3,294 matches
-
nu se manifestă fenotipic. Gena dominantă este aceea care are un efect mai puternic decât perechea sa, gena recesivă, cu care ocupă același loc În cromozom. Când efectul acestor două gene diferite este identic, avem de-a face cu un genotip homozigot, iar când celula conține două gene diferite, una dominantă și una recesivă, În cadrul perechii, efectele cor fi diferite iar genotipul se naște heterozigot. Se știe că Începutul unei noi vieți se produce odată cu unirea spermatozoizilor cu ovulul, ca urmare
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
ocupă același loc În cromozom. Când efectul acestor două gene diferite este identic, avem de-a face cu un genotip homozigot, iar când celula conține două gene diferite, una dominantă și una recesivă, În cadrul perechii, efectele cor fi diferite iar genotipul se naște heterozigot. Se știe că Începutul unei noi vieți se produce odată cu unirea spermatozoizilor cu ovulul, ca urmare a Împerecherii, dar până aici are loc procesul de formare a spermatozoizilor și a ovulelor, ce se numește gametogeneză. În procesul
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
ce se vor naște și Înaintașii lor, care transmit de la o generație la alta anumite caractere. Aspectul viitorului cățel depinde de genele dominante, care determină Înfățișarea și Însușirile acestuia. Mutațiile genetice. S-a arătat mai sus că genele care formează genotipurile sunt relativ stabile pe tot timpul vieții câinelui, Însă genele pot suferi modificări determinate spontan sau de unii agenți mutageni, care apar la generațiile următoare, Însă greu observabile. Totuși, la câinii din această rasă apar vizibile unele mutații genetice dramatice
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
schimbarea calității caracterelor cu altele mai superioare, implicit a Întregului material genetic. Potențialul productiv al câinelui-lup, respectiv capacitatea acestuia de a presta unele servicii utile omului, depinde de construcția și particularitățile lui funcționale, care la rândul lor sunt controlate de genotipul organismului său. Dar, modul cum se acționează asupra acestora, În sensul schimbării Înspre mai bine, constituie secretul ameliorării. Schimbarea dirijată a bazei ereditare este posibilă În procesul reproducției. Este nevoie să intervenim În așa mod În acest proces, Încât fiecare
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
Diabetul zaharat este frecvent asociat cu hemocromatoza, cu rate variabile între 14-91%. Hemocromatoza primară este o boală cu transmitere autosomal recesivă, întâlnită rar, cu o prevalență de 1:5000 la caucazieni, afectând mai frecvent bărbații (80% din femeile purtătoare ale genotipului homozigot nu acumulează suficient fier pentru a face boala datorită pierderilor menstruale repetate). Gena hemocromatozei este situată pe brațul scurt al cromozomului 6, foarte aproape de genele pentru complexul major de histocompatibilitate (MHC), de unde și linkajul observat cu alela MHC-HLA A3
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu, Mirela Culman () [Corola-publishinghouse/Science/92222_a_92717]
-
care un organism (sau un organ), o specie își modifică forma, structura sau funcția, pentru a rezista unor condiții noi de viață prin apariția de caractere noi (modificate). Acestea sunt reversibile și nu se transmit urmașilor, deci nu se modifică genotipul. Acumulare de poluanți= fenomen de acumulare a poluanților în apă, aer, sol și organismele vii prin aportul repetat și de durată al acestora; poluanții provin din activitățile industriale, de transport, menajere, precum și din pesticide; Aerosoli= microparticule solide sau lichide într
Ghidul micului ecologist by Lidia Gâdei, Violeta Buciumaş, Silviu Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1181_a_1883]
-
educația. Ereditatea este însușirea fundamentală a materiei vii de a transmite de la o generație la alta mesajele de specificitate (ale speciei, ale grupului, ale individului) sub forma codului genetic. Moștenirea genetică este practic irepetabilă de la un individ la altul. Orice genotip se exprimă sub formă fenotipică (totalitatea caracteristicilor unui individ), ca rezultat al interacțiunii timpurii cu mediul. Rolul eredității nu se exprimă în aceeași măsură în diversele aspecte ale vieții psihice; unele poartă mai puternic amprenta eredității (temperamentul, aptitudinile, emotivitatea, patologia
Bunicii ca părinţi de substituţie by Mariana Carcea, Ana Haraga, Didita Luchian () [Corola-publishinghouse/Science/393_a_761]
-
hepatice;s-a sugerat că VHB ar putea induce hepatocarcinogeneza și prin unele mutații ale virusului care să-i permită acestuia să ,,evite” sistemul imun al organismului gazdă și/sau să fie reținut în hepatocite determinând lezarea acestora [176, 177]. Genotipurile VHB Secvențierea genomică a VHB a permis identificarea a 8 genotipuri notate de la A la H. Genotipurile VHB prezintă o distribuție diferită atât geografică cât și etnică [178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
