2,841 matches
-
orașul Amsterdam, cu fiecare din cele patru mii de case flamande ale sale, reflectîndu-și fațadele austere în canalele semicirculare ca ale urechii interne. Și apăru Badislav Dumitru, în pragul casei distruse de bombardament, plângând cu capul în palme, cu papornița puțind a usturoi lângă el. Și preotul din satul de pe Bîrzava, în odăjdii de sărbători și cu dintele mucenicului în piept, în lăcriță de cuarț. Și unul dintre instrumentele sinistre cu care Herman a tatuat craniul perfect sferic al Ancăi. Și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sub un fald de grăsime, batjocoriți de doctori și de ceilalți, cei slăbănogi fluturând din omoplați ca dintr-un soi de aripioare, toți încercînd să-și acopere sexele negricioase, toți cu nasu-n spinarea plină de coșuri a celui din față, puțind a transpirație, așteptând să se suie în fine pe cântar. Și doctorii, comisia, făcând bancuri obscene și tâmpite, și sora, aproape o fetiță, privind indiferentă sutele de sexe vinete, chircite de frig, și greutățile de alamă glisând pe vergeaua gradată
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a sunat cineva la ușă, atât de neașteptat - era unsprezece dimineața, când nu ne căuta nimeni niciodată - încît am tresărit amândoi și ne-am privit speriați. "Cine-o fi?" șopti mama. "Poate lumina, sau gunoierii." Muream de frica gunoierilor, care puțeau și aveau figuri țepoase de brute. Cereau bani insistent, cu șapca-n mâini, și-și roteau ochii prin casă, după ceva de furat. Mama nu deschidea necunoscuților când era singură, încă goală până la brâu, mergea-n vârful picioarelor pân-la ușă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de ți se ura. De-o parte și de alta erau case prăpădite, putrede, cu mese acoperite de mușama scoase-n curte, cu copii în pielea goala printre straturi de flori, cu femei nemaipomenit de șleampete în capoate jerpelite, torul puțind într-un fel anume, nu ca la Tîntava, puțind a săpun de casă și-a corcodușe strivite. Din fiecare curte lătra cîte-o javră, și oamenii, rufoși, nebărbieriți, cu albeața pe ochi sau cu cîte-o mână chircită, ieșeau să vadă cine
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
alta erau case prăpădite, putrede, cu mese acoperite de mușama scoase-n curte, cu copii în pielea goala printre straturi de flori, cu femei nemaipomenit de șleampete în capoate jerpelite, torul puțind într-un fel anume, nu ca la Tîntava, puțind a săpun de casă și-a corcodușe strivite. Din fiecare curte lătra cîte-o javră, și oamenii, rufoși, nebărbieriți, cu albeața pe ochi sau cu cîte-o mână chircită, ieșeau să vadă cine trece, erau altfel de oameni decât cei de la bloc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Doctor Grozovici, lăsaseră-n urmă cinematograful Melodia și trecuseră de Lizeanu. De-aici, șinele tramvaiului coborau spre pasajul de la Obor. Aici se dăduseră jos, traversaseră și se afundaseră-n noroiul colcăitor de lume al vastei piețe, o străbătuseră printre tarabe puțind a varză stricată, mirați de jegul incredibil al câtorva țărănci care vindeau prune uscate și leuștean veșted, și ieșiseră pe șina tramvaiului 1. În stânga, în depărtare, se ridicau turlele bisericii Sf. Dumitru, iar înainte aveau o fabrică de mase plastice
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
trase pe Herman în spatele stivei de fiare. "Azi o să mai luăm ceva, ceva special pentru tine", îi spuse, privindu-l cu ochii ei reci și totuși suferinzi. Trecură prin spațiul foarte îngust dintre zidul din spate și stivă. Tot locul puțea a urină. Herman mergea după femeie ținîndu-și respirația cât putea de mult, dar drumul se lungea. Cotiră de mai multe ori, fiarele aveau colțuri care-i agățau costumul, bălăriile crescute direct din zid îi pălmuiau fața, dar voința femeii care
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fugise prin casă, se-nfășurase-n perdea și o dăduse jos, răsturnase scaunele... Degeaba luase antinevralgice, degeaba-i puseseră spirt pe gingie... Dimineața trebuiseră să meargă la dentist, la policlinica Mașina de Pâine. Când dăduse cu ochii de clădirea sinistră, puțind a dentist până-n josul străzii, îi dispăruse durerea de frică. Așteptaseră vreo două ore în fața cabinetului, pe un hol întunecat. Lângă ei, pe scaune de plastic slinoase, așteptau resemnați mulți alți oameni cu figuri amărâte. Din cabinet se auzeau cei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
