3,534 matches
-
turtit, Își ducea o țigară la gură și Începea imediat să dea semne de nervozitate fiindcă firele de tutun i se lipeau de buze, Lalo Bello parcă uitase unde se află și - să nu-ți vină să crezi - Începu să scuipe fire de tutun care ar fi putut să nimerească pe reverul englezesc al costumului de comandă al bietului Juan Lastarria, care avu ideea strălucită de a se apăra aprinzîndu-i țigara cu bricheta lui de aur la fel ca a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Și pe nota de plată pe care-o s-o semneze tata acasă! — Voi plătiți prin semnătură? Întrebă al patrulea. Păi de unde crezi că putem scoate bani pentru distracții? Treaba bătrînilor dacă vor să Învățăm, să plătească ei pileala. — Îți scuipi plămînii ca practicant și nu-ți dau un sfanț la birou. — Ești și tu practicant, Carlos? Nu; la drept vorbind, mi-a cam ieșit pe nas Dreptul asta. — E o porcărie!... Totul e să obții titlul. — Uitați-l pe unchiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
nimeni, nu fusese văzut În acțiune. Exista oare vreo metodă de a-l face praf fără a intra În acțiune? Aici era tot șpilul. Viața se complica Îngrozitor din cauza lui Fernandito, Înainte lucrurile erau mai simple: te-aștept la ieșire, scuipă și tu dacă ai curaj, să te văd la trîntă, fricosule și pe urmă adversarul te punea cu umerii la pămînt și nu-ți dădea drumul pînă nu spuneai: mă dau bătut și rămîneai trist pentru cîteva zile sau pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Isidro, la un colegiu grozav cu călugărițe din America de Nord, o să tragă altădată la măsea, nu acum cînd trebuia să facă poze la școală. Del Castillo Își lăsă baltă prietenii, Îi lăsă la birt, clătindu-și gîtlejul după beția din ajun, scuipînd pe rumegușul așternut pe jos chiar În dimineața aceea și o luă spre școală pătruns de importanța misiunii sale. Și acum maica stareță Îl prezenta copiilor ca În fiecare an, domnul Delcastilo și toți În cor: bună ziua, domnule Del Castillo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
unul din ei sunînd din maracas În ritmul legănării sinului enorm și unic și ceilalți răspunzînd la chemarea ritmului cu un dans al umerilor cheflii, care Își opriră brusc legănarea la sunetul final al maracasurilor marcînd dispariția Țanțoșei. Andy Latino scuipă și-și drese glasul, apoi ceru cîteva păhărele ca să Încălzească motoarele. Abraham se ridică m picioare și dădu fuga să-i servească. Băură cu toții. În afară de maestrul Lobo. El semna Întotdeauna contractele. Julius se pieptăna cînd răsunară primele măsuri ale unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
flaușată, până când dințișorii lui Molly au transformat-o într-o cârpă mirositoare fără formă. —Era împuțită, spuse Clodagh disperată. Apoi se întoarse de la telefon. —Molly, încercă ea. Era murdară. Bleach, urâtă, puh! Ashling asculta răbdătoare în timp ce Clodagh scotea sunete de scuipat și de dezgust. —Era un pericol pentru sănătate. Te-ai fi îmbolnăvit din cauza ei. Strigătele s-au intensificat și Clodagh reveni pe fir: —Vaca aia bătrână de la creșă a spus că Molly nu va mai avea voie să o mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
urmă pe Mai. Dar, pe la jumătatea biroului, se pare că i-a venit mintea la cap și a încetinit. Ah, căcat, bombăni el, lovind copiatorul cu pumnul. S-a auzit un țiuit, apoi o pocnitură, și mașinăria a început să scuipe pagină după pagină. Copiatorul funcționa din nou! — Avem tehnologie! Jack Devine este eroul zilei, declară Ashling și începu să aplaude. Au urmat-o și ceilalți. Jack se uită în jurul său la tot biroul care îl aplauda și apoi, spre surprinderea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
efect. —E o târfă sclavagistă, se smiorcăi Ashling, în timp ce lua cina cu Marcus la Mao. Cea mai rea persoană pe care am întâlnit-o vreodată. —Nu te abține, o rugă Marcus, turnându-i un pahar cu vin. Dă-i înainte, scuipă tot. A, nu, spuse Ashling, ducând o mână prin părul ei care arăta destul de haotic. Doar că e atât de insistentă, încât nu îi pasă că avem și noi o viață în afara prețioasei sale reviste afurisite. Când ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
