7,087 matches
-
sunt de fapt tot atâtea precipitate imaginale câte contexte vom lua În atenție). Coerentă sau nu, imaginea acestui român generic se coagulează acolo. Nici un discurs asupra societății civile nu Își poate propune să construiască „românul generic” fără apelul la precipitatul imaginar: nu avem nici o șansă dacă Îl compunem „teoretic”. În afară de asta mă Întrebam dacă explicația nu e una mult mai la Îndemână sau mai istoristă, legată de traseul nostru istoric și de măsura În care suntem puși În situația de a
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
non-opozițional. Motivul Îl constituie, În principal, liberalismul cosmopolit al anilor 1967-1971, din traducerile căruia - de multe ori, spectaculoase... - literatura română a trăit până dincolo de pragul revoluției din decembrie 1989. Nu Întâmplător, atenția acestei generații s-a focalizat În direcția „provinciilor imaginare”, atât de atent analizate Într-o carte de către Nicolae Oprea: provincii fantasmatice, mitice, marginale, populate - ca În Omul de nisip al lui Mircea Ghițulescu -, de ființe vegetale stranii, cu propensiuni mesianice, răsăritene, marcate de dorința instituirii unui sistem educativ informal
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
departe, spre angajare opozitivă sau eroism. Privilegierea complicității În defavoarea eroismului a fost moștenită, cu minime excepții, și de către reprezentanții generației ’70, care au decantat-o, Însă, Într-un alt tip de sentiment cultural decât șaizeciștii, mai ales prin literatura „provinciilor imaginare”, atât de bine analizată de către Nicolae Oprea: pe model Păltiniș, ca marcă sintetică generală, câte un Înțelept aici, Într-un sat aflat la marginea fantastă a lumii, unde el construiește o școală de gândire sau chiar o universitate, câte un
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
de bine analizată de către Nicolae Oprea: pe model Păltiniș, ca marcă sintetică generală, câte un Înțelept aici, Într-un sat aflat la marginea fantastă a lumii, unde el construiește o școală de gândire sau chiar o universitate, câte un ținut imaginar dincolo, atemporalizat, Înzestrat cu legile lui specifice și cu ritmul său propriu, de regulă vegetal. Cei din generația ’70 construiesc, astfel, la marginea sistemului, ceea ce Înseamnă totuși că sistemul rămâne referențial pentru ei, este acolo, ca o obsesie la care
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
1997 la Universitatea „Babeș-Bolyai”, cu o teză despre Lucian Blaga, este În prezent Înscris la un al doilea doctorat, În filosofie, la Universitatea Jean Moulin din Lyon, cu o teză despre „Antiutopiile epocii clasice”. A publicat volumele Nichita Stănescu - Orizontul imaginar, Editura Imago, Sibiu, 1993 (Premiul pentru debut la Salonul Național de Carte, 1994) (2002, ediția a II-a, Editura Dacia, Cluj); Lucian Blaga - Geneza lumilor imaginare, Institutul European, 1998 (Premiul Societății „Lucian Blaga”); 10 studii de arhetipologie, Editura Dacia, Cluj
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
Lyon, cu o teză despre „Antiutopiile epocii clasice”. A publicat volumele Nichita Stănescu - Orizontul imaginar, Editura Imago, Sibiu, 1993 (Premiul pentru debut la Salonul Național de Carte, 1994) (2002, ediția a II-a, Editura Dacia, Cluj); Lucian Blaga - Geneza lumilor imaginare, Institutul European, 1998 (Premiul Societății „Lucian Blaga”); 10 studii de arhetipologie, Editura Dacia, Cluj, 1999; Le Paradis interdit au Moyen Age. La quête manquée de l’Eden oriental, L’Harmattan, Paris, 2004 (Premiul Asociației de Literatură Generală și Comparată din
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
zglobiu, limpede; .............. ouătoare, moțată, roșcată. 4. Alcătuiți o scurtă compunere cu titlul: „Vine, vine primăvara!” Folosiți cuvintele: ea, ele, ei, le-am primit, nouă, ne-au adus, si-l refac, cânta cu noi. 5. Compuneți o scrisoare adresată unui prieten imaginar dintr-o altă țară, În care prezentați frumusețea deosebită a Munților Făgăra și-i adresați Îndemnul de a-i vizita. EXERCIȚII ȘI TEME DE CREAȚIE CLASA a IV-a 1. Scrieți o scurtă compunere cu titlul " A sosit primăvara", În
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
așa de grea. Că la ce bun o enervare din asta, că în preziceri tot nu te poți amesteca. Că nu pot să iau prezicerea de guler și să-i zic: Auzi, fă, acu' fă-mă fericită! (sugrumă un gât imaginar) Ei, într-un fel îi înțeleg pe Kurti și pe Hannelore. Hannelore e acum la fel de frumoasă ca și tine, pe când erai numai o fetiță. Sigur că nu a fost drept tot ce s-a întâmplat, și pe urmă Hannelore pe
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
