3,004 matches
-
timpurie și fără rost care-ți zvârle sufletul sub pământ... nu e același lucru să mori la întâmplare, înainte de vreme și să mori jertfită fiind pentru mântuirea celorlalți (II 2). O dată în plus, Comentariile la Meșterul Manole confirmă teoretic intuițiile eroinei : moartea violentă, rituală, este creatoare ; ea continuă viața și chiar o sporește, în timp ce o moarte naturală nu face altceva decât să încheie ceea ce era deja consumat (p. 113). Întunericul de care se teme Ifigenia nu amenință făpturile excepționale, scăldate pe
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
XX-lea. Adaptată spiritului modern, legenda a suferit însă modificări substanțiale. Eroii antici sunt mânați de fatalitate și împlinesc justiția divină prin crimă. Clitemnestra lui Eschil își ucide soțul din pasiune pentru Egist și totodată pentru a răzbuna jertfirea Ifigeniei. Eroina lui Petru Dumitriu acționează din imboldul de a-și umple vidul sufletesc. Din prima replică aflăm că regina l-a căutat pe Egist pentru cântecul lui din flaut (De când îmi cânți... mi-a mai trecut acel urât înspăimântător. Eram bolnavă
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Din tragedia originală, Everac reține atitudini ale personajelor și argumente folosite de acestea. El notează astfel resentimentele Ifigeniei față de tatăl dispus să o jertfească pentru a-și satisface dorința de a ataca Troia și le transpune în răspunsul dat de eroină acompaniatoarei ei Doris, personaj inventat de autorul român : Nu ești prea aspră cu străinii ? // Mai puțin decât un tată cu fiica lui (scena 12)1 . Tot astfel, el consemnează comentariile privitoare la cruzimea lui Artemis, însă le atribuie altui personaj
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
momentul sacrificării Ifigeniei explică de ce ea nu va reacționa la auzul numelui lui Pilade și astfel identificarea va putea fi întârziată). Everac transferă informațiile privitoare la genealogia Atrizilor din prologul- monolog într-un dialog al Ifigeniei cu Doris în care eroina rememorează istoria crimelor comise în neamul ei blestemat de la ospățul lui Tyest la sacrificiul de la Aulis (scena 8). Mai târziu, ultimele cuvinte adresate de Oreste Ifigeniei înainte de a fi dus la moarte conțin o aluzie la aceeași fatalitate sângeroasă care
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
în 20 noiembrie 1982 la Teatrul Mic din București în regia Cătălinei Buzoianu, reia mitul Medeei oferind o replică modernă la tragedia lui Euripide consacrată legendarei infanticide. În volumul publicat în 1987, dramaturgul român precizează că nu a pornit de la eroina mitică, ci a ajuns la ea de la un fapt de viață, întoarcerea membrilor unei familii înstărite împotriva soției și mamei lor, de teama ca adevărurile neplăcute spuse de ea să nu-i compromită . Plasată în atmosfera fetidă a unei crescătorii
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
abandonată de soțul pentru care a comis cândva o crimă se răzbună împotriva rivalei, ca și a propriilor copii, din dorința de a-i provoca cea mai mare suferință bărbatului infidel. Caracterul personajelor prezintă de asemenea destule similitudini : ca și eroina mitică, Marghioala este pătimașă, capabilă de orice excese în iubire, gelozie și ură ; ca și Iason, Ionel este un profitor interesat, dornic de putere. Și alte trăsături individuale se regăsesc în cele două lucrări dramatice, de pildă cunoștințele particulare ale
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
planurile malefice îi confirmă reputația de magiciană : O, pe Hecate, preaslăvita doamna mea,/ Locuitoarea vetrei mele din adânc,/ Cu care mână-n mână-am uneltit mereu [...] Începe, nu cruța nimic din știința ta. Dăruită cu o intuiție ieșită din comun, eroina lui Dumitru Radu Popescu este suspectată de cei din jur că se ocupă cu farmecele. Dida susține că e o vrăjitoare, o nebună care prezice când va ploua, cu exactitate (I, p. 615). Știind prea bine că soția lui nu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
fosfor... O să ne înecăm în lături, căutând să fugim de-aici, ca niște șobolani (III, p. 645). Unele argumente întrebuințate de personajele antice reapar și în versiunea din secolul al XX- lea. Notabilă este, de pildă, interpretarea sacrificiului comis de eroină mai puțin din iubire decât din dorința de a-și părăsi barbarul ținut natal pentru civilizata Eladă. Când Medeea îi reproșează lui Iason că a uitat cum și-a trădat țara de dragul lui, el îi răspunde că această acțiune i-
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
