2,924 matches
-
compatibili. Așa că tărăgănez răspunsul, ceea ce cred că este un lucru foarte bun; trebuie să-l țin mereu pe Jake pe jar, să nu aibă certitudinea poziției sale în ochii mei. Dar descopăr că îmi place grozav Whitstable. Și casa este grozavă. E un soi de cabană cochetă înconjurată de alte căsuțe drăguțe, chiar lângă strada principală, cu o ușă vopsită în albastru șio grădiniță pătrată decorată cu pietricele și scoici: exact așa cum ar trebui să arate o casă de la malul mării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cam mână spartă, ne-a silit să oferim și noi mai mult când se ține întrunirea la vreunul dintre noi, ceilalți. Săptămâna trecută am fost acasă la Ben, și el a comandat pizza pentru toată lumea. Este ideea tipică de distracție grozavă pentru un bărbat. Eu și cu Daisy am cam chicotit pe seama lui după aceea, dar trebuie să recunosc că pizza a fost foarte bine-venită. Ben și Finn se plâng de Pimm’s, desigur, dar le spun că este și bere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
momente de criză. — Unde locuiește? întreabă Finn, ridicându-se și el și luându-și haina. —În Croydon, răspunde Ben. A, urât! suspină Finn. —Mamă, zic eu, iată și prima excursie cu grupul. Daisy se hlizește. — În Croydon, zice ea. Ce grozavi suntem. Adică, nu puteam și noi să mergem până la Calais și să ne întoarcem cu provizii de pileală ieftină? Urcăm cu toții în Jeepul Charlottei. Binefacerile maternității, combinate cu mulți bani, rezultă în aceea că Charlotte conduce un Range Rover uriaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
tace. —Bine și eu, zice el în final. Serviciul mă ține foarte ocupat, fac mult sport - am alergat jumătate de maraton acum două săptămâni... —Grozav! zic eu. Altă pauză lungă. —Și tu? —O, toate îmi merg bine. Am un serviciu grozav. Ies în oraș o mulțime... —Grozav. Se pare că tot ceea ce reușim să ne spunem este „Grozav“. Știam că n-o să fie o conversație ușoară, și nu numai din pricina împrejurărilor speciale. Parcă mi-a tăiat cineva limba, iar Patrick nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
alergat jumătate de maraton acum două săptămâni... —Grozav! zic eu. Altă pauză lungă. —Și tu? —O, toate îmi merg bine. Am un serviciu grozav. Ies în oraș o mulțime... —Grozav. Se pare că tot ceea ce reușim să ne spunem este „Grozav“. Știam că n-o să fie o conversație ușoară, și nu numai din pricina împrejurărilor speciale. Parcă mi-a tăiat cineva limba, iar Patrick nu s-a dat niciodată în vânt după convorbiri la telefon. El este unul dintre cei care folosesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cu Armata aruncând în ei cu bănci și scaune. În spatele clasei s-au auzit câteva chicoteli. Două fete erau roșii de atâta râs. Și nici cu râsete din spatele sălii, zise enervat Paul. Ideea ta e bună. Are cineva una mai grozavă? Tăcere. Era aceeași liniște care domnea și înaintea venirii șefilor de clasă. Soarele se pregătea să apună. Umbrele se lungeau pe zidurile gri, de ciment, ale blocurilor din împrejurimi și timpul se scurgea repede. Bun. Atunci vom face cum a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
la pod nu era mare lucru de urcat și în curând eram față în față cu Soliteraj, care mă privi la fel de lung ca și Sergiu. Oare aveam ceva pe față? Cu o vizibilă nemulțumire îmi zise: Știai că suntem atacați? Grozav timp ți-ai mai ales să lipsești! Altul. Oamenii ăștia n-au văzut zăpadă în viața lor? Dragul meu, îi zisei cu o răbdare pe care o au de obicei profesorii... sau ar fi trebuit s-o aibă, tu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
el își permitea să împrumute din când în când unele sclipiri de safir. Era un sunet în toată această dimensiune care îți mângâia auzul și îți înălța sufletul, făcându-te să stai acolo și să mai asculți. Și priveliștea era grozavă! Se deosebea de orice aș fi putut vedea pe acest pământ sau pe altele din Univers. Incredibil! Oare cum să ies de aici? Nu e nici o indicație asupra direcției "sus"! Sus e doar întuneric! Eu pe unde ies? De ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
