8,741 matches
-
Sturza, tot așa Bucureștii nu sânt decât membrii familiei lui Bucur, Stoieneștii ai lui Stoian, Floreștii ai lui Florea ș. a. m. d. Se înțelege că între membrii egali îndreptățiți ai unei familii care s-a înmulțit la 3 - 400 de inși trebuia să existe un alt {EminescuOpX 90} drept de moștenire decât acolo unde originea proprietății era cu totul alta, încît totalitatea moșiei răzășești era privită ca aparținând personalității juridice abstracte a bătrânului cutăruia ori cutăruia, iar membrii acelei personalități juridice
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
genere este apogeul naționalității, e dusă ad absurdum prin puterea ei proprie generatrice, prin rezultatele la cari dă naștere, prin revizuirea hotărâtă a articolului 7. Noi n-avem în cestiunea aceasta decât o atitudine pasivă și, abia reprezentați prin câțiva inși în Cameră și Senat în urma alegerilor brătienești, în urma suspecțiunii aruncate asupra partidului conservator prin darea în judecată a căpeteniilor lui, sîntem reduși la rolul de cronicari și, dacă am avea ambiția de a deveni celebri în această ramură a istoriografiei
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
răsărit pe aici prin țară, iar acești oameni pretind a fi popor par excellence, numai ei sânt națiunea, și pe aceștia turcul și noi îi numim genabet-tacîm, adecă roșii. Așadar poporul, națiunea par excellence, în număr de vro 120 de inși, s-au adunat la Herdan. Proprietari și negustori se rătăcise asemenea vro câțiva pe acolo, dar nici unul din ei nu s-a amestecat în vorbă. Dar pentru aceasta erau mulți profesori de soiul d-lui Cernătescu (numit fără concurs în
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
noaptea de 11 fevruarie), mulți advocați fără pricini (numiți de liberali în sinecurile de advocatură ale statului), mulți arendași de moșii ale statului, adecă de cei eterna mente datori cu ratele, c-un cuvânt, pe lângă națiunea adevărată, reprezentată prin doi-trei inși, era o sută și mai bine de genabet-tacîm, de oameni cari au nevoie să stea cei de-o seamă cu ei la guvern pentru ca să aibă cu ce trăi, oameni pentru cari buget și domenii ale statului sânt singurele mijloace de
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
iar în anul 1874 populația mijlocie a fost de 3945 și zilele de arest de 1199448. Sau, fiindcă aceste cifre nu pot să fie convingătoare, ne vom servi de următoarele cifre: În anul 1872 au fost urmăriți pentru crime 664 inși, între cari 425 țărani și au fost condamnați 319. În anul 1874 au fost urmăriți 1493 inși pentru crime între cari 961 țărani și au fost condamnați 701. Iar pentru delicte corecționale: În anul 1872 au fost urmăriți 37143 Intre
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
fiindcă aceste cifre nu pot să fie convingătoare, ne vom servi de următoarele cifre: În anul 1872 au fost urmăriți pentru crime 664 inși, între cari 425 țărani și au fost condamnați 319. În anul 1874 au fost urmăriți 1493 inși pentru crime între cari 961 țărani și au fost condamnați 701. Iar pentru delicte corecționale: În anul 1872 au fost urmăriți 37143 Intre cari 26473 agricoli și au fost condamnați 18614. În anul 1874 au fost urmăriți 47970 între cari
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
redactor la „Contemporanul”, apoi redactor-șef la „Tribuna României” (1972-1974). Debutează cu un vast poem în „România liberă”, în 1947 (în același an, cu puțin înainte, mai publicase versuri în „Sportul popular”). Debutul editorial îl constituie volumul de proză Șapte inși într-o căruță (1961). Debutează ca dramaturg în 1968, când i se reprezintă la Cluj drama istorică Săptămâna patimilor, publicată apoi, în 1972, împreună cu drama Viteazul, în volumul Teatru (Premiul „I. L. Caragiale” al Academiei Române). A desfășurat o vastă - și foarte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
diferite genuri (poezie, reportaj, eseu, proză, teatru). Un artizan al scrisului, mai degrabă decât un scriitor preocupat de viziunea artistică (literarul e, la el, întotdeauna subordonat ideologicului), dar un artizan înzestrat, plin de vervă și spirit. Volumul de debut, Șapte inși într-o căruță, e unul de proză cu tematică rurală, în maniera realismului socialist, dar cu abilitatea construirii dialogului și fără grosolănia rizibilă a altor scrieri teziste din epocă (a putut fi apropiat, astfel, de Desfășurarea lui Marin Preda). Reportajele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
