3,756 matches
-
răspuns. Înțelegea prea bine ce plănuia Mitsuhide să facă, așa că, acum simula intenționat neștiința. Se agăța de speranța că, Într-un fel sau altul, Își mai putea trage vărul Înapoi de pe marginea prăpastiei. La auzul cuvintelor lui Mitsuharu, venele de pe tâmplele lui Mitsuhide se umflară și mai mult. Glasul Îi devenit nefiresc de răgușit, când spuse: — Mitsuharu, nu știi că mă roade ceva de când am plecat din Azuchi? — Se vede cu ochiul liber. — Dacă așa e, atunci de ce mai avem nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
În sânul clanului. De-acum, Hideyoshi Îl absolvise de orice vină și recunoscuse loialitatea dovedită de clanul Hosokawa. Prin urmare, se bucurau de ospitalitatea lui. Privindu-l pe Fujitaka, Hideyoshi observă că, În ultima jumătate de an, părul său de la tâmple căpătase culoarea chiciurei. „A, omul acesta e un stăpân,“ Își spuse el, recunoscând, În același timp, că, pentru ca un om să ia poziție În tumultul evenimentelor și pentru a nu da greș, trebuia să-și sacrifice vigoarea cărnii și culoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Demonului viața. Groază și Deznădejde, Chin și Turbare Învăluie Părinții în reci nori cînd urlete scoțînd se-apleacă-asupra Groaznicului prunc, pîn' ce, pierzîndu-și vlaga lîngă el, Părinții-au fost căzut. Nu mult zăcură; năluca lui Urthona găsi ale genunii ierburi. Frecînd tîmplele 143 lor, le reînsufleți; nu scriu aicea 175 Toate tînguirile, dar toată viața lor de-apoi fost-a tînguire. Cînd fură-ndestulați cu jale se-ntoarseră napoi la Golgonooza, Pe drumul Dranthon-ului144 Enitharmon simți-n străfund poartă Inimii sale luminoase
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
la nivelul anatomiei umane, Orc este situat astfel la nivelul osului coccigian (vezi The Book of Urizen, 1979, copia G, planșa 21, p. 31), locul unde este înlănțuita Kundalini, energia Șarpelui. 143 (V, 174) temples: i.e. temples of the head (tîmplele capului). 144 (V, 177) Dranthon: Element obscur, menționat doar de două ori în opera lui Blake (a doua mențiune din Vala, VII, 457, se află într-un vers pe care Blake ulterior l-a șters). 145 (V, 194) tortoise (sîn
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
o cărțulie fermecătoare și nobilă care trebuie să fie cartea de căpătâi a înțelepților. Putem să desprindem și să fixăm câteva dintre aceste flori ale gândirii, hrănite de seva experienței și melancoliei, toate parfumate de bunătate, reflecție gravă și clarviziune: "Tâmplele albe sunt ca și crestele spumei ce acoperă marea după furtună. Dumnezeu iartă Natura niciodată. Când cineva își iubește copiii cu un exces de pasiune, nu mai e nici o îndoială că omul acela nu e fericit. Cu greu o femeie
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
Peninsulă venea și catifeaua, vișinie la culoare, tunsă în două niveluri și brodată cu aur într-un fir ce închipuie vrejuri, fructe și flori, din care a fost făcut un veșmânt domnesc ce va fi apoi transformat în văl de tâmplă la Mănăstirea Putna 295 etc.), vilarul (velurul) de Ypria (Ypres, Belgia) - adus uneori „tăiat”, croit adică -, postavurile de Louvain (Luviu), Köln (Colonia) sau din Cehia (acel „postav ceh”) - mai exact din Silezia, încorporată atunci Boemiei (de unde se importau și haine
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
an”. Prima zice îndreptarea legii, ed. cit, glava 261, text din care am citat mai sus - este dată de un motiv de drept - „asigurarea originii copilului care s-ar fi născut după moartea soțului”105: „însă una, ca să nu se tâmple muiarea grea”, cea de-a doua (anulată la rigoare, ca și cea dintâi, de o dispoziție superioară: „Iar de-i va zice împăratul sau domnul, atunce poate mai nainte, până n-au trecut acel an de jale, să se mărite
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
aflată în partea de sus a ancadramentului ușii de intrare în biserică: „«Să voiu întra în sălașul casei méle, au să voiu sui spre așternutul patului mieu, să voiu da somnu ochilor miei și plopeupelor [sic] méle dormitare și răpaos tâmplelor méle, până nu voi afla loc D[o]mnului și sălaș D(u)mn(e)zeului lui Iacovț, jurându-să, cânta și zicea marele proroc și împărat D(a)v(i)dŭ. Aceasta, dară și în mintea luminatului și înălțatului, Ioan
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Două „trasee” ghidează această diată. Amândouă posibile. Unul este cel al întoarcerii celei plecate în pelerinaj. Absența ei urma a fi suplinită de „ispravnicul” Constantin. Al doilea este dominat de posibila moarte a jupânesei Elina („Iară, de mi se va tâmpla de la Dumnezeu moarte, în calea ce mergǔ - carea iaste de opște tuturor...”), situație în care averea urma să fie împărțită. Sediul clanului, „scaunul caselor mărginescu”, „împreună cu Filipeștii, și cu moșiia și viile de la Bălțați, și de la Călinești, și de la Cudeș
