4,726 matches
-
serie de planuri ame ricane de salvare și stimulare a economiei, ado pta te în 2008 și 2009, pentru a contracara efectele crizei, i-a nemulțumit pe mulți americani, iar unele tării, apoi, de scăderea activității economice și șomaj, cu frământă rile sociale și efectele politice derivate. După cum reiese din cercetarea efectuată, întreaga istorie a finan țelor lumii a fost marcată de crize economice s au financiare. Totuși, criza financiară și economică internațională din 2008 a precipitat o neîncrede re gravă
Globalizarea pieţelor de capital by Boghean Carmen () [Corola-publishinghouse/Science/1194_a_2194]
-
lecțiile de educație fizică se desfășurau într-o sală mică și neîncăpătoare, iar în timpul sezonului rece studenții nu se arătau deloc entuziasmați de adaptarea la dimensiunile sălii a activităților sportive consacrate, ce se desfășurau în aer liber: (atletism, fotbal, rugby). Frământându-și mintea, J. Naismith s-a străduit să conceapă un joc nou, atractiv, bazat pe principii și reguli deosebite de cele cunoscute. Efortul său nu a rămas fără rezultat. Regulamentul pe care acesta l-a prezentat studenților a cuprins 13
BAZELE GENERALE ALE BASCHETULUI by CĂTĂLIN CIOCAN () [Corola-publishinghouse/Science/360_a_642]
-
în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Se păstrează destul de bine. Capul drept, mâinile aduse pe lângă bazin, picioarele întinse, strânse drept. Se afla la adâncimea de 1,25 m. Nu s-a putut determina conturul gropii, deoarece pământul era foarte frământat de așezările ulterioare. Ca inventar s-au descoperit, la nivelul bărbiei trei mărgele din sticlă colorată indigo-205/3, 138/3, iar în zona pieptului o fibulă de bronz-205/5; 138/4, cu teacă de prindere a acului. Orientarea scheletului V
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
avertizează prompt, după ce privește sacoșa umflată de plastic gri în care am introdus niște haine și o sticlă de apă : „Băiatu’, poți să intri, dar fără țigară și băutură, că altfel stricăm prietenia !”. „Am înțeles, șefule”, zic la rândul meu, frământând în mâini căciula din lână tricotată pe care o port pe cap, cumpărată de la un second-hand din zonă, căciulă pe care am scos-o respectuos din cap la contactul cu autoritatea. Aș fi vrut să-l provoc mai mult la
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
să văd urmele de daltă în carnea moale a lemnului. Mai vinde linguri de lemn, de diferite mărimi, umerașe pentru haine, donițe de lapte și, surpriză, văd și o covată de lemn, exact cum avea bunica mea de la țară, atunci când frământa pâinea, apoi o lăsa la dospit. Chiar în fața potențialilor clienți erau plasate un fel de platouri mari de lemn, în formă de frunză de lotus, asemănătoare cu cele pe care le putem vedea în restaurantele cu „specific românesc” - o standardizare
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
domnu’, de zece ani tot vin la pelerinaj. Eu sunt femeie tare de felul meu, dar de fiecare dată când vine Sfântul așa, pe stradă, îmi dau lacrimile, să nu vă mire dacă plâng”, rostește ea cu lacrimi în ochi, frământând jenată în mâini un șervețel de hârtie. Sunt mulți oameni la ferestre, la balcoane, mulți dintre ei privesc ce se întâmplă prin intermediul aparatelor foto și al camerelor de luat vederi. În fruntea cortegiului se găsesc înalții ierarhi care au oficiat
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
-mi conserva de legume cu un coltuc uscat de pâine românească, cu rușinea sărăciei mele, auzeam în mintea mea vocea doamnei Ioana Măgură Bernard ca un leitmotiv: în virtutea drepturilor omului, internațional recunoscute, sprijinim pe aceia care... ș.a.m.d. Mă frământam în sinea mea, oare n-aș putea fi și eu unul din aceștia? Am fost în mare cumpănă: să-mi las țara și mizeria sau să iau bunăstarea și tristețea desțărării? Am trăit acest coșmar. Prea conștient de sărăcia mea
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
estul Europei în secolul al XVII-lea42. Alții pun accentul mai degrabă pe dezvoltările interne ale Cabalei și minimalizează impactul expulzării în apariția unor noi tendințe ezoterice 43. Totuși șocul psihic și spiritual al expulzării și cohorta ei de dureri care frământă mai multe generații de sefarzi au fost, dacă nu unicul factor, cel puțin unul dintre multiplii factori care au contribuit la alimentarea, de-a lungul secolelor al XVI-lea și al XVII-lea, a unui puternic curent mistic și mesianic
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
