitate care s-a desprins din haos este Tatăl sau Primul Principiu, absolut, invizibil, transcendent și incomprehensibil. El s-a unit cu o divinitate feminină, Ennoia („Gândirea”), cu care a dat naștere celor cincisprezece perechi de eoni. Aceștia formau lumea spirituală din jurul divinității primordiale, numită și Pleroma. Ultimul dintre eoni a fost zeița Sophia („Înțelepciunea”), care din nesăbuința de a încerca să-și cunoască
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
s-a desprins din haos este Tatăl sau Primul Principiu, absolut, invizibil, transcendent și incomprehensibil. El s-a unit cu o divinitate feminină, Ennoia („Gândirea”), cu care a dat naștere celor cincisprezece perechi de eoni. Aceștia formau lumea spirituală din jurul divinității primordiale, numită și Pleroma. Ultimul dintre eoni a fost zeița Sophia („Înțelepciunea”), care din nesăbuința de a încerca să-și cunoască Tatăl, a provocat apariția răului și a patimilor, elemente ce vor compune o înțelepciune inferioară. Între timp, Pleroma îl
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
viața. Ceea ce acest mit vrea să exprime este ca dumnezeu era necunoscut în acele timpuri, deci creștinismul nu se infiltrase în teritoriul românesc, sau se infiltrase sporadic. Mitologia română, în formele cunoscute de noi astăzi nu cuprinde zei, numai duhuri, divinități de origine totemică (Sfânta Vineri, Pasărea Măiastră), animale oraculare (Oaia Năzdrăvană, Calul Năzdrăvan), demoni (Ielele, dracul, Muma-Pădurii), divinități luciferice (cățelul pământului), monștri zoomorfi (balaurii), giganți (Uriașii, Novacii), eroi miraculoși (Făt-Frumos, Prâslea) și zâne (ursitoarele, Ileana-Cosânzeana), divinități ale naturii aduse de
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
se infiltrase în teritoriul românesc, sau se infiltrase sporadic. Mitologia română, în formele cunoscute de noi astăzi nu cuprinde zei, numai duhuri, divinități de origine totemică (Sfânta Vineri, Pasărea Măiastră), animale oraculare (Oaia Năzdrăvană, Calul Năzdrăvan), demoni (Ielele, dracul, Muma-Pădurii), divinități luciferice (cățelul pământului), monștri zoomorfi (balaurii), giganți (Uriașii, Novacii), eroi miraculoși (Făt-Frumos, Prâslea) și zâne (ursitoarele, Ileana-Cosânzeana), divinități ale naturii aduse de creștinism (Sânpetru, Sântilie). Există și instrumente magice, folosite de eroi în scopul învingerii răului sau în scopul de
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
cuprinde zei, numai duhuri, divinități de origine totemică (Sfânta Vineri, Pasărea Măiastră), animale oraculare (Oaia Năzdrăvană, Calul Năzdrăvan), demoni (Ielele, dracul, Muma-Pădurii), divinități luciferice (cățelul pământului), monștri zoomorfi (balaurii), giganți (Uriașii, Novacii), eroi miraculoși (Făt-Frumos, Prâslea) și zâne (ursitoarele, Ileana-Cosânzeana), divinități ale naturii aduse de creștinism (Sânpetru, Sântilie). Există și instrumente magice, folosite de eroi în scopul învingerii răului sau în scopul de a face rău (căciula fermecată, flautul fermecat, bușteanul ielelor). Există și tărâmuri paralele cel mai cunoscut fiind Tărâmul
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
în cazul lui Odin, din mitologia nordică, a lui Atum din cea egipteană sau a lui Marduk din cea mesopotamică. Cu toate acestea religiile gnostice disprețuiesc zeul creator precum și materia creată de acesta și îl consideră un demon sau o divinitate inferioară care a încercat să imite prin creație Paradisul. Înainte de săvârșirea actului creator și de stabilire a ordinii în univers, lumea era stăpânită de întuneric și dezordine, sau pe scurt de haos primordial. Acest termen abstract definește un spațiu gol
Geneză (mitologie) () [Corola-website/Science/303819_a_305148]
-
Epocii fierului,Politeismul celtic a fost religia predominantă în regiunea numită astăzi Anglia. Politeismul Roman a fost introdus în Anglia când Imperiul Roman a invadat și ocupat zona.Cu toate acestea,sub conducerea romană,britanicii au continuat să se închine divinităților nativ celtice,cum ar fi Ancasta,dar adesea confundate cu echivalentele lor romane,cum ar fi Marte Rigonemetos la Nettleham.Este dificil să se măsoare cu precizie în ce măsură credințele anterioare native au supraviețuit.Anumite trăsături nord europene în ceea ce privește ritualul,rămân
Religia în Anglia () [Corola-website/Science/319536_a_320865]
-
