2,956 matches
-
pe om să conceapă avantajele practice ale istoriei sale terestre: la foc, cu multele lui aspecte derivate: sursă de căldură care trebuie întreținută, loc central al vieții, în jurul căruia oamenii se adună, mănâncă și vorbesc; apoi, toată industria gătitului cu metamorfozele alimentelor care au modificat atât anatomia, cât și fiziologia omului; după asta, prelucrarea în foc a materialelor, care se supun elastic, sub puterea flăcării, tuturor formelor de mânuire, de atac, de apărare și de îndemânare de care omul s-a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
după lungi perioade de devenire, rămânând în măruntaiele cosmosului ca o forță latentă, digerată de natură potrivit unui metabolism divin și milenar, care ia formă în ea, ca inteligență a ceea ce a fost strâns cu mult timp înainte, printr-o metamorfoză organică, făcând trecerea de la lumea restrânsă a unei singure vieți, specifice, la lumea universală, în registrul istoriei cosmice; un registru care face total uitate accidentele individuale și toate distincțiile care se produc în interiorul unei specii. Aș zice așa despre francezi
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
în orice figurație - în faptul că trebuie să întrețină anonimatul și să rămână anonimi, oricât de bine s-ar fi arătat fiecare din ei. Iar eu frecventam această lume cu febra schimbării perpetue la față - aveam mereu în față spectrul metamorfozei în care culorile vieții se schimbau mereu, iar eu mă hrăneam din acest spectru; aș zice aproape ducând o viață „spectrală“, fantomatică, sclipitoare, ca luminile volatile și vii din arena circului, ca fluturii în jurul lămpii când se lasă seara. Și
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
care se vrea stabilă și bine compartimentată, când simți că pământul fuge și că schimbările fac mereu parte din legile naturale? În spirit, fiecare individ trebuie să-și asume provocarea spirituală a dezrădăcinării, migrația însăși a spiritului, seria lui de metamorfoze. E ciudat că tocmai la evrei, la care conștiința comunitară este pronunțată, tocmai în cazul lor s-a cristalizat figura evreului rătăcitor. Lucru care arată că, de fapt, sensul acestei rătăciri nu se petrece înăuntrul unei comunități, ci mereu în afara
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ne apare „imaginea vieții“. Ea se poate reduce, fie la o suită de imagini disparate, ca de album, în care lucrurile nu se leagă împreună, fie capătă caracterul unei singure imagini explozive, în care se înghesuie și se consumă „chimic“ metamorfoze continue, efervescente, sărbători, nunți și culori, secretul „chimic“ al acestei unice mișcări. Și atunci, când există în tine acest dispozitiv chimic exploziv, chiar și dacă te naști într-un cătun cu foarte puține ocazii de viață, tu îți găsești singur
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
fi într-adevăr d-o arte dac-ar avea nevoie de inspirațiune uitită (leichtsinnig) ca de-o condițiune absolută a celor mai mari efecte ale sale. {EminescuOpXIV 228} {EminescuOpXIV 229} {EminescuOpXIV 230} sa, două, cumcă un public privește la astă metamorfoză, astă prefăcătură a întregei sale individ[ualități], cumcă el așadar se abandonă în toată aparițiunea sa esterioară unei mulțimi ce-l privește. Adeverirea acestei concepțiuni ce se ține numa de (aparițiune) înfățișare (Erscheinung) e notificată deja în cele de mai
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Astfel rutina intră sub forma ei cea mai urâcioasă în spiritele unui Richard III, Shylok, marchiz de Posa, Hamlet și percurge figurele acestea și multe altele și dintr-ale comediei într-o metempsicoză oarecum reversă și-și readuce în fiece metamorfoză întotdeuna eul său bine conservat, cu toată individualitatea lui și cu toată necapacitatea de-a esprima ceva. Așa stă treaba cu atitudinea și cu valoarea ce-are rutina în reprezentațiunea dramatică amăsurat noțiunei sale. 2. STADIUL REFLEXIUNEI Trecerea din stadiul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
regal mai sus amintit. Dacă nici lucrătoarele, nici trântorii nu se balegă încă, bălegarul rămâne din contra în stomah până ce viermușul se face păpușă, și abia în starea de păpușă ori de cocon iese din trupurile insectelor în stadiu de metamorfoză și dă locului sau bășicei de libelă (camașă) o proprie coloare galbenă. Albinele, nefiind în stare a desface acești coconi fini de pereții de ceară, ele rămân lipite de pereți, lucru prin care tot fagurul în care s-a făcut
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
