2,830 matches
-
vadă prin fum dacă dincolo se ascundeau cumva indieni, așa că Tanaka descălecă, luă o pușcă de la unul dintre însoțitori și merse țanțoș de unul singur ca pentru a le arăta celorlalți vitejia sa. Ceilalți îl auziră tușind. Apoi vocea sa răzbătu gros: N-avem de ce să ne îngrijorăm. E doar un hambar care mocnește. Ardea un hambar mare. Totul înăuntru se făcuse scrum, iar acum flăcările licăreau pe stâlpii pârjoliți și pe grinzile acoperișului, ca o ceată de pitici ce dănțuiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
hohote). M-am săturat de plâns, m am săturat de toate. Da!... Eu nu-l mai văd. Cum nu l-a văzut tata lui, tot așa nu-l mai văd nici eu.... Nina mi-a spus că tot nu poate răzbate la Tiraspol, la Ilie. La Tiraspol, acolo-i totul și nu știu ce să mai fac. Să mai mă pornesc de la casa mea, ori nu? îi greu. Eu nici nu m-am gândit că nu vine Valentin Țigău, să mă ia ca să
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
adoptive este perceput ca fiind similar modului de manifestare a parentalității biologice. Limita impusă de eșantionul mic, de intenționalitate trebuie considerată și în acest caz. Din punct de vedere al practicii considerăm că, pentru reducerea ambivalenței atitudinale și perceptive care răzbate din aceste rezultate, promovarea în mass-media a reușitelor în adopție și deschiderea mai multor oportunități de cunoaștere de către publicul larg a familiilor adoptatoare, ar putea produce o schimbare pozitivă. Anexa I. Construcția variabilelor Dimensiuni Variabile Construcție Cronbach Alpha Factori socio-demografici
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
noastră e perfect traductibilă. Contextul nostru istoric, cultural și mental este, uneori, mai greu traductibil, ceea ce explică diferențele care apar între valoarea absolută ridicată a unor autori români și valoarea lor de circulație neînsemnată. Mă despart, însă, de îngrijorările care răzbat din întrebările de mai sus, spunând că, în opinia mea, menirea principală a unei literaturi nu este aceea de a fi exportată. Ci de a satisface necesitățile de lectură ale comunității de cultură căreia îi aparține. Marile victorii în deplasare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
care sunt investiți a spune lumii "adevărul"; a le forma atitudinea spirituală; a-i face să deosebească adevărul de minciună și superstiția de ceia ce este real, să ascundă intenționat și a priori, tocmai armele cu care cineva poate să răzbată și să învingă greutățile vieții și să-și procure și liniștea sufletească, pe care imperios ne-o cere această viață, mai ales de la o vârstă oarecare. De ce atunci preoții și pontifii, investiți cu "secretele zeilor" cum spuneau strămoșii noștri nu
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
o nouă mitologie pe ruinele împăienjenite de dezinteres și uitare ale mitologiilor românești, poezia Danielei Rusu delimitează un spațiu liric viguros și care se adresează sufletului cititorului contemporan cu doza de insolit specifică doar mesajelor din viitor care ar putea răzbate înspre noi [așezând cu discursul ei] o pecete pe hrisovul unei generații superbe” (p. 9). În același an fast pentru ea, Daniela Rusu devine laureată a Concursului Național de Poezie „Nicolae Labiș”, ediția a XXXI-a și debutează editorial cu
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
dintre primo și secondo tempo lumea se repezi - cu energia transmisă de spectacolul care o fermecase - la bufetele abundente instalate pe fiecare etaj, se mânca, se bea, se râdea, într-un singur și îndelung freamăt: cu gura uscată, incapabil să răzbat până la o limonadă printre cei care se buluceau la mesele întinse pe zeci de metri, am contemplat de la balustrada balconului omenetul foind la parter, vuind și hohotind sub aceeași și aceeași Tomnaia noci rătăcită în mișcarea browniană a foaierului; își
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
sarcastic-ironice nu o dată cu adresă implicit autocritică (Copilul Europei, de exemplu). Poemele Tratat moral și Toast conțin accente ascuțit batjocoritoare ce vizează ineficiența poeziei care "n-a salvat popoare și indivizi". Ecouri ale aceleiași problematici, pe alte paliere ale ideației, vor răzbate și în romanele scrise în acest răstimp. Cucerirea puterii (1953), o imagine deloc idilică a transformărilor survenite în Polonia primilor ani de după război, distinsă cu Prix Littéraire Européen, și Valea Issei (1955), o revenire cu puternice implicații emoționale la locurile
Czeslaw Milosz – Întoarcerea spre sine by Stan Velea () [Corola-journal/Journalistic/12570_a_13895]