ne-evreiască și a obține în sfârșit mult dorita cetățenie. În Franța, ei sunt deja acceptați, cel puțin juridic, iar iudaismul lor și republica formează un ansamblu viabil. Optimism de circumstanță? Sau strategie de supraviețuire a diasporei? Memoria unei istorii frământate de suferință continuă, desigur, să-i preocupe. Traducător al Văii plângerii de Iosif Ha-Cohen în 1881, Julien Sée scrie în introducere: "Aș înscrie din toată inima pe frontonul acestei cărți formula pe care israelitul o rostește la intrarea într-un
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
evreii au avut de înfruntat cele mai cumplite explozii de antisemitism, lagărele morții, apoi perioada de reconstrucție a unei vieți evreiești sfărâmate de persecuție, dispariția celor dragi și o suferință fără margini. Întrebări existențiale fundamentale nu au întârziat să-i frământe pe supraviețuitori. Printre care aceasta: ce făcea Dumnezeu la Auschwitz, simbol al răului absolut? O întrebare care amintea de cele pe care evreii și le puseseră deja în trecut, în momente de mare tristețe, și la care dăduseră multiple răspunsuri
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
pe care le văzuseră la televizor sau care fac de acum parte din inconștientul colectiv, opunând eternul cuplu călău-victimă. În mitomania sa, antisemitismul lui Marie Leblanc semăna cu cel orchestrat de Phinéas. Cele două cazuri sunt simptome gemene a ceea ce frământă în profunzime o societate fără identitate și în pană de imaginație. Incendiul de la centrul social evreiesc de pe rue Popincourt, din august 2004, provocat de un evreu originar din Maroc, a suprapus și el sloganuri destul de incompatibile " La France aux Français
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
bine că înverșunarea cu care l-au atacat pe acest băiat se explică prin faptul că era evreu. Și de aceea Ilan a murit al kidush Hashem"4. Toate acestea nu fac decât să scoată la iveală vulnerabilitatea unui iudaism frământat de o memorie a suferinței Holocaustului agitată fără încetare, manifestată sub diverse forme, direct sau indirect reactivată cu ajutorul unui antisemitism dovedit sau presupus. O carte a lui Simon Wiesenthal, Every Day Remembrance Day. A Chronicle of Jewish Martyrdomyyyyy, rezumă de
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
Aleksandr Riazanovski, fusese dus în noiembrie 1961 la redacția revistei "Novîi mir" de către prietenul din închisoare al scriitorului, Lev Kopelev. Hotărând să iasă din "ascunzătoare", Soljenițîn începe să se îngrijoreze: "L-am dat și unde n-am început să mă frământ, nu ca un tânăr autor ahtiat după glorie, ci ca un vechi și înrăit client al lagărelor, care avusese imprudența să-și trădeze pista"112. Pentru ca povestirea să intre în atenția redactorului-șef, a fost nevoie de o stratagemă din partea
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
Nu pot accepta să-l las așa, fără a înțelege că banul se cîștigă prin muncă, prin sudoare. Bumbărează, ori te apuci de serviciu, ori pierzi locuința și tot sprijinul meu. Tace și ține privirea în pămînt. Pare că se frămîntă. Ridică apoi ochii aceia frumoși și clipește din genele exagerat de lungi. Sînt convins că acolo, în căpușorul acela adorabil, este o furtună, o frămîntare care va duce la o decizie crucială. O decizie care să-i marcheze întreaga viață
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cînd, repet: "Pentru 800 $, care nu-i aparțin de drept, profesoara să se preteze la jigniri atît de nedrepte!". Poate este dusă cu sorcova, caut un motiv cu disperare. Învățat cu respectul ieșenilor, acum total dezinte resat, incidentul acesta mă frămînta excesiv de mult. Strada se sfîrșește și ies pe un cîmp mare cu iarbă verde. Respir adînc și privesc zona Păcurari, intrarea în Iași, cîmpii, case, clădiri pentru firme și bănuiesc eforul celor implicați în schimbarea peisajului. Un cîine mă atenționează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
chiar negre. Bineînțeles, cu efect olfactiv asigurat. Codoașa Colentina era ageră la minte și citea în mintea celor săraci cu duhul cum am citi noi abecedarul. Spune-i babei ce te doare, îl încurajează pe Donose. Bietul om oftează, se frămîntă, dă ochii peste cap și nu știe cum să înceapă. Pune aici la babă 200 lei și deșartă-ți necazul. Dar ai să poți? Baba poate orice. Te scapă de orice necaz și îți aduce numai bucurii. Pînă la urmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
