2,859 matches
-
timp. Ținta finală este obținerea a 45 de puncte sau a celui mai bun scor în limita timpului alocat. Fiecare echipă include trei trăgători, și eventual o rezervă. În formula „releul italienește” (în ), fiecare trăgător îi întâlnește pe cei trei trăgători adverși: meciurile se trage în nouă relee a câte trei minute sau până scorul ajunge la un multiplu de 5. Astfel: În fața arbitrului se află aparatul de semnalizare, care este prevăzut cu patru lămpi: o lampă albă și o lampă
Scrimă () [Corola-website/Science/315045_a_316374]
-
câte trei minute sau până scorul ajunge la un multiplu de 5. Astfel: În fața arbitrului se află aparatul de semnalizare, care este prevăzut cu patru lămpi: o lampă albă și o lampă de de culoare roșie sau verde pentru fiecare trăgător. În cazul unei tușe valabile, lampa colorată se aprinde din partea trăgătorului care a lovit. Lampa albă se aprinde în cazul unei tușe nevalabile (care ajunge pe suprafața nevalabilă). În acest scop, fiecare trăgător este legat de aparatul de semnalizare printr-
Scrimă () [Corola-website/Science/315045_a_316374]
-
5. Astfel: În fața arbitrului se află aparatul de semnalizare, care este prevăzut cu patru lămpi: o lampă albă și o lampă de de culoare roșie sau verde pentru fiecare trăgător. În cazul unei tușe valabile, lampa colorată se aprinde din partea trăgătorului care a lovit. Lampa albă se aprinde în cazul unei tușe nevalabile (care ajunge pe suprafața nevalabilă). În acest scop, fiecare trăgător este legat de aparatul de semnalizare printr-un sistem complex. Arma este prevăzută în interiorul cochiliei cu o priză
Scrimă () [Corola-website/Science/315045_a_316374]
-
de culoare roșie sau verde pentru fiecare trăgător. În cazul unei tușe valabile, lampa colorată se aprinde din partea trăgătorului care a lovit. Lampa albă se aprinde în cazul unei tușe nevalabile (care ajunge pe suprafața nevalabilă). În acest scop, fiecare trăgător este legat de aparatul de semnalizare printr-un sistem complex. Arma este prevăzută în interiorul cochiliei cu o priză la care este conectat "firul de corp". Acest fir trece sub bluza trăgătorului, de-a lungul brațului înarmat și laturi. Firul de
Scrimă () [Corola-website/Science/315045_a_316374]
-
care ajunge pe suprafața nevalabilă). În acest scop, fiecare trăgător este legat de aparatul de semnalizare printr-un sistem complex. Arma este prevăzută în interiorul cochiliei cu o priză la care este conectat "firul de corp". Acest fir trece sub bluza trăgătorului, de-a lungul brațului înarmat și laturi. Firul de corp este conectat, în rândul său, la o rolă situată la extremitatea planșei, care este legată la aparatul de semnalizare. La floretă și la spadă, un fir trece de-a lungul
Scrimă () [Corola-website/Science/315045_a_316374]
-
Ieromonahul Serafim (pe numele de mirean ; 4 martie 1973, Bucharest) este un trăgător de tir român, laureat cu bronz la Sydney 2000. „În tir, important este să te antrenezi bine, nu mult”. A tras prima dată la 12 ani și jumătate, îndemnat de tatăl său, dar s-a apucat serios de tir sportiv
Iulian Raicea () [Corola-website/Science/308098_a_309427]
-
minim 2 brigăzi, fiecare brigadă având 2-4 regimente de câte 2-4 batalioane. În plus, batalioanele franceze erau în continuare împărțite în: 6 companii „de centru” și 2 companii „de elită” (una de grenadieri sau carabinieri pedeștri și una de "voltigeurs" - trăgători de elită sau de "vânători"). Un batalion avea între 350 și 850 de oameni, media fiind în jur de 600 de oameni. Din cauza problemelor cu care s-a confruntat, armata lui Masséna din Portugalia avea batalioane de doar 300 de
