25,230 matches
-
vadă o dată Basarabia mănoasă și pe Ștefan cel Mare și Sfânt cu vitejii săi hatmani și oșteni în cetățile de pe Nistru. Cuvintele mareșalului Ion Antonescu îl ajung cu ecoul: “Lupta pentru dezrobirea brazdei strămoșești s-a terminat...Lupta pentru salvarea credinței și pentru civilizație continuă”. Ce mult îl bucură ultimul cuvânt! De aceea, păstrează în inimă, cu toată România profundă, imaginea Mareșalului Ion Antonescu, al cărui monument nu va putea niciodată fi demolat de pe acest soclu spiritual. Și iarăși Basarabia
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
care, părintește, întinde brațele fiecăruia dintre noi, dintre popoare, luminându-ne, dându-ne aripile necesare zborului în tot ce făptuim. Ortodoxia este liantul acestui tot, nu pentru că este mai blândă, mai îngăduitoare, ci pentru că ea crede nelimitat în perfectibilitatea omului, salvarea omenirii. Analizând rătăcirile, căderile, să credem, fără pic de îndoială, că putem deveni mai buni decât ieri, mai luminați decât alții, mai apostolici=luminători theandrici. Nu infatuarea, mâna-n buzunar și pieptul bombat, cum fac politicianiștii, ne scot în evidență
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
pe această linie curajoasă, de front nevăzut, ia legătura cu preoții catolici, care erau mai fermi în opoziția la comunism, mai discreți și mai uniți dar și cu legături în apus, cu mai multe relații în occidentul de unde se aștepta salvarea noastră. Cum K.G.B-ul controla România și iniția securitatea să facă tot mai multe victime pentru realizarea intensității terorii, în anul II de Facultate (1949) este arestat cu preoți cu tot și bineînțeles și mulți alții încât cifra lotului
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
pană de înger și cerneală de bezne, poate că atunci mi-ar fi lesne să-mi adun risipirile, să-mi scriu amintirile și să spun tuturor: de ce sânger. Era o noapte jefuită de stele!... la fereastra nădejdii, zăbrele la ușa salvării - lacăte, iar frunțile noastre palide înnoptaseră toate. Când deodată din mijlocul nostru, izbucni ca o flacără neagră, ura. Focul ei a topit într-o clipă gând, suflet, aripă. Toate din tot și n-a mai rămas decât zgura. Baroase cumplite
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
cu totul nefavorabile, ne uitam unul la altul parcă rostind în gând aceeași rugăciune de mulțumire lui Dumnezeu și de încredere că ne va proteja în continuare. Fiecare își pipăia iconița din buzunarul de sus al vestonului, sporindu-și speranța salvării. Nu era timp de vorbă, și nici cazul, liniștea noastră făcând loc observatorilor de la tunuri, grupului de comandă, și ghidare a navei. Dar gândurile o zbugheau tăind întunericul și ceața, spre cei dragi care intuiau infernul de la Sevastopol în aceste
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
fiind mereu ceva de ameliorat. În efortul nostru de continuă autodepășire, de superiorizare în devenirea noastră, nu putem ocoli această cale directă, ziditoare, dătătoare de puteri nestăvilite. Ne-a învățat Socrate, ne învață Hristos să luptăm cu sinele aluvionar întru salvarea celui divin. În zilele noastre, cu toate păcatele în care ne zbatem și în care atâția rătăcesc, neamul românesc beneficiază de un impresionant număr de duhovnici, majoritatea trecuți pe sub talpa iadului închisorilor comuniste și a căror listă nu o prezint
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
ieșirea din închisoare”. Durere de scriitor, pentru orice talent sfâșietoare. Privesc îndelung portretul bătrânului Ovidiu Papadima, de pe aceeași copertă, și parcă văd imaginea unui monah duhovnic, a unui apostol trimis de Hristos în lume să ducă oamenilor și popoarelor soluția salvării tuturor: dragostea și jertfa. Și mai întârziind pe înfățișarea acestui frate de suferință, desprind seninătatea și hotărârea din blândețea, înțelepciunea, iubirea lui de Dumnezeu-Neam-Țară-Semeni și pentru valorile axiale ale suișului spre umanizarea omului și a lumii. Barba lui albă, luminozitatea
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
violențe, cruzimi? Conștiințele de cârpă arătau pe cele care au ieșit din așa numita revoluție, marginalizați și agresați, traumatizați... Proiectați, domnilor, videocasetele revoluției furate și vă veți uimi de prezența masivă și eroică a tineretului pe baricadele morții neocolite pentru salvarea, din ghearele tiraniei comuniste, a unui popor atât de iubitor de libertate!... Și-n acest caz, ar mai fi cineva care să nu fie mândru de ei? Care să nu-i iubească și să nu fie alături de energia lor? Într-