prin unele mutații ale virusului care să-i permită acestuia să ,,evite” sistemul imun al organismului gazdă și/sau să fie reținut în hepatocite determinând lezarea acestora [176, 177]. Genotipurile VHB Secvențierea genomică a VHB a permis identificarea a 8 genotipuri notate de la A la H. Genotipurile VHB prezintă o distribuție diferită atât geografică cât și etnică [178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază cu seroconversia HBe, determină leziuni hepatice mult mai severe și ciroză
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
să-i permită acestuia să ,,evite” sistemul imun al organismului gazdă și/sau să fie reținut în hepatocite determinând lezarea acestora [176, 177]. Genotipurile VHB Secvențierea genomică a VHB a permis identificarea a 8 genotipuri notate de la A la H. Genotipurile VHB prezintă o distribuție diferită atât geografică cât și etnică [178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază cu seroconversia HBe, determină leziuni hepatice mult mai severe și ciroză hepatică comparativ cu genotipul B [180
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
să fie reținut în hepatocite determinând lezarea acestora [176, 177]. Genotipurile VHB Secvențierea genomică a VHB a permis identificarea a 8 genotipuri notate de la A la H. Genotipurile VHB prezintă o distribuție diferită atât geografică cât și etnică [178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază cu seroconversia HBe, determină leziuni hepatice mult mai severe și ciroză hepatică comparativ cu genotipul B [180, 181]. Un studiu recent a arătat că subtipul e al genotipului C (Ce
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
la H. Genotipurile VHB prezintă o distribuție diferită atât geografică cât și etnică [178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază cu seroconversia HBe, determină leziuni hepatice mult mai severe și ciroză hepatică comparativ cu genotipul B [180, 181]. Un studiu recent a arătat că subtipul e al genotipului C (Ce) reprezintă un factor de risc pentru dezvoltarea CHC la pacienții infectați cu VHB [182]. Frecvența crescută a genotipului D a fost raportată într-un studiu
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
178, 179]. Genotipul C al VHB, frecvent întâlnit în hepatocitele maligne se asociază cu seroconversia HBe, determină leziuni hepatice mult mai severe și ciroză hepatică comparativ cu genotipul B [180, 181]. Un studiu recent a arătat că subtipul e al genotipului C (Ce) reprezintă un factor de risc pentru dezvoltarea CHC la pacienții infectați cu VHB [182]. Frecvența crescută a genotipului D a fost raportată într-un studiu la pacienții tineri din India cu CHC (vârstă < 40 de ani) [183], în timp ce
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
mai severe și ciroză hepatică comparativ cu genotipul B [180, 181]. Un studiu recent a arătat că subtipul e al genotipului C (Ce) reprezintă un factor de risc pentru dezvoltarea CHC la pacienții infectați cu VHB [182]. Frecvența crescută a genotipului D a fost raportată într-un studiu la pacienții tineri din India cu CHC (vârstă < 40 de ani) [183], în timp ce genotipul F este mai răspândit în Alaska [184]. CARCINOGENEZA HEPATICĂ INDUSĂ DE VHC Virusul hepatitic C este un virus ARN
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
C (Ce) reprezintă un factor de risc pentru dezvoltarea CHC la pacienții infectați cu VHB [182]. Frecvența crescută a genotipului D a fost raportată într-un studiu la pacienții tineri din India cu CHC (vârstă < 40 de ani) [183], în timp ce genotipul F este mai răspândit în Alaska [184]. CARCINOGENEZA HEPATICĂ INDUSĂ DE VHC Virusul hepatitic C este un virus ARN de dimensiuni mici care aparține familiei Flaviviridae, genul Hepacivirus [185]. Din punct de vedere structural, virusul hepatitic C conține un material
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
inhibă apoptoza mediată p53 și promovează creșterea celulară prin modificarea expresiei reglatorilor ciclului celular; proteina NS5A prin activarea căilor de semnalizare JNK, STAT-3 și NF-κB determină perturbări ale calciului intracelular și modificări ale metabolismului lipidic prin perturbarea funcției lipoproteinei-A [190]. Genotipurile VHC Virusul hepatic C prezintă o variabilitate genetică considerabilă determinată de rata înaltă a mutațiilor (103 mutații/nucleotid/an).Variabilitatea genetică virală creează dificultăți în eredicarea infecției cu VHC la care se adaugă lipsa unui vaccin profilactic. VHC izolat din
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
creează dificultăți în eredicarea infecției cu VHC la care se adaugă lipsa unui vaccin profilactic. VHC izolat din variate regiuni geografice prezintă o marcată heterogenitate genetică care a determinat formularea unei clasificări a virusurilor hepatitice C (clasificarea Simmons) în 6 genotipuri majore notate de la 1 la 6. La rândul său, fiecare genotip, este subdivizat în unul sau mai multe subtipuri (peste 100 de subtipuri) notate a, b, c etc, aceste denumiri realizând sistemul standard pentru noua nomenclatură a genotipurilor VHC. Genomul