Războiul în epoca napoleoniană () [Corola-website/Science/312671_a_314000]
-
rușilor, salvându-l pe Napoleon de la o înfrângere certă. Până în 1812, a devenit evident pentru toate statele europene că abordarea franceză era mult mai eficientă. Pentru infanteria continentală, tactica obișnuită era de a avansa în coloană de atac, precedată de trăgătorii de elită. Aceștia din urmă deschideau focul pentru a dezorganiza formația inamică, care era apoi atacată la baionetă de coloana de atac. Armata franceză, în mod obișnuit, avansa cu companiile „de centru” în centru și cu cele „de elită” pe
Războiul în epoca napoleoniană () [Corola-website/Science/312671_a_314000]
-
era atât de vulnerabiă în fața focului de artilerie: o ghiulea care traversa un rând nu omora decât 3, respectiv 2 oameni și rareori mai mulți. Dacă aveau o poziție defensivă avantajoasă (păduri, livezi, teren accidentat), infanteriștii se puteau dispune „ca trăgători” (fr: "en tirailleur"), ceea ce presupunea că soldații se vor depărta unul de celălalt și vor acoperi o suprafață mai mare. Soldații vor avea o dispunere largă, tip „tablă de șah”, profitând de orice avantaje oferite de relief sau de clădiri
Războiul în epoca napoleoniană () [Corola-website/Science/312671_a_314000]
-
tip „tablă de șah”, profitând de orice avantaje oferite de relief sau de clădiri. Acest lucru le scădea puterea de foc, infanteria fiind răspândită pe o suprafață foarte mare, dar scăea și vulnerabilitatea față de tirul inamic. Dacă însă linia „de trăgători” era supusă unei șarje de infanterie și mai ales de cavalerie, batalionul respectiv suferea pierderi foarte grele. Această formație a fost adusă la perfecțiune de francezi, celelalte Mari Puteri nereușind niciodată să stăpânească cu adevărat această formație tactică. Avantajele acestei
Războiul în epoca napoleoniană () [Corola-website/Science/312671_a_314000]
-
nu aveau un sistem de ochire, iar modelele ulterioare aveau un simplu înălțător mecanic cu distanțe prestabilite. Poziția de tragere era atipică: arma trebuia ținută ferm la subraț. Norul de praf și fum rezultat în urma arderii explozibilului propulsiv deconspira poziția trăgătorului. Acesta trebuia să se adăpostească imediat. Jetul de foc care ieșea prin spatele tubului de metal era periculos. Manualele (deseori o simplă foaie cu instrucțiuni și ilustrații) recomandau menținerea unei distanțe sigure de cel puțin 10 metri în spatele trăgătorului. Pe
Panzerfaust () [Corola-website/Science/321630_a_322959]
-
poziția trăgătorului. Acesta trebuia să se adăpostească imediat. Jetul de foc care ieșea prin spatele tubului de metal era periculos. Manualele (deseori o simplă foaie cu instrucțiuni și ilustrații) recomandau menținerea unei distanțe sigure de cel puțin 10 metri în spatele trăgătorului. Pe tubul metalic al armei era scris cu litere mari de culoare roșie un mesaj de avertizare "Achtung! Feuerstrahl!" ("Atenție!Jet de foc!!"). Aruncătoarele de grenade Panzerfaust necesitau și o mentenanță atentă. Dacă detonatorul (o simplă capsă) era umed, arma
Panzerfaust () [Corola-website/Science/321630_a_322959]
-
de miniștri că fratele său i-a trimis demisia spre a fi liber să se bată în duel, iar duelul a avut loc în dimineața zilei de 11 mai 1917, la via lui Kilimoglu de la Copou. Vintilă Brătianu era un trăgător slab, în timp ce doctorul Lupu, într-o stare de surescitare maximă, afirma peste tot că o să-l extermine. Duelul s-a consumat fără ca nici unul dintre combatanți să fie rănit. Vintilă Brătianu găsea ridicol și penibil ca atunci când soldații noștri se luptau
