2,427 matches
-
căreia Îi spunem maro-mijlocie a fost mereu preferata noastră. Rezistă cel mai mult În apă și sunt preferatele peștilor. Cele mai mari, care zboară, scot un zgomot asemănător cu cel pe care-l face șarpele cu clopoței atunci când Își agită clopoțeii, un sunet sec, au culori foarte vii, unele fiind roșii, altele galbene cu dungi negre, numai că aripile li se fac bucăți În apă și-s o momeală foarte proastă, În timp ce acelea maronii sunt durdulii, compacte și suculente, așa că le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
asta-i clar. Începe deja să treacă. Nu-i mai dau importanță. — Păi, să-ți treacă repede, atunci. — Asemenea. În noaptea aceea mexicanii cântară la acordeon și alte instrumente pentru Întregul pavilion și toată lumea era veselă și răsuflările acordeonului și clopoțeii și toba umplură coridorul. În acel pavilion era un călăreț de rodeo care, Într-o după-amiază fierbinte și prăfoasă, sub privirile mulțimii, ieșise din țarc călare pe Midnight, și acum avea spatele rupt, iar când avea să se Însănătoșească destul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ca sub genunchi să rămână un loc liber. Pe sub genunchii jucătorilor se transmite o gheată pe care trebuie s-o găsească jucătorul din mijlocul cercului. Dacă pune mâna pe ea atunci ia locul celui la care a găsit-o. 54.Clopoțelul Jucătorii stau în cerc unul lângă altul cu mâinile spate și trec de la unul la altul un clopoțel. Unul dintre ei stă în mijlocul cercului și trebuie să ghicească, după sunet, la cine este clopoțelul. El arată cu mâna pe cel
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
s-o găsească jucătorul din mijlocul cercului. Dacă pune mâna pe ea atunci ia locul celui la care a găsit-o. 54.Clopoțelul Jucătorii stau în cerc unul lângă altul cu mâinile spate și trec de la unul la altul un clopoțel. Unul dintre ei stă în mijlocul cercului și trebuie să ghicească, după sunet, la cine este clopoțelul. El arată cu mâna pe cel pe care-l crede în posesia clopoțelului și strigă repede „mâinile!”. Jucătorul arătat trebuie să-și ducă mâinile
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
la care a găsit-o. 54.Clopoțelul Jucătorii stau în cerc unul lângă altul cu mâinile spate și trec de la unul la altul un clopoțel. Unul dintre ei stă în mijlocul cercului și trebuie să ghicească, după sunet, la cine este clopoțelul. El arată cu mâna pe cel pe care-l crede în posesia clopoțelului și strigă repede „mâinile!”. Jucătorul arătat trebuie să-și ducă mâinile în față cu palmele deschise. Dacă clopoțelul este la el, va trece în mijlocul cercului. În caz
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
altul cu mâinile spate și trec de la unul la altul un clopoțel. Unul dintre ei stă în mijlocul cercului și trebuie să ghicească, după sunet, la cine este clopoțelul. El arată cu mâna pe cel pe care-l crede în posesia clopoțelului și strigă repede „mâinile!”. Jucătorul arătat trebuie să-și ducă mâinile în față cu palmele deschise. Dacă clopoțelul este la el, va trece în mijlocul cercului. În caz contrar, jocul continuă. 55.Croitorul orb De la un perete la altul al camerei
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
și trebuie să ghicească, după sunet, la cine este clopoțelul. El arată cu mâna pe cel pe care-l crede în posesia clopoțelului și strigă repede „mâinile!”. Jucătorul arătat trebuie să-și ducă mâinile în față cu palmele deschise. Dacă clopoțelul este la el, va trece în mijlocul cercului. În caz contrar, jocul continuă. 55.Croitorul orb De la un perete la altul al camerei se întinde o sfoară pe care sunt atârnate diferite produse: mere, pere, nuci, rahat sau bomboane. Sfoara se
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
alăturată să fac puțină ordine În bibliotecă și pe birou. CÎnd mă Întoarsei În camera de la față, soarele incendia În lumini triumfal covorul persan cu desenele lui florale, canapeaua lată acoperită cu imensa cuvertură bej cu ciucuri atîrnînd ca niște clopoței tăcuți, cele două fotolii, măsuța, oglinda ovală, perdelele lungi, toate născînd o bucurie secretă. CÎțiva trecători; apoi, pe caldarîmul micului bulevard se auziră strigînd la intervale aproape egale, cu voce răgușită: - Pămînt de flori!... Pămînt de flori!” Căruța Înainta Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
