2,893 matches
-
suprafață. Nu e cine știe ce că ți-a intrat puțină apă în nas, nu? Nu era chiar o metodă agreată de Dr. Phil, dar cu toate astea a fost eficientă. Adriana înotă zece lungimi de bazin și primi cu recunoștință un prosop de baie rulat frumos de la un servitor musculos, căruia îi oferi în schimb un zâmbet larg drept mulțumire. Când se întoarse, Emmy îndoi pagina pe care o citea și puse cartea de-o parte. — Adriana de Souza, cum se face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
noapte nu e o scuză. Fie, cred că am să supraviețuiesc de una singură în următoarele opt ore. Izzie îi dădu un ghiont lui Emmy, apoi o îmbrățișă. — Mâine o să fiu mai veselă, îți promit. Îi dădură lui Emmy două prosoape și dispărură în câteva secunde după ce îi spuseră noapte bună, lucru care pe Emmy nu o deranjă deloc. Era încă puțin cam năucă după somn, dar când își aminti că Izzie e însărcinată, simți că i se face gol în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
E bine. Nu prea am ce să-ți spun. Mamele noastre au început pregătirile de nuntă, dar noi încercăm să nu ne implicăm. Clar că e o decizie bună, murmură Emmy. O deranja faptul că tipul își aruncase portofelul și prosopul pe șezlongul de alături și începuse să-și scoată cămașa. Din moment ce nu era absolut nimeni la piscină, de ce a trebuit să vină chiar lângă ea? — Mda, nu prea mă interesează. Acum am destule pe cap la serviciu și tocmai am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
-ul lui era să facă dragoste pe marginea piscinei cu femei care nici măcar nu bănuiesc... — Femei care nici măcar nu bănuiesc că sunt mai în vârstă decât el, completă Adriana. — N-aveți decât să râdeți cât vreți, spuse Emmy aruncând un prosop pe colivia lui Otis. Dar a fost cea mai tare partidă de sex din viața mea de femeie mai în vârstă. Leigh ridică mâna. — Ia stați puțin. Noi nu ne dăm seama aici de un lucru esențial. Să înțeleg că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
singurul dintre bărbații — aventurile ei — care s-ar deranja s-o găsească. Cu siguranță George trecuse deja la următoarea studentă și n-avea niciun motiv să creadă că va mai auzi vreodată de Croc Dundee. După ce își șterse părul cu prosopul și se strecură pe lângă toaletă ca să poate deschide ușa, Emmy traversă micul studio și, așezându-se în genunchi dezbrăcată, scoase de sub pat o sacoșă de cumpărături. Desfăcu cu grijă funda uriașă care lega mânerele și îndepărtă delicat hârtie de ambalaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
de aparatură diabolică; bacterii selecționate cu grijă aveau să le vină de hac, purificînd neobosite lichidul. Un Thomas mai conștient s-ar fi gîndit la asta, poate o și făcuse, În cîteva rînduri, În vreme ce se ștergea, după duș, c-un prosop aspru, numai aspru, reactiva circulația. Dar mintea nu zăbovea prea mult la amănunte colaterale; o pereche curată de chiloți readucea starea de confort, proteja plăcut vintrele În care alte miliarde de microscopici se Înfiripau fără șansă. Cei vînduți ar fi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
o secundă...“, a zis coborînd glasul. „Somnul de după naștere... Cinci secunde cred că am dormit... Sau un minut... Doar să văd cum ieșea o asistentă cu ceva Înfășurat În brațe am apucat, cînd am deschis ochii... Niște cîrpe... Sau un prosop... Nu mi-a păsat prea mult atunci, eram tînără... Puteam să am și un fiu al meu, mai tîrziu. Dumnezeu m-a pedepsit, nu mi-a mai fost dat. Soțul meu e steril. Nici nu a vrut să audă de
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
alegerea pe care a făcut-o mama în privința tapetului e de-a dreptul inexplicabilă. Fiecare centimetru al camerei de oaspeți, inclusiv tavanul, e acoperit de un tapet cu model de trandafiri galbeni, cățărători, cu pilotă și abajururi asortate. Până și prosoapele și halatele erau galbene. Sincer, când am dat cu ochii de ele, am crezut că o să mor de durere de cap. Restul camerei era plin de hainele lui Julie, de parcă, de-ndată ce a intrat, și-ar fi golit trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