aminte), spitalul psihiatric. Testul Rorschach, Hermann Rorschach, fluturii, fluturii, fluturii, fluturii - fluturii eterni ai minții mele. Nu vreau să-mi amintesc acum. Stau în bucătărie, la masă, cu femeia negricioasă și subțire pe care-o iubesc. Vorbim despre oameni chinuiți, puțind a transpirație și nespălare - apa e rece ca gheața și uneori nu e deloc -, înghesuindu-se ca vitele în tramvaie. Ne spunem că de-acum, fiindcă vom locui din nou împreună, o să fie mai bine. Vorbim despre tata, despre cât
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
știa era că tânărul trebuia să contacteze un negru pe nume Cedric. El era important în poveste. Ar fi zis, chiar, o rotiță importantă, dacă povestea ar fi fost un ceasornic din cele pe care copiii le găsesc, vechi, stricate, puțind a cocleală, prin fundul vreunui sertar și se-nverșunează asupra lor, le smulg capacul din spate, le forțează carcasa și extrag apoi, din lăcașurile lor de rubin, titirezele dințate, balansierele nespus de fine, piesele de alamă de forme nedefinite, prinse
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
putea să suporte mirosul și de aceea ținea mereu capul într-o parte. Și mie îmi displăcea mirosul. Mai demult, la țară, am participat la incinerarea unui cadavru. Acum simțeam un miros asemănător, amestecat cu un iz de șobolan mort. Puțea îngrozitor. Nu-mi amintesc dacă am purtat sau nu mănuși. Am mereu mănuși la mine (scoate mănușile) pentru situații de genul acesta, dar nu puteam deschide punga cu mănușile pe mână. De aceea cred că nu le purtam. Mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
lățea, curgea un lichid (deseneză interiorul metroului). Între cele două scaune fusese pus gaz sarin. Am observat că acolo se afla ceva. De acolo se scurgea un lichid. Nu știam ce era, arăta ca berea și mirosea ciudat. De fapt puțea, de aceea am băgat de seamă. În ziua aiea metroul era mult mai liber ca de obicei. În general e înghesuială, se întâmplă să nu găsești locuri libere, dar atunci nu erau oameni în picioare, doar câțiva pe ici-pe colo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
a diluant, dar apoi mi-am dat seama că mirosul era diferit. Mirosea a ars. Nu pot explica mirosul acela îngrozitor. Sunt întrebat de multe ori, dar tot timpul mă eschivez și nu știu cum să descriu mirosul. Pot spune doar că puțea. De aceea, primul lucru care mi-a venit automat în minte a fost „sinucidere“. Imediat au venit și alți colegi și, împreună, l-am scos afară pe bărbatul acela. Pentru că nu aveam decât o targă, am folosit-o ca să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
și simplu strigător la cer. La scurt timp am simțit un miros. Am auzit că sarinul e inodor, dar nu e adevărat. E dulceag. Credeam că era parfum, ceva de genul ăsta. Nu era un miros neplăcut. Dacă ar fi puțit, toată lumea s-ar fi alarmat. Da, era dulceag. Trenul și-a continuat traseul: Shin-ōtsuka, Myōgadani, Kōrakuen și - pe la stația Myōgadani - mulți oameni au început să tușească. Și cei care erau în picioare, și cei care stăteau jos. Normal că și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
o haină de piele, care stătea jos în stânga mea. În tot acest timp fusesem concentrat asupra cititului, dar ceva mă neliniștea. De multe ori pielea are un miros ciudat, nu? Mirosea a dezinfectant, a crezol sau a acetonă. «Tipul ăsta pute», mi-am zis și am încercat să-i văd fața. S-a uitat la mine cu o privire de genul: «E vreo problemă?». Chiar puțea, așa că mă uitam fix la el, dar el nu mai părea interesat de privirea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
are un miros ciudat, nu? Mirosea a dezinfectant, a crezol sau a acetonă. «Tipul ăsta pute», mi-am zis și am încercat să-i văd fața. S-a uitat la mine cu o privire de genul: «E vreo problemă?». Chiar puțea, așa că mă uitam fix la el, dar el nu mai părea interesat de privirea mea. Se uita prin mine, undeva în spatele meu. M-am întors să mă uit în aceeași direcție și am văzut un obiect, de mărimea unui carnețel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
