8,487 matches
-
de greutățile distragerilor pământești de la rugăciune și protejarea de orice rău pe parcursul derulării rugăciunii. Puterea purificatoare a lui Dumnezeu este dobândită prin rugăciune, iar sufletul, într-o astfel de stare, se află în comuniune cu Dumnezeu și în puterea „aerului Divinității”, primind viziuni și visuri. Imaginea portretizează o stare temporală și nu o rezidență permanentă a sufletului. Sfântul Macarie percepe sufletul ca primind aripi la botez, credinciosul apropriindu-și ceea ce i s-a dat de către Hristos prin jertfa Sa pe cruce. Credinciosul
Nr. 8/2012 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/140_a_94]
-
zborul său devine mai rapid; chiar și odihna îi slujește de aripă”44. Sfântul Grigorie consideră că ridicarea sufletului dincolo de lumea prezentă este un stadiu în călătoria înapoi la Dumnezeu. Zborul, pentru Sfântul Grigorie, este o imagine a participării la Divinitate, care, pentru creștini, este „un proces continuu și etern”45. Sfântul Grigorie declară că: „Odată eliberat din legăturile sale pământești, sufletul devine lumină și iute în mișcarea sa ascendentă, zburând de jos spre înălțimi”46. Sufletul se ridică mereu mai
Nr. 8/2012 by Liviu Petcu () [Corola-journal/Journalistic/140_a_94]
-
ul este o persoană care, din punct de vedere religios, este considerată foarte apropiată de Divinitate și fără păcate. Un sfânt este o persoană care pe parcursul vieții a făcut fapte bune, lucru ce conduce spre purificarea sa spirituală, și a ajuns în Rai. Este preponderent întâlnită în creștinism, dar și la alte religii, având diverse particularități
Sfânt () [Corola-website/Science/307342_a_308671]
-
adorarii unor zei de sex masculin, reprezentările minoice ale zeițelor sunt mai frecvente decât cele dedicate zeilor masculini. Deși unele dintre aceste reprezentari ale femeilor sunt speculate a fi imagini de adoratoare și preotese care oficiază ceremonii religioase, și nu divinitatea însăși, se pare ca existau mai multe zeițe, inclusiv o Zeiță-Mamă a fertilității, o protectoarea a orașelor, a gospodăriilor, a recoltei, a infernului etc. Unii istorici au susținut că toate acestea sunt aspecte ale unei singure Mari Zeițe. Ele sunt
Civilizația minoică () [Corola-website/Science/304501_a_305830]
-
ale cercetării Cabalei, bazându-se în cea mai mare masură pe materiale studiate de pe manuscrise medievale. Idel a căutat să găsească ce se mai poate adăuga din punct de vedere principial la studiile predecesorilor săi, cercetând noțiuni ca uniunea cu divinitatea, tehnici mistice, abordări ale comentariilor Cabalei, și căi ce urmareau să influențeze providența prin intermediul unor ritualuri iudaice. Cartea aceasta, apărută în 1994 în editura Schocken, se ocupă și ea cu subiecte de Tora și hermeneutică din învățătura lui Abulafia, și
Moshe Idel () [Corola-website/Science/311897_a_313226]
-
Dumnezeu. După unele, fiul lui Dumnezeu ar fi o fortă cosmică, o relație cosmică la care participă omul. După alții, fiul ar fi un înger, sau o sefira, în vreme ce în hasidism unii sunt de părere că țadicul (tzadik) este fiul divinității. Carte aparută în italiană (La Cabala in Italia) la Florența în anul 2007 și care a apărut în 2010 în engleza la Editura Universității Yale. Cartea aceasta a apărut în ebraică la editura Karmel în anul 2006 (Mekubalim shel layla
Moshe Idel () [Corola-website/Science/311897_a_313226]
-
religie sunt numiți wiccani. Religia se axează pe venerarea unei Zeițe (văzută în mod tradițional ca fiind Zeița Întreită) și a unui Zeu (în mod tradițional, Zeul Încornorat). În unele accepțiuni, cei doi apar ca și aspecte ale unei singure Divinități de natură panteistă, manifestându-se sub forma mai multor zeități politeiste. Alte trăsături ale religiei wicca sunt folosirea rituală a magiei, codul moral și cele opt sărbători din cursul anului, care reflectă schimbarea anotimpurilor. Există mai multe sub-curente wicca, denumite
