3,441 matches
-
trunchiul sălciei și, spre bucuria zgomotoasă a câinelui, ieși din scorbură, păstrând pe haine, în păr și-n gene, ca niște pânze de păianjen, ceva din lumina de-acolo, de-atunci. Nu se-nserase încă, dar lumina era mai posomorită, învăluind priveliștea într-o mai adâncă melancolie. Stătea să ningă. Oricât ți-ai fi rotit privirile împrejur, nu se zărea țipenie de om. Maarten își legă patinele, își luă iar traista-n spinare și lunecă mai departe pe gheața cenușie. De foarte
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cel pe care se-nghe-suie culorile îngăduite minții, tot atât percepem din spectrul durerii și-al bucuriei, al groazei și al tandreții, al fericirii și-ai disperării. Și tot prin aceeași fantă cu pleoape groase, bătîno speriat, vedem cu ochiul minții priveliștile strălucitoare ale gândirii. Ce-nseamnă ultragîndire sau infragîndire, ultradurere sau infradurere - asta doar ne putem închipui, printr-o infimă geană de penumbră (clarobscurul și visătoria imaginarului nostru), înainte de-a trece în ardere și în noapte. Acolo, în penumbra aceea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
chipul Cocăi, carase văzu o clipă, cu capul dat mult pe spate, ca-ntr-o oglindă concavă care i-ar fi mărit fantastic figura, întinzînd-o pe toată bolta. Zulufii ei, căzând pe umărul stâng, deveniră, când schimbă, fugind, unghiul privirii, priveliștea nepământească a lacului Como, întins între ghețarii veșnici ai Alpilor și presărat pe maluri cu orășele cu nume sonore, Belaggio, Cattenabia, fiecare adunat în jurul clopotniței sale. Și Cattenabia se schimbă, cu măslinii, chiparoșii și casele ei galbene, în buzele pline
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
naiba, gândi Kasser care încuviință mut din cap, încăpățînîndu-se să tacă. Bella așteptă preț de câteva clipe, apoi se ridică și începu să se plimbe nervos prin micul cabinet care îi servea drept încăpere de lucru și de unde avea o priveliște minunată asupra instalațiilor imense care făceau din Klemplant cel mai mare spațioport al universului cunoscut și, totodată, sursa puterii incontestabile a împăratului. ― Nu poate exista decât un singur motiv pentru care ești atât de rezervat, tată. ― Și care să fie
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
poate fi mai frumos decât unirea pe care o aduce un țel măreț? Ce altceva i-ar putea uni pe frații tăi, răspândiți în Câmpie și ocupați să nu facă nimic? Templul o să fie întîia lucrare închinată lui Dumnezeu și priveliștea ei va fi măreață. Fratele Isidor își îndreptă bărbia ascuțită către guvernatorul Crey, încercînd să priceapă substratul întrebării omulețului, care se agita perpetuu, tulburîndu-i concentrarea și meditația pioasă. ― Te-am întrebat de ce nu încep să construiască încă! E o întrebare
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
o populație de 2.000 de oameni, răzlețiți în grupuri mici peste Câmpie, să se apuce să cultive cereale? Producția ar fi oricum insignifiantă, iar sporul natural s-ar prăbuși. Crey pluti ușor cu scaunul până la fereastra imensă, dominată de priveliștea alburie a planetei. ― Ce stupid! Sunt prizonierul propriului meu timp! Mai devreme nu mi-a stat în putere să înființez o Lume Agricolă și, dacă rezultatele ei vor fi cele pe care le aștept, voi fi prea bătrân să mă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
și Kasser nu vedea de ce ar fi trebuit să spună cuiva adevăratul motiv pentru care îi lăsase pe ambasadori să plece fără să li se clintească nici măcar un singur fir de păr. Împăratul știa că acasă, pe Orion, îi aștepta priveliștea cruntă a leșurilor tuturor membrilor familiilor lor. ― Poate că de multe ori am acționat mai greu, recunoscu Kasser, dar niciodată nu am pus în pericol viața supușilor mei loiali. Și, mai mult, am căutat întotdeauna să văd ce se poate
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
unde fluieră scurt. Unul dintre frați îi aduse calul și se repezi să mai înșeueze unul pentru Maria. Urmă un .galop nebun, în timpul căruia gluga Abatelui căzu pe spate lăsând pletele sale albe să-i fluture pe umăr. Era o priveliște neobișnuită pentru frați, dar călugării augustinieni erau obișnuiți să nu se apropie niciodată de asemenea lucruri stranii. Toate lucrurile sfinte se cunosc deja. Nu vă amăgiți! Noul poate fi bun, dar niciodată cucernic" spusese Sfântul Augustin înainte de a muri. Îl
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
