2,431 matches
-
putea termina medicina niciodată. Australienii nu acceptau pe atunci ca emigranții să ocupe posturi bune. Nu am fost nici prea stăruitor, Mitică Popescu nu s-a lăsat și a terminat medicina, dar a lucrat toată viața într-un spital, un job nu prea bine plătit. O adusesem și pe Așa (Asia) cu mine, o poloneză, și nu voiam să o țin în lipsuri, așa că am ales să câștig bani". Începe să-mi placă acest om, el simte acest lucru și se
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în pușcărie pentru a scrie această carte. Am intrat în închisoarea Rahova, din București, pe secția pușcăriașilor pe viață. Din supralicitare. Era întrun octombrie. Eram tot ziarist la Academia Cațavencu. Eram în colaps. Datorii și nici o soluție. Mă prezentam la joburi fanteziste, făceam proiecte crezând că le sunt menit. Adunam pentru revista Dilema numai nebuni. Colegii de la Cațavencu fluturau libera nebunie a ideilor profitabile. Aveam timp să mă uit la știrile ProTV de la ora 5, crime, violuri, perversiuni. Mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
dezvoltarea capacităților cognitive, mi s-a zis - care-i fotografiază. I s-a scurs înghețată pe maieul cu dinozauri. Hi, Steve, aici e soare, te topești de căldură, te prăjești, like a roastbeef. Am mers să sărbătorim promovarea mea. Am job full time de-acum la departament, s-a zbătut Will, promotorul meu, dar și Wenda. Ne-am oferit un week-end... Altfel, o muncă infernală, tutorship, semestrial papers, colocvii etc. Merg și-n Ohio la o întâlnire luna viitoare în Canada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
-ne cum te descurci în balcanismul de-acasă. Tu nu încerci să faci o mișcare să vii în State? Ai mai putea acum, mai târziu e greu cu examenele de echivalare, trebuie să treci prin sistemul lor, îți trebuie un job part-time măcar... Think about... Îi trimit, la schimb, două manele cu Guță și „Supărat, supărat sunt, Doamne, iarăși, supărat...”. Așa, de balcanism. Șterg jpg-urile. De vreun an și jumătate ne tot scriem. Mircea-mi povestește ce realizări mai are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
tine. - Ți-am spus să faci pași... - Io-te la el... Ce mofturi pe capul gagiului! Nu mă bucur prea mult de liniște. Unul cu pantalonii coborâți pe vine, lăsând la vedere banda chiloților albaștri, și în tricou cu „No Job” a urmărit cu atenție scena și se apropie, legănându-și șoldurile. - Ce zici, domnu’? Ai alte preferințe decât gudele? Îți place ce vezi? Pot să merg și-acasă, dar numai cu banii înainte, euro. O sută pe noapte, cincizeci ședința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
din ce În ce mai mulți muzicieni care nu aveau nici un strop de talent, ci doar despre cum trebuie să meargă lucrurile. Yaguchi nu avea neapărat vreo nemulțumire concretă legată de firma la care lucra acum, dar probabil Întreținea iluzia că poate obține un job mai interesant și mai bine plătit. — Ce fel de muncă ți-ar plăcea, Yaguchi? Cu siguranță că Yaguchi intrase În acest domeniu cu speranța de a deveni regizor. — Oricum ar fi, mie mi-ar plăcea un job În stilul celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
poate obține un job mai interesant și mai bine plătit. — Ce fel de muncă ți-ar plăcea, Yaguchi? Cu siguranță că Yaguchi intrase În acest domeniu cu speranța de a deveni regizor. — Oricum ar fi, mie mi-ar plăcea un job În stilul celor de la New York, știi? Nu știu cum să-i spun, genul de artist exilat, un fel de Mihalkov, Verhoeven, Konchalovski, ceva de genul ăsta. „Ceva de genul ăsta“, dar nimeni nu cunoștea numele menționate de el. — Ei, atunci ce-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
mod deosebit drogurile? Când l-am Întrebat asta, Yaguchi a avut un aer contrariat. Părea să se Întrebe de ce stă să-și piardă vremea cu unul ca mine dacă tot nu aveam să-i dau nici un pont interesant despre vreun job. Oare ce gândea tipul ăsta despre mine? Șeful mă vorbise odată de bine, lăudându-mă pe motiv că lucrasem la un cabinet de consultanță, spre deosebire de ceilalți, care fuseseră niște bieți asistenți de regie În diferite firme de producție independente, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