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
lipsa unui vaccin profilactic. VHC izolat din variate regiuni geografice prezintă o marcată heterogenitate genetică care a determinat formularea unei clasificări a virusurilor hepatitice C (clasificarea Simmons) în 6 genotipuri majore notate de la 1 la 6. La rândul său, fiecare genotip, este subdivizat în unul sau mai multe subtipuri (peste 100 de subtipuri) notate a, b, c etc, aceste denumiri realizând sistemul standard pentru noua nomenclatură a genotipurilor VHC. Genomul VHC este alcătuit din domenii care diferă între ele prin variabilitatea
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
în 6 genotipuri majore notate de la 1 la 6. La rândul său, fiecare genotip, este subdivizat în unul sau mai multe subtipuri (peste 100 de subtipuri) notate a, b, c etc, aceste denumiri realizând sistemul standard pentru noua nomenclatură a genotipurilor VHC. Genomul VHC este alcătuit din domenii care diferă între ele prin variabilitatea secvențelor nucleotidice și rata mutațiilor. Astfel, regiunea netranslatată de la capătul 5’ al genomului viral (5’UTR) reprezintă domeniul cu rata evolutivă cea mai lentă, fiind cel mai
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Luminița Leluțiu, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92126_a_92621]
-
50, 55]). Din aceste studii rezultă că sunt de considerat 3 gene: C, normală; Ca, patologică, în întregime recesivă, deci existentă în stare latentă; Cb, tot patologică, semi-recesivă. Ansamblul de factori ereditari constituționali ai unui individ sau ai unei rase (genotip) cuprinde - în ceea ce privește realizarea litiazei cistinice - unirea a două gene din cele trei menționate mai sus. Unirea a două gene C sau a unei gene C cu una Ca, are ca rezultat realizarea unui fenotip (ansamblu de caractere care se manifestă
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
cu cistinurie intermediară; din unirea a două gene Cb, ca și din unirea a două gene Ca și a unei gene Ca cu una Cb, rezultă fenotipuri cu cistinurie forte, la originea litiazei cistinice. Ascendenții și descendenții unui individ cu genotipul CaCa (cel mai frecvent) au un fenotip normal, iar cei cu genotipul CbCb au descendenți cu genotipul C,Cb, deci cu cistinurie intermediară. Așa se explică de ce frații și surorile unui litiazic cistinic pot fi litiazici, dar ascendenții și descendenții
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
unirea a două gene Ca și a unei gene Ca cu una Cb, rezultă fenotipuri cu cistinurie forte, la originea litiazei cistinice. Ascendenții și descendenții unui individ cu genotipul CaCa (cel mai frecvent) au un fenotip normal, iar cei cu genotipul CbCb au descendenți cu genotipul C,Cb, deci cu cistinurie intermediară. Așa se explică de ce frații și surorile unui litiazic cistinic pot fi litiazici, dar ascendenții și descendenții lui nu. Cistinuria traduce o dezordine genetică complexă și relativ enigmatică [34
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
și a unei gene Ca cu una Cb, rezultă fenotipuri cu cistinurie forte, la originea litiazei cistinice. Ascendenții și descendenții unui individ cu genotipul CaCa (cel mai frecvent) au un fenotip normal, iar cei cu genotipul CbCb au descendenți cu genotipul C,Cb, deci cu cistinurie intermediară. Așa se explică de ce frații și surorile unui litiazic cistinic pot fi litiazici, dar ascendenții și descendenții lui nu. Cistinuria traduce o dezordine genetică complexă și relativ enigmatică [34]. Cele trei expresii fenotipice clasic
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
la data diagnosticării diabetului. Prezența HTA, atât sistolice, cât și diastolice, crește semnificativ riscul apariției proteinuriei și viteza deteriorării funcției renale. 6. Dislipidemia. Hipercolesterolemia accelerează progresia ND. 5.3. Patogeneză 1. Factori genetici gena enzimei de conversie a angiotensinei (ECA) - genotipul DD se asociază cu o activitate plasmatică crescută a ECA, cu un risc crescut de apariție a ND, cu o progresie mai rapidă a ND, precum și cu un efect renoprotector mai redus al IECA; gena apoE - pacienții cu DZ 2
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
polichistică renală, nefropatie diabetică sau chiar glomerulopatii primitive) prezintă în general o rată similară de degradare a funcției renale. Sunt incriminate mai multe gene, polimorfismul inserție/deleție al genei enzimei de conversie a angiotensinei fiind cea mai studiată. Subiecții cu genotipul deleție-deleție (DD) prezintă cel mai mare risc de progresie. Sexul masculin se asociază cu o susceptibilitate crescută pentru BCR, dar și cu o progresie mai rapidă către stadiul terminal al bolii cronice de rinichi, indiferent de tipul bolii renale inițiale
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]