-
lor de antene de televiziune, sârme întinse pentru pus rufele la uscat și curți pline de biciclete și plante zdrențuite și tot calabalâcul familiilor numeroase și zgomotoase. Rețeaua municipală de apă era pornită. Dinspre fiecare bucătărie și baie din Shahkot răzbătea sunetul pompelor de apă, șuvoaiele subțiri de apă scurgându-se în prima din multele găleți și oale și cratițe așezate la rând pentru a fi umplute. Tatăl lui Sampath își făcu apariția jos, cu salteaua sa de yoga. Femeile ieșeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
cântecului; părul le flutura pe spate; alunecau dintr-o parte într-alta, în parte de dragul ritmului, în parte din cauza felului în care autobuzul se hurduca și sălta prin gropi și movile. Închiseră ochii, lăsând vocile să se înalțe și să răzbată din autobuz și până la familia Chawla, care aștepta sub copacul lui Sampath. — Zece moduri de pregătire a orezului, cântau ei, șaptesprezece copaci înflorind în pădure, douăzeci de pustnici la masa mea. Dar cei care te cunosc spun că iei forme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
cu această temă cartea a zăcut mulți ani aruncată prin dulapuri. După ce am scris-o m-am simțit atât de epuizat, încît mi-ar fi părut bine dacă aș fi murit. Cartea fusese scrisă, și din viața mea proprie nu răzbătuse nimic în ea. Ce valoare mai avea? Unde era tema mea, a povestitorului, de mii de ori mai interesantă decât a țăranilor care sânt atât de plini de ei încît își închipuiesc că lumea e o lume de țărani și
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
un program sofisticat, Sonata No. 1 de Alban Berg, Oglinzile lui Maurice Ravel și Humoresca, op. 20 a lui Schumann, mi se pare remarcabil și m-a atras atât prin interpretare, cât și prin sonoritate. Nu este deloc ușor să răzbați pe piața internațională a discului și, stând de vorbă cu tânăra pianistă, într-un interviu pentru Europa Liberă, am aflat istoria înregistrării. Cu ocazia unui recital la Londra, Cătălina Butcaru a întâlnit un cunoscut producător, Misha Donath, care a lucrat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
pe sub umbrele umflate de muzici vechi, spectatorul occidental s-a văzut din nou în fața unei povești de dragoste asiatice. Dar cele două filme sunt diferite. Ang Lee nu are aceeași apetență pentru cadre frichinite și estetizante, chiar dacă și de la el răzbate un soi de melancolie udă. Ang Lee vine cu un film de epocă elegant, care ar aminti de un policier clasic, dacă n-ar avea secvențele de erotism explicit. Mai ales însă - și aici e, cred, tot șpilul -, filmul nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
după indicațiile lui Trask. Apoi, punând în funcțiune detectorul de minciuni, puse întrebări prizonierului său. Răspunsurile, verificate de detector, stabiliră fără îndoială că aparatul conținut în cutii era cel inventat de Trask. Sunetul ceasului din salon care bătea ora douăsprezece răzbătu slab până la el, făcându-l să tresară. Cu un efort de voință, se hotărî să meargă în bucătărie pentru a lua prânzul cu Riva. În timpul mesei se strădui să pară fără griji, ceea ce îi dădu un aer de falsitate. Spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
explodară. Șaptezeci și două de bombe atomice, fiecare din ele capabilă să distrugă un oraș întreg, explodară ca un șir de artificii gigantice. Unda de șoc fu resimțită pe o rază de o sută cincizeci de kilometri, iar zgomotul provocat răzbătu până în clădirea conducătorilor de grup, unde Marin și membrii Consiliului prelungeau întrunirea. Dăduseră de mult alarma, ordonând populației să se ascundă la nivelele cele mai joase ale Adăposturilor. De asemenea, primiseră rapoarte despre alte două atacuri. "Praf!" Un avion militar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
un carnet maroniu, care zăcea veșnic sub grămada dezordonată de ziare și reviste vechi, la picioarele patului. Își luase obiceiul să noteze În el tot ce văzuse peste noapte, stând Încă În pat, În timp ce primele raze de lumină ale zorilor răzbăteau prin crăpăturile obloanelor. Chiar dacă nu văzuse nimic sau uitase ce văzuse, aprindea totuși veioza, mijea ochii, se ridica În capul oaselor, așeza pe genunchii ridicați o revistă mai groasă, ca săi slujească drept masă de scris, apoi nota ceva În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ministrului și a cocorilor nu era În stare să-și amintească nici măcar titlul articolului. 