opinti din greu ca să arunce și corpul cornos în apă. Durdrin dădu să se ridice dar Oksana îl opri. - Stai acolo. O să ajungem în câteva minute și nu cred că ne vor mai ataca. Forțîndu-i mâna, Durdrin se ridică, dar priveliștea pe care o văzu îl făcu să-și fi dorit să nu se fi ridicat. Pe suprafața apei pluteau corpurile neînsuflețite a cel puțin douăzeci de meduze, toate având carapacea cornoasă despicată și lăsând să se vadă un țesut care
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
extrem de bine cuvintele pentru ca Zuul să reușească să transmită părinților lui exact ceea ce dorea el. În fața ușii fură opriți de șase zeți care-i examinară cu atenție, iar apoi porniră să împingă imensul bloc de piatră, oferind ochilor împăratului o priveliște năucitoare. În fața lui se afla o încăpere de peste o sută de metri înălțime și care măsura pe latura ei cea mai mică măcar o sută și cincizeci de metri. În pofida dimensiunilor ei colosale, sala aceea nu părea defel goală. În
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
persoane esențial diferite vom putea să ne păstrăm poziția pe care ne-am cîștigat-o cu mult noroc în univers. Deși abia avantajele unei asemenea supremații merită a fi cu adevărat analizate." Oksana Bint Laesia - Introducere în studiul Regulamentului canonic 15. PRIVELIȘTEA PE CARE O OFEREA Vechea Terra privită de pe orbită rezona undeva'în adâncul sufletului lui Johansson. Pe vremea când era conducătorul celor O Mie de Voluntari, obișnuia să le spună că liderii politici refuză omenirii destinul cosmic fiindcă doresc să
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ce regreți: faptul că, dacă m-ai fi ascultat, am fi putut porni mai devreme planul nostru sau că ai ratat câțiva ani buni în care ai fi putut să te joci cu ăștia, își scutură Oksana sânii, a căror priveliște aproape că îl scoase din minți pe Johansson. Aproape că o ura când făcea asta. Gestul în sine era aproape obscen și i-o spusese adeseori. Era greu să știi că femeia care urma să aducă proorocirea Noului Conducător își
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Oksana ieși din cabină, iar Johanson nu se grăbi să o urmeze. Cedă tentației de a rămâne cu aceste ultime vorbe spuse de femeia pe care o iubea într-atît. Se răzgândi brusc, dar, când ajunse lângă sas, mai prinse doar priveliștea costumului spațial greoi pe care îl purta Oksana. Încercă să-i spună prin radio câteva cuvinte, dar nu primi nici un răspuns, semn că femeia își decuplase sistemele de comunicare. Johansson privi săgetarea de foc a navetei și își fixă obiectivul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
purta Oksana. Încercă să-i spună prin radio câteva cuvinte, dar nu primi nici un răspuns, semn că femeia își decuplase sistemele de comunicare. Johansson privi săgetarea de foc a navetei și își fixă obiectivul spre piața din fața Templului de pe Laesia. Priveliștea era spectaculoasă, ca de obicei. Mii de pelerini, veniți din toate colțurile celei de-a treia Planete Agricole ca mărime din întreaga Galaxie, formau o coadă imensă pentru a privi o raclă ce multă vreme fusese ferită de priviri indiscrete
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
te captureze vie? - Probabil, răspunse Oksana nepăsător. Am avut o ocazie, mult noroc și le-am valorificat. Priviră amândoi spre racla în care se găseau moaștele. Fiindcă înghețase imediat după jertfă, mâna părea desprinsă de doar câteva minute de corp. - Priveliștea asta e mai degrabă macabră, glumi Oksana într-un târziu. - Prefer să văd în ea germenii noii noastre conduceri. - Ar fi de rău dacă ai vedea altceva. Avem profeția, știm cum trebuie să arate Mântuitorul, avem chiar și Alambicul, pentru
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un mileniu. Femeia știa că dacă și-ar fi analizat însă mintea și starea de spirit, motivele ei de mulțumire ar fi fost cu mult mai puține. Aventura de pe Laesia o costase aproape viața, iar carnagiul din Templu fusese o priveliște pe care o visa aproape în fiecare noapte. Cea mai obositoare era însă postura care decurgea dintr-o alegere făcută demult și în care nu putea conta pe nimeni. Singurătatea începea să o apese dincolo de limita suportabilului. Se cunoștea mult
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cu o căldură ocrotitoare, fără să dorească însă să îi explice în vreun fel ce semnificație aveau cuvintele acelea. Teatrul bătăliei se deschise brusc în fața lor, imediat ce ajunseră la marginea podișului. Dincolo de sat și de apărătorii lui se întindea o priveliște cum războinicii Omenori, ai lui Xtyn, nu văzuseră niciodată. Intr-un amestec terifiant, lentilele și filamentele cântătoare atacau dezlănțuit. Câmpul era brăzdat de sclipirile puternice pe care platoșele lentilelor le ridicau în aer, acolo unde încercau să-și pună în