are precedența într-o disciplină metodologică ale cărei pretenții se limitau la tehnicile de interpretare proprii filologiei clasice sau studiilor biblice. Sub aceeași suprafață onomastică se dezvoltă istoria unui domeniu a cărui identitate este greu de fixat în suita tuturor metamorfozelor pe care le-a suferit obiectul "științei interpretării": de la literatura clasică sau biblică la suprafața vizată de disciplina filozofică autonomă legată în zilele noastre de numele lui Gadamer. - Când filozofia modernă, prin Feuerbach, a trebuit să definească o atitudine specifică
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Piero de la Francesca erau numele canalelor prin care istoria se revărsa peste noi. Aș fi rămas singur față în față cu epocile lumii. Din tablourile atârnate pe pereți s-ar fi desprins, venind către mine, grimasele infinite ale strămoșilor mei, metamorfozele speciei mele și ale propriului meu chip: supliciat, contorsionat, trufaș și crud, ucigând și implorând, în adorație sau supunere. Am ieșit auzind în urma mea gratiile care se închideau și mi-am imaginat cum sălile își dădeau jos masca frumuseții de peste
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lei. Cu atât mai salutară întreaga “operă” de remodelare, în masura în care vorbim de o clădire istorică aflată ani în șir în deplorabilă paragină ! Cele patru pavilioane ce alcătuiesc „spitalul vechi” au fost ridicate între anii 1893-1957. Astăzi, spectaculoase metamorfoze (mobilierul și dotările făcute, absolut noi, conferă clădirii fericit reconditionată, aspectul unui edificiu excelent consolidat) fac ca toate cele patru secții - Oncologie, Pneumologie, Boli infecțioase și Dermato-Venerice - să arate impecabil („arătau dezastruos, ...erau o imagine dezolantă”, V. Rîmbu). În cuvântul
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
dovedește a fi un fluviu al Infernului : Și Istrul chiar cu Stixul eu l-aș schimba, de este/ Vrun Stix cumva pe lume (Ponticele, IV 14). Încă de la întemeierea sa, cetatea Tomis stă sub semnul morții, iar eruditului autor al Metamorfozelor nu-i pot scăpa conotațiile legendare funeste. Numele orașului amintește de crima Medeei, uciderea fratelui Absyrtos (De-atunci îi zice Tomis acestui loc fiindcă/ O soră pe-al său frate aice l-a tăiat - Tristele, III 9), vecinătatea Tauridei, sălașul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
spiritului secolului al XVII-lea. Clasicul francez declară că nu l-a putut urma întru totul pe Euripide : ce impresie aș fi făcut dacă aș fi ajuns la deznodământul tragediei cu ajutorul unei zeițe și al unei mașinării și printr-o metamorfoză căreia putea să i se dea o oarecare crezare pe vremea lui Euripide, dar care ar fi prea absurdă și prea greu de crezut pentru noi ? (traducerea noastră). Problema menționată este valabilă și pentru adaptarea Ifigeniei în Taurida : un cititor
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
și deoarece casa sa era frecventată și de generali ruși, și-a aranjat-o cu mobile moderne, căci portul european nu prea se potrivea cu divanele turcești late, pe cari oamenii să așterneau fără papuci. Vizitându-l odată după această metamorfoză, de abea mi am putut reține râsul intrând în odaia lui, unde am văzut vreo zece boieri fumând din niște ciubucuri lungi, însă șezând fiecare turcește lângă câte un scaun pe jos, dar cu jobenul pe cap și cu aripile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
în transparența iluziilor noastre nu ni s-a revelat? Vitalitatea României va trebui să-și găsească odată o expresie, deoarece ne-am înjosit prea mult în trecutul și prezentul nostru pentru ca, într-o explozie, să nu ne trăim o adevărată metamorfoză. Am fost totdeauna pesimist când am vorbit de România; dar cred că viața este destul de irațională ca să înfrîngă un ireparabil al istoriei și al destinului nostru. În momentul când aș fi convins că posibilitatea unei schimbări la față a României
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
este o iluzie, din acel moment o problemă a României pentru mine n-ar mai exista. Întreaga noastră mixiune politică și spirituală trebuie să se reducă la voința încordată a unei schimbări la față, la trăirea exasperată și dramatică a metamorfozei întregului nostru stil de viață. Dacă înțelepciunea seculară, care spune că istoria nu face salturi, ar avea dreptate, atunci ar trebui să ne sinucidem cu toții pe loc. Dar instinctul, pasiunea și elanul nostru profetic de la toți pot să învețe ceva
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
plecarea oaspeților, Îngrozită că au fost rostite cuvintele satanice În casa noastră, mamă a chemat preotul satului să facă o slujbă de purificare a spațiului din gospodăria noastră, pângărit de sonoritatea vorbelor pronunțate”... Și totuși merită să aduc În discuție metamorfozele stranii ale colegului meu de liceu În oglinzile timpului, asemenea unui fir de apă condus de imobilismul principiului fizic legat de relieful politic al vremii: La 27 mai 1993 Alexandru Tăcu publică În ziarul Monitorul declarația alăturată: DECLARAȚIE PUBLICĂ Textul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
