4,916 matches
-
să fie predate în unele școli. Alte limbi străine, cum ar fi limba portugheză, limba italiană, limba arabă și altele, sunt vorbite de diferitele colectivități de imigranți. Franța a găzduit în 2006 un numar de 4,900,000 imigranți (aici, imigrant = străin născut în afara teritoriului Francez) și 3,5 milioane de străini (persoane de naționalitate străină) - aproape de media din alte state europene din Vest. În ciuda politicii oficiale de "imigrație selectivă", 560,000 dintre noii imigranți s-au stabilit pe teritoriul francez
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
de 4,900,000 imigranți (aici, imigrant = străin născut în afara teritoriului Francez) și 3,5 milioane de străini (persoane de naționalitate străină) - aproape de media din alte state europene din Vest. În ciuda politicii oficiale de "imigrație selectivă", 560,000 dintre noii imigranți s-au stabilit pe teritoriul francez între 2002 și 2007. Majoritatea imigranților provin din Europa (44%) din Maghreb (30%), și din Turcia și Africa, inclusiv vechile colonii franceze ; 40% dintre ei trăiesc în regiunea Ile-de-France. Astăzi, o mare parte a
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
și 3,5 milioane de străini (persoane de naționalitate străină) - aproape de media din alte state europene din Vest. În ciuda politicii oficiale de "imigrație selectivă", 560,000 dintre noii imigranți s-au stabilit pe teritoriul francez între 2002 și 2007. Majoritatea imigranților provin din Europa (44%) din Maghreb (30%), și din Turcia și Africa, inclusiv vechile colonii franceze ; 40% dintre ei trăiesc în regiunea Ile-de-France. Astăzi, o mare parte a copiilor născuți în Franța din părinți imigranți obțin automat cetățenia franceză. Franța
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
între 2002 și 2007. Majoritatea imigranților provin din Europa (44%) din Maghreb (30%), și din Turcia și Africa, inclusiv vechile colonii franceze ; 40% dintre ei trăiesc în regiunea Ile-de-France. Astăzi, o mare parte a copiilor născuți în Franța din părinți imigranți obțin automat cetățenia franceză. Franța găzduiește, de asemenea, mulți studenți străini, în special în cadrul programului european Erasmus. La această « ramură » se adaugă imigranții ilegali care se estimează că sunt într-un număr de 200 000 - 300 000 dintre care în
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
dintre ei trăiesc în regiunea Ile-de-France. Astăzi, o mare parte a copiilor născuți în Franța din părinți imigranți obțin automat cetățenia franceză. Franța găzduiește, de asemenea, mulți studenți străini, în special în cadrul programului european Erasmus. La această « ramură » se adaugă imigranții ilegali care se estimează că sunt într-un număr de 200 000 - 300 000 dintre care în 2006, 28.000 au intrat în legalitate. În total, s-a estimat că în anul 1999 aproximativ 14 milioane de cetățeni (adică un
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
avut cel puțin un părinte sau bunic care a emigrat. Calcularea acestor valori este îngreunată de lipsa unor statistici etnice din recensământele franceze. Referitor la locurile de muncă și la plata acestora, s-a observat prin diverse studii că un imigrant câștiga în medie de trei ori mai puțin decât un non-imigrant; deasemenea, aceștia sunt de două ori mai expuși în a câștiga mult sub medie și a trăi sub pragul sărăciei. Un bun exemplu pentru situația reflectată anterior, este Zinedine
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