tocmai l-a curățat Mariedl. Acum e rândul lui Freddy și al lui Grete. (Grete închide ochii și surâde împăcată. Erna îi arată lui Grete pumnul și o privește o vreme, plină de ură. Mariedl bea o sticlă de bere imaginară.) GRETE: Da, rămăsesem la degetul arătător. Și Grete îi arată lui Freddy degetul arătător ca unui copil mic, și ce credeți că face golanul? Îi arată lui Grete alt deget arătător, degetul arătător personal. Și Freddy are un deget foarte
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
după Posesorii de Câini, respectivi, care pornind de la Așternuturi trebuie să cumpere totul gata împachetat. (A apărut între timp VEHICULUL care trage după el toată recuzita care îi aparține. Este costumat ca și EA și dă să sugă unui Bebeluș imaginar. Se costumează în cele din urmă ca EL și împinge un cărucior de copil invizibil. Dispare din nou încurcat) EL: M-aș îmbăta conform calendarului și aș merge să joc popice în acele Zile pe care lumea le numește Sfârșit
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și tu, voi sunteți aia ce se poate găsi într-un grajd cu formă unică, diferite fiare singuratice bine hrănite, dar numai bovine. Este pur și simplu diferența dintre sentiment și resentiment... Potrivit pentru d-voastră sau aranjat într-o imaginară geantă de mână pentru podoabe. Valoarea lor este o piesă de teatru, în care ne găsim, în această bucățică de piesă din spații și corpuri. Valoarea mea este ocolirea tuturor, care trebuie să vrea. Și amândouă trebuie să fie o
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
apel la cuvântul pur. Trebuie... COMPOZITORUL (îl întrerupe): Vezi că-ți apeși în jos corzile vocale, tu, idiot țâfnos al sacului de bani artistici, finalul aparține la unison omenilor de rahat ca tine. PIANISTA: Să lăsăm vitele pe o pășune imaginară... Muzica este un somn viu, absolut transparentă. O umflătură drept înaltă ridicătură, vă urmați posibilitățile pe roți negre, dar netezite, total netezite, întinse cu acizi, împinse de sus în jos... acum să sfârtecăm să destabilizăm. Să răzbatem, cum se mai
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
muzica gonită, plângând încet în pădure. COMPOZITORUL: Of, oameni buni, asta a fost o sărbătoare, unul împotriva tuturor, fără ca măcar un singur sunet să sară în următorul lac cu bere. Și bine îi mai stă pe un ciot de copac imaginar cu pumnul înfipt în gâtlej. Pumnul se trage afară, se șterge pe ultimele, incredibil de roșii, buze și își încălzește pumnul între picioare. IMPRESARUL: Și ce a povestit acum limba voastră lucrurilor din afara limbii? Ce are vorbirea voastră cu lucrurile
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
lu Erasmus, care transfigurează această Casă și Grădina ei în personaj conceptual, figură noumenală, în idee a rațiunii, în loc ideal. Ca să folosesc un cuvânt creat șase ani mai devreme î1516) de Thomas Morus, Erasmus propune o „utopie” - adică un loc imaginar, inexistent, dar util pentru a construi o realitate orientată în acest sens. Această Grădină - în sensul larg al termenului - cuprinde o grădină în accepția clasică a cuvântului, dar și o casă de locuit precum niște dependințe specifice: bibliotecă, spital... Ea
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
o bibliotecă, acest om să fie oare un filosof, la fel ca Parmenide sau Heraclit? Să fim serioși... Dat deoparte, refuzat în rândurile filosofilor serioși, ignorat, Aristip suporta neajunsurile acestei reputații care, așa cum se întâmplă adesea, ține de fantasmele, de imaginarele neînfrânate și de delirurile iscate în mintea celor mărginiți, a celor mărunți și meschini când vine vorba de plăcere. însuși acest cuvânt îi stânjenește și-i face arțăgoși pe pedanții triști și constipați. Căci cum s-ar fi putut vorbi
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
150 ha), însă sunt asemănătoare în privința volumului (13,4 miloane m3). Procese și forme actuale de modelare a reliefului aflate sub impact antropic în Podișul Central Moldovenesc (județul Iași) Podișul Bârladului prezintă un sector distinct la nord față de o linie imaginară care traversează localitățile Bacău - Vaslui - Huși, denumit Podișul Central Moldovenesc și care are o limită nordică bine conturată în teren, dată de Coasta Iașilor. Acest podiș se prezintă ca un ansamblu de poduri interfluviale, cu o fragmentare de tip colinară
Impactul antropic şi riscurile induse asupra reliefului în Podişul Moldovei by Margareta Negrea Vacarita () [Corola-publishinghouse/Science/91570_a_93219]
-
modalizarea autonimică (decalajul enunțiativ ce se produce atunci când enunțarea presupune și un comentariu asupra enunțului) au ajuns la concluzia că ironia funcționează asemeni unui ecou (Echoïc mention), mai mult sau mai puțin îndepărtat, al unor gânduri sau vorbe reale, sau imaginare, atribuite unor indivizi. În momentul enunțării ironice, locutorul se disociază de acele gânduri sau vorbe. Chiar dacă teoriile lui Sperber și Wilson au fost contestate, ele au avut meritul semnalării prezenței celuilalt în discursul eului. Și alți cercetători au analizat ironia