capital ca să pornească ceva. Bay Area era plină de firme. Era o competiție intensă pentru spații și angajări. Decisese să meargă în zona de la nord de Los Angeles, unde Amgen își stabilise un sediu uriaș. Diehl construise o clădire modernă grozavă, adunase niște echipe de cercetare strălucite și pornise la drum. Tatăl și frații lui veniseră în vizită și fuseseră foarte impresionați. Dar... de ce nu suna Karen? Se uită la ceas. Era ora nouă. Copiii ar fi trebuit să fie în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Gena maturității produce un comportament echilibrat și matur, care este exact definiția comportamentului nedependent. — Presupun că așa e ... — Presupui? Diehl se întoarse cu fața spre el. — Hai să fim ceva mai entuziaști, Josh. Îți spun eu că e o idee grozavă. Care este rata recidiviștilor, în programele de tratament contra dependenței? Optzeci la sută? Nouăzeci la sută? Sută la sută? Majoritatea programelor de reabilitare nu dau rezultate pentru cea mai mare parte a oamenilor. Ăsta e adevărul. Câți dependenți există în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
zise Florence. — Cine? — În Miami. Adolescentele iau hormoni, își stimulează ovarele, îi vând lui ovulele și bagă banii în buzunar. — Și ce fac cu ei? întrebă Georgia. — Își cumpără implanturi de sâni. Georgia oftă. — Grozav, zise ea. De-a dreptul grozav. Își dorea ca soțul ei să discute cu Jennifer, dar, din nefericire, Rob zbura spre Ohio, unde filmau un reportaj TV despre el. Acea discuție, despre care era sigură că urma să fie foarte aprinsă, trebuia să mai aștepte. Capitolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
însă el, cu urechea lui experimentată, îmi spunea că o să mă fac o florăreasă sau mama vitregă dintr-un basm românesc, ai voce de mamă vitregă dintr-o piesă a marelui Will, te și văd în rolul ăla, o regie grozavă, pentru elite, și te-am făcut om. Ei, om, eu vreau să fiu actriță, dom’ profesor... Loredana respiră adânc și continuă: Bineînțeles că, în anul următor, am intrat la teatru, pe atunci Maestrul era profesor la o universitate de stat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
că s-au unit mai multe femei în ea, Thalia și Melpomene, poate Calliope, nu știu bine acuma, toate zeițele astea au dat-o pe mama, juca teatru era o soprană desăvârșită, parcă venită de pe scena Operei, făcea niște serbări grozave la școala unde lucra, copiii și părinții o divinizau, erau mândri de ea, când mergea printre rândurile de bănci, elevii o mângâiau pe fustă, pe la spate, să nu îi vadă tovarășa învățătoare, sperau ei că nu-i vede. Dar ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
de burtă? M-am gândit că, încet, în timp, am să o fac pe ea să plece de-acasă, și cum timpul le așază pe toate, odată cu ajutoarele venite în țară după ’89, după revoluție, au venit și niște doctori grozavi la noi, ca să ne ajute, i-am prezentat nevestei mele pe unul dintre doctorii ăia, pe Juan. S-au cuplat în scurt timp, am sperat asta. Acum, mai sper că reușesc să-l fac să se însoare cu ea, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
îngrășat... încă, dacă-ai vedea casa asta pentru care am muncit atât. Obiectele care ne stăpânesc, zicea fata mea, odată (oftează adânc... ascultă ce i se spune în telefon)... Lasă, că o să ne întâlnim, poate stăm la o cafea. Sunt grozavă, nu?, totdeauna am vrut să fiu o femeie împlinită, cineva spunea că expresia asta înseamnă o femeie „terminată”, dar adjectivul ăsta, „terminată”, are două sensuri, și „realizată” și „desființată”, alege-l tu pe ăla care trebuie... Și tot el spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
că nu poți să mă vezi, știi ce bine arăăăt!!... Hai că închid... mai vorbim, te mai sun eu, poate ne vedem într-o zi... (Emma se pregătește să iasă.) Da, draga mea, am bani, am casa mea, o vilă grozavă, atâta mi-am dorit-o, am de toate, sunt o femeie împlinită... Închide mobilul, hands-free-ul, se aude o clipă sunetul telefonului, apoi se întrerupe, iese din scenă cu poșeta și mapa plină de proiecte. Muzică.) / SFÂRȘIT 31 martie, 2005 — Lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
mă ating, nu-mi trebuie, Frumoasă Neli, nu vreau apă, chiar nu vreau nimic, doar să vină Maestrul acasă, asta mi-ar da siguranță. — Să văd și eu minunea, adică să rămâneți liniștită, ați obosit, se vede, v-ați consumat grozav... nu vă supărați, dar chiar ați îmbătrânit puțin, degeaba v-ar judeca cineva, contează doar povestea... Și grădinăreasa face o pauză, continuă împletitul cepelor, apoi, o secundă, se uită lung la tânăra femeie, chiar că s-a schimbat!, își spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