prin minte și Medeei : Vai mie, sărmana, moartea mi-o chem. [...] ce-aș folosi/ De-acuma, trăind ? Ba moartea, vai, vai/ Coboare să-i las netrebnicu-mi trai. În Ca frunza dudului din rai, unde acuza de nebunie planează mereu asupra eroinei, cei din jur iau în calcul eventualitatea ca ea să-și curme viața ca răspuns la înjosirile îndurate. Când Marghioala declară că mai grea pedeapsă decât cea pe care și-o va da singură nu există, Ionel ripostează : Vrei să
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
nici măcar în teatru, dar în viață ! (IV, p. 664), însă sinuciderea evocată de autorul elin ca și de cel român rămâne o alternativă plauzibilă. Mai multe detalii din tragedia elină se regăsesc în piesa lui Dumitru Radu Popescu. În Medeea, eroina își pune în aplicare planul de răzbunare abia după ce se asigură că are unde să se refugieze după săvârșirea masacrului. Venit de la Delfi, din mijocul cel sfânt al lumii, unde a consultat oracolul în legătură cu șansele sale de a procrea, Egeu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
care țin), rugăminte suspectată de Dida drept vicleșug (E șireată, vrea un răgaz de câteva ceasuri, să-și adune boarfele... Dar trebuie să fim cu ochii în patru, cine știe ce măgărie mai pune la cale ! - IV, p. 662). Solicitarea comună a eroinelor în situație similară contribuie la apropierea lor peste secole. Instrumentele răzbunării sunt aceleași în cele două piese : focul și sabia. Medeea ezită o clipă la care din aceste arme să recurgă : Să le topesc în foc iatacul lor de miri
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
înjunghie pe Dida, ca și pe Romanița și pe Marian, cu așa-zisa sabie a lui Napoleon adusă spre vânzare lui Ionel, adevărată sabie a lui Damocles (II, p. 631), care atârnă deasupra tuturor întreaga piesă. În sfârșit, cele două eroine ies din scenă în chip similar. Iason îi menește cumplitei colchidiene : Ascundă-se-n pământ, cu aripi zboare sus/ În adâncimile văzduhului, de vrea/ Să scape de pedeapsa caselor regești. Medeea își face ultima apariție pe acoperișul palatului într-un
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
dea seama de cauzele măcar posibile ale suferinței. Cusurul tragic îi determină totodată păcatul și pedeapsa, nemăsura lui fiind contemplată de omul măsurii, Odiseu, spre a fi remediată de zeu (p. 77). Pe o treaptă superioară de evoluție se află eroinele din Electra și Antigona. Cu ele se intră în lumea opțiunilor morale în care omul poate trece dincolo de propria sa determinare, modificând-o prin asumarea de răspunderi și prin sacrificiul de sine (p. 78). O ordine superioară, etică și spirituală
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
dacă n-ar ascunde o luciditate salvatoare (p. 88). Deși suferă o inevitabilă deformare a caracterului, figura tragică a fetei crește în întunecată măreție față cu gravele, totalele scăderi ale mamei : Clitemnestra constituie elementul negativ de care se detașează antitetic eroina, păstrătoarea tradițiilor și virtuților, apărătoarea unei idei clare de dreptate (p. 89). Refuzul fetei de a se plia în fața forței se face în numele unor elementare legi morale, iar sacrificiul ei servește unei finalități comune (p. 90). Potrivit exegetei, tragismul din
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
prin supunerea filială, nici pe sora Ismena - înrudită cu Chrysothemis din Electra - fricoasă, sclavă prejudecăților comune privitoare la condiția de inferioritate a femeii, servind drept termenul contrastant pentru punerea în valoare a caracterului și voinței ieșite din comun manifestate de eroină (105). Trăind pe alt nivel de cunoaștere decât cei din jur, Antigona dă dovadă de o dârzenie socotită de ceilalți drept abatere ciudată de la dreapta, sănătoasa purtare a omului normal (p. 107). Porunca lui Creon de a nu fi îngropat
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
problemă sensibilă pentru publicul secolului al XX-lea, lipsa de comunicare între oameni, dramaturgul abandonează deznodământul fericit al lui Euripide, atipic pentru o tragedie. Tot astfel, la Dan Botta, regăsirea Alcestei cu Admet nu se produce pe pământ, prin reînvierea eroinei, ci pe tărâmul morților, suprema formă a iubirii conjugale fiind sacrificiul soților unul pentru celălalt. Interpretarea mitului oferită de dramaturgul român este coerentă : desă vârșirea poate fi atinsă doar în lumea esențelor, dragostea presupune unirea în veșnicie. Într-un caz