se regăsesc În principiul ,,exist curat”. Alături de acestea, orbirea lui Borges face posibile ruperea de realul imund și intrarea În mister. De aceea poezia, ,,corabie portugheză” se naște din privirea inocentă a misterioasei nimfe trezite la zbor. În acest sens, metamorfoza, trezirea la viață și ,,primele vorbe de fluture” constituie mărturia esențială Împotriva morții că stingere. Cartea devine ritual de negare a neființei, de toarcere În fir răsucit de alb și negru: ,, Ființa răsucita pe degete/ Ață pentru descântec și umbră
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
adunat multiple ipostaze poetice, ar mai fi, desigur, de facut Îndreptări. Expresia ar trebui să găsească drumul unei purificări (În sensul de accentuare a liricului) și să evite anumite incongruente apărute, se pare, În momentele În care livrescul Își refuză metamorfozele. Dincolo de toate Însă se cuvine să subliniem maturitatea și distincția creației În Întregul sau, calități pe care are dreptul să le ceară și din partea cititorului. Către final, volumul se deschide, de fapt, către alte biografii ale stării poetice, născute din
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
în subsol, sunt depozitate mecanismele care funcțio nează prin asamblare... — Cum adică asamblare...? înalță uimit tânărul ochii spre el. — Sunt ridicate și duse pe nesimțite în amfiteatru, fără să se vadă. — La ce folosesc? — Pentru cuștile cu animale și alte metamorfoze... — Metamorfoze? — Decoruri! pufnește iritat Rufus. Coboară tonul: — Și nu numai... Germanul își răsfrânge buza de jos în afară, cu o mină încurca tă. Nu pare să priceapă. Rufus îl iscodește atunci: — Da’ cum se face că nu pari să fi
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
subsol, sunt depozitate mecanismele care funcțio nează prin asamblare... — Cum adică asamblare...? înalță uimit tânărul ochii spre el. — Sunt ridicate și duse pe nesimțite în amfiteatru, fără să se vadă. — La ce folosesc? — Pentru cuștile cu animale și alte metamorfoze... — Metamorfoze? — Decoruri! pufnește iritat Rufus. Coboară tonul: — Și nu numai... Germanul își răsfrânge buza de jos în afară, cu o mină încurca tă. Nu pare să priceapă. Rufus îl iscodește atunci: — Da’ cum se face că nu pari să fi asistat
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
interesează pe noi, pentru că văd că sunt aici și iezuiții, Opus Dei, Carbonarii și Rotary Club, și le cauți pe toate cele care au nuanțe oculte, am și bifat eu unele dintre ele”. Și, răsfoind: „Iată: Absolutiști (care cred În metamorfoză), Aetherius Society din California (legături telepatice cu Marte), Astara din Lausanne (jurământ de secret absolut), Atlanteans În Marea-Britanie (căutarea fericirii pierdute), Builders of the Adytum din California (alchimie, cabală, astrologie), Cercul E.B. din Perpignano (dedicat lui Hator, zeița dragostei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
la Cirque Fantastique, unde repetițiile pentru spectacolul din acea seară erau în toi. Puteai vedea zeci de protagoniști, îmbrăcați în costume speciale sau în haine de stradă. - O, Doamne! se auzi o voce emoționată. Era vocea Karei, care suferise o metamorfoză surprinzătoare. Fața era ca a unui copil, iar ochii umblau de zor prin toate cotloanele acestui cort. Pur și simplu radia de fericire. Sachs tresări la auzul unei pocnituri puternice în spatele și deasupra ei. Privi în locul din care se auzise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
corp și privi din nou spre public cu o expresie serioasă pe chip. - Există o carte, spuse ea, cu o voce care umplu încăperea. O carte scrisă acum mii de ani de poetul roman Ovidiu. Cartea se numește „Metamorphoses”. De la metamorfoză: când o omidă devine... Își deschise palma și un fluture își luă zborul, dispărând în spatele scenei. Rhyme făcuse patru ani de latină în școală. Își aduse aminte de chinul său de a traduce câteva versuri din Ovidiu pentru o temă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
XLIV Familii, grupuri de prieteni, cupluri, copii, toți intrau încet-încet în cort, își găseau locurile, umpleau lojele și arena, transformându-se lent din indivizi în creatura aceea care se numește public, în care întregul devine foarte deosebit de părțile sale componente. Metamorfoza... Kara își luă ochii de la priveliște și opri un paznic: - Aștept de ceva vreme. Ai idee când revine domnul Kadesky? Este foarte important. Nu, nu știa și nu știau nici ceilalți doi oameni pe care îi întrebase. Aruncă încă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]