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
în diferite măsuri. În linii mari, se poate spune că marea majoritatea a wiccanilor venerează o Zeiță și un Zeu. Există mai multe interpretări teologice ale naturii acestora, prin prisma panteismului (adică cei doi sunt aspecte duale ale unei singure divinități), a dualismului (cei doi reprezintă forțe total opuse) sau a politeismului (cei doi se manifestă sub forma mai multor zeități mai mici). În unele accepțiuni panteiste și dualiste, zeități din diverse culturi sunt considerate aspecte ale Zeiței și Zeului. Pe
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
forma mai multor zeități mai mici). În unele accepțiuni panteiste și dualiste, zeități din diverse culturi sunt considerate aspecte ale Zeiței și Zeului. Pe de altă parte, există și puncte de vedere monoteiste în cadrul wicca, conform cărora există o singură divinitate. Conform unor tradiții, această divinitate este Zeița, pe când în alte tradiții se consideră că de fapt divinitatea este lipsită de gen. Există și wiccani atei sau agnostici, care nu cred în divinități propriu-zise ci consideră că zeii sunt arhetipuri construite
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
mici). În unele accepțiuni panteiste și dualiste, zeități din diverse culturi sunt considerate aspecte ale Zeiței și Zeului. Pe de altă parte, există și puncte de vedere monoteiste în cadrul wicca, conform cărora există o singură divinitate. Conform unor tradiții, această divinitate este Zeița, pe când în alte tradiții se consideră că de fapt divinitatea este lipsită de gen. Există și wiccani atei sau agnostici, care nu cred în divinități propriu-zise ci consideră că zeii sunt arhetipuri construite de mintea umană și cu
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
considerate aspecte ale Zeiței și Zeului. Pe de altă parte, există și puncte de vedere monoteiste în cadrul wicca, conform cărora există o singură divinitate. Conform unor tradiții, această divinitate este Zeița, pe când în alte tradiții se consideră că de fapt divinitatea este lipsită de gen. Există și wiccani atei sau agnostici, care nu cred în divinități propriu-zise ci consideră că zeii sunt arhetipuri construite de mintea umană și cu care se poate interacționa. Conform wiccanilor Janet și Stewart Farrar, care abordau
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
monoteiste în cadrul wicca, conform cărora există o singură divinitate. Conform unor tradiții, această divinitate este Zeița, pe când în alte tradiții se consideră că de fapt divinitatea este lipsită de gen. Există și wiccani atei sau agnostici, care nu cred în divinități propriu-zise ci consideră că zeii sunt arhetipuri construite de mintea umană și cu care se poate interacționa. Conform wiccanilor Janet și Stewart Farrar, care abordau teologia dintr-un punct de vedere panteist, dualist și animist, "pentru wiccani, întreg universul este
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
mai mici componente", dar "o astfel de abordare organică a cosmosului nu poate fi pe deplin exprimată și trăită fără conceptul de Zeu și Zeiță. Orice fenomen este însoțit de polarizare. Așadar la cel mai înalt nivel creator, cel al Divinității, polarizarea trebuie să fie exprimată cel mai clar și cel mai puternic, de unde se răsfrânge și la nivelurile microcosmice mai joase." Majoritatea wiccanilor consideră wicca o religie dualistă care venerează atât un Zeu, cât și o Zeiță. Cei doi sunt