din cauza confuziei. Știa că Lisa mânca mere și grefuri câteodată. Trix nu mânca niciodată fructe. Absolut niciodată. Și se mândrea cu asta. —Vreau sushi. Sugestia era atât de uimitoare, încât Trix și-a pierdut temporar abilitatea de a vorbi. —Sushi? scuipă ea într-un final, oripilată. Vrei să spui, pește crud? În weekend, Lisa citise că un restaurant de sushi se deschisese în Dublin și spera că gustând din produsele lor va reuși să mai treacă peste depresia cauzată de Oliver
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dorită. Dar robotul telefonic din Sydney al lui Phelim a răspuns, în ciuda orei târzii, așa că Ashling nu a avut de ales și a sunat-o pe Clodagh. După ce și-a cerut scuze pentru că a trezit-o, Ashling a început să scuipe toată povestea tristă și a terminat exclamând: — Și nu m-aș supăra, dar urăsc că trebuie să îi vizitez. Totuși, cuvintele de consolare nu au venit din partea lui Clodagh. În schimb, a spus somnoroasă: — Merg eu să îl văd pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Dacă se întâmplă ceva cu copiii mei. Ea l-a privit, în timp ce își îmbrățișa puternic copiii, cu ochii strâns închiși. Era atât de îngrozitor. Ieri, la aceeași oră, lucrurile nu puteau fi mai normale. Făcuse tocăniță la cină, Craig o scuipase la loc în farfurie, ea se uitase la Coronation Street, îl pusese pe Dylan să schimbe un bec, Molly dăduse cu unt de arahide pe pereții dormitorului. Retrospectiv, părea o epocă de aur, neatinsă de durere sau grijă. Cine ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
După ce află în sfârșit ce s-a întâmplat cu el și cum toate acțiunile lui au contribuit la împlinirea sorții amarnice, transformându-l în jucăria divinităților crude, eroul continuă să lupte cu puterile ostile : abia acum/ pot să-i înfrunt ! Scuip viața/ dată de zei, o zvârl din mine,/ nu-mi trebuie nici sufletul, nu vreau/ lumina lor, nici cugetul, - mă scald/ în nebunia forței pure ! (scena 10). Orb, gata să pornească pe drumul pribegiei, Oedip aruncă o ultimă sfidare divinităților
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
În mod expres fumatul În morgă, unul din cei doi agenți i-a făcut semn să tacă. După don Manuel, de Îndată ce domnul Fortuny a plecat, al treilea polițist s-a apropiat, a aruncat o privire spre cadavru și l-a scuipat În față. Apoi a luat pașaportul și a ordonat ca trupul să fie trimis la Can Tunis spre a fi Înmormîntat Într-o groapă comună chiar În dimineața aceea. — N-are sens. — Așa s-a gîndit și don Manuel. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
percutorul și Își retrase revolverul. — Păcat, spuse el. — De ce Îl acuzați? De ce Îl căutați? Fumero Îmi Întoarse spatele și se apropie de cei doi agenți care, la semnalul său, Îl sloboziră pe tata. — O să vă aduceți aminte de toate astea, scuipă tata. Ochii lui Fumero se abătură asupra lui. Instinctiv, tata făcu un pas Îndărăt. M-am temut că vizita inspectorului abia Începuse, Însă, dintr-o dată, Fumero scutură din cap, rîzÎnd În sinea lui, și părăsi apartamentul fără alte ceremonii. Lerma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și el cu mațele atîrnînd. Și mai apoi pe el, după ce-o să-i povestesc cum tîrfa cealaltă, pe care a trimis-o În groapă, era sora lui. — O să te omoare mai Întîi el pe tine, ticălosule. Fumero m-a scuipat În față și mi-a dat drumul din strînsoare. Am crezut atunci că o să mă omoare În bătaie, Însă i-am auzit pașii Îndepărtîndu-se pe coridor. Tremurînd, m-am ridicat și mi-am șters sîngele de pe față. Puteam simți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Întorci. Tata a jurat să te omoare și n-am să fiu eu cel care Îl va Împiedica. — Pentru numele lui Dumnezeu, Tomás! Spune-mi unde-i sora ta. Se uita la mine ca unul care nu știe dacă să scuipe sau să ocolească. Bea a plecat de-acasă, Daniel. Părinții mei o caută de două zile ca nebunii, peste tot, și poliția la fel. — Dar... — În noaptea aceea, cînd s-a Întors de la Întîlnirea cu tine, tata o aștepta. I-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Nici să nu-mi dai! Așa-mi trebuie; nu-mi da! Dar eu tot o să joc. Nevasta, copiii mici o să mi-i las și în fața ta o să joc. Fă-mi cinstea, fă-mi-o! — Naiba să te