3,724 matches
-
confirme neîncrederea structurală în „băieții răi” din Albion: „În ultima etapă a jocurilor în grupă, Anglia a bătut-o pe ghinionista Ucraină și, mulțumită înfrângerii echipei franceze (o altă poveste tristă) în fața Suediei, s-au calificat în mod surprinzător. Speranței umile i-a luat locul imediat credința tot mai viguroasă că băieții vor trage lozul cel mare. Dar dacă am învățat ceva din istorie, balonul subțire al speranței și gloriei se va sparge inevitabil, iar ciclul amăgirilor se va rostogoli din
Football and WAGs by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/4522_a_5847]
-
sărăciei în care se aflau ( parcă numai ei) din cauza fugarei-întoarse. Pe toate tv-urile am văzut aceeași câțiva inși fericiți, români fericiți, care se bucurau într-o deplină inconștiență. Deși unii nu prea erau optimiști... Dar, după părerea mea de Telefil umil, nimic nu e putred în treaba asta. Eu cred în spășirea sinceră a versatei oi rătăcite; cred că i s-au furat actele, și nu mă întreb cum de a fost luată în seamă de acel avocat israelian, zis celebru
Întoarcerea fiicei risipitoare by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/14024_a_15349]
-
se confesează astfel: "Doamne cît de trist am fost aseară / literele mele au luat-o razna prin ploaie /m-a salvat în cele din urmă credeți-mă / amintirea unei vieți trăite de mult" (Șambelan la curtea coniacului). Obsedat de cîștigul umil ce l-ar putea dobîndi la "roata norocului", ne informează că se întoarce acasă "cu pușculița de ghips - / în ea să strîngem bani să plecăm pe altă planetă". Așadar imaginația d-sale precar reparatoare acoperă și nu prea intenția unei
Retrospectivă Petre Stoica by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8863_a_10188]
-
lui Ghilgameș./ Viața îmi dă întotdeauna de știre:/ lasă tu terfeloagele, ia de pe mine cîțiva bănuți/ și uită!/ Eram fericiți -/ viața mea îndeasă în cărți vieți ce pînă acum/ n-au existat vreodată" (Literatura, fericirea în care trăiesc sărac și umil). Cărțile înseși devin vise, virtualități ce îngînă trăirea sortită inactualizării. Dintr-o atare incongruență cu viața cu care se confruntă poetul, ia naștere o tonalitate sarcastică. Preluînd principiile vieții, principii neonorate, acesta îi intentează un proces, ale cărui "dezbateri" notifică
Un lirism existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17281_a_18606]
-
să spună tot ce n-a fost,/ să se tăvălească în același destin, ține minte,/ orice început/ îl are pe Dumnezeu pe cuvînt..." (Mai stai, mai crede încă...). Inaptă a înregistra bucuria realizării existențiale, poezia devine un depozit al formelor umile, banale, lipsite de rezonanță. Martor al vieții, ea poate fi, în egală măsură, și un preludiu delicat al stingerii: "Printre oameni tăcuți, poesia devine/ un boschet de rosa canina sub care se hîrjonesc cîinii;/ speriată ca o fetiță într-un
Un lirism existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17281_a_18606]
-
Zestrea cu care pleci în necunoscut ar fi și perechile posibile: campanula cu libelulă, șoimul în cer - înalt ca preotul într-un altar, sufletul și Dumnezeu în reciprocă atracție, delfinul și spectatorul său, căprioara și nemurirea, pasagerul și fericirea lui umilă că trece iubind, nu altfel. Atunci se-ntâmplă ca o nostalgie, și ca un tremur interior, începutul unui dialog cu toate câte sunt și cu propriul suflet încântat de descoperire: "În fața mea, albastră imensitate Atlanticul, de casă mă desparte./ Mă
POST-RESTANT by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/14095_a_15420]
-
