3,099 matches
-
marii burghezii“, cărora le și aparțineam acum - iar W. a rămas consternat când a aflat că Hackler voia să-și părăsească nevasta și copiii ca să se căsătorească, după divorț și după o perioadă de așteptare de cinci ani, cu Gerda, secretara lui. De fapt se simțea trădat de amândoi, o considerase pe Gerda o fată de treabă, incapabilă să „distrugă o familie“ - și W. se simțea complice la acest lucru condamnabil: doar el o adusese aici din Germania. Tinerețea Gerdei, firea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
mașinilor fusese ridicată ușa de fier. W. începu să-și trieze teancul de hârtii care se adunaseră pe biroul lui în ultimele zile. Alături de scrisorile și anchetele care-l priveau personal, erau puse pe pupitrul lui și cereri pe care secretara lui Hackler, contabilul sau chiar Gerda ar fi putut să le rezolve de mult. Până și fițuici de rutină, cereri de predare a prospectelor care se prelucrau îndeobște la primire, fuseseră probabil puse aici în mod intenționat. Stiva trezea impresia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
tărășenia cât mai liniștit cu putință. ― Hai, că nu-i greu, ce dracu’, o scurtează Beligan, să fii liniștit, Vichi, ăsta e actor bun, o scoate la capăt. Hai, pa! ne dă el afară, căci tocmai sunase telefonul. Sanda Ulmeni, secretara lui, fabuloasa lui secretară, tocmai suna, chipurile îl căuta cineva pe director, așa că trebuia să ieșim. Vichi îmi dă textul, un pogon de vorbe despre cum fusesem eu - mă rog, personajul - la curve, o poveste destul de încurcată și, în orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
cu putință. ― Hai, că nu-i greu, ce dracu’, o scurtează Beligan, să fii liniștit, Vichi, ăsta e actor bun, o scoate la capăt. Hai, pa! ne dă el afară, căci tocmai sunase telefonul. Sanda Ulmeni, secretara lui, fabuloasa lui secretară, tocmai suna, chipurile îl căuta cineva pe director, așa că trebuia să ieșim. Vichi îmi dă textul, un pogon de vorbe despre cum fusesem eu - mă rog, personajul - la curve, o poveste destul de încurcată și, în orice caz, lungă al dracului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
de Gara Potsdamer și la o aruncătură de băț de casa părinților miresei. Tatăl, Herr Lehmann, era mecanic de locomotivă la Gara Lehrter, și conducea „D-Zug“, trenul expres, până la Hamburg și Înapoi, de patru ori pe săptămână. Mireasa, Dagmarr, era secretara mea, și habar n-aveam cum urma să mă descurc fără ea. Nu că m-ar fi interesat să știu asta: mă gândisem adesea să mă Însor eu Însumi cu Dagmarr. Era drăguță și se pricepea de minune să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
pe nevăstuica asta, doar așa, din pură plăcere. Împart etajul 4 cu un dentist „german“, cu un agent de asigurări „german“, cu o agenție de plasare de forță de muncă „germană“, aceasta din urmă fiind cea care mi-a trimis secretara temporară care, bănuiam eu acum, era femeia care ocupase un loc pe un scaun În anticamera mea. Ieșind din lift, am sperat doar că nu e urâtă ca moartea. Nu am presupus nici o secundă c-o să primesc o frumușică, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
-i acoperea gâtul și o pălărie neagră cu boruri bretone Întoarse În sus de jur Împrejurul capului. — Bună dimineața, i-am răspuns cât de amabil am putut În mahmureala mea care semăna cu mieunatul jalnic al unui cotoi. Dumneavoastră trebuie să fiți secretara mea temporară. Eram norocos să fac rost de o femeie ca secretară, iar aceasta arăta pe jumătate acceptabil. — Frau Protze, se prezentă ea și dădu mâna cu mine. Sunt văduvă. Îmi pare rău, i-am zis descuind ușa biroului. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
sus de jur Împrejurul capului. — Bună dimineața, i-am răspuns cât de amabil am putut În mahmureala mea care semăna cu mieunatul jalnic al unui cotoi. Dumneavoastră trebuie să fiți secretara mea temporară. Eram norocos să fac rost de o femeie ca secretară, iar aceasta arăta pe jumătate acceptabil. — Frau Protze, se prezentă ea și dădu mâna cu mine. Sunt văduvă. Îmi pare rău, i-am zis descuind ușa biroului. Din ce parte a Bavariei sunteți? Accentul era inconfundabil. — Regensburg. — E un oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Mă bucur să aflu asta, i-am răspuns. Sosi cafeaua și, În timp ce secretarul său se strecura afară pe ușă, Jeschonnek se uită după el cu o privire care-i trăda disconfortul: — Nu mă pot obișnui să am un bărbat drept secretară, mărturisi el. Desigur, Înțeleg că locul unei femei este acasă, să aibă grijă de familie, dar am o mare slăbiciune pentru femei, Herr Gunther. Cred că mai repede mi-aș lua un asociat decât să-mi iau ca secretară un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