la prețuri de clasa a treia”, o clădire de patrimoniu bine susținută de coloanele celor șase bârne special importate de la patronul principal al holdingului, sergentul în rezervă Papache. Clientul deschide cu maximă precauție intrarea care pare a fi o ușă. Clopoțeii chinezești tresaltă veseli, optimiști. Tresaltă și reprezentantul firmei. Aici e Societatea de Asigurări Perdampf? Aici. Dar nu văd decât un scaun și un sfert de sfert de birou. Aveți o privire ageră și foarte albastră. Felicitări. Noi suntem un birou
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
un tub de oxigen galben scos mult deasupra apei și labe febrile de scafandru Începător, În ce zi mi-oi fi descoperit-o, nevoia, să fi fost vineri? Oricum, trebuie c-a fost ziua următoare unei revelații În sunet de clopoței și lumină revărsată de undeva de sus, sau a unui traumatism cerebral minor și plin de consecințe. Ziua cea mai lungă, roman. Solstițiul de iarnă. Moartea părinților cuiva. A vecinilor. A unui bun prieten. O dezamăgire În dragoste. O indigestie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nu putea fi decît un indian, În America de Nord, și atunci ei fug Înnebuniți de remușcare prin deșert spre mașină și sînt instantaneu Înconjurați de șerpi În scopul de a-i remușca, asta ce-o mai fi, vreo trimitere ascunsă de clopoței la originea omului, la surditatea animalului, la indienii adevărați, din India, care-i Îmblînzesc cu clarinetul, profesie deloc dificilă avînd În vedere că șarpele-i surd tun, ca Beethoven, dacă n-ați știut, destinul, pam, pam, pam, paaam, a V-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
masacrate de croați, bosniaci, sîrbi bosniaci, croați bosniaci, turci, cneazul Lazăr, ortodocși, catolici nu, uck-iști din toată lumea uniți În jurul focului Încrucișat de tabără ca-n timpul războiului care poate se termină, că-n Balcani e pace. Să te pomenești, fără clopoțel ori lumini de avertizare și indiferent că din motive total diferite, așezat În aceeași băncuță de opinie sufocată de indignare alături de personaje ivite din lumea celor ce nu cuvîntă, din filmul mut, tragedia etruscă, ori vreun documentar cu Închisorile-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Întreb unde sînteți voi, Emanoil Valeriu, Petre Popescu și celălalt? Emisiunile au fost obsesiv ratate din lipsă de melancolie, de Întrebări care să-ți ridice părul de alegător pe cap, de tablouri, steaguri, dat cu piciorul pe sub masă, om bandajat, clopoțel și sticlă spartă. Emil Constantinescu pare cam nervos. În ce-l privește pe contracandidatul cîștigător, să remarcăm că are costume mai frumoase decît Emil și că, după mai multe Încercări, a izbutit să formuleze un enunț eliptic: „Izolați România În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nemuritoare ale parlamentului, Dan Marțian (odihnească-se-n felul lui) a folosit de trei ori, Într-un tremolo crescător, expresia „revindecările minerilor”. Dacă se vor revindeca și-a cincea oară, s-ar putea ca domnul cu pricina să rămînă fără clopoțel. Din care-i place atît de mult să miște stînd pe scaun la prezidiu, de unde-a sugerat și mai de curînd că nu-i chiar totul creștinismul, mai există și știința, progresul, În fond omenirea a creat și Înainte de apariția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
România Mare, Negoescu, glăsuind parlamentar cu o mare simțire: „Bunicul s-a tratat toată viața de inimă și a murit de ficat”. După două minute de Încordată așteptare, vine și explicația pe care n-a Înțeles-o nimeni: „Pisica cu clopoței nu mănîncă șoareci”. Cine-s șoarecii ăia, unde-i șarpele, unde clopoțeii, de ce nu-i mai are el și-i are pisica, ce s-a-ntîmplat cu pisica cu clopoței care-a mîncat ficatul bunicului, totul rămîne Învăluit În mister. Însă capătă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
tratat toată viața de inimă și a murit de ficat”. După două minute de Încordată așteptare, vine și explicația pe care n-a Înțeles-o nimeni: „Pisica cu clopoței nu mănîncă șoareci”. Cine-s șoarecii ăia, unde-i șarpele, unde clopoțeii, de ce nu-i mai are el și-i are pisica, ce s-a-ntîmplat cu pisica cu clopoței care-a mîncat ficatul bunicului, totul rămîne Învăluit În mister. Însă capătă unele justificări, grație lui Carmen Pisso, bănuiesc cu clopoței, dizeuză frustrată prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
