2,936 matches
-
Sibiu și Curții Aulice din Viena. Prima mențiune despre obștea racoviceană și conducătorul ei datează din anul 1494, când cneazul de aici a vândut Cetății Sibiului un somn pentru care a primit suma de 80 dinari. Sebeșu de Sus se arondează Comunei Racovița la data de 31 decembrie 1950. Datorită poziției geografice, este de presupus că încă înainte de venirea ungurilor în Ardeal, Racovița a făcut parte din vestita "Terra Blahorum", menționată în documente încă din 1222. O dată cu înființarea Comitatului Sibiului atestat
Administrația comunei Racovița () [Corola-website/Science/309497_a_310826]
-
cea președinte și cea de notar cu cea de secretar. "Sfaturile populare" au funcționat până în 31 ianuarie 1968 când ca urmare a Legii nr.57/1968 s-au transformat în Consilii Populare. Începand cu data de 31 decembrie 1950 se arondează Racoviței satul vecin Sebeșu de Sus, situație existentă și astăzi. În anul 1974 președintele Consiliului Popular a redevenit primar și în anul 1968 a preluat și funcția de "secretar de partid" a localității. Sediul Primăriei Racovița a fost localizat până în
Administrația comunei Racovița () [Corola-website/Science/309497_a_310826]
-
acestei regiuni. Între 1952-1954, regimul comunist, sprijinit de URSS, a construit Podul Giurgiu-Ruse (sau "Podul Prieteniei"), primul pod peste Dunăre care leagă România de Bulgaria. În 1968, orașul a fost declarat municipiu, el pierzând însă rolul de centru administrativ, fiind arondat județului Ilfov. El a redevenit reședința de județ odată cu înființarea județului Giurgiu în 1981 în urma unei reorganizări administrative regionale. În orașul Giurgiu se află 81 de obiective clasificate că monumente istorice de diferite categorii și la ambele niveluri (național și
Giurgiu () [Corola-website/Science/296944_a_298273]
-
cea mai importantă exploatație de petrol din țară, comuna având în total 7272 de locuitori în satele Buștenari, Melicești și Telega. La sfârșitul perioadei interbelice, comuna s-a regăsit în plasa Câmpina din același județ, iar în 1950 a fost arondat raionului Câmpina din regiunea Prahova și apoi (după 1952) din regiunea Ploiești. În 1968 a fost arondată din nou, în componența actuală, județului Prahova, reînființat. Telega se află în zona de influență economică a orașului Câmpina, unde se află majoritatea
Comuna Telega, Prahova () [Corola-website/Science/301744_a_303073]
-
Buștenari, Melicești și Telega. La sfârșitul perioadei interbelice, comuna s-a regăsit în plasa Câmpina din același județ, iar în 1950 a fost arondat raionului Câmpina din regiunea Prahova și apoi (după 1952) din regiunea Ploiești. În 1968 a fost arondată din nou, în componența actuală, județului Prahova, reînființat. Telega se află în zona de influență economică a orașului Câmpina, unde se află majoritatea locurilor de muncă a locuitorilor din Telega. Agroturismul și turismul balneoclimateric au existat în stadiu incipient încă
Comuna Telega, Prahova () [Corola-website/Science/301744_a_303073]
-
După 1848 orașul cunoaște o perioadă de relativă liniște. Administrația orașului suferă o modificare în 1871, ajungînd sub controlul comitatului Târnava Mică. În acest timp, Elisabetopolul este sediu de pretura de care aparțin 32 de sate. La Tribunalul Elisabetopol erau arondate localitățile Mediaș, Sighișoara, Rupea, Cincu Mare, Agnita, Hususău și Diciosânmartin (8 localități cu 234 de comune). În 1871 a fost construită linia ferată, ceea ce contribuie la dezvoltarea orașului, pe această cale făcându-se export de ițe și materii prime între
Dumbrăveni () [Corola-website/Science/297090_a_298419]
-
