4,744 matches
-
probă că emoțiile provocate de scenă au mers unanim unde trebuie, stimulând emoțiile auditoriului. Ovațiile au continuat cu aceeași intensitate. În actul III însă, la aria tenorului, s-au constituit în ropote nesfârșite, domolite doar de intervenția dirijorului, care a schițat cunoscutul gest de reluare a ariei, pe care Daniel a repetat-o în aceeași notă de seninătate, ușurință și măiestrie. Păcat că după demonstrarea unui înalt profesionalism pe plan vocal, soprana, făcând exces de zel (din neatenție), a uitat că
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
i-am spus opinia mea sinceră: Cred că prietenul tău grec are dublă subordonare, adică încasează, la Atena, două salarii. Sunt convins că până mâine pe biroul șefului său de la Securitatea Greciei se va afla înregistrarea ziaristului, cu portretul meu schițat după regulile serviciului, plus impresiile personale. Mai cred că misiunea lui, în ce mă privește, s-a încheiat, întrucât i-am oferit toate elementele de care avea nevoie pentru portretul meu profesional, poate chiar și moral. Sunt sigur că și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
știe unde e Cléa?" Se enervează, vrea să iasă, dă cu nasul numai de uși închise. "Asta e o închisoare sau ce?" Ar vrea să telefoneze măcar. Cu neputință, de vreme ce nu are acordul Cléei. "Și unde e Cléa?" Doamna Sinus schițează un gest de neputință. "Nimeni nu știe unde e Cléa!" Brusc, Cléa dă năvală, smeadă și zglobie, dar se preface că n-o vede. Ea o apucă de braț, îi spune că trebuie să plece sau cel puțin să telefoneze
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
mă grăbesc, dar, dacă vrei, putem să ne vedem zilele astea. Aștept un semn de la tine la Vila orelor de lumină!" "Ne-am înțeles", spuse învățătorul, în vreme ce tovarășul lui se puse iar pe bodogănit. Neținând seama de amenințarea fiarei, locotenentul schiță un salut general și porni în trap mărunt, mulțumit că nu mai simte ura pe care ochii depărtați o țeseau în jurul lui ca pe o aură de nenorocire. Și ar fi fost și mai mulțumit dacă ar fi putut să
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
se știe sau că se știe prea bine. Deținea taina acestor răspunsuri care te lăsau să alegi între două interpretări contrare. "Și unde e Nastea?" Motea arătă cu degetul: acolo sus, în camera ei. Brancardierii, care terminaseră de descărcat căruța, schițară un salut confuz și plecară, cu capul între umeri, ca niște vinovați. Ploaia subțire dădea lustru talmeș-balmeșului îngrămădit în curte. "Să băgăm înăuntru... chestiile astea", spuse locotenentul. Ajutat de Motea, depozită în capătul unui culoar puțin circulat cele câteva mobile
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
s-o pună în aplicare. "Hai, Filip, bate palma!" Schimbară o viguroasă strângere de mână care o lăsă interzisă pe Lillișu, venită să-i anunțe că se așezau la masă. Să știi că am încheiat un pact secret! spuse Nel, schițând cu umărul un gest provocator. "Ah, săraca de Lillișu, se văicări tânăra fată, nu mă mai iubește nimeni, nimeni nu-mi mai spune secretele lui!" Ba da, ba da, te iubim, izbucni fetița în râs, fii cuminte, ești destul de mare
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
își manifestară zgomotos bucuria. Părinții lor se arătară mai rezervați. Spre două dimineața, când oboseala se făcea de-acum simțită, bătăi violente în ușă treziră la cei trei Constantin amintiri, din nefericire, încă proaspete. Inginerul, care se duse să deschidă, schiță o involuntară mișcare de recul în fața unei echipe de gardiști, arborând cămăși verzi și revolvere mari la centură, pe sub tradiționalele cojoace întoarse. Veniseră să-i spună la mulți ani și să bea împreună un pahar: "N-o să ne dați pe
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
croite pesemne pentru alte ferestre, mai înalte și mai largi. La început, elevele noastre trec prin unele dificultăți. Nu te simți prea singură? Nu mi-e greu în mod special să fiu singură, doamnă. Mâna care atârna pe brațul berjerei schiță o mișcare ascendentă, parcă îngreuiată de povara inelelor: "Nu ești niciodată singur, dacă Dumnezeu locuiește în inima ta..." Gabriela își puse ceașca, încă plină, pe măsuța cu rotile. Dar aveai o expresie tristă de dimineață, în capelă, și erai atât
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
toate lucrurile astea. Nu o să le deranjez pe celelalte, o să respect programul școlii, dar vreau să-mi păstrez libertatea interioară." Se priviră ca peste o graniță. Gabriela luă volumul uitat pe genunchi, gata să se ridice. Citești ceva interesant? Fata schiță un gest vag: Tocmai a apărut în românește." "Încearcă să citești și cărți franțuzești, asta ți-ar îmbunătăți cunoașterea limbii. Pot să văd?" Fata îi dădu volumul. Doamna Dunin silabisi: "Cernâșevski... Ce-i de făcut?" Iarăși romanul ăsta cu un