mutat greutatea corpului pe piciorul din spate. — Bună ziua, am strigat Înainte să ajungem chiar lângă el. Dumneavoastră sunteți șeful de echipă? l-am Întrebat, dar nu mi-a răspuns. Mă numesc Gunther, Bernhard Gunther. Sunt detectiv particular, iar aceasta este secretara mea, Fräulein Inge Lorenz. I-am dat legitimația mea. El a Înclinat din cap spre Inge și apoi și-a Întors privirea la licența mea. Felul lui de a se purta avea o precizie simplă care părea aproape simiană. — Peter
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să ajungă la un rapid acord contractual pentru despăgubire. Da, zise Marlene cu un lung oftat. Da, desigur. Am așteptat ca ea să spună ceva, după care, până la urmă, m-am adresat eu ei: — Mi se pare că dumneavoastră erați secretara lui Herr Pfarr la Ministerul de Interne. — Da, așa este. Nu-mi oferea nimic mai mult decât ar fi făcut-o privirea umbrită a unui jucător de cărți. — Mai lucrați Încă acolo? — Da, zise ea, ridicând ușor indiferentă din umeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
și strânse din ochi când fumul Îl Înțepă În ochi. Vrei să-ți chem un avocat? — Nu, mersi. Dar dacă tot ai chef să faci un favor pentru un fost polițist, e ceva ce ai putea să faci. Am o secretară, Inge Lorentz. Dacă vrei, ai putea să-i dai un telefon ca să o anunți că sunt reținut. Îmi dădu un creion și hârtie și am notat trei numere de telefon. Inspectorul părea un tip cumsecade și am vrut să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Jost Îl privi un moment pe inspectorul său, după care se uită la mine: — Numai că vezi tu, colegului meu i se pare cam improbabilă. — Asta ca să vorbim În termeni frumoși, vorbă-lungă, bombăni Dietz, care de când Îmi speriase de moarte secretara și făcuse țăndări ultima mea sticlă de băutură bună, părea să fi devenit și mai urâcios. Jost era un bărbat Înalt, cu Înfățișare ascetică, cu un chip care avea permanent expresia surprinsă a unui cerb și cu un gât groaznic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
antrenați să se descurce fără el de dragul patriei-mamă. În fiecare săptămână, colecta era responsabilitatea unei organizații diferite, iar În săptămâna aceasta era cea a lucrătorilor feroviari. Singurul lucrător feroviar care mi-a plăcut vreodată era tatăl lui Dagmarr, fosta mea secretară. Nu trecuse mult după ce Îmi mușcasem buza și Îi dădusem unuia dintre ei 20 pfeningi, că un pic mai Încolo pe stradă am fost solicitat de un altul. Mica insignă din sticlă pe care o primeai pentru contribuția ta bănească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
-ți face griji. Știu pe cineva care s-ar putea să-ți fie de ajutor. Lasă-mă să mă ocup de asta și o să te caut în câteva zile. Yu Shan îi găsește fetei o slujbă la biblioteca școlii, ca secretară, ceea ce-i permite să fie studentă cu jumătate de normă. Fata se simte entuziasmată și neliniștită în același timp. Frecventeză cursurile, se plimbă prin campus și cunoaște oameni. Vorbește umil și cu atenție. E foarte dornică să impresioneze și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Tang Nah nu sunt de ajutor. E nemulțumită de faptul că el nu numai că nu o ajută să iasă din necaz, dar nici măcar nu i-l ia în serios. Poți oricând să trăiești făcând altceva, sugerează el. Să fii secretară sau soră medicală. Se simte ca un păun care e obligat să stea într-un coteț de găini. Încearcă să nu se certe. Încearcă să se forțeze să înțeleagă că Tang Nah are și el problemele lui și are nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
și se întoarce cu flori în mână. Nici o veste bună, scumpo, dar iubirea e cea mai bună veste, nu? Zâmbesc și îl îmbrățișez. Îi împărtășesc veștile mele - nici un rol, dar mi-am găsit o slujbă cu jumătate de normă, ca secretară de platou. Zilele trec. Săptămâni, luni. Și tot nici o veste bună pentru Tang Nah. Pentru a evita jena, stă în oraș până târziu. Vine acasă beat și nu se trezește până la prânz. Petrece întruna cu prietenii lui. Lumea asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