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
ne permite să urmărim traseul identificărilor sale, constituind un fel de schimbare între non-persoana personajelor evocate și eul visătoarei. Suntem în plin bovarism, în imposibilitatea de a disocia eul de identificările sale: Emma nu este "ea însăși" decât experimentând identități imaginare. Scoaterea în evidență a cuplului el/ea ("Ea era la Tostes. Iar el, el era acuma acolo, la Paris"), prin recurgerea la formele accentuate ale pronumelor care ocupă poziția de subiect contrastează cu fluiditatea lui "on": non-persoana, opozițiile el/ea
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
ca în Otava, destabilizează într-un fel textul, făcându-le să se lovească unul de celălalt, să se conteste unul pe celălalt, într-o unitate imposibilă. Prin urmare, cele două universuri romanești sunt foarte diferite. Giono trasează limitele unui spațiu imaginar de familiaritate verbală, în două sensuri: un discurs cu expresii "familiare" și un discurs propriu unei "familii", unui clan, unui teritoriu. La Céline, dimpotrivă, referința la urbanul popular nu înrădăcinează, el răstoarnă ordinea. Nu există un cuvânt al "săracilor" plenar
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
mai multor "locutori", el îi pune în scenă, într-un fel, în propria sa enunțare. Putem aminti aici celebra scenă din Vicleniile lui Scapin în care Géronte, băgat într-un sac sub pretextul de a fi ferit de niște inamici imaginari, este bătut măr: Scapin (vîrându-i din nou capul în sac): Păzea! Se-apropie o juma' de duzină de soldați. (Imitând vocea mai multor persoane): Haideți, să încercăm să-l găsim pe Géronte. Să scotocim peste tot. Să umblăm tot orașul
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
ar fi gândit la același obiect ca si naratorul. Prezența articolului hotărât nu este surprinzătoare: nu este nevoie ca tabloul să fie unic, cititorul este chemat doar să observe un singur referent, portretul asupra căruia romancierul atrage atenția. În mod imaginar, romancierul îl plasează pe cititor în sfera amatorilor cultivați (cf. "datorăm" care materializează comunitatea construită prin text). Prezența adjectivului afectiv minunat întărește această înțelegere: cititorul ideal este un amator, erudit, dar și estet. Diferențierea între funcția de desemnare și dimensiunea
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
le-ar îndruma, nu le-ar canaliza către cea mai bună direcție. „În activitatea de zi cu zi a copilului, jocul ocupă evident, locul preferat. Jucându-se, el își satisface nevoia de activitate, de a acționa cu obiectele reale sau imaginare, de a se transpune în diferite roluri și situații care să-l apropie de realitatea înconjurătoare“. Jocul este principala activitate a copilului, este modalitatea prin care cunoaște lumea înconjurătoare, prin care se dezvoltă capacitatea de a înțelege și a învăța
Jocul didactic matematic : metodă eficientă în învăţarea matematicii în ciclul primar by Cristina Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/1256_a_2007]
-
la abaterile calitative și doar secundar la cele cantitative. Argumentul afirmației constă în faptul că nu tot ce poartă aceași eticheta, din punct de vedere psihologic înseamnă același lucru. Cu toate acestea, modelul de normalitate este identificat cu comportamentul modal, imaginar, iar aberantul sau anormalitatea se înscrie în afara acestei norme statistice, mai precis se confundă cu abaterile în sens negativ. Practic, prin acceptarea normei medii statistice, care este în același timp logic, eficace și operant, se înlătura, pe de o parte
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
acum clasică, A Social Interactional Theory of Emotions (Kemper, 1978Ă o teorie cunoscută sub numele de „teoria putere și status”. Ideea de bază a acestei teorii este că „o foarte largă clasa de emoții rezultă din consecințele interacțiunilor sociale actuale, imaginare sau reamintite” (Kemper, 2002, 54Ă. Conform teoriei putere și status, majoritatea emoțiilor își au originea în relațiile sociale care se desfășoară pe baza distribuirii puterii și statusurilor. La nivelul indivizilor și al grupurilor sociale, schimbările relative ale puterii (autoritățiiă și
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
în Povestirile din Canterbury într-o imagine decăzută, ridicolă, grotescă chiar. Ca și cioara din fabula amintită, majoritatea personajelor feminine chauceriene sau boccaccești, vorbesc cu putere despre drepturile lor, reușesc să-i păcălească pe bărbații suspicioși, pe drept sau numai imaginar, și preiau controlul destinelor proprii. „O voce feminină care se face remarcată este esențială pentru asigurarea fericirii atât pentru bărbați cât și pentru femei.”94 Prin povestirile lor, Giovanni Boccaccio și Geoffrey Chaucer fac apel nu doar la femei pentru
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]