25,230 matches
-
vrea s-asculte o istorie fantasmatică, totdeauna aceeași, despre aventura sa Într-un imobil subteran gigant, numit Centrul, unde un grup de savanți recrutați de pe toate meridianele mapamondului puneau la cale și duceau la Îndeplinire tot felul de misiuni destinate salvării omenirii de la pericole mortale ce emanau dinspre o planetă-mamă a Pământului nostru - În fine, o aglomerare stranie de elucubrații altfel incitante, dar, mai cu seamă, derutante, fiindcă, În măsura În care ascultătorul face abstracție de natura patologică a acestui tip de imaginație sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Recitarea rituală a mitului cosmogonic joacă un rol important mai ales în vindecări, care au drept scop regenerarea ființei omenești. În insulele Fidji, ceremonialul instalării unui nou suveran poartă numele de "Facerea Lumii", iar acest ceremonial se repetă și pentru salvarea recoltelor amenințate. Cea mai largă aplicație rituală a mitului cosmogonic se întîlnește probabil în Polinezia. Vorbele pe care Io le rostise in illo tempore pentru a crea Lumea au devenit formule rituale. Oamenii le repetă cu felurite prilejuri: pentru fecundarea
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
pe care o crea în comuniune cu masele, experiența colectivă ale cărei izvoare iraționale știa, ca nimeni altul, să le deschidă și să le prăvălească sub cerul transparent al Lisabonei. Vorbea despre suferințele poporului strivit de tirania monarhiei. Vorbea despre salvarea patriei prin revoluție, de purificarea ei prin sânge. Patriotismul se împăca de minune, atunci, cu revoluția și republicanismul, căci "Bragança" era socotit un străin vândut englezilor. Tribunul își vestea chiar propria lui moarte, dar nu se îndoia că "ideea, înecată
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Guvernului, să poarte un semn verde. Succesul e desăvârșit. Greva generală, care trebuia să realizeze prima încercare sovietică în Portugalia, eșuează. Cu cât trece timpul, cu atât Sidonio crede mai mult în steaua lui. Se simte chemat să salveze Portugalia. Salvarea începe printr-o reânnoire a tuturor instituțiilor republicane. Sidonio Paes inaugurează "Republica Nouă" - adică un regim dictatorial, cezarist și consular, verificat necontenit prin plebiscite. "Sidonio abandonează ideile partidismului și liberalismului, ca să se fixeze în formula definitivă a unui regim autoritar
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Dr. Sidonio. Cartea a apărut, într-adevăr, și e un tulburător document al pasiunii masonice de extrema stângă, așa cum se cristalizase ea într-un sărman criminal imbecil. Dar José Julio nu era singur. O lume întreagă lupta din umbră pentru salvarea lui. După doi ani e scos din închisoare și, sub protecția câtorva masoni de vază - Francisco Ferreira de Macedo, Antonio Rodrigues și alții - trăiește ascuns în Portugalia. Procesul se închide, în urma victoriei democraților și a "furnicii albe". Zadarnic încearcă devotații
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
i se pare "foarte mult favorizată de împrejurări". Împărtășește, în această privință, fără s-o spună - cel puțin în notele care ne-au rămas - atitudinea unui Oliveira Martins. Dar nu e pesimist. Nu crede îniminența catastrofei țării sale, a cărei salvare o vede în îndeletnicirile tradiționale, păstrate vii încă din Evul Mediu. "Portugalia va înflori și progresa prin agricultură, pe care n-ar fi trebuit s-o părăsească niciodată și prin anumite industrii pe care trebuia să le desăvârșească întotdeauna". Evident
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
greutățile inerente mișcării, rezistența unei elite care leagă de noțiunea monarhică noțiunile de "reacțiune" și "retrogradism" - Salazar nu putea, în același timp, să se angajeze în republicanism, ale cărui excese le cunoștea prea bine. Se gândește că, totuși, opera de salvare a omului, de desăvârșire morală a lui și de îmbunătățire a condițiilor sale sociale trebuie făcută, și aceasta înainte de a aștepta împăcarea familiei portugheze, refacerea unității politice a națiunii. Și începe această operă prin C.A.D.C. Se cunosc prea
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
vreme am căutat să facem să intervină în discuția problemelor naționale și oamenii noi, învățați, plini de patriotism și de încredere, care lucrează în liniștea biroului lor, și care vor juca, fără îndoială, un rol foarte strălucit în acțiunea de salvare a patriei". Asociațiile Comerciale și Industriale plănuiau să depună liste speciale de candidați pentru viitorul Parlament. Era și acesta un semn de oboseală față de diviziunea partidelor și luptelor politice. Dar Guvernul, prezidat de Ginestal Machado, care urmase lui Antonio Maria