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
zis cu năduf, că eu nu știu să o fac, ca să exist și eu... A trecut pe lângă ei cu mâinile În buzunare, fără să Îi salute, posedat de rechizitoriul discursului care i se Învârtea În minte căutându-și parcă ieșirea, salvarea, ăia s-au oprit o clipă, au strâmbat din buze și s-au dus, ținân du-se de mână, la raionul de cămăși, să contemple verdele turbat, Încă un pretext de fericire. — Adică nu le-a convenit că nu i-
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
pe Căreală, și, ca să ți-o spun pe șleau, am vrut astfel să mă răzbun, am vrut să mă răzbun pe tine... pe mine Însumi. Am vrut să te fac să Înțelegi că epoca e periculoasă și că nu există salvare decât În afara ei. În bibliotecă, nu În iubire. Dacă ai avut nefericirea să te Îndrăgostești, crezând că dragostea te va salva, ai con statat, desigur, că iubirea stă sub semnul trădării. Fie celă lalt te Înșeală și te abandonează, fie
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
soartă, de Dumnezeul creștin, de istorie, înzestrată cu rațiune și necesitate. În zona opusă se găsea omul. Dacă acest absolut era natura, omul nu era natural; dacă omul era natural, absolutul era Grația, fără de care nu există nici un fel de salvare. Într-o lume grotescă nu se poate justifica eșecul prin nici un fel de absolut, nici nu se poate proiecta asupra acesteia responsabilitatea înfrângerii. Absolutul nu este înzestrat cu nici un fel de rațiuni ultime; el este pur și simplu cel mai
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
vinul cursese suficient, începu să se plângă de proasta guvernare a lui Tiberius, îi preaslăvi pe Germanicus cel mort, pe curajoasa Agrippina și pe cei trei fii ai lor, ce aveau vârsta la care puteau urma exemplul tatălui. Spuse că salvarea Romei o reprezenta acea mare familie, persecutată cu o cruzime nejustificată. Inevitabil, Sabinus, care era un om sincer, s-a lăsat antrenat și a dat, în casa vechiului său prieten, niște răspunsuri imprudente. Sejanus îl informă imediat pe Tiberius: — La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
însă de ce tânărul se apărase atât de prost. Nu știau că cineva îl vizitase în închisoare și îi dusese - lui, care era înspăimântat, disperat și înfrigurat - niște fructe splendide și o pătură. Respectivul îi șoptise și că se ocupa de salvarea lui. Iar tânărul se încăpățânase să tacă până în clipa când lama călăului îi tăiase gâtul. În ziua următoare, Callistus închise ușa în spatele lui și-i spuse în taină Împăratului: — Privește, Augustus. Împăratul recunoscu imediat literele greoaie și colțuroase ale lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
fi descheiat pantalonii aspri de serj ca să-și scoată la iveală organele genitale și și-ar fi apăsat penisul în despicătura însângerată a subsuorii mele, chiar și acest act bizar ar fi fost acceptabil în termenii stilizării violenței și a salvării. Am așteptat să mă calmeze cineva, așa cum stăteam acolo, năclăit de sângele altcuiva în vreme ce urina tinerei sale văduve forma curcubee în jurul picioarelor salvatorilor mei. Prin aceeași logică de coșmar, pompierii care gonesc spre epavele arzânde ale aeronavelor prăbușite ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
care pusese întrebarea observă că întrebatul o cam luase razna. Și tăcu. împreună cu alți salvatori, îl ajutară să se desprindă din capcana salvatoare a cracilor în care fusese aruncat, și îl duseră în autosanitara de alături. După care, echipa de salvare a sinistraților, de la Cocostârcul Pestriț, își continuă mai departe investigațiile, pe cursul râului, la vale. STRADA SPÂNZURAȚILOR Duru Dorin se așeză, ușurel, dar hotărât, pe trotuarul din beton, măginit, la partea dinspre stradă, de cuburi simetrice de marmură. Scoase din
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
prin... și a plecat. Bunicul n-a mai putut face nici o mișcare. S-a adunat lume. Nervoasă. Îndârjită, pe cel, care, fugise, cu automobilul său cumplit. Fetița, moartă de frică, sta, uitată de toți, la o parte. A sosit o salvare. L-a luat pe bunic. Nepoțica a fost luată de o bătrână, care o cunoștea, și a dus o, acasă, la bătrân. Stai aici, cuminte, până când vine bunicul, a îndemnat-o, ea. Și a plecat. Peste noapte bunicul a murit
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