Valeriu Cristea. Povestindu-și amintirile (cele mai multe dintre ele, din copilărie), protagonistul păstrează mirările și spaimele copilului, acordând atenție nu numai detaliilor exterioare ale fiecărui episod, ci și receptării sale subiective. Un nor de pe cer, un fascicul de lumină sau un umil obiect casnic precum ciuperca de reparat ciorapii pot ajunge în prim-plan, căpătând o putere de sugestie mai mare decât a unei descrieri exhaustive. Amintirile nu sunt așezate ordonat în sertarele memoriei, ci se contaminează reciproc, își dispută întâietatea, devin
Sipetul cu amintiri by Mihai Mandache () [Corola-journal/Journalistic/10252_a_11577]
-
Cel Presupus, simțind că momentul fatal se apropie?... Dacă moșnegii magnifici, rasa lor volteriană, nu mai aprind lumânări, nu mai cad în genunchi la icoane, nu se mai tem de mânia și de gelozia Dumnezeului Vechiului Testament, nici de orgoliul, umil, al Noului Testament, unde trebuie să-ți întorci și celălalt obraz, de ești pălmuit; atunci, liber fiind, Cui va fi nevoie să i Te adresezi, să Te rogi, dacă, într-o zi?... Deschizi fereastra ce dă spre nord, unde lumina
Rugăciunea by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13438_a_14763]
-
îndeobște în traume insesizabile la vârsta copilăriei, amplificate monstruos odată cu trecerea timpului. Astfel, lovită pe neașteptate de soțul ei, Evghenia Alekseevna (Fericita biata Kolîvanova) îi aruncă generalului Lukin un singur cuvânt - Penki -, numele unui cătun neînsemnat, aluzie la originile sale umile, efectul asupra acestuia fiind unul devastator: „Tonul cu care îl pronunța Evghenia Alekseevna îl transforma brusc pe general într-un om de nimic, într-unul care paște oile, într-un bădăran”. O serie de personaje burlești - cu măruntele lor manii
Femei by Andreea Răsuceanu () [Corola-journal/Journalistic/3302_a_4627]
-
nesățios care vrea să pună în scenă întreaga Istorie a lumii. Sau fragmente relevante ale ei. Bastonul contelui Al zecelea volum al ciclului Celor O Sută se numește Bastonul contelui și cuprinde intervalul dintre Al Optzeci și șaptelea, numit „Cel Umil”(1654- 1740) și Al Nouăzeci și treilea, „Pip” (1799-1849). Un interval de aproape două secole, ilustrat de șapte bărbați ai lanțului Celor O Sută. Ca de fiecare dată, personajul își caută originea în negura istoriei și, ca de fiecare dată
Gheorghe Schwartz: martor rătăcitor prin Istorie by Gheorghe Mocuța () [Corola-journal/Journalistic/4484_a_5809]
-
Sută. Ca de fiecare dată, personajul își caută originea în negura istoriei și, ca de fiecare dată, o pierde; intervenția Scribului e salutară, el e detectivul care completează piesele întregului, căutând cufărul cu documentele Hanului din Hanovra. Esența vieții Celui Umil e că se ferea de orice emoție și de orice eveniment care i-ar tulbura traiul liniștit. După o aventură în tinerețe cu trei falși nobili englezi, el se angajează la o firmă de pompe funebre, „Poarta raiului”, și ajunge
Gheorghe Schwartz: martor rătăcitor prin Istorie by Gheorghe Mocuța () [Corola-journal/Journalistic/4484_a_5809]
-
aprindea focul și încălzea laptele . Scotea o farfurie adîncă de faianță în care-și pregătea terciul", notează egal, spre sfîrșitul povestirii sale, Pascal Quignard; și nu ne putem împiedica să remarcăm că în această înșiruire, voit monotonă, de fapte cotidiene, umile și prozaice, se ascunde de fapt, întregul tîlc al cărții. Discrepanța dintre amărăciunea existenței de zi cu zi și contrapunctul ei luminos (muzica, visarea, stările psihedelice), este tematizată cu insistență în această narațiune poetică, misterioasă și fascinantă tocmai prin simplitate
Editura Timpul nisiparniței by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/15796_a_17121]