bine. — N-am aspirine, dar, dacă vrei, am somnifere, i-am spus. — N-am nevoie, a scuturat din cap pletosul. — Ți s-a Întâmplat vreodată să-ți spargă cineva dinții În timp ce dormeai și să te oblige să faci un blow job? Un blow job? — Știi, să cânți la flaut. M-am uitat mai bine la el și am văzut că plângea. — Știu că n-ar trebui să plâng... N-am plâns nici atunci când am ajuns să nu-mi mai pot controla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
aspirine, dar, dacă vrei, am somnifere, i-am spus. — N-am nevoie, a scuturat din cap pletosul. — Ți s-a Întâmplat vreodată să-ți spargă cineva dinții În timp ce dormeai și să te oblige să faci un blow job? Un blow job? — Știi, să cânți la flaut. M-am uitat mai bine la el și am văzut că plângea. — Știu că n-ar trebui să plâng... N-am plâns nici atunci când am ajuns să nu-mi mai pot controla vezica, dar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
liber de care dispunea și că ar fi dat orice să aibă și bani și timp ca să se bucure mai mult de viață, dar deja nu-i mai făcea plăcere să audă asta. Și, desigur, nu-și dorea niciunul din joburile lor, asta era sigur. Tiradele lui Emmy despre bucătari egomaniaci și personalități imposibile din lumea restaurantelor erau îndeajuns de înfricoșătoare pentru a îndepărta pe oricine dorea o carieră în domeniul seviciilor de alimentație publică, iar programul de lucru al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
la rândul meu să-mi propun un obiectiv. Până la sfârșitul anului, eu voi .... Cuvintele i se stinseră. Începuse să vorbească fără să știe ce-o să spună, presupunând că-i va veni ceva în minte, dar n-avea nimic de spus. Jobul ei o mulțumea, chiar dacă uneori era un pic plictisitor; n-avea nicio problemă cu numărul de bărbați cu care se culcase; pusese deja mâna pe un iubit care corespundea criteriilor Adrianei — și nu unul oarecare, ci unul cunoscut, unul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
am plecat. După câteva luni, soția lui îmi scria că a murit, dintr-o complicație coronariană. Am simțit că lumea mea devenise mai săracă decât înainte. I-am scris adesea, avem o lungă corespondență. Acum doi ani își găsise un job la una dintre comisiile europene pe probleme de educație. Avea însă nevoie de recomandarea cuiva din estul Europei. Despre nimeni nu am mai scris cu atâta căldură. După câteva săptămâni, am primit o carte poștală de la ea. „It’s OK
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
că își dă seama cât de mult m‑am schimbat. OK, am intrat într‑o ușoară criză financiară la începutul anului. E‑adevărat, la un moment dat aveam o datorie de... Ei bine... destul de mare. Dar dup‑aia am prins jobul ăsta la Cafeaua de dimineață și totul s‑a schimbat. Mi‑am schimbat viața cu o sută optzeci de grade, am muncit din greu și mi‑am plătit toate datoriile. Da, mi le‑am plătit pe toate! Am completat cec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
serial - și că mă va suna mai târziu în aceeași zi să‑mi dea vești, sigur bune. M‑a sunat din părți. Așa că acum nu mi‑a mai rămas decât să mă uit prin Guardian‑ul Media, în căutarea unui job pe care nu prea am șanse să‑l obțin. Până acum, am sunat pentru un post de redactor la Investor’s Chronicle, unul de redactor‑adjunct la Personal Investment Periodical și unul de redactor la Annuities Today. Nu știu mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
așa ziceai? Și lucrurile nu se vor repeta, totuși, așa zici? Atunci, de ce nu scrii despre toate astea? Acum, riscul e redus și pensia vine lunar... Ne ajuți pe noi, păcătoșii, nu-i așa? Poate îmi faci rost de alt job? Doar ai fost coleg la Politehnică, acum un secol, cu frate-miu, nu-i așa? Actualmente cetățean argentinian, domiciliat în balamucul numit Buenos Aires. Unul dintre cele mai frumoase din lume, spune amiculnostru Marga. Și el se pricepe, doar lucrează la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Crăciun pomana, moneda lor convertibilă. Eu nu sunt decât un înlocuitor, tovarășe Gafton! O rămășiță a trecutului, deghizată în țap ispășitor. Țapul ispășitor, așa se spunea în seminariile politice, nu? Dar stiu ca mi-ai putea oferi o compensație, un job, un hobby plătit... Plătit, nu ca noua dumitale ocupație, care este o remușcare neplătită. Ce zici, ce zici, mă angajezi? — Nu înțeleg. Nu te supăra, nu înțeleg nimic. — Buun, deci nu înțelegi. Dacă nu înțelege omul, trebuie să i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Mai ales la anii de acum, când prea puțini își mai aminteau de el. Îl dăduseră afară până și de la șefia Asociației Pensionarilor. Ăștia noii, strada mai ales, habar nu mai aveau de înaintași. Pragmatici, mereu zoriți, puși doar pe joburi bănoase și într-o veșnică alergătură. „Măcar de-ar fi de cursă lungă“, își spunea, „dar nu cred că rezistă mai mult de zece-douăzeci de ani.“ „Doamna are dreptate“, se răsuci, aplecat spre el, bărbatul din față. „Întâmplarea face că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