7 biserici deservite de 5 preoți. În aceeași componență este consemnată comuna și de Anuarul Socec din 1925, tot în plasa Tohani și cu o populație de 3150 de locuitori. În 1950, județele s-au desființat, iar comuna a fost arondată raionului Mizil din regiunea Buzău și apoi (după 1952) din regiunea Ploiești. În 1968, la reînființarea județelor, comuna a primit numele de "Gura Vadului", după noua reședință și a trecut la județul Prahova, iar satul Valea Scheilor a fost arondat
Comuna Gura Vadului, Prahova () [Corola-website/Science/301680_a_303009]
-
arondată raionului Mizil din regiunea Buzău și apoi (după 1952) din regiunea Ploiești. În 1968, la reînființarea județelor, comuna a primit numele de "Gura Vadului", după noua reședință și a trecut la județul Prahova, iar satul Valea Scheilor a fost arondat comunei Cărbunești. Cinci obiective din comuna Gura Vadului sunt incluse în lista monumentelor istorice din județul Prahova ca monumente de interes local. Unul este un sit arheologic, aflat pe „Drumul Bordarilor” în zona satului Perșunari, și care cuprinde urme de
Comuna Gura Vadului, Prahova () [Corola-website/Science/301680_a_303009]
-
ale munților Poiana Rusca și cele nordice ale Munților Sebeșului. Localitatea Băcia a fost atestata documentar începând cu anul 1332, apărând de la inceput sub numele pe care îl poartă și astăzi. După Marea Unire de la 1918, sătul Bacia a fost arondat la Plasa Deva, urmând ca dupa reforma administrativă din anul 1968 să aparțină comunei Băcia. În punctul "Palota", situat între clădirea școlii și Canalul Streiului, s-au identificat resturile unor construcții române care atestă prezența unei așezări rurale, tot de
Băcia, Hunedoara () [Corola-website/Science/300536_a_301865]
-
de locuitori, făcea parte din comuna Lipia-Bojdani, plasa Znagovul, din județul Ilfov. Anuarul Socec din 1925 consemnează comuna în aceeași componență, în plasa Câmpul a aceluiași județ, și cu o populație de 2107 locuitori. În 1931, comunei i-a fost arondat și satul Bâra, anterior în comuna Lipia-Bojdani județul Ilfov. În 1950, comuna a fost trecută în subordinea raionului Ploiești, din regiunea Prahova și apoi regiunea Ploiești. În 1968, comuna Balta Doamnei a revenit la județul Prahova, reînființat. În comuna Balta
Comuna Balta Doamnei, Prahova () [Corola-website/Science/301640_a_302969]
-
o biserică. Anuarul Socec din 1925 o consemnează în plasa Dunărea a aceluiași județ, având 2864 de locuitori în satele Slobozia și Florica. În 1931, a căpătat statut de comună suburbană a comunei urbane Giurgiu. În 1950, comuna a fost arondată orașului regional Giurgiu din regiunea București. În 1968, a redevenit comună suburbană a municipiului Giurgiu din județul Ilfov, oraș care în 1981 a devenit reședința județului Giurgiu. În 1989, s-a renunțat la conceptul de comună suburbană, comuna fiind subordonată
Slobozia, Giurgiu () [Corola-website/Science/299376_a_300705]
-
locuitori în satele Baloteasca, Pătroaia din Vale și Potloganii din Vale. În 1950, comunele au fost incluse în raionul Găești din regiunea Argeș. În 1968, comunele au fost comasate în comuna Crângurile, ce a căpătat componența actuală, și a fost arondată județului Dâmbovița, reînființat. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Crângurile se ridică la de locuitori, în scădere față de recensământul anterior din 2002, când se înregistraseră de locuitori. Majoritatea locuitorilor sunt români (73,63%), cu o minoritate de romi (22
Comuna Crângurile, Dâmbovița () [Corola-website/Science/301164_a_302493]
-
2 biserici. În 1925, comuna Bălănești avea 2633 de locuitori (cu satele Bălănești, Bercești, Bodromirești, Cocârceni, Cozieni, Mărculești, Tulburea, Valea Banului, Valea Epei și cătunul Fața lui Nan), în vreme ce comuna Trestia avea 2090 de locuitori. În 1950, comunele au fost arondate raionului Cislău din regiunea Buzău și apoi (după 1952) din regiunea Ploiești. Satul Valea Iepei al comunei Bălănești a luat în 1964 denumirea de "Anini". În 1968, cele două comune au fost unite sub numele de "Cozieni", în alcătuirea actuală