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
de obicei sub forma Zeiței Întreite, luând succesiv forma Fecioarei, a Mamei și a Bătrânei, fiind asociată cu puritatea, fertilitatea, respectiv înțelepciunea. Deseori, cele trei forme sunt puse în corespondență cu fazele Lunii, iar Zeița este văzută astfel ca o divinitate a Lunii. În această ipostază este cunoscută și ca Diana, după numele zeiței romane. Unii wiccani consideră că Zeița este cea mai importantă, deoarece ea cuprinde totul și naște totul. Zeul este sămânța vieții și a inspirației aflată în ea
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
singur Zeu. Alte abordări înclină mai mult spre politeism și consideră că zeii și zeițele sunt entități separate. Abordările panteiste văd zeitățile nu ca persoane ad litteram ci ca arhetipuri metaforice sau ca forme de energie. Deși aceste concepte asupra divinității par a fi foarte diferite una de cealaltă, ele nu se exclud reciproc. Unii wiccani consideră că e mai benefic să adopte una sau alta în funcție de circumstanță. este la bază o religie care crede în imanența esenței divine, iar pentru
Wicca () [Corola-website/Science/297234_a_298563]
-
vorbește despre Tar, Femeia Înțelepciunii. Un vechi trib al popoarelor indigene din junglele Americii de Sud o numeau pe zeitatea lor, Tarahumara. Zeița Tara este de asemenea asociată cu Kuan Yin, marea zeiță chineză a compasiunii. Kuan Yin este acel aspect al divinității care se oferă să ajute aspiranții aflați pe o cale spirituală ce se confruntă cu dificultăți, ghidându-i plină de iubire, cu o imensă compasiune. Ea deschide inimile, trezește starea de umilință, de dragoste pură, aduce armonie, cunoaștere profundă și
Tara () [Corola-website/Science/312432_a_313761]
-
crede că Cezar se refrea de fapt la zeul celtic Lug. După Mercur, conform consulului roman, galii îi venerau pe Apollo, Marte, Jupiter și Minerva. Cezar mai oferă o informație despre acești zei dezvăluind totodată de ce i-a asociat cu divinitățile romane: Apollo al galilor alungă bolile, la fel ca cel al romanilor, Minerva este protectoarea științelor, este zeița dibăciei, Jupiter guvernează cerurile, iar Marte influențează luptele. Autenticitatea și valoarea acestei "interpretatio romana" a fost de multe ori pusă la îndoială
Mitologia celtică () [Corola-website/Science/299519_a_300848]
-
s-a întors atât de repede din India și a murit puțin timp după întoarcere”". Ratarea de către Honigberger a drumului către desăvârșirea spirituală îl determină pe Zerlendi să încerce să-și elibereze propriul spirit și să intre în comuniune cu divinitatea cosmică, fiind convins că acest lucru este posibil după ruperea legăturilor spiritului cu materia. El atinge o cunoaștere tot mai înaltă prin asceză și meditație, dobândind o percepție spațială ce nu ține cont de obstacole fizice, precum și un control deplin
Secretul doctorului Honigberger () [Corola-website/Science/324110_a_325439]
-
de protagonist într-un efort sisifico-cristic. Ele simbolizează strivirea omului în lupta cu destinul. Lumânările aprinse din biserică care sunt stinse brusc atunci când Manlache intră în biserică cu Ruxandra în brațe reprezintă un răspuns la pângărirea sacrului: primirea femeii de către divinitate doar ca jertfă. Filmul a avut premiera absolută la Constanța la 20 iulie 1976, apoi a avut premiera de gală la 9 septembrie 1976, la Sala Palatului din București, fiind distribuit la cinematografe din 13 septembrie 1976. "Osînda" a fost
Osînda (film) () [Corola-website/Science/312639_a_313968]
-
