25,230 matches
-
că imediat în ziua următoare asociațiile de întreprinzători se grăbiră să aducă la cunoștința guvernului neliniștile lor întemeiate, Deși sprijinim fără rezerve și cu un simț patriotic în afara oricăror îndoieli energicele măsuri luate de guvern, spuneam, ca un imperativ al salvării naționale care, în sfârșit, vin să se opună activității nocive a unor subversivități prost mascate, ne permitem, totuși, și cu maxim respect, să solicităm instanțelor competente eliberarea urgentă de permise de liberă trecere pentru angajații și muncitorii noștri, cu riscul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
de noi, Toate astea sunt foarte bune, interveni un neîncrezător, tipii sunt uimitori, minunați în ceea ce privește bunul-simț și civismul, dar e ceva aici de care uităm în mod lamentabil, Ce anume, Bomba. Așa cum am spus în pagina anterioară, acest comitet, de salvare publică, cum i-a trecut cuiva prin minte să-l numească, nume de altfel respins imediat din rațiuni ideologice mai mult decât justificate, era amplu reprezentativ, ceea ce înseamnă că se aflau acolo, așezate în jurul mesei cu acea ocazie, vreo douăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
nimănui să îndrăznească să se îndoiască, vreau să fie clar că nu sunt un delator, nici un denunțător, nici un turnător, îmi servesc doar patria în situația îngrijorătoare în care se află, lipsită de un far care să-i lumineze calea spre salvare. Nu știu, și cum aș putea eu s-o știu, dacă scrisoarea pe care o scriu va fi de ajuns pentru a aprinde această lumină, dar, repet, datoria e datorie, și în acest moment mă văd pe mine însumi ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Iau primul taxi care apare, gândi el. A mai trebuit să meargă destul, taxiurile care treceau erau ocupate, unul nici măcar n-a auzit că era chemat și, în sfârșit, când abia mai reușea să-și târască picioarele, o șalupă de salvare culese naufragiatul pe punctul de a se îneca. Liftul îl urcă milos până la etajul al paisprezecelea, ușa se deschise fără rezistență, canapeaua îl primi ca pe un prieten drag, în câteva minute comisarul, cu picioarele întinse, dormea dus, sau dormea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
răutății conspiratorilor și a iresponsabilității acelora care îi sprijină. Doar încă două comunicări scurte, prima, ca să vă spun că inspectorului și agentului clasa a doua care colaborau, în cadrul investigației, cu comisarul asasinat, la cererea acestuia, li se retrăsese misiunea pentru salvarea vieților lor, a doua, ca să informez că omului integru, celui care și-a servit patria în mod exemplar și pe care tocmai l-am pierdut, guvernul va examina toate posibilitățile legale ca în scurt timp să-i fie acordată, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
factură religioasă, deoarece, în majoritatea cazurilor, „întoarcerea la autentic”, indiferent de domeniul unde este căutat acesta, se organizează ca strategii ale mîntuirii, ca sisteme simbolice și rituale care se prezintă ca fiind „calea dreaptă” a existenței și care promit „fidelilor” salvarea. Nu însă într-o lume viitoare și transcendentă, ci aici - și, pe cît posibil, acum ! Este și cazul a ceea ce pe bună dreptate a ajuns să se numească un „cult al corpului”. Dorința de „autentic” în relațiile cu sine „implică
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
se piardă ceva special, greu de prins în cuvinte, iar pe de altă parte, un exercițiu terapeutic, necesar readaptării la stilul de viață haotic, brutal, cerut de România.” Ener varea ca materie narativă deci. Și narațiunea ca mijloc terapeutic. Tot salvarea prin cultură, carevasăzică... Mă enervez, deci sînt român ! - cum ar spune marele Dan Chișu. Sau, mai corect, mă enervez și scriu, deci sînt român ! Scriu, de pildă, această pilulă la Dilema și totul reintră în obișnuit. Fascinantă țară... Românul liber-schimbist
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Vulcănescu decît cel al unui Max Weber sau Emile Durkheim... Ne-am format astfel într-un soi de cultură filosofico filologică de amatori (în sensul etimologic al cuvîntului, care cuprinde referința la iubire de) și care constituia un fel de salvare din societatea înconjurătoare. După 1990, scena societății a fost invadată de politic, eliberat de acum prin democrație. Acesta a declanșat toate pasiunile celor care rîvneau sau considerau firesc, pe față sau tacit, să ocupe un loc important pe această scenă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