Comuna Cozieni, Buzău () [Corola-website/Science/300810_a_302139]
-
din populație, apartenența etnică nu este cunoscută. Din punct de vedere confesional, majoritatea locuitorilor sunt ortodocși (93,92%). Pentru 5,46% din populație, nu este cunoscută apartenența confesională. La sfârșitul secolului al XIX-lea, comuna nu exista, satul Cotorca fiind arondat comunei Urziceni din județul Ialomița, iar satul Ciocârlia (denumit Bozianca) făcând parte din comuna Gârbovi. În 1925, anuarul Socec consemnează satul Ciocârlia în comuna Gârbovi. În 1931, satul Cotorca apare ca reședință a comunei suburbane Cotorca a comunei urbane Urziceni
Comuna Ciocârlia, Ialomița () [Corola-website/Science/301234_a_302563]
-
de negustorul armean Ioan Capri, care a sprijinit colonizarea rutenilor pentru a-i munci pământurile. La sfârșitul secolului al XVIII-lea, a fost construită o biserică de lemn pe terenul familiei Tarnoviețchi din Dărmănești. Sătenii din Mărițeia Mare au fost arondați noii biserici. Mărițeia Mare se numește în prezent Măriței și reprezintă reședința comunei Dărmănești. a Mare (astăzi Măriței) a fost construită în perioada 1897-1900, cu cheltuiala credincioșilor ortodocși din localitate, dar și din satele învecinate. Petru Barbir, fost primar, a
Biserica de lemn din Măriței () [Corola-website/Science/323176_a_324505]
-
boierilor), celălalt ridicat în memoria eroilor locali din Primul Război Mondial (în centrul satului, sub forma de obelisc). În perioada interbelică, comuna se găsea în aceeași componență în plasa Podgoria din județul Prahova, cu 2826 locuitori. În 1950, a fost arondată raionului Urlați din regiunea Prahova și apoi din 1952 raionului Mizil din regiunea Ploiești. În 1968, la reînființarea județelor, a revenit la județul Prahova, și i-a fost arondat și satul Tisa (până atunci, în comuna Apostolache). În comuna Sângeru
Comuna Sângeru, Prahova () [Corola-website/Science/301724_a_303053]
-
Podgoria din județul Prahova, cu 2826 locuitori. În 1950, a fost arondată raionului Urlați din regiunea Prahova și apoi din 1952 raionului Mizil din regiunea Ploiești. În 1968, la reînființarea județelor, a revenit la județul Prahova, și i-a fost arondat și satul Tisa (până atunci, în comuna Apostolache). În comuna Sângeru se află (1793) din satul de reședință, monument istoric de arhitectură de interes național, ansamblu alcătuit din conacul Bozianu, biserica „Sfântul Andrei”, turnul-clopotniță și zidul de incintă. În rest
Comuna Sângeru, Prahova () [Corola-website/Science/301724_a_303053]
-
Liliești, totalizând 1240 de locuitori. Ea avea atunci o școală și trei biserici, precum și o pepinieră de viță americană deținută de statul român. În 1925, comuna Băicoi avea 5946 de locuitori, în satele Băicoi, Cotoiu și Tufeni (satul Găgeni fiind arondat comunei Păulești). Comuna Țintea, în aceeași compoziție, avea 2639 de locuitori. Comuna Băicoi a fost declarată oraș în 1948, imediat după al Doilea Război Mondial. După reorganizarea administrativă din 1950, orașul a făcut parte din raionul Câmpina al regiunii Prahova
Băicoi () [Corola-website/Science/297014_a_298343]
-
Doilea Război Mondial. După reorganizarea administrativă din 1950, orașul a făcut parte din raionul Câmpina al regiunii Prahova și apoi al regiunii Ploiești. Regiunile au fost desființate în 1968, atunci orașul înglobând comuna Țintea cu toate satele ei și fiind arondat județului Prahova. În orașul Băicoi există lăcașe de cult ortodox. Bisericile ortodoxe locale sunt construcții în general vechi, biserica „Sfinții Împărați Constantin și Elena din Băicoi” fiind chiar monument istoric. Aceste lăcașe sunt dispuse geografic în toate cartierele astfel: De