date importante din propria ei istorie” ar trebui să dea de gândit oricărui intelectual român. Și chiar dacă explicația la Paul Anghel este parțială și partizană, invocarea, printre altele, a cazului Hasdeu este, nu încape îndoială, convingătoare. MIRCEA MARTIN SCRIERI: Șapte inși într-o căruță, București, 1961; Victoria de la Oltina, București, 1961; Arpegii la Siret, București, 1964; Arhivă sentimentală, București, 1968; Sfaturile motanului Grigore, București, 1969; Mor-mor și fetița portocalie, București, 1969; Alfabet sonor, București, 1972; Efemeride, București, 1972; Convorbiri culturale, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
deși n-o știu chiar așa de bine, de către un reporter din Elveția. Și după aceea chiar am fost invitat În Elveția și o săptămână am umblat prin diferite școli, unde am vorbit chiar și pentru adulți - am fost trei inși: eu, un domn din Târgu-Mureș care a supraviețuit deportării și Încă un domn din Ungaria, care fusese la Auschwitz. Acolo am dat mai multe interviuri și de atunci Încoace, din păcate sau nici nu știu cum să spun, am avut ocazia să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
voiau să dovedească că ei sunt de partea nemților, să arate că și ei pot face cruzimi, ca să rămână În comandă, să spunem. Ei, ăia au fost șefii noștri În această baracă uriașă, unde ne-au băgat cam 800 de inși - 800 de inși fără nici un pat, deci era o baracă absolut goală. Acolo noaptea trebuia să intrăm În baracă, până atunci - nu; noaptea ne așezam toți În rând, de-a latul barăcii, cu picioarele depărtate. Deci eu mă așezam cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
că ei sunt de partea nemților, să arate că și ei pot face cruzimi, ca să rămână În comandă, să spunem. Ei, ăia au fost șefii noștri În această baracă uriașă, unde ne-au băgat cam 800 de inși - 800 de inși fără nici un pat, deci era o baracă absolut goală. Acolo noaptea trebuia să intrăm În baracă, până atunci - nu; noaptea ne așezam toți În rând, de-a latul barăcii, cu picioarele depărtate. Deci eu mă așezam cu picioarele depărtate, urma
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
muncitori necalificați - de fapt, unde eram eu calificat la 14 ani? Și a venit ziua noastră, cu muncitori necalificați - dar toți care au rămas erau muncitori necalificați -, și ne-am Îmbarcat, În condiții mult mai bune acum (eram 40 de inși Într-un vagon). Undeva ne-a prins, nu știu În ce gară, un bombardament... - dar, mă rog, asta a fost pe timp de război, și știam noi ce este războiul. Am ajuns Într-un lagăr În Bavaria. Lângă München... trebuie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
stele”! Și era normal să ni le dea, pentru că trebuia să lucrăm. Ne-am luat imediat locurile În primire și deja a doua zi a Început activitatea. Eu am ajuns Într-un comando, un grup de lucru format din 10 inși care descărcam vagoane. Să știți că acest șantier enorm... Atrebuiau construite căi ferate, pentru că materialele de construcție trebuiau aduse. După aceea, la descărcare, am fost duși la făcut șine, căi ferate. Nu conta că eram copil - trebuia să fac același
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
asta, iar pe la 4-5 ajungeam Înapoi În lagăr. Și atunci mergeam direct la bucătărie, Încolonați, unde primeam mâncare și o bucată de pâine. Acum era bine dacă pâinea era tăiată, dar de multe ori se dădea o pâine la 5-6 inși. Și atunci pâinea trebuia Împărțită, iar pentru asta se folosea mânerul lingurii, care, bâtut cu o piatră, era transformat În lamă de cuțit (erau oameni care se ocupau cu asta). Foarte tehnic: lingură și cuțit Împreună - nu știu de ce nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
majoritatea au fost duși de nemți pe jos și Împușcați pe drum; iar ea, pentru că era foarte bolnavă, camerele de gazare și crematoriul nu mai funcționau, fiindcă erau aruncate În aer, ca să nu rămână urme, și erau vreo 300 de inși despre care au spus că ăștia și așa mor... O să spună soră-mea, nu spun mai mult... Și ea a venit mai repede acasă și, aflând că vin supraviețuitori, În fiecare zi mergea la gară. Și Într-o zi ne-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