urmat astfel căderea socialului în politic din post comunism. Socialul tinde să fie redus în prezent la politic - iar politica este așa cum este... Celor nemulțumiți de această stare nu le rămîne astfel, s-ar zice, decît o altă formă de „salvare prin cultură”. Atît cei „căzuți în politic”, cît și cei „înălțați în cultură” vor dezvolta astfel, din motive diferite, o formă comună Ce se vede sau despre starea națiunii 95 de inapetență pentru social, considerat ca nerele vant - dacă nu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
deopotrivă și un antibolșevic -, nu din credințe superioare însă, ci tot din această pămînteană și neîntreruptă luciditate care lipsea multor colegi de generație. Nu a fost un militant nici măcar în domeniul său de interes, nu a luptat nici o clipă pentru „salvarea” satului și a țăranului, dar nu din nepăsare sau neputință, ci din aceeași luciditate care îl făcea să vadă realitatea structurală a satului, o realitate pe care alți colegi de generație o înlocuiau prea adesea cu varii convingeri idealiste. Această
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
reprezentantul romilor și domnul primar a avut loc următorul schimb de SMS-uri (conform relatărilor din presă) : — Ce faci, ne omori ? Oamenii s-au intoxicat ! Vin ambulanțele ! — S-or fi intoxicat de la curățenie ! Dacă le e rău, o să-i ia salvarea, că de-aia e salvare ! Nu este genocid. Nu este nici măcar o crimă. Dar nu este nici o „simplă” scăpare de limbaj din seria „țigancă împuțită” sau un „pedant” joc de-a corectitudinea politică. Este o manifestare de nazism in nuce
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
a avut loc următorul schimb de SMS-uri (conform relatărilor din presă) : — Ce faci, ne omori ? Oamenii s-au intoxicat ! Vin ambulanțele ! — S-or fi intoxicat de la curățenie ! Dacă le e rău, o să-i ia salvarea, că de-aia e salvare ! Nu este genocid. Nu este nici măcar o crimă. Dar nu este nici o „simplă” scăpare de limbaj din seria „țigancă împuțită” sau un „pedant” joc de-a corectitudinea politică. Este o manifestare de nazism in nuce, din anii săi de început
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
auzea, o mângâiase, o chemase, o acoperise de sărutări pe mânuțe, respectase întocmai picăturile din linguriță și tot ce i se spusese că trebuie făcut ca să se însănătoșească, se rugase fără contenire. Simțise că tatăl-doctor nu mai crede în putința salvării, dar ea credea și se lupta, însă moartea fusese mai puternică decât mama, e întotdeauna mai puternică. Și Agata a vrut să meargă imediat după fetița ei, s-o ajute, cum s-o lase singură în întuneric, ea, care era
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
ea. Iar când a mai venit și încercarea cu Jacques, dar nici măcar pe asta n-a mai putut-o trăi Agata cum ar fi trăit-o o mamă obișnuită. Și, ca întotdeauna, își strunea gândurile muncind cu disperare. Asta era salvarea ei și, ciudat, salvatoare i se părea și pălăvrăgeala servitorilor, și preocupările femeilor, care îi mutau gândurile spre lucruri concrete. Și vizitele lui Costache îi făceau bine, și grija lui care nu obosise încă, de-atâta amar de timp. Acum
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Pragmatismul s-a insinuat și în rugăciuni. Toate încep cu invocația : “Dă-mi Doamne”! Atenție azilanți! Nu poți învia din morți în pământ străin. Judecata de Apoi nu poate fi mai înspăimântătoare decât de cea a semenilor. Absența căinței blochează salvarea. S-au mai și spart, probabil, eprubete prin laboratorul lui Dumnezeu, fiindcă au ieșit și lucruri neprevăzute. “Este interzis să interzici” suna o bravadă juvenilă. Dar toate cele zece porunci încep cu : “să nu...” Creștinismul este admirabil esențializat în colinde
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
să transforme frumusețea in mister. Frumosul stă la cheremul capacității oamenilor de a l admira. Inteligența este coautoare a arhitecturii trupului. Exigența față de sine face posibilă libertatea față de alții. Emigrantul trebuie să-și ia în raniță și cerul natal. Singura salvare e să nu tragi la lucru prost. Să ne ținem de mâini! Nimeni nu va putea înghiți un lanț atat de mare. Discernământul ar trebui să fie cenzura fundamentală a faptelor noastre. Idealurile sunt precum merele. Chiar și în cele
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
îl poate face și pe olog să uite cârjele pe bancă în parc. În idilele întâmplătoare, bărbații sunt atât de grăbiți, de parcă ar suferi de grave deranjamente stomacale. Ca orice comoară, femeia este greu de păzit. Firesc ar fi ca salvarea să ne vină de la iubire. Pentru că ea ne-a exmatriculat din Rai. Iubirile mari fac depărtările să cânte. Cel mai divin instrument muzical rămâne tot trupul femeii îndrăgostite. Dragostea - alt cui în coasta perisabilității. O femeie îndrăgostită vede și în