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
forme extreme. De aceea, catolicii încep să atace din ce în ce mai deschis comunismul, pretinzîndu-și în același timp - cum am văzut că a făcut Salazar la Congresul Euharistic de la Braga - poziția lor față de reformele sociale. Și catolicii așteptau înlăturarea regimului ca pe o salvare de ultimă oră. Înțelegeau că minimul de așa-zise libertăți religioase pe care încă le păstraseră - cel puțin, dreptul de a se ruga și a scrie - va fi sălbatic lichidat printr-o alunecare definitivă în comunism. În aprilie 1925 Salazar
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
nu se va putea menține la putere nici măcar atât cât s-a putut menține Sidonio Paes. Și fără îndoială, lucrurile s-ar fi petrecut astfel dacă n-ar fi fost generalul Carmona. Clarviziunii și spiritului său de inițiativă se datorează salvarea mișcării de la 28 mai. Când generalul Gomes da Costa anunță pe Carmona și încă pe alți doi miniștri, printr-o simplă scrisoare particulară, că să se dispensează de colaborarea lor în guvern, publicând în același timp numirea altor miniștri în
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
că dictatura militară se va prăbuși de la sine în ziua când poporul va ști că mult așteptatul împrumut extern nu se va mai face. Salazar era unul din puținii care nu socotea acest împrumut garantat de Societatea Națiunilor indispensabil pentru salvarea țării. Și încerca să convingă Guvernul, prin articolele lui din Novidades, că echilibrarea bugetului și stabilizarea monedei se poate face fără nici un ajutor extern, prin simpla însănătoșire a vieții economice și financiare a țării, "Împrumutul extern", "Echilibru bugetar și stabilizarea
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
grave dificultăți care ne trezesc patriotismul și fac apel la devotamentul nostru. Fără îndoială, patriotismul ne impune fiecăruia dintre noi datorii felurite. Dar să-mi fie îngăduit un sfat: să nu ne propunem niciodată ca scop al vieții noastre sufletești salvarea patriei. Să lăsăm misiunea aceasta conducătorilor ajutați de Providență. Noi putem face un lucru mai simplu și mai ușor: putem munci cât mai mult cu putință, cât mai bine cu putință și în munca noastră, în casa noastră, să ne
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
departe de a ieși compromisă prin eșuarea împrumutului - așa cum speraseră oamenii politici - cunoaște, dimpotrivă, un răsunător succes de opinie publică. Portughezii tratau din nou extazul patriotic de pe timpul ultimatumului englez. Și toți se declarau gata să-și dea viața pentru salvarea patriei. Era exact ceea ce îndemna Salazar pe muncitorii de la Coimbra să nu facă. Salazar ghicea că această răbufnire viguroasă a orgoliului național e amenințată de sterilitate dacă nu e canalizată către lucruri mici, care se pot face, în loc să fie inutil
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
aduc cu sine restricții în viața privată și, ca atare suferință. Vom avea de suferit în urma scăderii câștigurilor, a ridicării impozitelor, a scumpirii vieții. Sacrificii și încă mari am mai făcut până acum, dar din nefericire au fost pierdute pentru salvarea noastră; să le facem acum cu un scop bine definit, integrate într-un plan de ansamblu, și vor fi sacrificii salvatoare..." Evident, un dictator care începe prin a cere economii nu se poate aștepta să ajungă peste noapte idolul mulțimilor
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
fi el de dezagreabil. A continua cu bugete trucate și cu reforme fictive nu e numai ineficient, e de-a dreptul primejdios. Oamenii trebuie să înțeleagă că se află pe marginea prăpastiei, și că nu se pot salva decât singuri. Salvarea poate fi făcută cu mijloace simple, așa zisele procedee clasice; economii, firește, dar nu numai economii - ci și o bună gospodărie înăuntrul ministerelor, suprimarea creditelor neutilizate, amânarea lucrărilor mai puțin urgente, renunțarea la cheltuieli parazitare. Toate acestea - simplitate, bun simț
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
de viață socială în care nu voia să se țină seama decât de drepturi și nu și de datorii, în care comoditățile și ușurințele se prezentau ca cea mai buna regulă de viață, am anunțat, ca o condiție necesară a salvării, o politică de sacrificiu. Într-un Stat care ne împărțea sau ne lasă să ne împărțim în ireductibilități și în grupuri, amenințând sentimentul și forța unității națiunii, am apărat, pe deasupra înfrîngerilor și pericolelor derivate din ele, necesitatea unei politici naționale
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