ia! zise negriciosul scuipând. Acum cinci săptămâni, ca și dumneavoastră, i se adresă el prințului, numai cu o boccea, am fugit de taică-meu tocmai la Pskov, la o mătușă; acolo am căzut la pat cu febră, iar el a murit în lipsa mea. L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ar fi ucis în fața altarului sau că i s-ar întâmpla ceva de felul acesta, extrem de indecent, ridicol și inacceptabil în societate, desigur că s-ar fi speriat, și nu atât de faptul că ar fi ucis și rănit sau scuipat în obraz în public etc., etc., cât mai ales pentru că toate acestea ar fi avut loc într-o formă atât de nefirească și inadmisibilă. Or, Nastasia Filippovna reprezenta tocmai o astfel de amenințare, deși trecea sub tăcere acest lucru; își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
după obiceiul din partea locului. De-atunci lui Marie chiar că nu i-a mai dat nimeni de mâncare; iar cei din sat o puneau pe fugă și nu-i mai dădeau de lucru, ca înainte. Toți parcă voiau s-o scuipe, iar bărbații nici n-o mai considerau femeie, nu-i spuneau decât scârnăvii. Uneori, foarte rar, când se îmbătau duminica, îi aruncau în râs câțiva bănuți, așa, în țărână. Marie tăcea și îi aduna. Încă de pe atunci începuse să tușească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Nici să povestească ceva nu se pricepe! Începând o dată să vorbească urât și neîntâmpinând rezistență, Ganea își pierdea treptat toată stăpânirea de sine, cum se întâmplă adesea cu unii oameni. Încă puțin și poate ar fi început să împroaște cu scuipat, într-atât era de furios. Însă tocmai din cauza furiei orbise, altfel și-ar fi dat seama că acest „idiot“, pe care îl trata cu atâta dispreț, cam prea repede și cu finețe se pricepe uneori să înțeleagă și să redea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
triumfătoare și sfidătoare. Câteva clipe stătură față în față, unul lângă altul. Ganea încă îi mai ținea mâna într-a lui. Varia și-o smuci o dată, încă o dată, din răsputeri, însă nu se mai putu abține și, pe neașteptate, își scuipă fratele în obraz. — Așa fată zic și eu! strigă Nastasia Filippovna. Bravo, Ptițân, te felicit! Ganea văzu negru înaintea ochilor și, întrecând orice măsură, ridică mâna ca s-o lovească pe soră-sa. Negreșit, ar fi lovit-o peste față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
drama lui Lermontov Balul mascat, ceea ce-i o prostie, după părerea mea. Adică vreau să spun că nu-i firesc. De fapt, era aproape un copil când a scris-o. — Sora ta mi-a plăcut foarte mult. Cum l-a scuipat pe Ganka în bot! E curajoasă, Varka! Dar dumneavoastră n-ați scuipat așa și sunt sigur că nu din lipsă de curaj. Dar iat-o, vorbești de lup și lupu-i la ușă. Știam că va veni: e o ființă distinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Adică vreau să spun că nu-i firesc. De fapt, era aproape un copil când a scris-o. — Sora ta mi-a plăcut foarte mult. Cum l-a scuipat pe Ganka în bot! E curajoasă, Varka! Dar dumneavoastră n-ați scuipat așa și sunt sigur că nu din lipsă de curaj. Dar iat-o, vorbești de lup și lupu-i la ușă. Știam că va veni: e o ființă distinsă, deși cu unele cusururi. Tu n-ai ce căuta aici, îl luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
astăzi la Ganecika: venisem s-o vizitez pe mămica lui, să-mi cunosc viitoarea familie, iar soră-sa mi-a strigat în față: „Chiar n-o alungă nimeni de-aici pe nerușinata asta?“ Iar pe Ganecika, frate-su, l-a scuipat în obraz. Ce să zic, fata are o fire voluntară! — Nastasia Filippovna! rosti dojenitor generalul. Începea să înțeleagă puțin situația, în felul său. — Ce-i, generale? Nu-i cuviincios, da? Am făcut-o destul pe grozava! Dacă la teatrul francez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mereu) cum să-l prind pe om, cum să-l aduc în starea ca, vărsând în fața lui lacrimi de pocăință, să câștig ceva de la el. Zău că așa-i! Altuia nu i-aș spune - ar râde de mine și ar scuipa; dar dumneavoastră, prințe, judecați omenește. — Uite, exact același lucru mi l-a spus și el mai înainte! strigă prințul. Și amândoi parcă v-ați lăuda. Chiar mă și mirați, numai că el e mai sincer, pe când dumneata ți-ai făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]