amor, nu mai știam dacă eu sunt bărbatul și ea femeia, iubea fără sfârșit, obositor, te nimicea cu forța ei sexuală... ăăă... Ea, care, pe stradă, era atât de timidă. Ea, care era imaginea inocenței. — Cum de era așa de grozavă?, exagerezi, în timp, ai ajuns să o idealizezi, de-aia vorbești așa. Păi, defecte? Ceee, defecte nu avea?, și Tina are un ton ciudat, atât de ciudat, că Maestrul se uită lung la ea. Nu-și întorsese fața deloc spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
uite că m-am gândit să-ți tai ție capul, până la lupta cu Laertes, o să-ți tai capul, ca să-ți arăt că am tehnică, o să te omor, vrei, iubito???, sunt un spadasin strălucit, așa cum stai acolo, nemișcată, ești o pradă grozavă. — Să te văd, bărbat frumos! Cu sabia sclipitoare, tânărul actor face câteva mișcări rapide, fandează, închide foarte bine în partea dreaptă, en garde!, joc perfect de picioare, înscrie o tușă, aproape nu se vede metalul prin aer, Anita își ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
ăsta-i tip de milioane!” <maya32>: m-au ajutat să mă îmbrac, să mă aranjez.. <maya32>: eu eram parcă beata de fericire! <victor37>: îmi dau seama <maya32>: mă aștepta cu mașina, străină <maya32>: mi-a zis că mincarea nu-i grozavă, știe el un restaurant bun. <maya32>: mi-a deschis portiera, m-a sărutat <victor37>: nu te-ai împotrivit <maya32>: de ce m-aș fi împotrivit? Îmi plăcea. Era tip bine. Nu frumos <victor37>: bogăția acoperă multe defecte <maya32>: da... m-a
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
De când s-a inventat fuga,sunt cel mai rapid la bătaie! Monica(Se așează pe celălalt fotoliu):Nu mă referam la curajul de a interpreta un rol mare.Poate Hamlet? Dorin(Se lasă cu capul în poala ei și declamă): ”Grozavă idee să stai culcat între picioarele unei fecioare”.( Se aud pași pe scară.)” Iată-i că vin. Voi face pe nebunul”. (W.Shakespeare). (Intră Alin și Augusta) Alin:Ea este Augusta! Augusta:A! Ce de lume! Marele actor,în roluri
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
de întărire a carantinelor și de evacuare a populației din centrele urbane aglomerate. În acest sens este prețioasă și mărturia marelui vornic din Țara Românească Barbu Știrbei (viitorul domn), care, într-un raport din 1832, adeverea următoarele: "Holera făcuse întîi grozavă pustiire în Moldova, în momentul când Președintele plenipotențiar [Kiseleff] se afla la Iași, oraș care are un focar de miasme perpetue în apa mlăștinoasă a Bahluiului și în care sunt mai multe mahalale locuite de ovrei. Generalul Kiseleff, cu un
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
el aduse ușurări de tot felul și-și îndoi puterile pentru a scăpa cel puțin câteva victime; prezența sa ridica curajul unora și micșora îndrăzneala celora care nu văd într-o calamitate publică decât o ocazie pentru a-și îndeplini grozavele lor dorinți. După ce boala trecuse prin toate fazele sale, ea încetă [de fapt, se domoli] în Moldova, la începutul lui iulie"53. Atât rapoartele consulare, cât și statisticile administrației militare ruse din Moldova indică diminuarea epidemiei în cursul lunii iulie
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
Iașul. De-abea de la margine până la cvartirul Gheneralului întîlneam când și când câte un chip de om. Era ceva în aer și pe ulițe din pustietățile de care vorbesc scripturile; în locul mulțimei de trăsuri, neguțitori, de miimile de jidovi, domnia tăcerea grozavă a unui oraș de șaptezeci mii de oameni ce se rumpe numai de cârâiturile cioarelor, de urletul turmelor de câini sălbăticiți și de călcarea calului meu. Vă scutesc, domnilor, de reflecțiile mele..., dară mare jale este pe vremi nenorocite, când
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
hanul Golescului 143, pe podul Caliței [Calea Rahovei]; toți ofițerii ședeau în cazarmă și chiar aceia care aveau casele lor în Capitală"144. Făcând acum un bilanț general al impactului avut asupra populației ambelor Principate Românești de către prima și cea mai grozavă epidemie de holeră, la 1831, ne putem referi atât la raportul generalului Kiseleff din 1 ianuarie 1834, privind administrația sa în țările noastre între 1829-1833, cât și la cel din 1832, al vornicului Barbu Știrbei, de care am mai amintit
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]