2,893 matches
-
-ți tragi realitatea pe ochi, până la sprâcene. Siempre fidelis, Leonardo.” Am umplut costumul de când a fost naș, are niște pete de ceară lângă buzunarul de la piept, de la lumânare. Întâi pantalonii, în care-am băgat un cearșaf făcut sul și câteva prosoape murdare. I-am strâns cu un cordon de la capot, în loc de curea. În haină am îndesat flanele de-ale mele, le-am luat din cufărul din camera mare, le-am scuturat de pulberea albă. Am băgat rufe și-n mâneci, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
În care am tot mângâiat cicatricea ca o pată de cerneală de pe abdomenul lui Akemi, șoptindu-i la ureche „E o comoară, e o comoară“. — Aș vrea să mă asculți, aș vrea să-mi asculți povestea. Înfășurat doar Într-un prosop de baie În jurul taliei, am sunat la room-service. Șampanie și Coca-Cola, apă minerală și bere, suc de mere și apă tonică. Primele trei băuturi le comandase Akemi, pe ultimele trei voiam să le beau eu. S-a mirat și chelnerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
rosti cuvintele. Era convinsă că a comis o greșeală impardonabilă. Dispăru, la fel de confuză, În sala de baie. „De ce m-am udat În halul ăsta?“ Își repetă ea de nenumărate ori În timp ce-și spăla coapsele, apoi Își Înfășură un prosop pe deasupra bikinilor și se Întoarse În cameră. În momentul acela o zări pe Keiko Kataoka, Încă Îmbrăcată În costumul ei roșu-sângeriu din mătase, cum alinta cu mâinile și cu buzele penisul În erecție al bărbatului așezat În pielea goală pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
și m-a bătut pe umăr. — Plătește tu și pentru mine. După aceea a ieșit din bar. M-am Întors la hotel. Am mai prizat un rând de cocaină, după care am intrat la duș. Am ieșit apoi cu un prosop Înfășurat În jurul taliei și am sunat-o pe Keiko Kataoka. — Are de gând să se autodistrugă, spuse ea când am terminat de povestit ce-mi aminteam din discuția cu bărbatul. Vrea să-și anuleze propriul eu. Am Înțeles asta de când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
vă târâți În patru labe pe Fifth Avenue. Ați Înțeles? — Da, da, am răspuns eu la auzul vocii ei, cu balele scurgându-mi-se, ca un câine În călduri. Penisul mi se Întărise instantaneu și mi se ridicase mândru pe sub prosopul de baie. — Puteți să vă masturbați după ce Închid eu telefonul. Ați Înțeles? Trebuie să ascultați orice v-ar zice bărbatul. — Da, da, am Înțeles. — Înainte să vă Întâlniți cu el, vreau să sunați la numărul pe care vi-l spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
și pânză. Saint-Just stătea în picioare în cadrul ferestrei. Spre ora nouă au fost aduși și ceilalți "în afara legii". Apoi cu toții au fost trimiși la Conciergerie. Pe drum, cortegiul învinșilor era însoțit de huiduieli. Robespierre întorcea capul, înfășurat acum într-un prosop pătat de sânge, spre partea de unde veneau strigătele și ridica din umeri. La închisoare, el a cerut prin semne temnicerului să-i dea pană și hârtie. Dar porunca era să i se refuze orice prilej de a scrie. Astfel că
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
ca el în toată Botswana. Într-o bună zi o să-l repar. Porniră mai departe. Următoarea încăpere era o baie, destul de curată, remarcă Mma Ramotswe, chiar dacă puțin cam cenușie și neglijată. Pe marginea căzii, așezat în echilibru precar pe un prosop de față, era un calup de săpun carbolic. În afară de asta, nu mai era nimic. — Săpunul carbolic e foarte sănătos, zise domnul J.L.B. Matekoni. Îl folosesc dintotdeauna. Mma Ramotswe dădu din cap a încuviințare. Ei îi plăcea săpunul cu ulei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
tăiat bilet, chiar dacă a fost navetist toată viața între două inimi, între două bătăi de clopot, între două ape. La miezul nopții, o locomotivă albastră sfredelea întunericul. Depoul, un cimitir de linii moarte. Când se pleacă, într-un colț de prosop se pune un ban: Să aibă cu ce plăti vămile", spun babele și fac cruce ca și cum ar bate într-o poartă închisă. Gara este și ea o casă îndoliată. "Aleluia! țipă locomotiva diesel. Aleluia!" Atenție, la linia unu se manevrează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