lagăr, și mama, săraca, nu mai era. Ați spus că În ghetoul din Reghin era un sistem de tortură. Cine erau cei care Îndeplineau această „muncă”? Erau jandarmi unguri civili. Mă rog, nu știam ce grade aveau - erau vreo patru inși care, când veneau În ghetou, toată lumea tremura de frică. Au fost luați cei care s-a presupus că au ascuns bijuterii. Care era atmosfera În vagonul de marfă cu care ați fost duși de la Reghin? Era o atmosferă de groază
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
de groază... Cine erau nemții aceia din brigada specială care au Încercat să vă ajute? În brigada specială nu erau nemți - evrei polonezi erau cei care lucrau În acest Sonder Kommando, În care, am aflat mai târziu, erau 800 de inși care deserveau și crematoriile... Acești oameni din Sonder Kommando au avut un trai super, au avut acces și la băutură, și la mâncare, dar numai patru luni. După patru luni toți au fost băgați În camerele de gazare, exterminați, și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
spuneau: „Doamne, dar cum v-am așteptat, ce rău ne-a părut!”. Însă cei care au fost chiar răi au dispărut. Tribunalele au fost pentru criminalii de război. Da, dar ăia „mici”... Și ăia mici au fost prinși. Dar doi inși care au fost kapo... Au fost evrei din Cluj care s-au purtat foarte urât În lagăr, erau șefi de bloc, au avut niște expresii foarte ciudate și chiar au lovit de nu știu câte ori pe mai mulți... Au fost bătuți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
proces. Ați fost la Muzeul Holocaustului din New York? Nu. Am fost la Muzeul Holocaustului din Dachau. Am uitat să-ți spun că În 1995 am fost invitat la comemorarea a 50 de ani de la eliberarea lagărului Dachau. Am fost cinci inși din România, iar invitația a fost din partea guvernului bavarez. Acolo am vizitat tot, și muzeul... este un muzeu foarte interesant. Camerele de gazare și crematoriul sunt Întregi, se pot vizita. A fost o comemorare foarte frumoasă, iar după aceea am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
muzeul... este un muzeu foarte interesant. Camerele de gazare și crematoriul sunt Întregi, se pot vizita. A fost o comemorare foarte frumoasă, iar după aceea am fost invitați de către primul-ministru al Bavariei la o masă: au fost vreo 2000 de inși invitați, de toate neamurile. Acolo a fost un caz foarte interesant. V-am spus că atunci când am fost eliberați a intrat un tanc și ne-au dat gume de mestecat. Ei, la această masă, sau cum să-i spun, unde
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Eu eram atunci Împreună cu mama. Ne-am bucurat că acolo barăcile erau, hai să zicem, amenajate, adică aveau o pătură și puteam dormi, eu lângă mama mea. Cum era viața? Dar, vă spun, eram foarte mulți, vreo 24.000 de inși... De fapt, acest lagăr era construit pe cimitirul evreiesc: erau pietrele de morminte... Deci ghetoul din Cracovia era zidit pe cimitirul evreiesc! Dar ghetou Însemna că familiile erau Încă Împreună. Totuși, Încetul cu Încetul, au Început să despartă familiile, o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
să mă scol - mi se dusese toată puterea. El s-a uitat la mine, a văzut că mă chinui să mă scol și nu pot. Dar, ori ăsta, ori celălalt avea radio prin care să anunțe. Deodată au venit cinci inși. Mi-au spus să mă scol și să mă duc cu ei. Când au văzut că nu pot, unul, om foarte bun, a spus: „Așteptați puțin” - s-a dus Înapoi și a adus o căruță În care a pus și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Iush & Tina”: Iush era evreu, iar Tina - maghiar, ca să mențină croitoria. Am intrat ca ucenic În 1940, În aprilie. După patru luni mă cheamă meșterul și Îmi spune: „Nu te supăra, noi suntem mulțumiți de tine, dar au venit niște inși de la Partidul...” era un partid fascist, al lui Szálasi, similar cu Garda de Fier, se numea Crucea cu Săgeată. Și m-au dat afară. Deja de când eram copil am Început să cunosc chipul odios al regimului fascist din Ungaria. Atunci
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
foarte sănătos. Eram călit, puternic, că n-aș fi putut supraviețui altfel. Eram și obișnuit cu mizeria, cu sărăcia și cu foametea Încă din copilărie. N-aveam prea mult de mâncare, eram foarte săraci. La un moment dat eram șapte inși, lucra un singur om, apoi și fratele mai mare a Început să lucreze și să aducă ceva acasă. Dar nu aveam mâncare normală, n-aveam Îmbrăcăminte, stăteam Într-o casă mică, Într-o colibă... Iarna era ger și gheața străbătea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]