3,752 matches
-
privită ca o operă literară și, prin urmare, abordată ca atare. II.2.2 Dumnezeu există, eu L-am întâlnit Dumnezeu există, eu L-am întâlnit este cartea lui André Frossard, viitor academician francez, cu origini evreiești și ferme convingeri marxiste (era fiul secretarului general al Partidului Comunist Francez) până la vârsta de 20 de ani, când în 8 Iulie 1935 în "chapelle de l'Adoration" din Cartierul Latin al Parisului, intrat pentru a-și chema prietenul cât mai repede din biserică
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
o critică severă a comunismului: ,,Alt comunism? Dacă s-ar fi realizat altundeva era altfel? Când l-om face noi va fi altceva? Iluzii, prostii. Tot cu aceleași elemente constitutive veți lucra. Tot acolo veți ajunge. Tot același rasism social, marxist nu mai puțin decât leninist (deși ar fi, poate, om cumsecade, deși burghezia a jucat un rol progresist, n-avem ce-ți face: ești cum ești, și cum altfel nu poți fii, trebuie așadar să fii osândit). Ăsta e, nu
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
cunoscută viața, ci pentru a oferi o mărturie...". Într-adevăr, cartea lui Frossard este "o mărturie" a unui "catolic, apostolic și roman" cu origini evreiești, pentru care până la vârsta de 20 ani Dumnezeu nu exista, tânărul André având ferme convingeri marxiste, fiind, de altfel, fiul secretarului general al Partidului Comunist Francez. Este însă o mărturie amânată, deoarece convertitul conștientizează adevărul următoarei afirmații a lui Bernanos: "Convertiții sunt incomozi", ce se constituie de altfel în incipitul cărții sale. "Din acest motiv și
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
socială, delațiunea obligatorie, cozile, primusul...Alt comunism? Dacă s-ar fi realizat altundeva era altfel? Când l-om face noi va fi altceva. Iluzii, prostii. Tot cu același elemente constitutive veți lucra. Tot acolo veți ajunge. Tot la rasism social, marxist nu mai puțin decât leninist (deși ar fi, poate, om cumsecade, deși burghezia a jucat un rol progresist, n-avem ce-ți face: ești cum ești, și cum altfel nu poți fi, trebuie așadar să fii osândit). Asta e, nu
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
limbaj înțesat de aprior-uri tributare timpului, adică de concepte neabsolute, așa încât acele „grandioase povestiri” ce ne-au fost prezentate ca având în mod cert temelii de nezdruncinat, nu ni se mai par posibile. Împotriva prezumției pseudo-raționaliste a acelora care, asemenea marxiștilor, credeau că au descoperit legile ineluctabile ale istoriei omenirii în totalitatea ei, Friedrich A. von Hayek - și nu numai el -, insistând pe apariția inevitabilelor consecințe neintenționale ale acțiunilor umane intenționale, a ajuns să concludă, dintr-o perspectivă anti-constructivistă, că «omul
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
iubirea propriului dușman. Dar aceasta este porunca Evangheliei și nicidecum o consecință a unui principiu de drept (presupus) „natural”. IV. Gânditori franciscani la originea capitalismului 1. Max Weber despre originea capitalismului Nu este cazul să vorbim aici despre nesustenabilitatea perspectivei marxiste care vede originea capitalismului în acea „acumulare originară”, rod al violenței politice. Pe de altă parte este cunoscută teza lui Weber despre geneza „spiritului capitalist”: Spiritul întreprinzător, dorința de câștig, de câștig bănesc, de câștig bănesc cât mai mare nu
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
orientează observația nu doar asupra statelor, ci și (sau poate mai ales) asupra instituțiilor internaționale ca variabilă independentă modelând comportamentele statelor, indiferent de puterea lor, și relațiile internaționale în genere. În afara celor două mari linii de gândire - realistă și idealistă -, marxiștii rămân greu încadrabili, întrucât folosesc nivelurile de analiză în accepțiunea singeriană, vizând ca entități în principal clasele și capitalul, ale căror interese și dinamică transgresează statele și națiunile. Teoria dependenței și teoria sistemelor mondiale, ca exemplificări particulare ale unor proiecții
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
încadrabili, întrucât folosesc nivelurile de analiză în accepțiunea singeriană, vizând ca entități în principal clasele și capitalul, ale căror interese și dinamică transgresează statele și națiunile. Teoria dependenței și teoria sistemelor mondiale, ca exemplificări particulare ale unor proiecții de influență marxistă în disciplina relațiilor internaționale, se plasează la nivelul a treilea, analizând însă, complementar, și procese care aparțin de nivelul doi. Înrudit acestora, unii autori din economia politică internațională (de exemplu, Susan Strange) oferă explicații la nivelul sistemului (economic) internațional, la
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
statele societății internaționale, raționalismul deschide posibilitatea unei căi de mijloc între absolutizarea războiului ca fenoment constitutiv unic al politicii internaționale, realizată de realism, și extrapolarea incertă a ordinii interne la scară internațională, dorită și propusă de idealism. Radu-Sebastian Ungureanu∗ Teorii marxiste ale relațiilor internaționale De aproape un secol și jumătate, opera lui Marx are un impact dintre cele mai importante asupra științelor sociale. Teoreticianul german nu a avut o teorie unitară în domeniul relațiilor internaționale, dar cercetătorii inspirați de ideile sale