-
Constantin Țoiu Ce este, iarăși, sublim, e că acesată Creație, care ar fi fost dictată de către Divinitate, aparține de fapt Omului, și că tocmai el, făcut din lut și din foc stelar, este autorul anonim, în felul în care umilii grămatici medievali, de odinioară, trudind cu zecile de ani la redactarea unei cronici, în cele din urnă îl iscăleau sub ea pe Seniorul locului, ca Autor, cu toate că despre acesta se zicea că nici nu știe carte... Vorba lui Arghezi: Cât
Facerea(II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12379_a_13704]
-
fost întotdeauna - înainte și după '89, la noi sau aiurea - o profesie liberală. A conștiinței propriei valori și a propriului produs. O profesie a proprietății private. Cu înclinații spre stânga și spre dreapta într-un demers paradoxal, căutând tresăririle ființei umile și exprimând identități dintre cele mai generoase (limba, geniul, națiunea...). Exigențele capitalismului barbar nu modifică realitatea, ci, eventual, o tulbură. Piața tulbură, dar nu învinge o realitate totuși infailibilă. Ea, piața, se insinuează în raportul scriitorului cu cititorul. Dar cerințele
Scrisul nu este un simplu produs de piață by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/8977_a_10302]
-
e un timp mort. * Trăiești în inconștiență atîta timp cît nu-ți cunoști sfîrșitul. Cînd îți va fi dat să mănînci ultimul bob de strugure? Oare îți vei da seama că e ultimul? * Îmi e milă de acele mistere mici, umile, pe care nu e nimeni ispitit a le dezlega. * Ani, zeci de ani, a strigat în tine o tinerețe prelungită de care-ți era jenă. Acum a început a șopti o bătrînețe care se sfiește, ea, de tine.
Din jurnalul lui Alceste (X) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16349_a_17674]
-
episcopului german face obiectul unei anchete juridice demarată de Vaticam, care a considerat "potrivit" ca Franz-Peter Tebartz-van Elst să ia teporar o pauză, mai ales că proiectul de 31 de milioane de euro contrastează într-un mod izbitor cu stilul umil al Papei Francisc.
Episcop risipitor, suspendat din funcție de Vatican by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/55223_a_56548]
-
de încercarea de a se impune noilor valuri de scriitori. Din acest punct de vedere mi se pare cât se poate de normală agitația noului val de scriitori care azi vor să se impună. Anormală ar fi fost o atitudine umila, ceva în genul șederii la coadă cu cartelă gloriei în mână. Fie că ne place, fie că nu acești tineri scriitori se luptă pentru recunoaștere, pentru locuri în prim-plan și, de ce să n-o spunem, viața literară e mai
Valurile noului val by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/17671_a_18996]
-
se smeresc păstrînd credință vie... Să viețui voi?, să mor într-astă lege! BALADA PE CARE VILLON A FĂCUT-O LA RUGĂMINTEA MAICII SALE CA SĂ SE ROAGE LA MAICA DOMNULUI (2013) Stăpînă-n cer, pămîntului regina, Crăiasa mlăștinosului Tartar Primește-mă, umila Ta creștină, Părtașa - cu aleșii Tăi - la har, Deși nu mi-a fost dat pe lume dar. Căci, Doamna, fără marea Ta-ndurare Mai mare decît vina-mi cea mai mare - Nu-i vrednic nici un suflet muritor - S-ajungă-n cer. Nu
Ediția Villon a lui Romulus Vulpescu by Marina Vazaca () [Corola-journal/Journalistic/2641_a_3966]
-
pe site-ul oficial Cubadebate. Îl voi salută cu plăcere mâine, miercuri, pe excelentă să Papă Benedict al XVI-lea, cum am făcut și cu Ioan Paul al II-lea (în 1998), un om pentru care contactul cu copiii și umilii cetățeni ai poporului suscita invariabil sentimente de afecțiune", scrie fostul lider cubanez, în vârstă de 85 de ani, care s-a retras de la putere în 2006. "Am decis, prin urmare, să-i solicit câteva minute din prețiosul sau timp, când