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
sprâncenele negre, unindu-se deasupra nasului ca aripile unei păsări, se desenau evident pe fața palidă, aproape ștearsă. Ascetă a absolutului sau tânără halucinată, ea nu era o miză, ci nodul pe care îl simțeau strângându-li-se în jurul gâtului. Schiță un gest vag de rămas bun, se răsuci pe călcâie, trecu printre mese și dispăru în noaptea de toamnă. Cei doi bărbați se așezară față în față, șuvița lumioasă a lui Esenin contra șuviței întunecate a lui Petöfi. Căzură de
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
și în comedia Napoleon & co., însă aici șarja e excesivă, iar comicul de limbaj se limitează la efecte facile. SCRIERI: De necredzuta viață a dumnealui Ioniță căpitan de oaste, scrisă de dumnealui Iancu Zogravul, București, 1934; Cetățeana Tallien, București, 1938; Schiță pentru istoria teatrului românesc, București, 1938; Dragodana, București, 1940; Scrieri despre teatru, îngr. și pref. Victor Durnea, București, 1989. Repere bibliografice: Mircea Vulcănescu, Însemnări pe marginea volumului „Cobai și felceri”, CU, 1932, 2583, 2584; Octav Șuluțiu, I. Anestin, „De necredzuta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285365_a_286694]
-
anti-establishment își are prețul său. Desigur că antisemitismul Gărzii de Fier nu se limita la considerații abstracte despre natura evreilor, români și (non-)relațiile dintre el. Scriitorii legionari au produs scrieri menite a incita la pogromuri și crime, și au schițat propuneri practice de ucidere în masă. În 1938, Alexandru Răzmeriță, preot român ortodox, a descris un plan de eliminare totală din orașe și deportarea lor în lagăre de muncă forțată la țară. Încercarea de a fugi din lagăre urmă să
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
o înțelegere mai complexă a evenimentelor al căror interes este departe de a se fi epuizat. Deschid volumul de față cu studiul Românii și politica externă rusească în care, plecând de la misiunea lăsată urmașilor săi de Petru cel Mare, am schițat pătimirea românilor sub “ocrotirea” puternicului lor vecin din Răsăritul înnegurat. Episodul “Tezaur” este un “studiu de caz” cu multiple semnificații. Cartea aceasta este o continuare a culegerii de documente din 1993, în noi dimensiuni istorice, cu noi abordări și deschideri
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
de acțiune pe plan politic, economic, diplomatic a Germaniei naziste în Sud-Estul Europei. În ceea ce o privea, România avea în coastă și primejdia rusească, revendicările sovietice privind teritoriul național românesc devenind tot mai gălăgioase. În contextul pe care l-am schițat în rândurile de mai sus, a avut loc acțiunea temerară a guvernului român de tranzitare a aurului Băncii Naționale a Poloniei, într-o singură noapte, din Nordul Bucovinei în portul Constanța și îmbarcarea lui pe o navă britanică, preluarea și
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
realizat această “recuperare”, deși doar parțial; după război, cu ajutorul noilor aliați - S.U.A., Marea Britanie - Imperiul sovietic s-a extins pe mai mult de jumătate din Europa, unde a dominat și controlat viața poparelor mai bine de 50 de ani. În contextul schițat în paginile acestea, o serie de constatări se conturează în mod firesc: -Românii - locuind dintotdeauna în spațiul geografic carpato-danubiano-pontic, unde și-au constituit și primele state de sine stătătoare după rosturile timpurilor -, vorbind o limbă neolatină și având o cultură
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
motor generator al păcii universale este în mod constant atribuită filosofului german Immanuel Kant care, în celebrul său eseu din 1795, Zum ewige Frieden (Despre pacea perpetuă), scris în perioada transformării radicale a Europei sub efectele Revoluției franceze din 1789, schițează o teorie a păcii între ceea ce el numește republici. Pentru Kant, rațiunea morală practică impune un veto absolut la adresa folosirii războiului ca instrument al politicii externe între statele republicane construite pe baza principiilor legitimității consensuale. Kant nutrea convingerea că ideea
RELATII INTERNATIONALE by Daniel Biró () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1525]
-
De altfel, în arondismentele 1, 6, 7 și 8 nici nu exista un candidat al extremei stîngi, ceea ce nu este deloc surprinzător. Au fost oare cartierele din est ocolite de îmburghezirea capitalei? Acest lucru este parțial adevărat, căci locuințele sociale schițează același arc de cerc ca voturile în favoarea stîngii și extremei stîngi. Această omologie exprimă mai cu seamă prezența continuă a unei populații modeste în locuințele cu chirie mică din aceste cartiere periferice, foste muncitorești și industriale. Asta nu a împiedicat