Dumnezeu, ieri, în semn de protest, a scris pe gardul bisericii: "Face tumbe viața pe sub ziduri, se leagă de gratii, se biciuie, se linge de pe ascuțișul cuțitului, se culege de sub tălpile cizmelor, se abandonează prin toaletele publice, se strivește printre prosoape, își taie venele. Cucerită, oferită, cumpărată, împrumutată, dată la schimb, făcută poștă, amânată, mințită, lepădată, abuzată, compromisă, ucisă." La 20 de ani, Dumnezeu îți dă voie să trăiești pe cont propriu nu din generozitate, ci pentru că nu a avut niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
pătură un cearșaf de atlas. Domnișoara avea obiceiul să se reculeagă în fiecare weekend de pe la 16 până la asfințitul soarelui. Trabucuri havana, whisky scoțian, pișcoturi franțuzești, ciocolată elvețiană, muzică jazz, reviste de modă. Domnișoara, în costum de plajă, șapcă Che Guevara, prosopul împăturit în 6 sub cap. Bronzul de munte face bine la circulație domnișoara, mereu pe drumuri. În week-end nimeni nu avea voie să tulbure liniștea copacilor. Așa spunea jupânul: Bă, dacă vă holbați peste gard, vă scot ochii! Lăsați ctitora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
baie. Pe măsură ce zilele treceau, reușiră să schimbe între ei tot soiul de sticle, caramele, dulciuri, batiste și pijamale. De asemenea, un pieptene, o periuță de dinți, un bețișor de urechi, o bucată de săpun, o rodie, niște fotografii și un prosop. Surorile și mătușile lui Hungry Hop, care ajunseseră acum să bată regulat cu pumnii în ușa băii, strigând „Ce faci acolo?“, își dădură destul de rapid seama că se întâmplase ceva foarte rău. Baia se golea de provizii. Oare Hungry Hop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
ieși de acolo punând piciorul pe dalele de oglinzi. Cu un surâs lejer, Enro, remarcabil prin musculatura sa, așteptă ca femeile să-i învelească trupul șiroind de apă cu un imens halat. După ce i-l luară, ele îl șterseră cu prosoape, cu mișcări viguroase. În final un halat de cameră, de culoarea părului său de foc îi fu prezentat. Îl îmbrăcă și" vorbi din nou, zâmbind mereu. - Îmi place să fiu îmbăiat de către femei. Ele au o blândețe care-mi destinde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
o ușă strâmtă ascunsă cu multă îndemânare în panourile distorsorului. Ea ducea într-un minuscul dormitor, mobilat doar cu un pat. Nici un cuier, doar o baie îngustă, cu cadă și WC. Pe un uscător de metal atârna o duzină de prosoape. Discipolul, dacă așa era de sfânt, nu putea ține la confort. Avu nevoie de aproape o zi întreagă pentru a explora refugiul. Nimic anormal în clădire. Sectorul servitorilor, mai multe secțiuni destinate unui mare număr de funcționari, uzină generatoare la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
murmură ea încetișor. Am închis ușa și mi-am lăsat țigara în scrumiera de pe masa din hol. — Așteaptă aici, i-am spus. M-am dus în dormitor și am scotocit pe sub pat după valiza în care păstram cămăși vechi și prosoape rărite, ca să nu mai zic de toate cârpele de praf de rezervă. Când m-am ridicat și m-am scuturat, ea stătea rezemată în ușă, fumând din țigara mea. Suflă cu insolență un inel perfect din fum în direcția mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
sunt polițist. Și dacă te mai prind vreodată făcând pe târfa ucenică, o să am grijă ca tatăl tău să pună bățul pe tine, ai înțeles? — Da, șopti ea, și își trase repede chiloții. Am luat grămada de cămăși vechi și prosoape din locul unde o lăsasem pe podea și i-am îndesat-o în brațe: — Acum cară-te de aici înainte să fac eu treaba asta. Înspăimântată, fugi în hol și afară din apartament, ca și cum aș fi fost Niebelung însuși. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cu fermitate către ușa principală. — E foarte jenant, zise el. Să vin aici cu cătușe la mâini, ca un infractor de rând. Sunt foarte cunoscut aici, să știți. Un infractor de rând și ești, Lange. Vrei să-ți pun un prosop pe capul ăla urât? L-am îmbrâncit din nou: — Ascultă, numai sufletul meu bun mă oprește să te pun să mărșăluiești înăuntru cu puța atârnând afară din pantaloni. — Cum rămâne cu drepturile mele civile? — Rahat, unde ai fost în ultimii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
reflexe roz și m-am gândit că eram un prost. Trăiam o splendidă după-amiază din viața mea, trebuia să strâng aripile stânjenelii peste momentul acela de seninătate. S-a întors îmbrăcată cu costumul de baie de culoarea prunei și un prosop sub braț. Era încă incredibil de frumoasă, mai slabă decât atunci când o cunoscusem, poate mai dură, dar mai leală. Trupul bine îngrijit corespundea perfect sufletului ei. — Mergem? Bucățica de pânză albă în fața căreia tremurasem ca înaintea unui judecător dispăruse între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