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în această disciplină. Departe de a fi o singură școală de gândire, „marxismele” au în comun câteva elemente de natură să justifice filiația intelectuală. Capitolul de față identifică mai întâi câteva dintre punctele importante, comune acestor abordări, abordând apoi contribuțiile marxiste cele mai influente, discutate în funcție de orientări. Într-o secțiune specială sunt expuse criticile aduse frecvent perspectivelor marxiste, iar încheierea este dedicată concluziilor. Elemente comune teoriilor marxiste Cercetătorii marxiști împărtășesc o concepție comună asupra socialului. Lumea este văzută de aceștia ca
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
elemente de natură să justifice filiația intelectuală. Capitolul de față identifică mai întâi câteva dintre punctele importante, comune acestor abordări, abordând apoi contribuțiile marxiste cele mai influente, discutate în funcție de orientări. Într-o secțiune specială sunt expuse criticile aduse frecvent perspectivelor marxiste, iar încheierea este dedicată concluziilor. Elemente comune teoriilor marxiste Cercetătorii marxiști împărtășesc o concepție comună asupra socialului. Lumea este văzută de aceștia ca un întreg, în care nu este posibilă o separare clară a diferitelor aspecte ale vieții sociale. Pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
față identifică mai întâi câteva dintre punctele importante, comune acestor abordări, abordând apoi contribuțiile marxiste cele mai influente, discutate în funcție de orientări. Într-o secțiune specială sunt expuse criticile aduse frecvent perspectivelor marxiste, iar încheierea este dedicată concluziilor. Elemente comune teoriilor marxiste Cercetătorii marxiști împărtășesc o concepție comună asupra socialului. Lumea este văzută de aceștia ca un întreg, în care nu este posibilă o separare clară a diferitelor aspecte ale vieții sociale. Pentru ei, economicul, politicul și socialul sunt extrem de strâns legate
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
mai întâi câteva dintre punctele importante, comune acestor abordări, abordând apoi contribuțiile marxiste cele mai influente, discutate în funcție de orientări. Într-o secțiune specială sunt expuse criticile aduse frecvent perspectivelor marxiste, iar încheierea este dedicată concluziilor. Elemente comune teoriilor marxiste Cercetătorii marxiști împărtășesc o concepție comună asupra socialului. Lumea este văzută de aceștia ca un întreg, în care nu este posibilă o separare clară a diferitelor aspecte ale vieții sociale. Pentru ei, economicul, politicul și socialul sunt extrem de strâns legate. Această gândire
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
aceștia ca un întreg, în care nu este posibilă o separare clară a diferitelor aspecte ale vieții sociale. Pentru ei, economicul, politicul și socialul sunt extrem de strâns legate. Această gândire holistă este transpusă și în strategiile de cercetare, astfel încât teoreticienii marxiști consideră că partajarea cunoașterii prin introducerea unor frontiere interdisciplinare - științele economice separate de cele sociale, de istorie etc. - sunt doar piedici în calea înțelegerii. O altă trăsătură întâlnită în toate perspectivele de inspirație marxistă este concepția materialistă asupra istoriei. În interiorul
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în strategiile de cercetare, astfel încât teoreticienii marxiști consideră că partajarea cunoașterii prin introducerea unor frontiere interdisciplinare - științele economice separate de cele sociale, de istorie etc. - sunt doar piedici în calea înțelegerii. O altă trăsătură întâlnită în toate perspectivele de inspirație marxistă este concepția materialistă asupra istoriei. În interiorul bazei economice a unei societăți există o legătură dinamică permanentă și conflictuală între mijloacele și relațiile de producție - dezvoltarea mijloacelor de producție atrage modificarea acestor relații. Schimbarea întregii baze economice presupune una și la
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
această luptă nu se poate asista pasiv, iar ordinea socială nedreaptă trebuie schimbată. Trebuie provocată căderea orânduirii capitaliste, pentru ca regimul comunist, unde proprietatea privată, cauza tuturor relelor, nu mai există, să poată deveni posibilă. Se poate spune că în teoriile marxiste, adevărații actori ai vieții politice sunt clasele sociale și reprezentanții lor. Faptul prezintă o importanță aparte pentru domeniul relațiilor internaționale, deoarece confruntarea între clase devine mai importantă decât cea interstatală. Statele capitaliste sunt conduse, de fapt, de interesele de clasă
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
reprezentanții lor. Faptul prezintă o importanță aparte pentru domeniul relațiilor internaționale, deoarece confruntarea între clase devine mai importantă decât cea interstatală. Statele capitaliste sunt conduse, de fapt, de interesele de clasă ale elitei economice, adică de interesele burgheziei. Din perspectivă marxistă, explicația cea mai importantă pentru izbucnirea războaielor, de exemplu, este competiția economică dintre capitaliștii diferitelor state. Datorită logicii sale concurențiale, capitalismul este un sistem economic în continuă expansiune. Capitalurile vor căuta continuu noi resurse și piețe de desfacere, fie prin
