2,316 matches
-
parc-ar fi așteptat pe cineva. Bodogăni ca pentru sine: ― Numai focul curăță păcatele! Ceilalți clătinară din cap și unul observă că asta-i vorbă cu tâlc mare. Matei zări atunci pâlcul de oameni din Amara apropiindu-se și zise ușurat: ― Vine ea și vremea dezlegării tâlcurilor, n-aveți grijă! Amărenii se mai înmulțiseră. Pe drum i-a ajuns din urmă Pavel Tunsu, iar alții s-au agățat din curiozitate. Se sfătuiră cu Matei Dulmanu și apoi se împărțiră în două
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
prădat, adevărat, dar acum oamenii s-au dezmeticit și cer iertare. Pentru a se evita orice poftă de eventuală reizbucnire a dezordinii, va lăsa în sat o secție de soldați sub comanda unui ofițer. ― Perfect, domnule maior! Mulțumesc! zise Baloleanu ușurat. În uliță, în fața ruinelor conacului, era adunat tot satul. Când sosi trăsura cu prefectul, maiorul Tănăsescu, care galopase iar înainte, strigă: ― În genunchi, hoților, că vă fac piftie! Toată lumea căzu la pământ. Baloleanu, recunoscător maiorului pentru energia ce o desfășură
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
doi, trei, patru, cinci. Apoi ușa se încuia la loc, cu un zgomot asurzitor de parcă s-ar fi descărcat Dumnezeul puștilor. Pe urmă, trântindu-se, grilajul metalic. Și iarăși, țăcănind, lacătul care îl prindea în belciug. Deținuții, la pândă, respirau ușurați, când auzeau repetându-se ritualul ușilor. Era așadar un control de rutină. Dacă însă numărătoarea dura mai mult, nu se mai știa. Se putea întâmpla orice, unii erau scoși spre a fi duși în alte camere de tortură. Alții, duși
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
era în puterea lui s-o înlăture. Clămpăni foarfecele lângă încheietura mâinii, acolo unde culoarea roșie era la îndemână. Venele i se umflară de parcă așteptaseră de mult asta și nu voiau ca vârfurile ascuțite să-și greșească ținta, apoi oftară ușurate și se lăsară cuprinse de moliciune. Frunzele redeveniră cum fuseseră și jocul își recâștigă noima. Pe tavan planta urca în arcade și Magul frunzelor fremăta, cu capul în jos, ca liliecii. Jenică le dibui în mormanul de hârtii pe cele
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
sunt calificată să intru? Dacă pot obține un „da“ de la dumneavoastră, voi găsi o modalitate de a-mi aranja înfățișarea. — Crezi că m-aș mai fi deranjat dacă n-aș considera că te califici? Ei bine, zice mama un pic ușurată, va trebui să-i spunem unchiului tău doar că Sticlă trebuie să aștepte până când împăratul te vede. — Poate până atunci unchiul o să fie lovit de o căruță sau Sticlă o să moară de o supradoză de opiu, zice Kuei Hsiang. — Kuei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
jilț ca să te fac să te hotărăști? întreabă mama. Fără să răspundă, împăratul Hsien Feng ia plăcuța cu numele lui Nuharoo și o lasă să cadă pe tava din aur. La acest sunet, eunucii și doamnele de la Curte răsuflă cu toții ușurați. Se aruncă la picioarele Majestății Sale Împăratul și ovaționează: — Felicitări! — S-a ales prima soție a Majestății Sale! strigă eunucul-șef Shim spre zidul exterior. — Mulțumesc. Nuharoo își face plecăciunile cu fruntea atingându-i ușor pământul. Execută salutul pe îndelete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
-mi spui? Mă privește cu nerăbdare și simt că nu va renunța până când curiozitatea nu-i va fi satisfăcută. Nu vreau să destăinui ce s-a întâmplat, așa că dau din cap în tăcere, în semn de confirmare a stării împăratului. Ușurată, Nuharoo se lasă pe spate: Dacă împăratul rămâne fără fii, va fi răspunderea și nenorocul meu. Nu-mi pot imagina ca din această cauză tronul să treacă în mâinele unui alt clan. Ar fi un dezastru pentru amândouă. Îmi dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
la îndeplinire ordinul Majestății Sale, chiar dacă știu că va fi lipsit de rezultat. După ce se pierd mii de vieți, chinezii se întorc cu cifrele morților, sperând că împăratul va reconsidera propunerea lor. Atunci când el o face, se simt atât de ușurați, că încep să plângă. Sunt foarte mișcată de loialitatea lor, și îmi doresc ca Hsien Feng să îi asculte mai puțin pe nobilii manciurieni și mai mult pe chinezi. Totuși, am început să înțeleg de ce împăratul se poartă așa cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