Băicoi () [Corola-website/Science/297014_a_298343]
-
-lea și una în Ungureni de la sfârșitul secolului al XVIII-lea. Comuna Gherghița a făcut parte atunci din plasa Drăgănești din județul Prahova La începutul secolului al XX-lea, satul Belciug a trecut la comuna Cornurile. În 1950, a fost arondată raionului Urlați din regiunea Prahova, apoi în 1952, raionului Mizil din regiunea Ploiești. În 1968, a fost reînființat județul Prahova, iar comunei Gherghița i s-a alipit și satul Malamuc din comuna desființată Hătcărău, precum și satele comunei desființate Ciumați. Acea
Comuna Gherghița, Prahova () [Corola-website/Science/299757_a_301086]
-
fondurile alocate de către minister erau restrânse și artiștii cărora li se făceau acest "hatâr" erau puțini. Erau preferați pentru astfel de acțiuni, artiștii "cu trecere, mai mult politicieni decât artiști". Nu se punea problema achiziționării dacă tinerii pictori nu erau arondați politic liberalilor sau conservatorilor. Cum Octav Băncilă nu era nici una, nici alta, ministrul a cerut printr-o adresă Școlii de belle arte din Iași, părerea despre un astfel de demers. Corpul profesoral adunat ad-hoc nu și-a exprimat părerea, ci
Octav Băncilă () [Corola-website/Science/307612_a_308941]
-
comună Crețești-Sintești cu satele Creștești, Sintești și Sbircea, cu 3929 locuitori. În 1950, comuna Vidra a devenit reședința raionului Vidra din regiunea București, în care au fost incluse ambele comune. În 1980, raionul a fost desființat și comunele au fost arondate raionului Giurgiu. În 1968, s-a revenit la organizarea cu județe și comuna Vidra, la care s-au adăugat și satele Sintești și Crețești din comuna desființată Crețești-Sintești. În 1981, comuna Vidra a fost inclusă în județul Giurgiu în urma unei
Comuna Vidra, Ilfov () [Corola-website/Science/300513_a_301842]
-
Anuarul Socec din 1925 consemnează comuna Târgșorul Vechi cu satele Colțu de Jos, Stăncești și Târgșoru Vechi în aceeași plasă și cu o populație de 1140 de locuitori, în vreme ce comuna Strejnicu avea 1754 de locuitori. În 1950, comunele au fost arondate orașului regional Ploiești, reședința regiunii Prahova și apoi (după 1952) a regiunii Ploiești. În 1968, comuna Strejnicu s-a desființat, fiind comasată cu comuna Târgșoru Vechi (a cărei reședință s-a mutat Strejnicu), devenind comună suburbană a municipiului Ploiești, până în
Comuna Târgșoru Vechi, Prahova () [Corola-website/Science/310701_a_312030]
-
De asemenea, funcționau 4 mori și 2 fierăstraie de apă (unul pe râul Bâsca cu Cale și altul pe Siriul Mare). În 1925, populația comunei era de 4476 de locuitori, ea fiind arondată plășii Teleajen. În 1950, comuna a fost arondată raionului Teleajen din regiunea Prahova și apoi, din 1952, din regiunea Ploiești. La reînființarea județului Prahova în 1968, a revenit la acesta, fiindu-i atunci arondat și satele Bătrâni și Poiana Mare, din comuna Bătrâni, desființată. În 2005, cele două
Comuna Starchiojd, Prahova () [Corola-website/Science/301732_a_303061]
-
de 4476 de locuitori, ea fiind arondată plășii Teleajen. În 1950, comuna a fost arondată raionului Teleajen din regiunea Prahova și apoi, din 1952, din regiunea Ploiești. La reînființarea județului Prahova în 1968, a revenit la acesta, fiindu-i atunci arondat și satele Bătrâni și Poiana Mare, din comuna Bătrâni, desființată. În 2005, cele două sate s-au separat din nou de comună, reînființându-se comuna Bătrâni. Cu privire la modul de formare a acestei vechi așezări românești, există și o legendă, și
Comuna Starchiojd, Prahova () [Corola-website/Science/301732_a_303061]