se sinucidè și zècea în infirmerie, cel puțin așa i-a spus Matei tatei, dar acesta este adevèrul! când studentul Matei își cèuta gazdè, tata i-a rezolvat cu gazdă și tot tata, dupè terminarea facultèții, i-a gèsit și job-ul de la Institut, tata fiind mereu în apropiere, veghind asupra lui și asupra mamei, tata rezolvând totul! Cu toatè puterea lui, n-a putut sè rezolve însè plecarea Corinei, desi disputa de la bèrbat la bèrbat cu Vlad, bètaia noastrè din fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
de îngeri sau de sfinți, iar, în ceea ce privește Biserică, nu sunt atât de convins cè îi servește prea bine interesele! La urma urmei, dintre toți subalternii, Diavolul își face cel mai bine treaba! Desigur, cu tot riscul pe care-l presupune job-ul lui! La vremea aceea, însè, în rai, atunci când Adam și Eva au gustat din pomul oprit, Tatèl Ceresc a fost obligat sè ia o decizie cumplitè! Nu i-a fost ușor! Descoperind binele și rèul, Adam și Eva ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
pe Daise? Nu te mai obosi să răspunzi, știu eu de ce... Of!... Îmi asum sarcina de a o supraveghea pe Daisy, ca să nu dea cu bâta-n baltă; Charlotte, te rog, spune niște rugăciuni pentru mine, am cel mai dificil job în weekendul ăsta... R Pupici, pupici, pupici... De la: Finn Pentru: Rebecca; Jenny@penny.demon.co.uk; Ben Davidson 44@hotmail.com; charlotte gavan duffy@ virgin.net; jim.watts@argot.co.uk; Daisy Subiect: Re: Mai multe despre suferință, ce drăguț! Daisy e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
în apartamente, în case, în biserici, în autobuze, pe liniile de tramvai, lângă grătare care salivau după clienți, în școli, sub pământ, în canalizări, pe schele, între cuvintele limbii române, copilul nu mai era mic, era little iar slujba devenise job, ce dracu', mai rezonant, mai cosmopolit! Ciumecul nu mai ascultă la radioul cu tranzistori, ci la telefonul mobil, marfă care se vindea la kilogram, cu care se și imortaliza pe scuter sau ATV. Pe poze se imprima, desigur, și linia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
șantier: hârtoape, gropi, panouri avertizoare, puncte de lucru anunțând angajări, peste un ceas, pline de solicitanți, evident, tot cei din trecut, anunțul era împrumutat altor locații, după alt ceas, în aceeași zi, dispărea, ca urmare a valului de doritori de job-uri recrutați din același trecut. Și se sapă, se înalță, se dărâmă, se distruge, se astupă, se sapă din nou, se înălță iarăși, se dărâmă ca să se astupe ce se sfărâmă, zile, săptămâni, ore din zile, nopți din săptămâni, luni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
priviri, staff-ul Administrației locale a scos din subsol toată muniția de război: obuze cu șampanie, mortiere cu țuică, rachete cu vin 1001. Muștele s-au întors la locurile lor, adică la nasurile brăilenilor care își energizau lenea căutând noi job-uri pentru strămoși, dar trecuții preferau o moarte prin muncă în slujba comunității. Hai să urcăm până acolo sus, la parter. Vreau un antinevralgic, spuse Mioara Alimentară Autorului. Cum adică? întrebă el. Ți-a căzut filosofia la picioare? Privește, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
să am nici cea mai mică idee ce o să fac. Prima mea slujbă a fost ca agent imobiliar, și m-am angajat acolo pentru că Întotdeauna mi-a plăcut să admir casele oamenilor, plus că am cunoscut la un târg de joburi o femeie cu niște unghii roșii absolut incredibile, care mi-a spus că a făcut atâția bani, Încât patruzeci de ani are de gând să iasă la pensie. Însă mi-am urât serviciul din clipa În care l-am Început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]