la spațiul Schengen. Numai că, la doar o zi, după anunțul ferm privind amânarea aderării României la zona Schengen, europarlamentarul PDL, Cristian Preda, unul din manipulatorii de bază ai organizației politico financiare din Modrogan, a trecut la măsuri disperate de salvare a obrazului personal. Pentru a și salva pielea și măcar parțial cariera politică, Preda a scris pe blogul personal un fel de autodenunț. „Aveam deja informații, despre reținerea unor prieteni din PPE, în chestiunea accesului nostru în Schengen și am
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
observat că noua doctrină religioasă, li se potrivește ca o mănușă pentru a încăleca definitiv poporul truditor, având acum cu ce să-l prostească la nesfârșit. Pe anul acesta, pomana porcului s-a dus, sarmalele au fost terminate, vinul băut, Salvarea, sunată. La ce vă mai așteptați? La mulți ani și cât mai multe pomeni ale porcului... Poiana luminoasă Într-un luminiș mirific, din pădurea magică Iasnaia Poliana (Poiana Luminoasă), sub o moviliță de pământ verdeinerbat, își doarme somnul de veci
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
a părăsit Frusina. Îl învinovățeau pentru că de ea se știa că este o fată la locul ei iar de el se dusese vestea că este un bețiv, afemeiat și bătăuș. Într-o zi se auzi că a fost luat cu salvarea și dus la spital, fiindcă i se făcuse rău de tot și intrase în comă. Era la începutul Postului Mare al Paștelui. Doctorii l-au consultat și au constatat că nu mai era conștient. I s-au dat îngrijiri și
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
și experiență; toată lumea o cunoștea, o respecta și o aprecia. Într-o zi se înființă la primărie doctorul veterinar din localitate pentru a-i elibera certificatul de deces al soției. Îi murise în urma unui avort provocat, până să ajungă cu salvarea la spital, astfel că a rămas văduv, cu o fetiță de opt anișori. - Nu vă supărați, mă grăbesc și nu pot să mai stau, pot să las actele în original, la dumneavoastră, să vă ocupați de ele? Mai am de
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
plaseze! Parcă e stăpânul fetelor din mahala! Malvina a realizat unde se îndreptau manevrele lui, navea 15 ani însă arăta la corp ca o femeie se împrietenise cu Flora care o luase sub tutela ei. Sufocată de insistențele lui, căuta salvare ascunzânduse și adesea fugea efectiv de Marinică, în jurul grupului. Era o grămadă substanțială de băieți și fete care așteptau răcoarea înserării. Stăteau jos pe trotuar sau rezemați de pereții blocului și râdeau de avansurile pe care le primea Malvina. Era
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Presa. Și, pe vremea când am făcut eu facultatea, ăsta era singurul subiect al examenului final de la cursul de etică. O întrebare unde nu era loc de doar și poate. Eu am răspuns că o să-i sun pe medicii de pe salvare. E clar că lucrurile de genul ăsta sunt inventariate. E clar că globulețul a fost sigilat într-o pungă și fotografiat pentru dosar. Nici nu se pune problema să-i sun pe părinți în Ajunul Crăciunului, în toiul nopții. Facultatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
acuma cu mine lucrezi. Duncan nu s-a dat la fund, zice. Am aflat că a murit. A murit în pat, fără nici un semn. Fără nici un bilet, fără nici o cauză aparentă a morții. L-a găsit proprietarul și a chemat salvarea. Și, întreb, era vreun semn că ar fi fost sodomizat? Henderson are o tresărire imperceptibilă a capului și spune: — Ce-ai zis? I-a tras-o careva? — Nu, ce Dumnezeu?! zice Hendreson. De ce mă-ntrebi așa ceva? Nu știu, pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
-mi mai răsună ultimele cuvinte ale blestemului. Număr în continuare - 359, 360, 361 - și-mi văd de drum, printre oamenii care aleargă în cealaltă direcție. O femeie cu un exponometru atârnat de un șnur în jurul gâtului zice: — A chemat cineva salvarea? Lângă niște cărucioare de cumpărături pline cu gunoaie, în lumina reflectoarelor, stau mai mulți oameni îmbrăcați în zdrențe, tencuiți pe față, care beau apă din niște sticluțe albastre și-și lungesc gâtul în direcția din care vin eu. De-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
săptămână, Virgil se pomeni chemat grabnic acasă, unde o găsi pe Mariana plângând, întinsă pe un pat. Înțelegând imediat cum stăteau lucrurile, Virgil dădu fuga la doctorul Rigani. Norocul le surâse, fiindcă tocmai atunci pică la dispensar o mașină a salvării, cu care o expediară prompt pe Mariana la maternitatea spitalului Pantelimon, unde născuse și rândul trecut. Doctorul Rigani, care o examină cu grijă pe Mariana, îi declară lui Virgil că era, într-adevăr, vorba de o naștere cam prematură, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]