Vintilă I. C. Brătianu () [Corola-website/Science/299970_a_301299]
-
mai important a fost faptul că au apărut pistoalele mitralieră: Maschinenpistole 43 și 44 redenumite de Hitler Sturmgewehr (pușcă de asalt) 43 și 44. Ideea dezvoltării acestor arme de calibru mai mic dar cu mare putere de foc era ca trăgătorul să le poată folosi fără ajutor și în mers, astfel încât să poată avansa spre poziția inamicului acoperind inamicul cu o ploaie de plumb. Germanii au dezvoltat mai întâi FG 42 pentru parașutiști din care mai târziu a apărut Sturmgewehr 44
Noi tehnologii în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/328781_a_330110]
-
la intrarea în holul școlii. La 11:44, după primul foc, directoarea școlii, Helena Kalmi,(61 de ani), a cerut elevilor și profesorilor să se baricadeze în sălile de clasă. În loc să facă același lucru, directoare s-a pus în calea trăgătorului și a încercat să îl convingă să se predea. Privind de la geamurile claselor, martorii au afirmat că au văzut-o pe doamna Kalmi prima dată fugind de atacator, apoi întorcându-se. A fost împușcată de 7 ori în fața unor buldozere
Masacrul de la Jokela () [Corola-website/Science/310051_a_311380]
-
întâmplare, țintind la nivelul trunchiului superior și al capului.[8] Prima patrulă de poliție a sosit la fața locului la 11:55; urmată ulterior de câteva sute de polițiști, incluzând unități speciale Karhuryhmä. Când poliția a încercat să demareze negocieri trăgătorul a răspuns trăgând un foc la ora 12:04 fără să rănească pe cineva. Atacatorul a ucis 8 persoane,[2][3] dintre care 5 elevi și o elevă, [9] apoi s-a sinucis. O persoană a fost rănită de gloanțe
Masacrul de la Jokela () [Corola-website/Science/310051_a_311380]
-
să se deplaseze cât de repede posibil. Țintele de regulă sunt amplasate foarte aproape dar uneori ele pot fi chiar și la 50 de metri distanță. Țintirea unei zone cu diametru de 15 cm pare să fie ceva ușor pentru trăgători experimentați de pistol, dar în IPSC sunt folosite doar pistoale cu calibru mare: 9mm sau mai mare 40S&W,45ACP, adică arme de foc cu putere. Timpul este un factor cheie. Scorul se împarte la timpul obținut pentru atingerea acelui
IPSC (tir practic) () [Corola-website/Science/319057_a_320386]
-
comandantul unui tanc a avut la dispoziție sisteme din ce în ce mai sofisticate pentru interceptarea obiectivelor. În tancurile moderne comandantul are vizoare panoramice, cu sisteme de vedere pe timp de noapte, cea ce îi permite să observe unul sau mai multe obiective, în timp ce trăgătorul acționează asupra altui obiectiv. În caz de pericol iminent sistemele avansate permit comandantului să preia comanda turelei și să tragă cu tunul. Noile echipamente au îmbunătățit coordonarea tragerii, folosind telemetre laser, informații date de GPS și comunicațiile digitale. Deși pe
Tanc () [Corola-website/Science/298932_a_300261]
-
Ayat și s-a mulțumit cu argintul. La Jocurile Olimpice din 1904 și-a apărut titlul la spadă, performanță care nu s-a repetat până în prezent. Totuși, ediția olimpică de la St. Louis a fost puțin frecventată: în acest caz, doar cinci trăgători au participat. s-a clasat și primul dintre cei nouă competitori la proba de floretă la individual. La proba de floretă pe echipe, a concurat alături de americanul Albertson Van Zo Post și de cubanezul Manuel Díaz. Împreună au învins singura