by Michel Pinçon, Monique PinçonCharlot [Corola-publishinghouse/Science/1007_a_2515]
-
la Lisabona, un aer de vedete mediatice. Își pun o mină serioasă în fața reporterilor, se lasă filmați la mese în vagonul-restaurant, cu țigara aprinsă între degete și cafeaua aburindă. Urmărindu-i de la distanță, poți crede că tocmai în acest moment schițează noi strategii de dezvoltare culturală a Europei și a lumii întregi nicidecum că răspund la întrebări naiv-cognitive despre frumusețile Lisabonei, despre cărțile publicate, despre curajul de a te avânta într-o asemenea aventură cu trenul etc. Pe scurt: încep să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
Albert-Mollat, despre care ne povestește pe scurt Eric des Garets. Tot el prezintă asistenței proiectul Literatur Express Europa 2000, pentru a justifica într-un fel prezența noastră acolo, apoi dă cuvântul oaspeților, care procedează la un exercițiu deja rodat: își schițează fiecare un portret de creație și prezintă cultura zonei sale de origine. Se discută despre starea poeziei în țările respective: traduceri, tiraje, tematică, ediții, impactul la public, direcții estetice. Toate aceste elemente trebuie corectate în funcție de specificul condițiilor politico-sociale, spun eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
-i vorbesc unui străin despre mizeria de acasă - că avem și noi conducători care n-au aflat nici până acum că, de fapt, vorbesc limba română. Iar statul român, împotmolit greu în reziduuri neocomuniste și cu reforma economiei blocată, va schița probabil un plan strategic în ceea ce privește relațiile cu Republica Moldova numai după ce rușii vor privatiza și ultimul metru pătrat din solul Basarabiei. Abia atunci, când vom fi vânduți-cumpărați definitiv, vor (vom) încerca să ne regăsim ca frați. Nu-i spun nimic din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
cei de alături. „Nimic deosebit, prostioare vulgare. Ea râde după fiecare propoziție, automat” - mi-a răspuns Richard, fixându-mă cu privirea lui imperturbabilă. Situația e de un comic irezistibil. Abia îmi stăpânesc hohotele de râs, mai ales că Richard nu schițează nici o urmă de zâmbet. E calm și detașat ca întotdeauna. Alte două personaje de care mă feresc sunt un albanez și un grec, care fumează aproape non-stop: în vagon, pe peron, în autobuz, la recepția hotelului, la restaurant etc. I-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
o reprezentație la Théâtre du Nord, situat în Piața Charles de Gaulle. E un spectacol-cabaret foarte static. Dintre cei patru actori, șeful - un ins cu perucă albă, înfoiată - este și cel mai vorbăreț. Rolul său este să nareze. Ceilalți doi schițează din când în când niște gesturi dezordonate, spre a ilustra cumva interminabila poliloghie a colegului mai vârstnic: fac exerciții fizice, cântă la instrumente muzicale, se încurcă în propriile haine. Spectacolul îi nemulțumește pe toți. La Paris, unde piața de teatru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
în mâini a început de la o vreme să ne trezească unanima ilaritate. Zâmbește și el, ușor jenat, ușor complice. E o convenție, dar trebuie dusă până la capăt. Primarul, cel care primește cadoul - de fiecare dată altul, firește... primarul, nu cadoul -, schițează invariabil aceeași expresie de surprindere plăcută, pentru el este prima dată, pentru noi - a n-a oară. De aceea, nu are cum să înțeleagă semnificația râsului nostru. De data aceasta, Thomas e mai scurt, captându-ne, pesemne, starea de spirit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
Până atunci nu băgasem de seamă urmă de echipaj, de fapt, nici nu mă gândisem că ar fi putut să-l aibă - era, în definitiv, treaba gazdelor să-și bată capul cu serviciile. Atunci, cine avea grijă de noi? Am schițat la repezeală trei răspunsuri, unul mai suprarealist decât altul: 1) nava era programată, aidoma unui computer, să se deplaseze pe un anumit itinerar; 2) era ea însăși o ființă vie și sensibilă care-și cunoștea bine obligațiile; 3) la timonă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
din perspectivă postmodernă: pornind de la contribuția marilor critici interbelici - E. Lovinescu, Pompiliu Constantinescu, Șerban Cioculescu, Vladimir Streinu, Tudor Vianu, Perpessicius, G. Călinescu -, L. deduce un concept de modernism pe care îl corectează prin raportare la viziunea integratoare a epocii actuale. Schițează apoi un model personal de structurare a criticii românești moderne, precum și o reinterpretare a secvențialității istoriei literaturii române, bazată pe delimitarea curentelor pașoptism, junimism, modernism, proletcultism, neomodernism și postmodernism. Volumul Postmodernism. Din dosarul unei „bătălii” culturale (2000) reunește, ca probe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287770_a_289099]