joacă iubitul meu. Lipsa de somn l-a slăbit pe Mao. A făcut febră. Tremură incontrolabil sub pătură. Gărzile fac cu schimbul ca să-l transporte cu targa. Așa bolnav cum e, iubitul meu continuă să conducă bătălii. Așa ajung eu secretara și ajutorul lui. Acum, eu sunt cea care scrie ordinele lui Mao și redactează telegramele. Sunt trează când e el treaz, și rămân trează atunci când el doarme. Când îi e mai bine și vede că treburile îi merg bine, vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
orice caz, acum pun capăt acestei situații. Ai plătit destul. Acum ieși în lume și rupe vraja. Ea i se aruncă la piept. El o ține în brațe și o liniștește. Printre lacrimi, se ivesc zorile, să-și etaleze extraodinarul. Secretara îmi zice că primarul Ke a venit cu două ore mai devreme ca să-mi aștepte sosirea. E o întâmpinare ceremonioasă. Menită a-mi arăta curtuoazia lui. Îi spun secretarei că îi sunt recunoscătoare primarului pentru ospitalitatea sa. Mașina silențioasă mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
o liniștește. Printre lacrimi, se ivesc zorile, să-și etaleze extraodinarul. Secretara îmi zice că primarul Ke a venit cu două ore mai devreme ca să-mi aștepte sosirea. E o întâmpinare ceremonioasă. Menită a-mi arăta curtuoazia lui. Îi spun secretarei că îi sunt recunoscătoare primarului pentru ospitalitatea sa. Mașina silențioasă mă duce pe Șoseaua Hua-shan, la numărul 1245. Primarul Ke stă lângă mine și își notează fiecare cuvânt pe care-l rostesc. Îi transmit salutările lui Mao și îi spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
În mai, face o călătorie înapoi la Beijing, pentru a vedea ce mai face Mao. Soțul meu nu e acasă. S-a dus în sud și a dispărut în minunatul peisaj al Lacului de Vest. Când îi trimit o telegramă secretarei lui, în care cer programarea unei întâlniri pentru a-l pune la curent cu progresele mele, el îmi trimite drept răspuns un poem despre celebrul lac. Cu ani în urmă, am văzut un tablou al acestuia. Nu mi-a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
mai. De bucurie, nu pot să dorm. Mi-am luat soarta în mâini și am fost răplătită. Azi-dimineață m-a sunat Mao, să mă felicite. A ținut să-mi dăruiască un pachet din ginsengul lui. După-amiază, telefonul sună iarăși. Era secretara lui Mao. Mao voia să merg la cină. Nah a venit acasă, zicea mesajul. Nu am cu ce să mă îmbrac, am zis. Secretara fu nedumerită. Asta înseamnă „nu”? * Stau pe scaun și simt cum îmi tremură corpul. În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
felicite. A ținut să-mi dăruiască un pachet din ginsengul lui. După-amiază, telefonul sună iarăși. Era secretara lui Mao. Mao voia să merg la cină. Nah a venit acasă, zicea mesajul. Nu am cu ce să mă îmbrac, am zis. Secretara fu nedumerită. Asta înseamnă „nu”? * Stau pe scaun și simt cum îmi tremură corpul. În sfârșit, mă vrea. Toți anii de ranchiună se dizolvă în urma unui singur telefon. Sunt nebună? Mă păcălește din nou? Sau nu e decât ceva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
aștepte. A devenit pentru el un obicei să anunțe pauza de prânz abia la ora patru după-amiaza. Ea nu-și poate explica sentimentele. Se simte jignită, dar totuși așteaptă întoarcerea lui Yu. Când nu mai poate să suporte, își trimite secretara să-i ceară lui Yu o „autocritică”. El nu dă nici o hârtie. Însă pricepe că Doamna Mao îl cheamă înapoi. Îi trimite o casetă cu ceva la care lucrează. De obicei, un cântec compus atunci. Unul dintre cântece se numește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
bată, aproape că zâmbește. În liniștea profundă, începe să se cearnă omătul. Vântul se oprește din văicărit și copacii nu mai tremură. China zace în nemișcare. Soții Mao stau în soarele dimineții savurându-și ceaiul de crizantemă, în timp ce Fang, noua secretară și amantă a lui Mao, îi dă acestuia raportul privitor la moartea lui Liu. Mao îl deschide, aprinzându-și o țigară. Își plimbă privirea peste rânduri. Doamna Mao se apleacă spre el și aruncă și ea o privire. Este scrisul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]