face din nou plecăciuni fratelui său. Soția lui îi urmează exemplul. După ce el este scutit, își cheamă copii și concubinele, care așteaptă, gătiți cu toții, chemarea lui. Fujin are grijă ca toți copiii să își facă perfect plecăciunile de salut. Sunt ușurată când în sfârșit ritualul se încheie și suntem conduși în salon. Fujin se scuză și iese. Înainte de a mă așeza, prințul Kung mă întreabă dacă aș dori ca Fujin să-mi arate grădina. Îi răspund că aș prefera să rămân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
puteri depline acestui tsungli yamen. — Bine, dar în schimb trebuie să-mi promiți - împăratul face un efort să se ridice în capul oaselor - că oricine ia un salariu trebuie să își facă treaba, sau își pierde capul. Prințul Kung pare ușurat: — Vă pot asigura că pe primul loc va sta calitatea oamenilor mei. Însă lucrurile sunt mai complicate. Cel mai serios obstacol pe care îl au de înfruntat ofițerii mei este Curtea. Nu am parte de nici un fel de respect din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
își trăiește viața în afara Orașului Interzis. — Palatul interior este atât de izolat, încât adesea simțim că existăm doar cu numele pentru restul țării - dau glas, involuntar, gândurilor mele. Arunc o privire fugară spre Nuharoo, care zâmbește și dă din cap. Ușurată, continui: Viețile minuțios construite pe care le trăim servesc doar pentru a ne confirma nouă înșine că suntem posesorii puterii, că suntem cine credem că suntem, că nu trebuie să ne temem de nimic. Adevărul este numai că ne e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
pădure, îi zic după o pauză, și apoi adaug: Aleargă un iepure. Asta e foarte bine, îmi răspunde, pentru ca apoi să rămână și el fără cuvinte. Arunc o privire spre oamenii săi: — Ce... fac trupele tale? — Sunt aproape pregătite. Pare ușurat să găsească un subiect de conversație. — Ce încerci să obții mai exact? — Lucrez la formarea rezistenței oamenilor mei. În prezent, ei sunt capabili să stea în formație cam jumătate de zi, însă marșul cu sicriul va dura cincisprezece zile. — Pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
în această misiune, chiar dacă fusese eliberat din celula cu apă a închisorii imperiale cu doar câteva zile înainte. Era înfășurat în bandaje, dar era fericit. Comentariile privind arestarea lui Su Shun au venit din toată China. Am fost nespus de ușurată că majoritatea guvernatorilor erau de partea mea. În cazul acelora care aveau îndoieli, am încurajat onestitatea. Le-am spus limpede că doresc să mi se expună adevărul absolut, indiferent dacă s-ar putea să contrazică părerea mea personală despre Su
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Wuhu. Tung Chih a insistat să stea în ambarcațiunea mare a lui Nuharoo, care era plină cu oaspeți și animatori. Eu am navigat singură, cu An-te-hai și Li Lien-ying la rame. Frumusețea desăvârșită a locului m-a copleșit. Mă simțeam ușurată că necazurile mele păreau să se fi terminat în sfârșit. Vizitasem Palatul de Vară de multe ori înainte, dar întotdeauna cu Marea Împărăteasă, doamna Jin. Din cauza felului în care se purtase cu mine, habar nu aveam cum arăta palatul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a merge spre centru, a fost: „Prea aglomerat!“, Înainte de a dispărea În scrâșnet de roți. Când un al doilea taxi liber m-a luat În sfârșit, m-am pomenit că-i dau un bacșiș de cincizeci la sută, atât de ușurată și recunoscătoare eram. —Hei, Bettina, pari tristă. Ești bine? Insistasem ca oamenii să-mi spună Bette, și majoritatea așa făceau. Doar părinții mei și portarul unchiului Will (care era atât de bătrân și de drăguț, Încât i se ierta orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
prânz. Nu voiam să vă Întrerup din mica voastră taca-taca, oameni buni, spuse el, În timp ce eu și Penelope Îl Îngânam pe tăcute. Bette, pot să vorbesc ceva cu tine? — Nici o problemă, eu tocmai plecam, spuse Penelope repede, În mod evident ușurată că avea o scuză să dispară fără să vorbească cu Aaron. Bette, vorbim mai târziu. Și Înainte să apuc să-i răspund, dusă a fost. —Aaaauzi, Bette? —Da, Aaron? Semăna atât de mult cu Lumberg, din Office Space Încât ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-mi-se În piept. —Ăă, sigur. Bine, n-o să uit. Brusc, mi-a venit s-o strâng În brațe. —Excelent. Mă bucur așa de mult pentru tine! Neapărat să mă ții la curent. Începem? Da, hai, am spus pe nerăsuflate, ușurată că această discuție ciudată se apropia de final. O să-mi povestești despre Listă, nu? —Da. Lista. Instrumentul esențial care asigură succesul unei firme. Nu suntem nimic fără cei care au grijă de clienții noștri, așa că mi-am petrecut mulți ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