sunt de două ori mai expuși în a câștiga mult sub medie și a trăi sub pragul sărăciei. Un bun exemplu pentru situația reflectată anterior, este Zinedine Zidane, fotbalist și personalitate franceză, care la origine este fiul unei familii de imigranți algerieni. Imigranții, în special cei care aparțin unor "minorități vizibile" (prin culoarea pielii sau anumite trăsături fizice) sunt din păcate adesea victime ale discriminării în Franța. Conform unui studiu efectuat în perioada 2005-2006, în 70% din cazuri, angajatorii preferă să
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
două ori mai expuși în a câștiga mult sub medie și a trăi sub pragul sărăciei. Un bun exemplu pentru situația reflectată anterior, este Zinedine Zidane, fotbalist și personalitate franceză, care la origine este fiul unei familii de imigranți algerieni. Imigranții, în special cei care aparțin unor "minorități vizibile" (prin culoarea pielii sau anumite trăsături fizice) sunt din păcate adesea victime ale discriminării în Franța. Conform unui studiu efectuat în perioada 2005-2006, în 70% din cazuri, angajatorii preferă să aleagă un
Demografia Franței () [Corola-website/Science/306292_a_307621]
-
într-o "gubernie" împărțită în zece ținuturi (Hotin, Soroca, Bălți, Orhei, Lăpușna, Tighina, Cahul, Bolgrad, Chilia și Cetatea Albă, capitala guberniei fiind stabilită la Chișinău). După războiul ruso-turc, începând din anul 1812 s-au stabilit în sudul Basarabiei familii de imigranți bulgari din sudul Dunării, aceștia primind terenuri de la ocupanții ruși ai Basarabiei. În anul 1821, coloniștii bulgari din Regiunea Iambol (aflată în sud-estul Bulgariei) au fondat satul Hasan-Batâr pe locul unei tabere a tătarilor cu aceeași denumire. Primii coloniști proveneau
Hasan-Batâr, Bolgrad () [Corola-website/Science/318271_a_319600]
-
economiile Nordului și Sudului erau în mare parte complementare. Efectul polarizant al sclaviei și controversele cauzate de cruzimile sclaviei (biciuiri, mutilări și despărțirea familiilor) au împărțit și marile culte religioase (bisericile metodistă, baptistă și prezbiteriană). Faptul că șapte din opt imigranți se stabileau în Nord, plus faptul că de două ori mai mulți albi plecau din Sud în Nord decât invers, au contribuit la comportamentul politic defensiv-agresiv al Sudului. Alegerea lui Lincoln în 1860 a fost declanșatorul final al secesiunii. Eforturile
Războiul Civil American () [Corola-website/Science/304158_a_305487]
-
dar numai șase dintre ele cu limba de predare ebraică. Limbile folosite erau idișul, ladino, araba, germana și franceza. Ebraica era folosită numai ca limbă de ritual și era învățată ca atare în școlile religioase tradiționale, împreună cu aramaica talmudică. Noii imigranți sioniști au reluat limba ebraică pentru uzul cotidian, dar nu toți evreii din Palestina erau sioniști. În 1908, o societate sionistă de binefacere din Germania, a hotărât să înființeze la Haifa "Școala tehnică superioară" (Institutul politehnic), dar cu limba de
Evrei () [Corola-website/Science/297257_a_298586]
-
al șaselea deceniu al secolului XX, ca fiind „adevărații evrei”. Mulți din membrii acestei secte au sosit în Israel cu viză turistică și s-au stabilit clandestin în orașul Dimona. Din cauza ideologiei lor teologice foarte diferite precum și din cauza poligamiei, acești imigranți nu sunt recunoscuți ca evrei. Recent însă s-au făcut demersuri vizând o mai bună integrare a lor prin conferirea statutului de rezidenți ai țării și acțiuni ale primăriei orașului Dimona pentru normalizarea condiției zonei lor de domiciliu. O parte
Evrei () [Corola-website/Science/297257_a_298586]
-