Fidel Castro anunţă că se va întâlni cu Papa Benedict al XVI-lea () [Corola-journal/Journalistic/58502_a_59827]
-
largul mării și reușește, printr-un efort exemplar, să își salveze viața. Revenit ca prin miracol la țărm, după ceasuri nesfârșite de luptă cu înecul, trăiește o profundă revelație sufletească: „(...) Abia atunci, la fel de singur ca la începutul lumii (...) am îngenuncheat umil și am sărutat pământul (...) Mi se dăruise încă o postață de viață” (p. 63). Pe de altă parte, este de remarcat cum autorul, prezentându-se pe sine în epoca în care s-a format sufletește, se face purtătorul de cuvânt
În stilul Șeherezadei by Daniel Dragomirescu () [Corola-journal/Journalistic/4343_a_5668]
-
doar 21 de poezii ale lui Sorescu, poet fără volum încă, G. Călinescu scrie în 1964 aceste rînduri pe care criticii generației noastre le vor relua în ecou: ,Fundamental, Marin Sorescu are o capacitate excepțională de a surprinde fantasticul lucrurilor umile și latura imensă a temelor comune. Este entuziast și beat de univers, copilăros, sensibil și plin de gînduri pînă la marginea spaimei de ineditul existenței, romantic în accepția largă a cuvîntului. Cîte un poem e doar un strigăt de admirație
G. Călinescu, publicist by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/10313_a_11638]
-
nu a avut instituții puternice", scrie sursa citată. În opinia jurnalistului DW, Institutul de Studii Populare, subordonat la un moment dat unor urgențe politice și "obligat să-și trădeze vocația sa reflexivă", a devenit la un moment dat "o piesă umilă în mecanismul exercitării puterii". În loc să reprezinte un reper ferm pentru politicile guvernului și ale partidului, ISP s-a orientat după imperativele de moment trasate de liderii absoluți. În cadrul dreptei prezidențiale, autoritatea cunoașterii a fost înlocuită de autoritatea personală a liderului
DW: ”Dreapta” creată de Băsescu nu i-a supravieţuit liderului by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/38529_a_39854]
-
Alexandru Zub Se află în pregătire, la Editura Polirom, albumul de pictură Uși celebre, uși umile de Val Gheorghiu. Prefața este semnată de Alexandru Zub. O prezentăm în avanpremieră, însoțită de cîteva din imaginile albumului. Autorul acestui album tematic, Val Gheorghiu, a dorit să aibă câteva rânduri de la mine în chip de prefață. Îmi făcea astfel
Ușile lui Val Gheorghiu by Alexandru Zub () [Corola-journal/Journalistic/15433_a_16758]
-
ca toată pictura lui, o aplecare spre esențial, o regândire a lumii, a realului în ansamblu. Ușile se pretau de minune la o lectură plastică precum aceea propusă în albumul de față. Dincolo de ele, abia sugerată, o lume solemnă sau umilă, după caz, invită oricum la atitudine comprehensivă. Memoria ei se regăsește în suita de imagini cuprinse în album, confirmând o dată în plus acel genius loci pe care străinul de cetate îl recunoaște, fără a-l defini totdeauna, la Iași. Pictorul
Ușile lui Val Gheorghiu by Alexandru Zub () [Corola-journal/Journalistic/15433_a_16758]
-
lui, trebuind să le treacă pragul ca să pătrundă în realitatea de dincolo. Ușile pictorului diferă însă prin sugestiile pe care le provoacă, prin magia lor plastică, aceeași în esență la ușile masive de cetăți și palate, ca și la colibele umile. Stă în puterea artei să transfigureze. Într-un film de Robert Bresson, Balthazar, incită frecvența cu care eroii deschid și închid uși: gesturi simbolice, cu sensuri ce invită la reflecții pe marginea a ceea ce înseamnă prezență sau lipsă, chemare sau
Ușile lui Val Gheorghiu by Alexandru Zub () [Corola-journal/Journalistic/15433_a_16758]