te privesc. La Urgență nu era nimeni în afară de un bătrân care stătea într-un colț, cu o pătură pe umeri. Îl cunoșteam pe unul din asistenții de gardă, un tânăr solid cu care vorbeam uneori despre fotbal. Îi dădusem Italiei prosopul meu de plajă uitat pe bancheta din spate, coborâse din mașină înfășurându-l în jurul mijlocului. Asistentul i-a spus să se întindă pe un pat într-una din camere, de unde Italia, cu capul întors spre mine, mă privea. Medicul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
se simțea mirosul obișnuit de medicamente și de mâncare. Eu iubesc spitalul, noaptea, Angela, pentru mine are farmecul ascuns al unei femei nemachiate, al unei subsuori în întuneric. Italia, în schimb, părea speriată, mergea aproape sprijinindu-se de perete, cu prosopul cu stele marine în jurul ei, ca o naufragiată. Am rămas singuri câteva clipe. — De ce nu mi-ai spus că ești însărcinată? — Nu știam. Își strângea prosopul în jurul taliei, îi tremura vocea. — Nu vreau să rămân aici, sunt toată murdară. — O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în întuneric. Italia, în schimb, părea speriată, mergea aproape sprijinindu-se de perete, cu prosopul cu stele marine în jurul ei, ca o naufragiată. Am rămas singuri câteva clipe. — De ce nu mi-ai spus că ești însărcinată? — Nu știam. Își strângea prosopul în jurul taliei, îi tremura vocea. — Nu vreau să rămân aici, sunt toată murdară. — O să cer să ți se dea ceva. Sosi o asistentă. — Veniți, vă duc în patul dumneavoastră. — Du-te, am șoptit, du-te. Și m-am uitat cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
se întindea de-a lungul clădirilor spitalului. Am găsit-o în stația de autobuz. N-am recunoscut-o imediat, pentru că era îmbrăcată cu un halat de infirmieră. Se sprijinea de zid, în mână avea o pungă în care se vedea prosopul meu de plajă. M-am oprit lângă ea, nu m-a văzut. Străzile începeau să se animeze încet. Îmi veni în minte ziua aceea în care o așteptasem în mașină spionând-o. Era cald, ea era machiată, mergea legănându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
o cutie de metal și îmi încredință cheia. Camera era mare și avea un aspect curat, dar mirosea a stătut. Avea un pat de lemn furniruit și un dulap identic, care mai avea încă folia de plastic în jurul picioarelor. Două prosoape, unul albastru și unul mai mic, de culoarea nucșoarei, erau așezate lângă chiuvetă. Cuvertura era verde ca perdeaua, am tras-o spre capătul patului. Italia se așeză, ghemuită, țînându-și mâinile pe burtă. — Ești la ciclu? — Nu, și se lăsă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
stea dreaptă. Ea mă lăsă, alunecă doar puțin în jos, ținându-și capul aplecat pe umăr. Am aprins lumina, am alergat la chiuvetă, am deschis robinetul, care la început a tușit și m-a stropit cu apă. Am udat un prosop și i-am șters fața, părul, pieptul. Și-a revenit, a deschis ochii și i-a ținut deschiși. — Ce s-a întâmplat? a întrebat. — Nu te simți bine, am bâlbâit. Dar ea nu părea să-și fi dat seama de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
că Emmy suprareacționa față de pasărea asta; abia acum — când începea să se simtă lipsa somnului, iar autorespectul atârna de un fir de ață — înțelese ce rău e să stai cu pasărea tot timpul. Cotrobăi prin dulapul cu lenjerii după un prosop mai mare, dar înșfăcă repede un cearceaf Frette, primul lucru care îi căzu în mână. După ce îl aruncă peste colivie și îi vârâ dedesubt marginile cu elastic, Adriana se gândi o clipă îngrijoră că s-ar putea sufoca. Se decise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
provenea din faptul că avea un trup așa mic, felul în care delicatețea ei fizică îi făcea încă și mai conștienți de puterea și masculinitatea lor, și nu sexualitatea fățișă a unor sâni mari și frumoși. Emmy oftă. Își smulse prosopul de pe cap și îl aruncă pe podea. — Dacă mă gândesc mai bine, ce-ai zice să sărim peste cină în seara asta? Nici nu pot să mă mișc. Adriana își duse mâinile la inimă. — Mai întrebi? Mai puțină mâncare acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]