24 Rușine și vină În curte, mergând pe poteca pietruită ce Înconjura clădirea și ducea la intrarea În clinică, se opri puțin, pentru că de la etajul doi răzbăteau, prin geamurile Închise, prin foșnetul pinilor și al vântului, sunetele violoncelului uneia dintre cele trei bătrâne. Sau poate nu era decât un elev, care repeta același solfegiu, iar și iar. Fima se strădui În zadar să recunoască melodia, stând și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În orice caz, era unidimensională. Fima răspunse În gând acestei afirmații cu Întrebarea perpetuă a bătrânului tată al Yaelei: „În ce sens?“ Oricât frământa Întrebarea În minte, nu reușea să găsească un răspuns. Și de dincolo de perete, din apartamentul vecin, răzbătea un cântec vechi, care fusese pe buzele tuturor cu ani În urmă, despre un bărbat pe nume Johnny: N-a mai fost nicicând un bărbat ca Johnny al meu/ Ca bărbatul pe care ei Îl numeau Johnny Chitară. Vocea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
i se păru lui Fima naiv și bine intenționat. Fără Îndoială că, În felul său, se străduia și el să repare ceea ce nu putea fi reparat. Între timp trecu târșâindu-și picioarele prin fața unei tâmplării, a unei băcănii din care răzbătea un miros puternic de pește sărat, a unei măcelării care i se păru pătată de sânge și de crime, a unei prăvălioare Întunecoase În care se vindeau baticuri și peruci și se opri la chioșcul de alături de unde cumpără edițiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
prăvăliilor și ale atelierelor, elevii de la școlile religioase, agențiile imobiliare, casele de caritate, șirul lăzilor de gunoi din fața clădirilor, dealurile care se vedeau În depărtare printre curțile neîngrijite - totul era Învăluit În diferite nuanțe de cenușiu. Din când În când răzbăteau prin larma obișnuită a străzii sunete străine: dangătele clopotelor din biserici, Înalte și rare, Întretăiate, joase, subțiri, grave sau triste, un difuzor Îndepărtat, ciocane pneumatice și sunetul slab al vreunei sirene. Toate aceste zgomote nu puteau acoperi liniștea Ierusalimului, liniștea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
insulă pustie. Lumina amurgului se stinsese de mult. Pe bulevard domnea o liniște absolută. Felinarele aruncau sclipiri galbene, ce cădeau peste norii mici și nestatornici de ceață. Casele de piatră se ridicau tăcute, cu toate obloanele Închise. Nici un sunet nu răzbătea din ele. De parcă prezentul se transformase brusc Într-un viitor Îndepărtat. O adiere de vânt aduse cu ea ecoul unui lătrat din direcția Văii Crucii. A Treia Stare este un har la care se poate ajunge numai renunțând la orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
am mai văzut de mult. Îmi dădu o tichie. Stătea într-un echilibru îndoielnic pe capul meu. Îmi puse un șal de rugăciune pe umeri. Ridică în aer un nor de praf care dansa într-o rază de soare ce răzbătea prin fereastră. Îmi dădu și o carte de rugăciuni cu legături negre. I-am spus că nu pot să o citesc. Clătină din cap. Ce cârcotaș avem. Te întreb dacă ești evreu, tu îmi răspunzi că nu crezi. Îți dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Marcian era mereu preocupat de sonoritățile auzite la Prundeni. Făcea Elenei lungi dizertări asupra misterelor armonice. Era obsedat de un ritm nou. Scria adesea pe margine de caiete muzicale micile semne cabalistice ale unei "bucolice". Firul melodic agrest trebuia să răzbată prin țesutul complex al unor multiple filoane de ansamblu, după altă concepție însă, ca cea reconstitutivă a lui Strauss. O evocare măestrită. Căuta să arate Elenei care e elementul sentimental și care cel mecanic în același sunet, apoi care sunt
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
îi era mereu frică, o frică, lucidă ca și misterul umbrelor chinezești la lumina zilei. Buna Lina povesti lui Mini de Ia capăt pățania ei cu piciorul. Confuză în vorbă, ca de obicei, amesteca durerile fizice cu necazurile celelalte, toate răzbătute de plângeri împotriva babei care se ramolise de tot. Trebuise ca ea, din somn, să audă soneria înainte ca baba să se urnească. Mini lăsa să-i scape ocazia asta bună de a face oarecari insinuări. Apoi Lina amestecă darea
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
capul. Nici nu observase că e lângă Ada Ma-xențiu, de lângă care Marcian dispăruse. Vocile păreau a porni o șoaptă, îndată, stinsă în văzduh, un ■fel de suspin cules de cer, pe când același vuiet slab, pornit ca din gonguri de aur, răzbătea cu preludiul lui. Fraza asta întreruptă și repetată și încercarea vocilor de a-și vorbi durerea lor una alteia trecea fiori prelungi peste trupul acum uniform al asistenței. Sub acel efluviu, toată lumea se încovoia ca sub o cădelniță. De vreo
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]