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
feței (4); respect (4); sărut (4); senină (4); sprîncene (4); Banat (3); căpetenie (3); creștet (3); cunoaștere (3); destin (3); deșteptăciune (3); febră (3); gîndire (3); început (3); lat (3); mică (3); mîndrie (3); netedă (3); superior (3); șef (3); tîmplă (3); transpirată (3); (2); albă (2); buze (2); chelie (2); coadă (2); copil (2); coș (2); coșuri (2); craniu (2); fierbinte (2); frumoasă (2); galbenă (2); gol (2); inteligent (2); iubire (2); înaintaș (2); înalt (2); încredere (2); încrețită (2
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
primul loc; a fi primul; principal; proaspăt; punct; putere; rege; ridată; rîde; rîs; rotundă; salată; săgeată; sănătate; sărut părintesc; scris; ți-o scriu în; un semn; seninătate; sete; spartă; sport; sprînceană; stare; stigmat; sudori; supărare; șapcă; șapte; șefie; știință; tată; tîmple; tînăr; triste; țap; universitate; ureche; urîtă; vedere; victorie; vîrf; zăpăceală; zona T (1); 809/235/86/149/2 frunză: verde (223); copac (169); toamnă (81); pom (37); natură (21); iarbă (15); toamna (13); viață (12); verdeață (10); primăvară (9); galbenă
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
de vânjoase pentru statura lui". Se insistă, ca într-un raport criminalistic, asupra fizionomiei: ochii erau "extraordinar de lucioși și de mari, de un negru de funingine, sclipind sub fruntea agresivă ca un pumn. Părul negru începuse să încărunțească pe la tâmple și să se rărească spre creștet. O mustață bine împlinită, în care mijeau primele fire albe, acoperea buza de sus. Fața lui, cu nasul subțire și fin, cu umerii obrajilor ieșiți, era ciolănoasă și uscată, având ciudate nuanțe de mătase
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
piept pe dinăuntru". Se liniștește abia după ce deschide fereastra și inhalează nocturnul aer rece. Abia acum realizează că adversarul său a murit: "două firișoare de sânge curseseră din nas și se prelinseseră pe la colțurile buzelor. O pată vânătă roșietică acoperea tâmpla dreaptă". Deși instinctul îi spune că trebuie să telefoneze grabnic, pentru a informa autoritățile în privința omuciderii, Costache ezită, sub presiunea unei noi obsesii terifiante: "Din zecile de gânduri care în câteva minute i se îmbulziseră în minte, unul singur stăruia
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
la Institutul Medico-Militar din București. Devorator de literatură, cititor pasionat de reviste, P. trece printr-o experiență-limită chiar în preajma absolvirii: hotărăște, în urma unei crize sentimentale, să se sinucidă și își trage cinci gloanțe în cap, dintre care unul îi străpunge tâmpla, detractorii poetului spunând că leziunea cerebrală ar fi cauza nașterii revistei „unu”. Medic militar, peregrinează prin garnizoane de provincie, avansând până la gradul de general. Debutează în „ziarul de dimineață”, „Luptătorul” (1921) și colaborează ulterior la „Rampa”, unde în 1922 semnează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288647_a_289976]
-
proiectat între cele două lexicalizări ale complementizatorului să este mai flexibil în româna veche, găzduind și alți constituenți decât (nu) cumva (48d-f). (48) a. sănu cumvasă aibă smenteală creștinătatea și ceaste 2 țărî (DÎ.1600: XXXIII) b. sănu cumvasă să tâmple să fie neștine svătuit și amăgit de vicleșugul șearpelui (VRC.1645: IIr) c. Fii tocmindu-te cu pârâșul tău curând, până ești pre cale cu el, sănu cumvasă te dea pârâșul giudecătoriului și giudețul te va da slugii și în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
4 pentru româna modernă și §IV.2.2 pentru româna veche. (i) a. să nu cumva să aibă smenteală (DÎ.1600: XXXIII; XXXIV) b. să nu cumva truda noastră și usteneala săpiiardem (CC2.1581: 19) c. să nu cumva săsă tâmple să fie neștine svătuit și amăgit de vicleșugul șearpelui (VRC.1645: IIr) 14 Dislocarea structurii modale putea + infinitiv scurt verbal, înregistrată în româna veche (i), s-a păstrat în oarecare măsură în trecerea la româna modernă (ii); aceste construcții, în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
în ambianța imediat post-simbolistă, prelungind accente bacoviene. Le mărturisește și poezia Tristeți de toamnă, cu care debutează în Sburătorul literar, nr. 43, din 20 octombrie 1922. După Ion Barbu, Camil Petrescu, Camil Baltazar și Vladimir Streinu, un nou începător „cu tâmplele înfierbântate” își face astfel intrarea în cercul „moderniștilor” - și va fi prezent, de acum înainte, cu câte o poezie în fiecare număr al revistei, până la încheierea primei sale serii (cu numărul 52, din decembrie 1922), iar în cea de a