registrul grav). „"Cântarea bisericească începe astfel să-și deschidă alte perspective, muzica începe să sune din ce in ce mai ingenios, mai bogat , făcând din ceremonia liturgica nu numai un prilej de reculegere, dar și unul de desfătare artistică. Convinsă că o comunicare cu divinitatea nu este posibilă decât în atmosferă creată de cîntecele prescrise de Antifonarul papei, biserica avea motive mai mult decat îndestulătoare să se indigneze. De aici, anatemele pe care diferitele concilii ecleziastice le aruncau aspră acestor fenomene de înnoire și laicizare
Istoria muzicii () [Corola-website/Science/302933_a_304262]
-
al unor lucrări de referință, precum: "Acțiunile terorist-diversioniste și implicațiile acestora asupra Securității Naționale a României" (1996), "Siguranța Națională și Ordinea Publică" (2002), "Geneza Terorii" (2007), "Organizații Teroriste" (2007), "Jihadul Islamic" (2008), dar și al studiilor: "Epistemologia Terorii: De la Simțul Divinității la Războiul Sfânt"; "Geneza și Paradigmele Terorii. De la Hezbollah - Partidul lui Dumnezeu la Al Qaida - Albă". El manifestă preocupări constante pentru cunoașterea semnificațiilor ce revin unor teme majore, marcate de Strategia Națională de Securitate a României și de Islam, care
Anghel Andreescu () [Corola-website/Science/311633_a_312962]
-
Acest ciclu continuu al nașterii și morții este încheiat doar atunci când sufletul atinge o stare de perfecțiune, printr-o viață ideală. Hinduismul este una dintre puținele religii ce divinizează animalele, deși adorarea animalelor are o importanță mai mică decât proslăvirea divinității ce călărește animalul respectiv. Uciderea vacilor și a păunilor este strict interzisă de către hindușii credincioși. Această religie a fost modificată în ultimul secol prin adoptarea unor elemente creștine. În prezent numărul adepților hinduismului este estimat la peste 450 de mil.
Hinduism () [Corola-website/Science/302996_a_304325]
-
unor elemente creștine. În prezent numărul adepților hinduismului este estimat la peste 450 de mil. Religiile hinduite se manifestă în multe forme. Concepția de salvare a religiilor hinduite comportă două direcții diferite: Această religie hinduită, bazată pe credința într-o divinitate personală, are ca doctrină mântuirea prin efortul propriu, care constă, în princ de la comiterea „celor patru păcate primare”: practicarea jocurilor de noroc; consumul băuturilor alcoolice; practicarea relațiilor extraconjugale și plăcerea actului în afara procreației; consumul cărnii de orice fel, pentru a
Hinduism () [Corola-website/Science/302996_a_304325]
-
în 1821, la vârsta de optsprezece ani, și-a ajutat fratele la o școală pentru domnișoare înființată în casa mamei lor, asta după ce el își înființase propia școală în Chelmsford; când fratele său a plecat la Göttingen pentru a studia divinitatea, Emerson s-a ocupat singur de școală. În următorii ani, Emerson și-a câștigat existența ca director de școală, urmând apoi cursurile Harvard Divinity School și devenind pastor unitarian în 1829. O dispută cu mai-marii Bisericii privind organizarea slujbelor și
Ralph Waldo Emerson () [Corola-website/Science/308054_a_309383]
-
invitat la Harvard Divinity School pentru a tine un discurs absolvenților, care a rămas în istorie drept „"Divinity School Address"”. Remarcile sale au reușit să-i înfurie pe reprezentanții instituției de învățământ, ca și pe comunitatea protestanta, deoarece a negat divinitatea lui Iisus Hristos, considerându-l doar un om deosebit. La acea vreme, astfel de afirmații erau aproape inimaginabile. Din cauza lor, a fost acuzat de ateism și de otrăvire a minții tinerilor. În ciuda mugetului stârnit de critici, Emerson nu a declarat
Ralph Waldo Emerson () [Corola-website/Science/308054_a_309383]