o duminică a rămas fără apă la rulotă. L-am invitat la mine să facă un duș. Eu habar nu aveam că la ei ăsta e un „semn” erotic. Doar toți anii ’80 ne preumblam de la unii la alții cu prosoape, chiloți, maiouri și șosete după noi, pe unde se „dădea” apă caldă. Singura noastră problemă era doar să nu se oprească apa și nici pe de parte că ăsta e un semn de intimitate. M-am mirat că după duș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
noi, pe unde se „dădea” apă caldă. Singura noastră problemă era doar să nu se oprească apa și nici pe de parte că ăsta e un semn de intimitate. M-am mirat că după duș a ieșit gol, învelit în prosop și s-a uitat la mine ca la o acadea. M-am așezat rigidă în colțul opus al încăperii, răsfoind o carte. Aici însă a intervenit catastrofa. Dându-și seama că nu sunt așa de spontană și de accesibilă cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
știa că acea cutie „drăcească” era o telecomandă, a Elveției, că e prea civilizată, a țării de origine, că m-a croit ignorantă și m-a făcut să frec concepte în loc de butoane. L-am lăsat dracu’ pe șwițerian gol sub prosop, pe un stand-by inutil, cu remotul în mână. Am fugit pe pajiștea de lângă hotel și am sporovăit îndelung cu Petrit albanezul despre felul deștept în care ne descurcam noi, pe vremea lui Enver Hodja și a lui Ceaușescu, astfel încât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
am dat seama, deși toți se plângeau. Jumătatea care funcționa era așa de acoperitoare, că nimic nu m-a făcut să zic ceva de Paștele mamei lor nordice. Doar la hotel n-am mai avut room-service și patronul schimba personal prosoapele. Danezii umblau pe bicicletele lor cu spițe albe și roșii, nu făceau zâmbre că nu pot să umple de praf cu roata din spate de la Volvo pe sărăntocii de pe stradă și nici nu aveau pe cine. Ei nu au sărăntoci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mea de anul ăsta - și mi-am dat brusc seama că mai e puțin și îmi expiră voucherul. Așa că iată-mă, în ziua în care fac douăzeci și nouă de ani. Stau pe o canapea, într-un halat alb de prosop și chiloți suprarealiști de hârtie. Și am o fereastră de jumătate de zi. Maxim. Fumați ? Nu. Beți alcool ? Da. Mâncați în mod regulat mâncare gătită acasă ? Ridic ochii, puțin iritată. Ce întrebare mai e și asta ? De ce sunt neapărat superioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de lumea dezlănțuită. Aha, încuviințez cu jumătate de gură. Probabil că nu e cel mai bun moment să-i dezvălui că am un BlackBerry ascuns în chiloții de hârtie. — Păi să începem. Maya zâmbește. Întinde-te pe canapea, cu un prosop deasupra. Și te rog scoate-ți ceasul. — Dar am nevoie de el ! — Asta e altă dependență. Plescăie din limbă a reproș. — Cât timp te afli aici, nu e nevoie să știi cât e ceasul. Se întoarce cu spatele discret și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Și nici măcar n-are sens. Dacă chiar îi interesează ca oamenii să se relaxeze aici, ar trebui să-i lase să-și țină BlackBerry-urile și celularele la ei, și nu să le confiște. Oricum, n-o să-l vadă sub prosop. — Am să încep cu un masaj relaxant al tălpilor, spune Maya, și o simt cum îmi întinde nu știu ce loțiune calmantă pe tălpi. Încearcă să-ți golești mintea de orice gând. Îmi fixez ascultătoare privirea în tavan. Să-mi golesc mintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Nu e momentul să las nici cel mai mic lucru la voia întâmplării. — Încearcă să elimini orice gând... rostește pe un ton de incantație Maya. Simți cum te eliberezi de tensiune... Poate reușesc să îi trimit un e-mail rapid. Pe sub prosop. Îmi strecor mâna pe șeșt și simt colțul tare al BlackBerry-ului. Îl extrag cu grijă din chiloții de hârtie. Maya încă îmi masează picioarele, fără să aibă habar. — Îți simți corpul greoi... și cum mintea începe să ți se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Îl extrag cu grijă din chiloții de hârtie. Maya încă îmi masează picioarele, fără să aibă habar. — Îți simți corpul greoi... și cum mintea începe să ți se golească... Îmi ridic BlackBerry-ul ușor pe piept până când văd ecranul pe sub prosop. Slavă Domnului că nu e prea multă lumină în cameră. Încercând să fac minimul de mișcări posibil, încep să bat un mesaj de e-mail pe