înfrîngerilor și pericolelor derivate din ele, necesitatea unei politici naționale..." Cel care vorbea astfel, în sala Consiliului de Stat, la 21 octombrie 1929, nu mai vorbea ca un simplu ministru al Finanțelor investit cu depline puteri pentru echilibrarea bugetului și salvarea economică a țării, începe să se întrevadă rolul său de îndrumător al neamului și de adevărat conducător al regimului născut din revoluția de la 28 mai. Era a treia oară când vorbea Salazar de când intrase în guvern. Trei cuvântări într-un
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Angliei nu-l intimidează. Salazar amintește tuturor că armata, în Spania, nu luptă contra democrației parlamentare ci, contra comunismului. Apariția milițienilor comuniști a schimbat total datele inițiale ale problemei spaniole. Oricare ar fi fost originile conflictului, prezența milițienilor face imposibilă salvarea democrației și a parlamentarismului spaniol; în caz că armatele lui Franco ar fi fost zdrobite, nu Constituția, nici Parlamentul ar triumfa în Spania - ci milițienii, care nu vor dezarma și nu vor îngădui să se piardă un asemenea prilej pentru a păstra
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
trăim și să ducem. Mimam nu spre a ne amăgi, ci doar spre a mai salva, în puținul nostru, puțin din marile pierderi. Răsfoiam un ziar și nu știu cum mi s-a oprit privirea pe un anunț despre câteva lucrări de salvare a complexului medieval de la Văcărești. Auzisem că pușcăria fusese golită și acum se proiecta un muzeu de artă feudală, parcă. Discutam cu Ester despre asta, când, dintr-odată, ea: „Ce zici să mergem la Văcărești? Chiar acum, că tot nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
de multe ori. Nu i-am mai dat importanță. O singură dată am mai discutat cu el, într-o primăvară (sau toamnă?) când luase foc magazinul „Victoria“. Agitație mare pe Bulevard, la intersecția din fața Cercului Militar. Goneau mașini ale pompierilor, Salvări, dubițe ale Miliției. Căscam gura împreună cu mulțimea. Atunci s-a apropiat Pr. Îl observam în puhoiul de oameni. Era într-o geacă de piele neagră. Se agita. Părea că dirijează circulația. Din când în când arăta spre câte un individ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
diferea mult de cea carlistă. Poate motivațiile ideologice erau altele, dar esența rămânea aceeași. Măsluirea realității, minciuna propagandistică, programată și cultivarea mitului unui conducător atoateputernic, binecuvântare pentru un popor amărât și o nație mereu amenințată grozav din toate părțile. Întru salvarea bieților oropsiți, venea mereu eroul providențial, adus de Dumnezeul nației cu avionul (Carol II) sau propulsat în nesfârșite șuturi în fund pe drumul greu al ilegaliștilor (Ceaușescu). Mai de curând, după găurirea drapelului, ne-am procopsit cu trei îndrumători, unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
amenințarea biciului cu va mai fi fost suficientă, Iguana Oberlus avea să inventeze o nouă pedeapsă prin care să-i determine să dobîndească putere din Însăși slăbiciunea lor. Așa că nu era cazul să le se spună că singura speranță de salvare era să vîslească spre est. Pentru ei nu mai exista speranță, nici un fel de speranță, căci nutreau convingerea că, orice-ar fi făcut, povestea lor avea să se sfîrșească acolo, legați de acele vîsle care le transformaseră mîinile În carne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
întors spre mine cu o expresie extraordinară. Pot spune doar că arăta plin de - ce anume? - speranță, cred. Dar o speranță atât de exagerată că părea mai degrabă un om pe cale să se înece care tocmai zărise un colac de salvare decât cineva întâmpinat de soția sa. Însă privirea nu durase mult și fusese rapid înlocuită de una de resemnare aproape mânioasă. —Judy, mi-a zis, pentru numele lui Dumnezeu, ce faci aici? Tonul fusese unul atât de nefamiliar că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
cu apă de la fântâna bulgarului? Noi nu prea doream să ne ducem, ne plăcea și apa de la „fântâna mașinii”, de care beam în fiecare zi, dar dacă dorea tata, nu aveam încotro, ne duceam. Cei mai mari repede își găseau salvarea că aveau de muncă, eu, fiind cea mai mică, trebuia să mă duc. Dacă mai puteam convinge vreo vecină să mergem împreună, eram chiar fericită. Așa mă simțeam de fiecare dată când puteam să fac ceva ce l-ar fi
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
exact a unuia dintre ele. Cum se va termina asta, se întrebau ei, dacă un cetățean oarecare se gândește să se ducă la tribunalul constituțional, Mai inteligent și patriotic ar fi, adăugau ei, să se formeze imediat un guvern de salvare națională cu reprezentarea tuturor partidelor, deoarece, dacă există realmente o situație de urgență colectivă, nu cu starea de asediu se va rezolva, ceea ce i s-a întâmplat p.d.d.-ului a fost pierderea scărilor, nu va trece mult până să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]