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
ar merita să beneficieze de cel puțin o replică din cele adresate Julietei. În iubire, prognozele sunt mai riscante chiar decât buletinul meteorologic. Ticăloșii au nevoie de pedepse. Dar și de multă iubire. Iubește măcar fărâma de Dumnezeu din semeni. Salvarea omenirii va fi posibilă doar prin restaurația iubirii. Iubirea ne rumenește existența. După o vreme, iubirea devine un suspin în do minor. Nu poate fi acuzată instituția iubirii. Doar, cel mult, funcționarii ei. În iubire, nodul gordian poartă numele de
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
poeți. Trântorii bipezi se consideră la fel de necesari ca și cei din stup. Dintr-o miză mică nu pot ieși capodopere. S-a înăsprit concurența. Nici Diavolul nu mai achiziționează orice jerpelitură de suflet. Copil fiind, inventasem un plan genial de salvare a lumii. Dar m-am luat cu joaca... Insomnia și nevroza sunt poate singurele boli ... creative. Nu poți deveni critic mare, devorând doar scriitori minori. Nu-i poți pretinde unui birjar și expresivitate în limbaj și delicatețe. Căutăm Paradisul în
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
care transpirația se întâlnește cu șansa. Șansa noastră e că, deocamdată, Dumnezeu nu-și prea pune mintea cu noi. În materie de destin, contează ce visezi, dar și în ce calci. Într-un naufragiu, nu toți care prind bărci de salvare sunt lași. Cu destinul nu te poți lua la întrecere. El oricând poate da șase-șase. Nu orice popor și-a putut concentra destinul în fulgere. Biografiile mărunte au fost semnate de hazard. Celelalte sunt create împotriva lui. Destinul - un discreționar
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
împart linguri și după ce se termină ciorba. Există politicieni care se poartă cu artiștii ca niște iluștri șefi de grajd. Viața politică exultă îndeosebi prin orgasme electorale. Contextul lumii este din ce în ce mai cacofonic. Ghilotina este cea mai simplă doctrină de guvernare. Salvarea lumii ar trebui să vină din partea minorității ... gânditoare. Scopul comunismului a fost să transforme lumea în popoare de sperjuri și delatori. Plăcerea politicienilor e să-și transforme biografia într-un perpetuu streaptease mediatic. Politica perversă stimulează tăcerea. Mulți politicieni sunt
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
au nostalgia bolii. Și în politică timpul transformă actorii în figuranți. Misiunea diplomaților e să neantizeze linia dintre adevăr și minciună. Politica este zona disponibilității la obediență. Există oameni politici care țin să ne asigure că nu mai există nici o salvare. Ce-ar putea să facă oaia cu libertatea? Multe gesturi de disidență se sleiesc prin sertarele vremii. Reprezentanții răspund de caratele națiunii. În orice dictator se ascunde un Ludovic al XV-lea dornic să lase urmașilor drept moștenire potopul. Pentru
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
mancurți? Dictatorii nu au reușit să creeze un om nou. Mass media actuală va izbuti. Nesusținut de cultură, sublimul internet poate genera nebănuite sahare interioare. Neobarbarii și-au sporit rafinamentul și, mai ales, eficacitatea. Nici extremiștii nu vin cu sigla salvării pe frunte. Există riscul ca globalizarea să împingă cultura pe tărâmul marelui pseudo. Nu mai dăm cu barda. Avem la dispoziție laserul. Și, mai ales. Cuvântul. Globalizarea în cultură este pândită de haos. Când navighează pe Internet, toți sedentarii se
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
lexicale. Poeții originali pun ouă în cuiburi străine, iar cei mărunți mitraliază cucuvele. Trăiești ca să scrii, ori scrii ca să trăiești ? Accesul la cultură depinde de dorința maselor de a se mișca spre elite. Romanul actual poate experimenta orice tehnică. Dar salvarea lui se numește tot poveste. Și în artă, labirintul e plin de schelete. Artiștii produc emoții estetice dar și foarte multă bârfă. Literatura este o boală cu transmitere ... textuală. Marii scriitori sunt năvalnici precum uriașa orgă de ape a Niagarei
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
au uitat harpele pe Pământ. În poezia clasică descifrăm încă șoaptele zeilor. Arta - această muzică de fond a vieții. Va deveni arta o gaură neagră a condiției umane ? În literatura postmodernă nu mai există decât ușoare aluviuni de concret. Speranța salvării pare să fie în sufletele noastre și în cărțile altora. În artă, numai posteritatea corelează prețul cu valoarea. În alchimia criticii de artă intră uneori și destulă mitocănie. Artistul este un scafandru care încă ar mai putea salva ceva. Arta
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]