verde. El împarte cadouri tuturor copiilor în noaptea de Crăciun (de 24 spre 25 decembrie). "Santa Claus" este anglicizarea lui "Sinterklaas" care înseamnă Sfântul Nicolae în limba olandeză. Se pare că termenul "Santa Claus" a apărut în SUA prin contactul imigranților olandezi cu alte populații americane. Olandezii cultivați sunt conștienți că "Sinterklaas" e sărbătoarea neaoșă, iar Crăciunul este sărbătoare de import. Protestanții conservatori din Olanda nu introduc brad în casă de Crăciun, fiind considerat obicei catolic de origine păgână. Conform unei
Crăciun () [Corola-website/Science/296839_a_298168]
-
se apropiase de mama artistului și-i spuse să nască deoarece copilul va deveni o personalitate importantă, și toate astea sau împlinit sa născut sănătos și a devenit un cantăreț apreciat în multe țări. Părinți lui sunt o familie de imigranți turci care s-au stabilit în Germania de Vest în timpul creșterii economiei din Germania. Tatăl său provine dintr-o familie de eroi de război, care au luptat în armata otomană în războaiele ruso-turce, în timp ce mama sa provine dintr-o familie
Tarkan () [Corola-website/Science/317138_a_318467]
-
a populației catolice, determinată de sosirea unui mare număr de croați din Dalmația și Croația, precum și a unui număr mai redus de italieni sau germani catolici și creșterea mai redusă a ortodocșilor, datorată sporului natural și unui număr redus de imigranți din Muntenegru sau din regiunea Novi Pazar (cunoscută în prezent sub numele de Sandjak). Trebuie subliniat că, în perioada stăpânirii austro-ungare, populațiile creștine se identifică în mod ireversibil cu sârbii (ortodocșii) și croații (catolicii), în ciuda încercărilor administrației de a promova
Demografia Bosniei și Herțegovinei () [Corola-website/Science/303135_a_304464]
-
în timp ce zona adiacentă orașului era de numai 4,7 mile pătrate (12 km2). În anii 1820, populația din Boston a început să se crească odată cu componența etnică a orașului care s-a schimbat dramatic cu primul val de imigrații europene. Imigranții irlandezi au dominat primul val de nou-veniți în această perioadă. Până în 1850, aproximativ 35.000 de irlandezi au trăit în Boston. În a doua jumătate a secolului al 19-lea orașul a văzut un număr tot mai mare de irlandezi
Boston () [Corola-website/Science/302678_a_304007]
-
orașul a văzut un număr tot mai mare de irlandezi, germani, libanezi, sirieni, canadieni, francezi, ruși și polonezi și evrei ce se stabileau în oraș. Până la sfârșitul secolului 19, cartierele orașului Boston de bază au devenit enclave etnice distincte cu imigranți italieni în North End, irlandezi în South Boston și Charlestown, și evreii și ruși în West End. Imigranții irlandezi și italieni au adus cu ei romano-catolicismul. În prezent, catolicii alcătuiesc în Boston cea mai mare comunitate religioasă, și de la începutul
Boston () [Corola-website/Science/302678_a_304007]
-
și evrei ce se stabileau în oraș. Până la sfârșitul secolului 19, cartierele orașului Boston de bază au devenit enclave etnice distincte cu imigranți italieni în North End, irlandezi în South Boston și Charlestown, și evreii și ruși în West End. Imigranții irlandezi și italieni au adus cu ei romano-catolicismul. În prezent, catolicii alcătuiesc în Boston cea mai mare comunitate religioasă, și de la începutul secolului 20, irlandezii au jucat un rol major în politica orașului Boston, nume cunoscute fiind Kennedy, Tip O
Boston () [Corola-website/Science/302678_a_304007]
-
și credințe păgâne grecești și pentru ca manioții să accepte pe deplin creștinismul. După canonizarea sa de către Biserica Ortodoxă Greacă, Sf. Nikon a devenit patronul spiritual al regiunii Mani, precum și al Spartei. În Londra erau prin anii 1670 aproximativ 100 de imigranți din Mani care au înființat prima comunitate ortodoxă greacă din Marea Britanie. Patrick Leigh Fermor a scris despre ei:
Peninsula Mani () [Corola-website/Science/336843_a_338172]
-
Sovietică, a fost "refiuznik" ,disident și activist sionist. În Israel, unde a reușit să emigreze, după o perioadă de detenție, în anul 1987, el este deputat din partea partidului de centru-dreapta Likud, a îndeplinit în trecut funcțiile de ministru al integrării imigranților și de ministru al propagandei și pentru legăturile cu Diaspora evreiască. Yuli -Yoel Edelstein s-a născut într-o familie de evrei din Cernăuți, în acea vreme în Uniunea Sovietică, (în R.S.S Ucraineană, azi Ucraina independentă). Părinții săi, Yuri
Yuli-Yoel Edelstein () [Corola-website/Science/328881_a_330210]
-
a urmat mai multe cursuri de pedagogie și a fost în anii 1988-1996 vicepreședintele organizației Forul Sionist de sub conducerea lui Nathan (Anatoli) Sharanski (Șciaranski) ,îndeplinind în continuare, funcții de conducere în câteva școli. A condus o vreme secția de noi imigranți a institutelor de studii iudaice și sioniste, create cu sprijinul lui Joint Distribution Comittee. În alegerile din 1996 a fost ales în Knesset din partea partidului Israel ba'aliyá de sub conducerea lui Sharanski și a fost,apoi, ales și într-a
Yuli-Yoel Edelstein () [Corola-website/Science/328881_a_330210]
-
și într-a doua cadență, ca unul din numai două mandate ale acestui partid, alături de Natan Sharanski. În cele din urmă amândoi au aderat, cu fracțiunea lor, la partidul Likud. Între 1996-1999 și 2001-2003 Edelstein a fost ministru al integrării imigranților în guvernele Binyamin Netanyahu și Ariel Sharon. În 2007 a revenit în Knesset ca deputat al partidului Likud, iar în februarie 2009 a fost reales. A devenit în continuare între 2009-2013 ministrul pentru informare și Diaspora, fiind un timp scurt
Yuli-Yoel Edelstein () [Corola-website/Science/328881_a_330210]
-
guvernul federal al Statelor Unite, culminând cu așa-numitul "război Utah" ("Utah War"). Începând cu sfârșitul secolului al 19-lea, datorită boom-lui minier, incluzând cea mai mare mină cu galerii din lume, companiile miniere au atras și continuă să atragă numeroși imigranți de diferite credințe, care s-au găsit adesea în conflict cu populația locală, majoritară de credință mormonă. Aceste tensiuni au jucat și continuă să joace un rol important în istoria locală (vezi Partidul Liberal din Utah și Partidul Poporului din
Utah () [Corola-website/Science/304066_a_305395]
-
Regatului Unit, a Statelor Unite ale Americii și a Australiei. Deși Germania a avut de asemenea câteva posesiuni coloniale, limba germană nu a rămas oficială după destrămarea dominației coloniale, astfel limba germană este vorbită doar minoritar sau ca limbă secundară de către comunitățile de imigranți din America de Nord și America de Sud, Australia și din țările africane, printre care se numără fosta colonie germană Namibia (vorbită de persoanele educate și în comerț); a fost odată limbă oficială acolo. Un dialect german, numit „Olandeza de Pennsylvania”, este încă prezentă
Limbi germanice () [Corola-website/Science/296679_a_298008]
-
în Namibia. În afara Danemarcei, limba daneză este limbă oficială în teritoriile de peste ocean numite Insulele Feroe și este "lingua franca" și limba educației în Groenlanda, unde a fost limba oficială până în 2009. Limba norvegiană este vorbită în afara Norvegiei în comunitățile de imigranți din nordul Statelor Unite. Tabelul de mai jos arată succesiunea etapelor istorice semnificative a fiecărei limbi (orizontal) împreună cu grupările lor aproximative în subfamilii (vertical). Se presupune că toate limbile germanice provin de la limba proto-germanică în antichitate. Toate dintre cele mai vechi
Limbi germanice () [Corola-website/Science/296679_a_298008]