fost baza imperiala de finanțe. Departamentul a fost însărcinat cu strângerea veniturilor și managementul financiar al guvernului. • Ministerul Riturilor Acest departament a fost responsabil cu toate aspectele referitoare la protocolul curții. Acesta organiza venerarea periodica a strămoșilor și a diverselor divinități, de către împărat, gestiona relațiile cu națiunile tributare, si supraveghea Sistemul de Examinare civilă la nivel național. • Ministerul de război Spre deosebire de predecesoarea dinastie Ming, care a avut control deplin asupra tuturor problemelor militare, Ministerul Qing de Război a avut puteri foarte
Dinastia Qing () [Corola-website/Science/313238_a_314567]
-
În Evul Mediu apare și a treia facultate a gândirii numita speculatio (speculum - oglinda; în lb. greacă teoria - gândire teoretică; a teoretiza = a ridica ceva la nivelul speculațiunii). Și la Aristotel apare termenul de gândire speculativă atunci când este vorba de divinitate, de transcendență. Immanuel Kant (1724-1804) - face distincția între sensibilitate și intelect, și între intelect, rațiune și speculațiune. Intelect - se referă la obiectele perceptibile senzorial, la stări de fapt și la situații obiectuale. Rațiune - se ocupa cu formele gândirii, referitoare la
Psiholingvistică () [Corola-website/Science/304707_a_306036]
-
vieții ei erau simplii muritori. Toți romanii trebuiau să venereze împărații divini. Jupiter - stăpânul zeilor și al oamenilor, asemănat cu Zeus din mitologia greacă, protectorul Romei, Zeul Luminii și tatăl zeilor; are ca simboluri vulturul și fulgerul. Era considerat drept divinitate supremă, dătătoare de viața și de lumină, care cârmuia cerul și pământul, stăpânea tunetul și trăsnetul, dezlănțuia ploile și furtunile. Legate de aceste atribute, Jupiter purta o serie de epitete, ca: Fulgurator, Fulminator, Tonans. Templul său se afla la Roma
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]
-
precădere de consulii care intrau în funcție, de generalii care se întorceau victorioși, de învingătorii în întrecerile sportive, de cei care împărțeau dreptatea. El era venerat și avea câte un templu în toate orașele Italiei și ale provinciilor. Saturn - veche divinitate de origine italică, care patrona muncile agricole și roadele pământului. Saturn a fost identificat de timpuriu cu titanul Cronos, din mitologia greacă. Venus - veche divinitate de origine latină, considerată inițial drept protectoare a vegetației și a fertilității și identificată de
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]
-
venerat și avea câte un templu în toate orașele Italiei și ale provinciilor. Saturn - veche divinitate de origine italică, care patrona muncile agricole și roadele pământului. Saturn a fost identificat de timpuriu cu titanul Cronos, din mitologia greacă. Venus - veche divinitate de origine latină, considerată inițial drept protectoare a vegetației și a fertilității și identificată de timpuriu cu Aphrodita din mitologia greacă; mai târziu numită zeița dragostei și a frumuseții. Cu privire la nașterea sa existau două versiuni: după una, era fiica lui
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]
-
nu a putut împiedica moartea lui Paris și distrugerea Troiei, în schimb, salvarea lui Aeneas se datorește lui Venus, care l-a ajutat să ajungă pe țărmurile Italiei. Tot datorită acestui fapt zeița era socotită, sub numele de Venus, drept divinitate protectoare a Romei. Venus avea sanctuare celebre la Paphos, Cnidus, Delos, Sicyon etc. Cultul ei era celebrat în întreaga lume helenică, cu precădere în insulele Cyprus și Cythera. Junona - soția lui Jupiter, protectoarea nașterilor și a căsătoriilor, identificată de timpuriu
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]
-
măcelărească reciproc. Numele ei era legat de numeroase mituri și legende. Marte - zeul războiului, asociat cu Ares din mitologia greacă; are ca simboluri coiful și armele de luptă. Era fiul lui Jupiter și al Iunonei și una dintre cele trei divinități protectoare ale Romei (alături de Jupiter și Quirinus). Romanii îl considerau drept protectorul lor și tatăl lui Romulus. Era, la origine, zeul renașterii naturii, devenind mai târziu zeul războiului și al agriculturii. Minerva - la romani, zeița înțelepciunii, a artelor și a
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]
-
considerau drept protectorul lor și tatăl lui Romulus. Era, la origine, zeul renașterii naturii, devenind mai târziu zeul războiului și al agriculturii. Minerva - la romani, zeița înțelepciunii, a artelor și a strategiei războinice. La origine ea a fost o veche divinitate etruscă, identificată mai târziu cu Athena, din mitologia greacă. Era zeița înțelepciunii, pe care grecii o mai numeau "Pallas". Minerva era fiica lui Iupiter și a lui Metis. Jupiter a înghițit-o însă pe Metis înainte ca aceasta să nască
Mitologia romană () [Corola-website/Science/303532_a_304861]