vine și explicația pe care n-a Înțeles-o nimeni: „Pisica cu clopoței nu mănîncă șoareci”. Cine-s șoarecii ăia, unde-i șarpele, unde clopoțeii, de ce nu-i mai are el și-i are pisica, ce s-a-ntîmplat cu pisica cu clopoței care-a mîncat ficatul bunicului, totul rămîne Învăluit În mister. Însă capătă unele justificări, grație lui Carmen Pisso, bănuiesc cu clopoței, dizeuză frustrată prin Politica, care zice: „În muzica ușoară nu-ți poți croi drum decît cu prețul sexului”. Altfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-i șarpele, unde clopoțeii, de ce nu-i mai are el și-i are pisica, ce s-a-ntîmplat cu pisica cu clopoței care-a mîncat ficatul bunicului, totul rămîne Învăluit În mister. Însă capătă unele justificări, grație lui Carmen Pisso, bănuiesc cu clopoței, dizeuză frustrată prin Politica, care zice: „În muzica ușoară nu-ți poți croi drum decît cu prețul sexului”. Altfel e greu, tre’ să ai voce. Fiindcă, numai din sex, nu poți face nici măcar un tril, darămite un drum. Aici cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mai Întîi mama bună provocîndu-i pneumonie, iar mai apoi tatăl, fiind o asistentă medicală pricepută, și după ce Walter mai face un plan, acela de-a o termina pe asistentă pe care n-o mai iubea fiindcă era un șarpe cu clopoței, e Împușcat el de șarpe. Dar nu moare. Și astfel mai aflăm că Nino nici gînd să fie Îndrăgostit de Phyllis asistenta, ci o urmărea de pe vremea cînd femeia aceasta hapsînă lucrase cu tatăl lui, un medic care murise de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o lua printre mlaștini. Asta era ceva bun. Lucrurile Începeau să arate mult mai bine. Curînd o să ajungă la locul În care Își fac egretele cuib, printre chiparoșii veștejiți. Tocmai trecuseră pe lîngă locul acela, În care omorîse șarpele cu clopoței, În iarna În care trecuse pe aici cu mama lui David, Înainte să se nască Andrew. În anul Ăla cumpăraseră niște cămĂși indiene din Everglades și le purtaseră În mașină. Le dăduse șarpele la schimb indienilor și ei fuseseră Încîntați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
aici cu mama lui David, Înainte să se nască Andrew. În anul Ăla cumpăraseră niște cămĂși indiene din Everglades și le purtaseră În mașină. Le dăduse șarpele la schimb indienilor și ei fuseseră Încîntați, pentru că avea pielea frumoasă și doișpe clopoței, și Roger Își aminti cît de greu i se păruse cînd Îl ridicase, cu capul atîrnîndu-i, mare și turtit, și cum zîmbise indianul atunci cînd Îl luase În mînĂ. Tot În acel an a Împușcat curcanul Ăla sălbatic cînd traversa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-și construise un indian bordeiul. Dar acum indianul nu mai era acolo. Asta fusese Înainte. CÎnd era posibil. Înainte să dispară păsĂrile. Fusese În anul de dinaintea celui cu curcanul. Anul În care văzuseră curcanul fusese Înainte de cel cu șarpele de clopoței. În anul Ăla, de dinaintea șarpelui cu clopoței, Îl văzuseră pe indian, cum punea stîlpii bordeiului, și văzuseră țapul de la intrare, cu gîtul și pieptul albe, cu picioarele delicate și cu copite În formă de inimă Întinse, cu capul cu coarne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
indianul nu mai era acolo. Asta fusese Înainte. CÎnd era posibil. Înainte să dispară păsĂrile. Fusese În anul de dinaintea celui cu curcanul. Anul În care văzuseră curcanul fusese Înainte de cel cu șarpele de clopoței. În anul Ăla, de dinaintea șarpelui cu clopoței, Îl văzuseră pe indian, cum punea stîlpii bordeiului, și văzuseră țapul de la intrare, cu gîtul și pieptul albe, cu picioarele delicate și cu copite În formă de inimă Întinse, cu capul cu coarne frumoase, miniaturale, Întors către indian. Opriseră mașina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
lui, mai ales când trecea pe lângă Mitropolie și Trei Ierarhi! În centrul satului, deoparte și de cealaltă a drumului pavat cu piatră de râu, casele negustorilor evrei, oameni de treabă care dădeau pe datorie, erau văruite în alb, cu aceiași clopoței deasupra ușii. Ritmul bătăilor inimii i se acceleră fără voie. Se apropia de ulița care ducea la casa părintească. Salcâmii și stejarii cu frunze dese, gardurile, unele din piatră, scânduri sau nuiele împletite (ale celor mai sărmani), de mirare, erau
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
esențiale ale unei lecții reușite. Tot timpul am fost atent la elevii implicați în această lecție și mai ales am căutat să descifrez pe fața asistenților selecți aprobarea lor ca oameni care lucrau și ei în mod asemănător. La sunetul clopoțelului - special delegasem pe cineva în acest scop, lecția e produs finit, elevii antrenați părăsesc dezinvolt clasa, iar asistenții se regrupează pe simpatii mai apropiate și mai apte de comunicare, apoi trecem la ultima fază, aceea a analizei privind metodologia acestui
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]