ascuns cu o mână. — Te relaxezi... spune Maya liniștitor. Imaginează-ți că te plimbi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pe o plajă... — Îhâm... murmur. David, scriu. Ref la contractul cu ZFN Oil. M-am uitat peste amendamente. Cred că răspunsul nostru ar trebui să fie — Ce faci ? spune Maya, brusc alertată. Nimic ! spun, băgându-mi BlackBerry-ul repede sub prosop. Doar... ăă... mă relaxam. — Ascunzi ceva ? spune uluită. — Nu ! De sub prosop, BlackBerry-ul scoate un mic bip. La naiba. Cred că a fost o mașină, zic, făcând eforturi să-mi iau un ton firesc. Afară, în stradă. Maya mijește ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ZFN Oil. M-am uitat peste amendamente. Cred că răspunsul nostru ar trebui să fie — Ce faci ? spune Maya, brusc alertată. Nimic ! spun, băgându-mi BlackBerry-ul repede sub prosop. Doar... ăă... mă relaxam. — Ascunzi ceva ? spune uluită. — Nu ! De sub prosop, BlackBerry-ul scoate un mic bip. La naiba. Cred că a fost o mașină, zic, făcând eforturi să-mi iau un ton firesc. Afară, în stradă. Maya mijește ochii. — Samantha, rostește lent și amenințător. Ai cumva un echipament electronic asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mașină, zic, făcând eforturi să-mi iau un ton firesc. Afară, în stradă. Maya mijește ochii. — Samantha, rostește lent și amenințător. Ai cumva un echipament electronic asupra ta ? Am sentimentul că dacă nu-i mărturisesc adevărul îmi va sfâșia oricum prosopul de pe mine. — Tocmai voiam să trimit un email, spun într-un final și scot rușinată BlackBerry-ul. — Workaholici ce sunteți ! Mi-l înșfacă din mână exasperată. E-mail-urile pot să mai aștepte. Toate pot să mai aștepte. Pur și simplu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
momentul în care dinspre chiloții mei se aude un uruit vag. Mobilul meu. L-am băgat repede și pe el lângă BlackBerry și l-am dat pe „vibrații” ca să nu facă zgomot. — Ce-i asta ? Maya se holbează uluită la prosopul meu, care pulsează ușor. Ce naiba se întâmplă ? Ce... tremură așa ? Nu pot să recunosc că e un telefon. Nu după faza cu BlackBerry-ul. — Îhm... îmi dreg glasul. E... ăăă... jucăria mea specială pentru sex. — Poftim ? Maya pare de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
O, Doamne. Pare furioasă. — Lasă-mă să-ți explic, zic încercând să-mi iau un ton de scuză, știu că ai regulile tale și tot restul, și le respect, dar ideea e că am nevoie de mobil. Bag mâna sub prosop după telefon. — Lasă-l ! Strigătul Mayei mă ia prin surprindere. Samantha, spune, făcând eforturi vizibile pentru a rămâne calmă, dacă ai ascultat măcar vreun cuvânt din ce am zis, vei închide imediat telefonul. Mobilul vibrează din nou în mâna mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
vadă cineva în halul ăsta. Nu sunt în stare să răspund la nici o întrebare iscoditoare ; și nici eventualei compasiuni. Pentru că mi-e teamă să nu încep să plâng în hohote și să nu mă mai opresc niciodată. Iau mecanic un prosop de bucătărie și încep să șterg cu el masa în cercuri fără sens. După care îmi zăresc biletul pentru Trish, care încă mai zace pe masă. Îl înșfac, îl fac cocoloș și-l arunc la coș. Mai târziu. Am s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
care s-a terminat prost. — Cât a durat ? — Șapte ani. Spre groaza mea, simt lacrimile începând să mi se prelingă pe obraz. Iartă-mă, zic înghițind în sec. A fost o zi foarte grea. Nathaniel rupe o bucată de hârtie prosop de pe suportul montat în perete în spatele lui și mi-o întinde. — Dacă a fost o relație cu probleme, e mai bine că s-a terminat, spune calm. N-avea nici un rost să mai rămâi. N-are nici un rost să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
lăsând apa să-mi scalde umerii și timpul să plutească pe lângă mine în fuioare lungi. Cred că am ațipit chiar, o vreme. În viața mea n-am petrecut atâta timp în baie. În cele din urmă deschid ochii, iau un prosop și ies din cadă. În momentul în care încep să mă șterg, iau ceasul și mă uit să văd cât e, doar așa, de curiozitate. Șapte jumate. Poftim ? Totul n-a durat decât un sfert de oră ? Mă cuprinde nedumerirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]