pentru că era ud pe jos, s-a mutat pe un loc de pe partea cealaltă. A călcat exact prin balta de lichid sarin. Nu mai era nimeni în partea din spate a vagonului, toți călătorii se mutaseră în față. Toți spuneau: Pute! Pute!». Eram aproape de stația Roppongi. În momentul ăla și eu eram destul de amețit. Am auzit anunțul: «Următoarea stație este Roppongi.» Mă simțeam anemic în ziua aia. Îmi era greață, nu vedeam prea bine și transpiram. La momentul respectiv nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
era ud pe jos, s-a mutat pe un loc de pe partea cealaltă. A călcat exact prin balta de lichid sarin. Nu mai era nimeni în partea din spate a vagonului, toți călătorii se mutaseră în față. Toți spuneau: Pute! Pute!». Eram aproape de stația Roppongi. În momentul ăla și eu eram destul de amețit. Am auzit anunțul: «Următoarea stație este Roppongi.» Mă simțeam anemic în ziua aia. Îmi era greață, nu vedeam prea bine și transpiram. La momentul respectiv nu am făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
seama, ușile se închiseseră deja (râde). Ce bine ar fi fost dacă plecam fără să mă mai uit la nimic. Ea a aluncat și, din cauză că m-am uitat la ea, am uitat să cobor. Ochii mă dureau. Nasul îmi amorțise. Puțea. Nu-mi plăcea deloc. Cu toate astea, am continuat să stau pe scaun. Dacă mă gândesc la toate astea acum, îmi dau seama că a fost tare ciudat. Stația Tikiji nu era departe, era imediat următoarea și m-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
în două locuri în același timp.» Am auzit că și observatorul acesta a fost grav afectat și a fost la un pas de moarte. Încă stăteam pe vine și țineam picioarele bărbatului. Atunci am simțit un miros de ceapă stricată. Puțea rău de tot. Deoarece ne-au spus că era o explozie de gaze, bănuiam că de la asta mirosea. Trebuia să ies cât mai repede de acolo. M-am ridicat, am înșfăcat punga de hârtie (mă miră faptul că-mi amintesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
simpatic, modul său de a se introduce la mine iar apoi de a se abandona aici mă înduioșa. Un rânjet interior mă avertiză că, mai devreme sau mai târziu, coabitarea cu scandinavul își va pierde din farmec: o să miroasă, o să pută, o să se umfle, și nu va fi decât începutul. Această caniculară lună iunie nu era deloc convenabilă. La fel ca în romanele polițiste, se punea întrebarea capitală: ce să fac cu trupul? Creierul îmi funcționa exact ca al unui vinovat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
părinții mei păreau încântați de opinia mea. Am conchis că gândeau la fel și că nu aveau bun-gust. În muzee domnea un miros de mumie. Chiar în absența cadavrelor, lucru rar prin locurile acestea în care leșurile constituie culmea șicului, puțea a moarte, nu moartea tulburătoare a cimitirelor sau moartea hirsută a bătăliilor, ci moartea plictisitoare a comemorărilor oficiale. Dacă mama nu era decât convulsii în fața acestor vechituri, tata, după părerea mea, simula. Privea acest talmeș-balmeș cu o politețe absentă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
erau cîrmaci. 9. Bătrînii Ghebalului și lucrătorii lui iscusiți erau la tine, și-ți dregeau crăpăturile. Toate corăbiile mării cu marinarii lor erau la tine, ca să facă schimb de mărfuri cu tine. 10. Cei din Persia, din Lud și din Put, slujeau în oastea ta, ca oameni de război; ei își spînzurau în tine scutul și coiful, și-ți dădeau strălucire. 11. Cei din Arvad îți umpleau zidurile cu războinicii tăi, și oamenii viteji erau în turnurile tale. Ei își atîrnau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Domnului, zi întunecoasă: aceasta va fi vremea neamurilor. 4. Sabia va pătrunde în Egipt, și în Etiopia va fi groază, cînd vor cădea morții în Egipt, cînd i se vor ridica bogățiile, și i se vor răsturna temeliile. 5. Etiopia, Put, Lud, toată Arabia, Cub, și fiii țării unite cu ele, vor cădea împreună cu ei loviți de sabie." 6. Așa vorbește Domnul: "Sprijinitorii Egiptului vor cădea, și mîndria tăriei lui se va prăbuși! Din Migdol pînă la Siene vor cădea loviți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
scoate, pe tine și toată oastea ta, cai și călăreți, toți îmbrăcați în chip strălucit, ceată mare de popor, care poartă scut și pavăză, și care toți mînuiesc sabia; 5. împreună cu ei voi scoate pe cei din Persia, Etiopia și Put, toți cu scut și coif. 6. Gomerul cu toate oștile lui, țara Togarmei, din fundul miază-noaptei, cu toate oștile sale, popoare multe împreună cu tine! 7. Pregătește-te dar, fii gata, tu, și toată mulțimea adunată în jurul tău! Fii căpetenia lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]