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Alteori însă, intervențiile în desfășurarea evenimentelor temporizează doar împlinirea destinului funest. La Nicolae Iorga, troienii ajung să-i dea crezare Casandrei, ceea ce nu salvează cetatea, căci tânăra înzestrată cu harul profeției interpretează acum greșit semnele. Schimbând o trăsătură esențială a eroinei mitice, faptul că nimeni nu o ascultă, autorul trebuie să modifice și cealaltă însușire definitorie a ei, capacitatea de a cunoaște adevărul. Într-un posibil preambul al tragediei eline, Oedip, protagonistul lui Vlad Zografi, caută să împiedice prin imobilitate, prin
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Se face aluzie la scriitorul M.E. Saltâkov Șcedrin (1826-1889), autorul unei epigrame răutăcioase la adresa lui Dostoievski, scrisă în anul 1863; poezioara de mai jos parodiază epigrama respectivă. 48. Aluzie la romanul Ce-i de făcut? de Nikolai Cernâșevski (1828-1889), în care eroina principală își ia cam în acest fel rămas-bun de la mama ei. 49. „B-n“ - Serghei Petrovici Botkin (1832-1899), renumit medic rus. 50. Proudhon, Pierre Joseph (1809-1922), filosof și economist francez, celebru în Europa și în Rusia, foarte citit în cadrul cercului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dacă Julia simțise ceea ce ea Însăși trăise cu un sentiment de vinovăție, că modul lui Kay de a fi, exagerat de grijuliu, care o atrăsese cîndva, găsindu-l excitant, poate deveni un fel de povară, că te transforma Într-o eroină fără voie, că pasiunea lui Kay era atît de absolută, Încît avea o doză de irealitate, și nu-i puteai răspunde la fel... Dar nu puse Întrebări despre nici unul dintre aceste lucruri. Se uită iar În ceașcă și tăcu. — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
nimic, asta era tot. La primul atac Încercase să-i ajute pe toți, uneori le dădea bani de la ea. Dar războiul o făcuse nepăsătoare. Începeai, se gîndea ea cu tristețe, prin a-ți imagina c-o să fii un fel de eroină. Isprăveai prin a te gîndi numai la tine. Pentru că undeva, În spatele gîndurilor din după-amiaza aceea, persista Julia. Se gîndea la ea chiar În clipa În care se confrunta cu plînsul unei femei, chiar atunci cînd aceasta spunea: „E teribil de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cu spătarul înalt. Uită unde se află. Uită că este în pericol. Oamenii de pe ecran par niște stafii, niște amintiri incolore. Nu poate să nu se întrebe cum au fost convinși să dezvăluie asemenea detalii intime ale vieții lor. Sylvia, eroina eponimă, este o tânără imigrantă, care sosește în Statele Unite. Imediat ce ajunge, este culeasă din mulțime de un tânăr barcagiu. Promițându-i c-o va ajuta să ajungă celebră, să joace în filme, o duce într-o casă înaltă, din cărămidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
locul e Încă o cocină. Totuși sunt Încântat când văd combinația aia care mișcă pula, de devotament și dorință, În ochii curvei. Chrissie are cam unu șaizeci. Mă Îndoiesc că are peste treișopt de kile. Nu-i chiar ca o eroină șic, ci mai curând ce o nebună dintr-un ospiciu șic și arată nu cine știe ce de strălucitoare Într-o bluză galbenă țipătoare și o fustă neagră desupra genunchilor, care pare a fi făcută din același material ca și chiloții mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
duminica. Făcu un scurt inventar al trusei de machiaj și hotărî că mai are nevoie de cremă pentru mascarea tatuajelor de pe corp. Cum putea altfel protagonistul să pretindă în fața doamnelor venite din Teaneck și Garden City că este topit după eroina principală când pe bicepșii lui se putea citi „Dragoste eternă Robert”? Calvert închise cu zgomot cutia mare și galbenă cu machiaje și își ridică privirea către oglinda fixată pe ușă. Trebui să admită că arăta mai bine decât se simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
mâhnita, se mustra singură că a intrat în jocul acesta nebunesc propus de Emil. Figură ei exprimă în clipa aceea un fel de gânditoare interiorizare. În ea erau în acel moment două ființe opuse: una ar fi vrut să fie „eroina” Serviciilor Secrete, alta o condamnă pe cea dintâi pentru nesăbuința și credulitate și, contrar aparentelor, asta și văzuse probabil tatăl lui Emil în ea. În plus, era și o persoană foarte religioasă, mergea în fiecare duminică la biserică, în pofida faptului
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
sigur că el va fi scris. Motorul fusese deja pornit - cum îi plăcea lui să se exprime - în limbaj codificat, el demarase deja și întrezărea dinaintea acestui vehicul obstacole greu de evitat. Nu-i mărturisise Laurei, dar ,,împrumutase" deja numele eroinei pe care ea avea s-o întruchipeze : doamna R. (aluzie probabil la realitatea imediată, bănuia Lăură ). Ideea îl făcea să se simtă el însuși ,,un erou", îi dădea noțiunea obiectivă a eului distinct și deosebit de ipotetica să proiecție că narator
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]