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
suprafață a discursului. Ca în definiția medievală a divinității ca și cerc al cărui centru e pretutindeni iar circumferința nicăieri, poetul vede în eros puterea vitală omniprezentă, căreia versul îi poate doar aproxima, pentru o clipă, contururile instabile: Când prin tâmplă viața ca o sămânță se umflă, trece, În laptele răcoros care-a spălat furtuna, În cântecul greierului ascuns în piersice, În ploaia printre brazi ca un ceardac la Putna, În fulgerele sunând ca lingurițe de-argint, În cămara cu-arome
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
relativ, la nivelul „temei”, sub semnul freneziei caracteristice provocate de eros. Iată una, la întâmplare, din partea a 4-a a poemului: cristale de aer stau limpezi în ospățuri paharele-n dantelă cu chei de buruieni rupi sufletu-n privire și tâmplele ca hățuri când vorbele-n întoarceri ca turmele le-ndemni cu pulpa în ferigă urci dură din visare și mă cuprinzi ca-n trestii te-adun ca un năvod cu frunțile-n descreșteri și membrele în sare dar trupu-ntreg spre
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
interviului să obținem o descriere a fenomenului, pentru că l-am Întâlnit și În câteva studii [59] de specialitate din străinătate. Pacienții au relatat manifestarea unor episoade de durere resimțită la mișcări ale mandibulei, Însoțită de senzația de „amorțire”, la nivelul tâmplelor și ramura ascendentă a mandibulei. Frecvența apariției acestora a fost de 1-2 episoade/an, În perioadele ploioase. Examenul clinic obiectiv a pus În evidență asocierea unor deficiențe de postură ale coloanei cervicale Înalte, care au condus la modificări ale poziției
CONTRIBUTII LA OPTIMIZAREA TRATAMENTULUI FIBROMIALGIEI PE PRINCIPII CRONOBIOLOGICE by GABRIELA RAVEICA [Corola-publishinghouse/Science/679_a_1132]
-
sorginte estetică. A creatorului de nume și vocabule, care a crezut că o dată emise, ele vor naște forme vii, fantasme autohtone. Urmuz nu s-a înșelat în a-și elabora scheletica scriitură, visând imaginea ideală a lumii cu revolverul la tâmpla realului. Nicolae Balotă semnează o carte de referință, unică prin modernissima lectură-interpretare a textelor urmuziene, prilej cu care asistăm nu numai la relansarea unui autor român compatibil cu scena europeană, ci și la scrierea sub ochii noștri a unui mic
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Susana mă privi curioasă și apoi zise: - Păi e ca și cum nu l-ai avea. La fel ca și mine. Scoase batista de sub pernă, o înmuie în apa de colonie din flaconul pe care-l avea la îndemînă și-și umezi tîmplele și gîtul. Batista era de un alb imaculat. Acum mă privea neîncrezătoare și adăugă: - Ești cam ciudat, nu-i așa? - Eu, de ce? " am ridicat din umeri. Părea să reflecteze, fără să-și dezlipească ochii de pe mine. După care, continuă îmbufnată
Juan Marsé - Vraja Shanghaiului by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/14093_a_15418]
-
dacă îl vei vrea înapoi se va întoarce, încă mai depinde de tine, dar tonul acuzator al vocii lui Gaby nu-mi iese din minte, o sclipire indică posibilitatea existenței unei alte femei, un clopoțel de alarmă îmi sună între tîmple, asta e, am pierdut controlul asupra vieții sale și regulile jocului s-au schimbat. S-a întîmplat, indiferent dacă e bine sau rău, e ceva real, nu vor mai exista discuții prietenești, nici certurile cunoscute, nu vor mai exista fantezii
Zeruya Shalev - Thera by Any Shilon () [Corola-journal/Journalistic/6189_a_7514]
-
participarea sa la concurs este pusă sub semnul întrebării, o altă sportivă, Alina Dumitru, s-a accidentat la cap, miercuri seară, ea având nevoie de îngrijiri medicale. Campioana olimpică de la Beijing la judo, Alina Dumitru, s-a lovit în apropierea tâmplei drepte în momentul în care voia să arunce gunoiul, ea având nevoie de îngrijiri medicale după ce s-a lovit de un dulap. Alina Dumitru a declarat, pentru Mediafax, că în urma accidentului are o mică zgârietură. S-a întâmplat aseară când
JO 2012: Alina Dumitru s-a accidentat ușor la tâmplă () [Corola-journal/Journalistic/75767_a_77092]
-
acestei accidentări. "M-a sunat, și mi-a spus că s-a lovit la cap. Nu e nimic grav, a fost nevoie de o pungă cu gheață, dar își va reveni și va cuceri o medalie. Are un cucui lângă tâmplă, dar nu e nimic grav. Mă doare sufletul la fiecare accidentare sau bușitură de-a ei. Cea mai gravă a avut-o la un concurs internațional, când i-a sărit cotul", a spus mama sportivei, Mariana Dumitru, care este prezentă
JO 2012: Alina Dumitru s-a accidentat ușor la tâmplă () [Corola-journal/Journalistic/75767_a_77092]