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
de pretutindeni trebuie să-și unească eforturile pentru a scăpa de implacabila logică a concurenței. Unul dintre cele mai cunoscute exemple în acest sens datelor din preajma primului război mondial. În momentul în care viitoarea conflagrație părea inevitabilă, liderii stângii europene, marxiști sau nu, au chemat la grevă generală: proletarii nu ar trebui să plătească cu sângele lor confruntarea dintre interesele capitaliștilor. În ciuda acestor apeluri, solidaritatea națională a câștigat în fața celei de clasă, iar oamenii din întreaga lume au plecat cântând să
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
să plătească cu sângele lor confruntarea dintre interesele capitaliștilor. În ciuda acestor apeluri, solidaritatea națională a câștigat în fața celei de clasă, iar oamenii din întreaga lume au plecat cântând să lupte în Marele Război. Dincolo de elementele comune, între teoriile de influență marxistă din relațiile internaționale există numeroase diferențe. Ca punct de plecare în discutarea lor, acestea vor fi clasificate în două categorii. Mai întâi vor fi abordate cele care pun un accent deosebit asupra aspectelor materiale care generează inegalitățile din lume. A
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
categorii. Mai întâi vor fi abordate cele care pun un accent deosebit asupra aspectelor materiale care generează inegalitățile din lume. A doua colecție de teorii se referă mai ales la rolul ideilor în construirea lumii. Putem spune astfel, în termeni marxiști, că există teorii ale „bazei” și teorii ale „suprastructurii” asupra relațiilor internaționale. Lumea bogaților și lumea săracilor Imperialismul Dintre numeroasele încercări de a construi o teorie marxistă a relațiilor internaționale, cea mai influentă a fost, cel puțin inițial, cartea lui
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
mai ales la rolul ideilor în construirea lumii. Putem spune astfel, în termeni marxiști, că există teorii ale „bazei” și teorii ale „suprastructurii” asupra relațiilor internaționale. Lumea bogaților și lumea săracilor Imperialismul Dintre numeroasele încercări de a construi o teorie marxistă a relațiilor internaționale, cea mai influentă a fost, cel puțin inițial, cartea lui V.I. Lenin din 1917, intitulată Imperialismul, stadiul cel mai înalt al capitalismului. Lenin afirmă că, în cei 50 de ani care despart Capitalul lui Marx (apărut în
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
aflați la periferie, solidaritatea proletariatului mondial nu mai poate fi presupusă doar pe baza apartenenței la aceeași clasă. Teoria dependenței Teoria dependenței nu este o abordare unitară, fiind mai degrabă o dezbatere între gânditori de toate nuanțele, de la liberali la marxiști, ce încearcă să explice modul în care statele dezvoltate își exercită influența economică, politică și culturală asupra celor mai puțin dezvoltate. Ea a pornit de la constatarea făcută de directorul din anii 1950 al Comisiei Economice a Națiunilor Unite pentru America Latină
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
periferiei. Țările sărace sunt dependente, în politicile de dezvoltare, de atitudinea pe care statele bogate o au față de ele. Altfel spus, teoria dependenței încearcă să explice diferențele de dezvoltare a statelor prin prisma relațiilor inechitabile dintre ele. În definirea componentei marxiste a discuției despre dependență este clară contribuția perspectivei leniniste. Teoreticieni precum Andre Gunder Frank au subliniat dimensiunea istorică a exploatării de către centru a periferiilor. Sistemul capitalist a format și întărit această diviziune internațională a muncii ai cărei beneficiari sunt statele
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
va conserva această dominație - „hegemonie”, în termenii lui Gramsci. Gramsci folosește termenul „bloc istoric” pentru a desemna binomul dinamic format din bază și suprastructură, elemente ce au darul de a se întări reciproc într-o orânduire socială. Spre deosebire de majoritatea teoreticienilor marxiști, Gramsci consideră că cele două elemente au înțeles doar dacă sunt analizate împreună. Schimbarea bazei este posibilă prin schimbarea suprastructurii: Gramsci consideră că, pentru ca răsturnarea sistemului capitalist să fie posibilă, clasa muncitoare trebuie să-și creeze propria intelectualitate, capabilă să
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
de fapt la care se referă, cu toate nedreptățile sale. O a doua categorie de teorii conștientizează acest context, analizează starea de lucruri și propune soluții pentru rezolvarea nedreptăților - acestea sunt „teoriile critice” (critical theories). În cea mai bună tradiție marxistă, Cox cere abandonarea neutralității academice și implicarea activă a cercetătorilor. Cox provoacă teoriile dominante ale momentului (începutul anilor 1980), realismul și liberalismul, și se folosește în acest scop de noțiunea de „hegemonie” a lui Gramsci, aplicând-o domeniului internațional. Realismul
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]