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
era acum asemenea unui vulcan pe dos, o cădere spiralată într-un abis negru. Cu un efort titanic, după ce se asigură că viziunea era destul de puternică, Xtyn abandonă vocea ly a celor din rand și deschise ochii, scuturând din cap. Priveliștea era acum chiar mai înspăimîntătoare decât fusese la început. De satul Bratti se apropiau încet sute de lentile și flori, incapabile să perceapă realitatea. Xtyn îl văzu pe Vartil, încremenit, proiectîndu-și în luptă imensa forță mentală. Se aruncă asupra lui
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
raportul și ajunse la un pasaj în care emoția ofițerului său nu se mai putea ascunde în spatele tonului sec. Era vorba despre descrierea nașterii a trei noi mătci din trupul celei care își condusese lucrătorii pe Alterna. Ofițerul notase că priveliștea unor trupuri atât de mari apărând deodată, fără ca mama să pară afectată în vreun fel, înspăimîntase pe toată lumea. Cu o repeziciune catalogată drept "uimitoare" de ofițerul sau, noile mătci se depărtaseră apoi urmate îndeaproape de un grup de lucrători. Bella
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Când ajunse la doar douăzeci de metri de ponton, porțile grele care izolaseră până atunci intrarea principală începură să se deschidă, iar cei trei quinți se năpustiră în psiac. După ce nava acostă în siguranță, Kasser se grăbi și el, dar priveliștea aproape că-l făcu să leșine. Era la capătul unui coridor lung, care fusese probabil alb înainte de a începe lupta. Acum era însă roșu și undeva, la cealaltă extremitate, putea distinge umbrele vagi despre care știa că era tot ceea ce
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
unui quint aflat în modul de luptă. În acel moment, Kasser avu o viziune. Coridorul acela, menit a fi alb, dar înroșit de sânge, deschis și înstăpînit cu ajutorul quinților, semăna mult prea bine cu destinul istoric al familiei Boszt pentru ca priveliștea aceea să fie o pură întîmplare. Mintea sa fu inundată de înțelegerea profundă a timpului și mai ales a adevăratei semnificații a vorbelor lui Xtyn. Fără quinți, fără Klemplant și fără Lumile Agricole dinastia nu mai reprezenta nimic. Împăratul păși
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
că o să reușești. Ca și până acum, tu o să fii conducătorul cel mai potrivit pentru oamenii din vale, fiindcă ești, fără îndoială, cel mai vrednic. 7 Ajuns în punctul cel mai înalt al trecătorii, Audbert contemplă preț de câteva clipe priveliștea ce i se oferea privirilor: marele lac - atât de întins, încât ochiul nu reușea să-l cuprindă în întregime - înconjurat de munți împăduriți, care, în dimineața aceea cu cerul curățit de ploaie, se oglindeau cu extraordinară claritate în apele sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
pierdut, astfel că, după alte cinci zile, ajunseseră, în sfârșit, la jumătatea drumul - ori aproape de jumătate. Așteptă ca hunul să-l ajungă și, când fu alături, se întoarse spre el, făcând semn cu bărbia păroasă înspre valea de dedesubt: — Frumoasă priveliște, eh? Balamber parcurse peisajul cu un ochi atent. își aținti apoi privirea asupra orașului aflat la dreapta lor. — Genava? întrebă. — întocmai. Ai văzut ce mare e lacul? Audbert se căi pe loc că pusese întrebarea aceea prostească: hunul nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
își aținti apoi privirea asupra orașului aflat la dreapta lor. — Genava? întrebă. — întocmai. Ai văzut ce mare e lacul? Audbert se căi pe loc că pusese întrebarea aceea prostească: hunul nu era, desigur, omul care să-și treacă vremea contemplând priveliștile. Iar acesta, într-adevăr, se mulțumi să ridice din umeri: — Nu e cel mai mare pe care l-am văzut. Li se alătură, între timp, și Odolgan. își aduse calul lângă Audbert și aruncă doar o privire scurtă jos, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
A Douăzecea ar trebui să fie constituită din gali, dar tu nu-mi pari a fi un galo-roman. Duryodhan scutură din cap: — Nicidecum. Tatăl meu era un centurion dintre auxiliarii sarmați, iar mama mea era o libertă armeană. Atras de priveliștea spectaculoasă oferită de armata lui Magister militum, Sebastianus renunță să-i mai pună alte întrebări. Un vuiet de entuziasm izbucni sub bastion atunci când cineva anunță apariția unui ofițer, care, cu coiful ornat de un penaj des și roșu înainta rapid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]