că avem cu toții nevoie de un loc care să fie, Înțelegi, un... știi tu, cum Îi zice? Un loc unde să te relaxezi. —Un sanctuar? m-am oferit eu, dornică să ajut. —Corect. Dădu aprobator din cap, În mod evident ușurat. Cantitatea de produse din părul lui era de-a dreptul copleșitoare. Din păcate, Înainte ca această discuție fascinantă să se Îndrepre spre sfârșitul său logic - acela În care cel mai probabil Danny Își va fi amintit până la urmă numele propriului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Ceea ce nu era greu, având În vedere că el, probabil, nu-și dorea decât să se prostească În fața aparatului de fotografiat. Se descurca grozav cu replicile insinuante, dar nu făcuse niciodată nimic ca să le pună În practică și părea aproape ușurat când Îl goneam și plecam singură În fiecare noapte. Nu avusesem prea mult timp să mă gândesc la asta, dar am bănuit că avea un fel de iubită ultrasecretă (sau cinci) pe care o ținea sechestrată și-i convenea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-ul și să Încep să candidez la alte slujbe când Kelly a luat o Înghițitură și și-a dres glasul. —Bette, promite-mi că ceea ce-ți voi spune acum nu va trece niciodată dincolo de camera asta. Am respirat zgomotos, ușurată. Nu părea Începutul unui discurs de concediere. —Bineînțeles, am spus, cuvintele rostogolindu-se cu o nerăbdare grăbită. Dacă-mi spui să nu vorbesc despre asta, atunci bineînțeles că n-am s-o fac. — Am luat prânzul zilele trecute cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
să zici că petreci atât de mult timp acolo Încât a devenit un fel de birou pentru tine! Mda, categoric știu ce vrei să zici. Așa e și pentru noi, nu-i așa, Bette? Chicoti și Începu să bea, părând ușurată că rezolvase misterul. Sammy avu o tresărire când Îmi auzi numele, dar nu-și luă ochii de pe fața Elisei, ca și cum i-ar fi fost fizic imposibil să-și abată privirea. Trecură zece secunde bune până când Își Întoarse Încet capul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Sammy, Îndepărtându-se de mine. Ce, nu poate să găsească singură baia? Trebuie să fug. Stai, rezolv eu, am spus și i-am strâns mâna. Isabelle, aici! E aici. Capul Isabellei se răsuci și, când ne văzu, păru mai Întâi ușurată și apoi derutată. Mă ignoră total și i se adresă lui Sammy: — Te caut de-un secol, se plânse ea, uitând În mod evident că eram și eu acolo și apoi renunțând la tonul plângăcios când Își aduse aminte. —Scuză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
moment nu aveam nici un plan realist În privința asta. Știam că trebuie s-o sun pe Abby și s-o Înfrunt direct, dar până și gândul că o să-i aud vocea mă Îmbolnăvea de groază. Desigur, Philip Își ținuse gura; era ușurat, probabil, că fotografia prezenta indiscreția mea - chiar dacă asta Îl făcea să pară un fraier a cărui iubită Îl Înșela pe față sau, după cum Îl numise Will, un Încornorat. Cel puțin nu era o poză cu vizita lui la echipa cealaltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
dacă mi se pare tentant. Ei bine, nu știu la ce mă așteptam, dar oricum nu la asta. Din fericire, mi-am amintit cum ar fi trebuit să reacționez. —Felicitări! am spus, automat. Sunt vești excelente, nu-i așa? Păru ușurat. — Da, sigur că da. Dar chestia e că, dacă vreau să mă bag În asta, o să lucrez ca un nebun. Vor să le dau un proiect cu toate ideile mele de posibile spații, teme, decor, chiar și posibile ajutoare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
gînduri bizare, venite ca de nicăieri. Ei le-au îndurat în tăcere, convinși fiind că nu pot fi altceva decît un semn de nebunie. În cadrul terapiei de grup, cînd se reușește smulgerea unei asemenea confesiuni, ceilalți membri ai grupului răsuflă ușurați, pentru că pot acum să-și spovedească gîndurile asemănătoare. Odată ce a fost recunoscută, problema poate fi soluționată în maniera descrisă în capitolul 17. Cele mai frecvente plîngeri Sufăr de problema asta de ani de zile, am făcut o mulțime de tratamente
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]