Ramón Fonst () [Corola-website/Science/336472_a_337801]
-
400 de sportivi reprezentând 205 CON-uri participă la 306 probe sportive în cadrul a 28 sporturi. La această ediție, Vietnam, Kosovo, Fiji, Singapore, Puerto Rico, Bahrain, Iordania, Tadjikistan și Coasta de Fildeș au obținut primele medalii din aur din istoria lor. Trăgătorul Fehaid Al-Deehani este primul sportiv independent din istorie care obține o medalie de aur. Pentru a patra oară în cinci ediții de Jocuri, Statele Unite ale Americii conduc clasamentul atât prin numărul de medalii de aur (46) câștigate cât și prin
Clasamentul pe medalii la Jocurile Olimpice de vară din 2016 () [Corola-website/Science/336627_a_337956]
-
11 decembrie, două la nord de centrul orașului, un al treilea la extremitatea sudică a acestuia și încă trei mai la sud, lângă confluența Rappahannockului cu Deep Run. Inginerii care construiau podul aflat direct în dreptul orașului au intrat sub tirul trăgătorilor de elită confederați, în principal al celor din brigada Mississippi condusă de gen. brig. William Barksdale, care comanda apărarea orașului. Artileria unionistă a încercat să-i disloce, dar pozițiile lor din pivnițele caselor au făcut ca focul celor 150 de
Bătălia de la Fredericksburg () [Corola-website/Science/324497_a_325826]
-
cele din urma, comandantul de artilerie al lui Burnside, gen. brig. Henry J. Hunt, l-a convins pe acesta să trimită grupuri de infanteriști în bărcile podului mobil pentru a-și asigura un mic cap de pod și să îndepărteze trăgătorii de elită. Col. Norman J. Hall a oferit serviciile brigăzii sale. Burnside a început să ezite, plângându-se lui Hall în fața soldaților săi că „acest efort înseamnă moartea majorității celor care vor întreprinde o asemenea acțiune”. Când oamenii săi au
Bătălia de la Fredericksburg () [Corola-website/Science/324497_a_325826]
-
un bombardment pregătitor și 135 de infanteriști din regimentele 7 Michigan și 19 Massachusetts s-au înghesuit în bărcile mici. Ei au reușit să treacă râul și s-au împrăștiat rapid în linii de luptă pentru a-i îndepărta pe trăgători. Deși unii dintre confederați s-au predat, luptele probabil au înaintat de la stradă la stradă prin oraș în timp ce geniștii terminau de montat podurile. Marea Divizie Dreapta a lui Sumner a început să treacă la ora 4:30 p.m., dar grosul
Bătălia de la Fredericksburg () [Corola-website/Science/324497_a_325826]
-
oraș de către Marea Divizie Stânga a lui Franklin au fost mai lipsite de evenimente. Ambele poduri au fost terminate la orele 11 a.m. în ziua de 11 decembrie în vreme ce cinci baterii de artilerie unioniste au suprimat mare parte din focul trăgătorilor de elită asupra geniștilor. Franklin a primit la orele 4 p.m. ordinul de a traversa cu toate forțele, dar înainte de căderea întunericului, o singură brigadă a fost trimisă peste râu. Traversările s-au reluat în zori și s-au terminat
Bătălia de la Fredericksburg () [Corola-website/Science/324497_a_325826]
-
luat o pauză, Longstreet și-a întărit linia ca să aibă patru rânduri de infanteriști în spatele zidului de piatră. Gen. brig. Thomas R. R. Cobb din Georgia, care comandase sectorul-cheie al liniei, a fost rănit mortal de un glonț al unui trăgător de elită și a fost înlocuit cu gen. brig. Joseph B. Kershaw. Generalul Lee și-a exprimat față de Longstreet îngrijorarea că masarea de trupe îi va rupe linia, dar Longstreet și-a asigurat comandantul: „Generale, dacă pui toți oamenii de pe
Bătălia de la Fredericksburg () [Corola-website/Science/324497_a_325826]