lui pentru a-l dezbina. Dă-i cu pecenegii, cu turcul, cu hunul, Yalta, și cu Malta, cu rusul, cu ucraineanul și chiar cu polacul. Nu mai spun cu ungurul, care ne vrea Ardealul și Dorohoiul. Chestiile astea patriotice mă frămîntau într-un restaurant din București și mă pipăiam la buzunar într-o dilemă nasoală, dacă să mai comand sau nu un Sauvignon Blanc. Atunci intră doi urmași ai dăcoaicelor noastre și mă împing mai la o parte, că venea după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ar plăcea un alt bou în locul lui? Mă dezamăgiți, zău așa. Legendarul primar de Iași, cum spunea Cristoiu... Mă simt flatat și, mai ales, surprins că știe și asta. Dar nu pot să-l încadrez într-un tipar cunoscut. Mă frămînt să-l pot citi și nu reușesc. Timpul era înaintat și eu destul de obosit. Aș fi vrut să închei discuția, deși ceva mă îndemna să fac un efort. Omul tace un timp destul de lung. Apoi mă trezește de-a binelea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
cadouri, demne de nivelul înalt de reprezentare. Deviza era imperativă: Trebuie să fim la înălțime! Probleme dificile s-au rezolvat cu efort și, mai ales, cu multă, foarte multă inteligență. Mergem cu mașinile, dar cum? îi întreabă șeful. Oamenii se frămîntă și toți neuronii, supraexcitați, caută soluția optimă. Cu un autocar Mercedes al cumnatului meu. Șeful face o grimasă vizibilă și atunci intervenientul aduce corecturi: Șeful merge cu Mercedesul meu de 100.000 de euro. Nu se cade să meargă la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Nu se cade să meargă la un loc cu... Sigur, ce ziceți? întreabă șeful. Cum doriți, dar noi mai servim cîte un păhăruț, mai un banc, trece timpul mai ușor. Și eu singur, singurel să mor de urît? Oamenii se frămîntă și unde sînt minți luminate apar și soluții. Păi, merg eu și Mișu cu dumneavoastră... Soluția nu-i agreată de ceilalți și nici de șef. Se părea că s-a ajuns într-un impas și tot șeful dă o sugestie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
va fi scrisă suma indicată de tine? Nu te cred. Sînt psiholog, Constantin, și știu ce spun. Libanezul pufăie lacom, ronțăie niște bomboane mentolate și-mi aruncă la plecare: Îmi asum consecințele, dacă nu iese cum am spus, evident. Mă frămînt, mă sucesc și răsucesc și pornesc spre biroul lui Benichou. Pe drum întîlnesc un coleg din Timișoara, care îmi promite că-l strînge și el de gît. Bună ziua, domnule director, spunem calm. Bună ziua. Luați loc, vă rog. Ne așezăm calmi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
prosperau în comerțul cu etruscii. Romanii au luat tot ce-au găsit. Oare să fie un pic de ranchiună în vocea blîndă pe care o ascult? Un regret, o părere de rău? Știe omul acesta cine constituie rădăcina sa? Mă frămîntă imagini cu vechime de peste două milenii, imagini deteriorate de filme făcute de ignoranți și de sforțări inutile de a vedea ce-a fost acolo cu ceea ce văd acum. Or fi răcnit sălbatic romanii în iureșul lor? O fi fost un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
dintr-o țară din Asia Mică și se refugiase un timp în România datorită persecuțiilor politice. Acum netezea nisipul cu piciorul, mai făcea o pauză, mai privea marea sau pleca puțin capul, urmărind cu dezinteres lucrarea din nisip. Îl simțeam frămîntat de ceva, dar nu bănuiam că aștepta o încurajare. Mă făceam că nu remarc nimic și continuam să urmăresc pescărușii cum își fură prada unul de la altul. Ca oamenii, comentez laconic. Da, mă aprobă doctorul. Evitam să ne privim în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Les Andaluses... Ba da, pune el capul în jos. Alerg la Rotaru, deschid ușa, nu dau bună ziua și strig: L-ai bușit pe tînărul care ți-a salvat fetița! Din cauza ta pierde bursa! Profesorul Rotaru împietrește. Doar mîinile și le frămîntă involuntar. Credeam că a uitat să vorbească. Într-un tîrziu mi se adresează: Îl chem și-l asculți tu, eu am să tac. Nu bădie, eu am să tac și tu îl asculți. Rotaru se codește, acceptă, dar refuză să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
ritmul părului meu de pe față. Omul este un babalawo, preot, vraci și tot ce vrei și ce nu vrei. Aveți probleme, domnule? Dau ochii peste cap, oftez, mă mișc de pe un picior pe altul. Eu rezolv orice problemă care vă frămîntă sufletul... Din nou belesc ochii, îi închid, iar mă uit la cer și bat pasul pe loc. Babalawo ridică sprîncenele întrebător, privindu-mă fix în ochi. Babalawo, mor, m-am îndrăgostit acum, la bătrînețe... Nu rîde cum aș fi crezut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]