2,785 matches
-
psihic la travaliul unor femei care, în clipe atât de intens trăite, aduc pe lume rodul dragostei și împlinirii lor pe pământ. Reflectă într-un moment de respiro că meseria către care alergase avea și unele frumuseți, dar acestea trebuiau privite numai de la distanță. În timpul școlarității, la Iași, se întâlnise cu diverse cazuri, dar cele câteva ore de practică efectuate la spitale sau în unele clinici treceau repede, apoi mergea la cămin, citea, se plimba puțin în jurul căminului, se delecta în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
note Înalte al vânzătoarei se auzea din stradă, același râs pe care Îl remarca ori de câte ori se ducea la nunți sau la alte petreceri cu ai lui, „nechezatul de junincă excitată, care Își permite În felul acesta inconștient să se creadă privită, dorită“, Își mai zise cu indiferență, și Începu să fluiere iarăși, metodic, fără melodie, ca să simtă și el că există. A mai mers vreo două sute de metri, ducând cele trei prăjituri ca pe un trofeu grațios, și a intrat În
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
pre acest princip îl închipuiesc // ei cu următoarele cuvinte: nimic este fără temei de agiuns - Nihil est sine ratione sufficiente. Însă numirea acestui principiu, precum și formula prin care se închipuiește, nu este potrivită, căci sunt așa temeiuri cari, în sine privite, nu sunt de ajuns, ci totuși ne slujesc spre cugetare. Când adică socotim noi ceva a fi asemenea adevărului, noi aceasta cugetăm, 565 {EminescuOpXV 566} fiindcă avem temeiuri pentru această cugetare. Însă totdeodată simțim cumcă aceste temeiuri, deși în sine
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
la moarte pe condamnat înainte ca acesta să-și dea seama ce se întâmplă. Erau calendele lui ianuarie. „Și în această zi sacră de sărbătoare“, scrise Drusus, „l-au târât pe străzi cu funia de gât. Bietul om trădat striga: «Priviți cum Sejanus își ucide victimele nevinovate!» Oamenii, văzând cortegiul și auzind strigătele, fugeau, închideau porțile și ferestrele. Atunci i-au înfășurat toga pe cap, sufocându-l ca să nu mai poată striga, și au mers așa, în tăcere, pe străzile pustii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
metoda”: „critica, ce participă într-un fel chiar la crearea, la producerea operei artistice”. Aversiunea tînărului Vinea față de instituția criticii dogmatic-magisteriale („clasificatoare”) și față de activitatea Societății Scriitorilor Români, sarcasmele la adresa conformismului revistelor de promovare a literaturii române în străinătate trebuie privite și din această perspectivă. Tînărul Vinea nu face de fapt figură de critic, ci de publicist și „artist” avizat, comprehensiv și exigent cu afinii, drastic cu adversarii. Un comentariu despre volumul Les blés mouvants al lui Emile Verhaeren (Facla, an
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
intelectuală mai ales în state naționale tinere, intrate relativ tîrziu pe orbita industrializării, marcate de frustrări identitare și de voința deprovincializării, Anglia, Franța, Germania și țările nordice fiind aproape imune. Complexul periferiei, un anume bovarism al modernizării și al tehnicii privite ca vehicul de emancipare socială intră, de asemenea, în această ecuație. În unele țări (Polonia, Cehia, Serbia) se manifestă cu precădere influența futurismului rus, în detrimentul celui italian; în altele (Ungaria, Croația, Slovenia) - cea a activismului expresionist german; importanța sferelor culturale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
o „pedagogie” specifică. Pentru „contimporani”, pentru Vinea în mod particular, publicul trebuie format, cultivat, cucerit. Într-un alt articol polemic la adresa celor care „nu înțeleg” („Cîțiva nedumiriți“), poetul respinge obtuzitatea simțului comun în receptarea picturii noi: „ea nu se cere privită chiorîș un ceas întreg, din toate părțile și din toate planurile, ca o chestiune de rezolvat, în care burghezul e satisfăcut cînd a găsit vaca”. În opoziție cu acest utilitarism „burghez”, artistul liber și suveran „își arogă dreptul naturii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
artei ce reprezintă cu adevărat veacul nostru pînă mai ieri inexprimabil”. Tot aici, Vinea introduce un alt argument de autoritate legitimatoare - internă de această dată - pe care-l va folosi și cu alte prilejuri: „tradiția folclorică autohtonă” a artei abstracte, privită ca „punct de plecare specific național”. Dincolo de argumentul „specifist”, perspectiva rămîne totuși una pur estetică, fără spiritualismul etnic(ist) al celor de la Gîndirea: „Poporul nostru este dintre cele mai înclinate să accepte și să creeze în pictura abstractă. Cele mai multe scoarțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Costin, după apariția lui în țară, va fi tradus și publicat de către o editură franceză și una germană”. Tot ca o expresie a afinităților revistei față de arta socială, „angajată”, și - deopotrivă - față de afirmarea în cadrul unei limbi de circulație internațională trebuie privit și interviul realizat de Sergiu Milorian cu Panait Istrati în numărul 60 al Contimporanului (cu un portret în desen de Marcel Iancu). Evident, literatura lui Panait Istrati nu avea nici o legătură cu avangarda, însă „idealismul” democratic al Contimporanului (grefat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
la „profilurile” unor precursori precum Macedonski, Petică, Arghezi, Iuliu Cezar Săvescu și ale revistelor moderniste (Linia dreaptă, Vieața nouă, Revista celor l’alți, Insula, Grădina Hesperidelor, Simbolul, publicațiile simboliste ieșene), unde informațiile sînt preluate - declarat - din Istoria... lui Lovinescu, dar „privite, bineînțeles, sub alt unghiu de vedere”. Este corect semnalată diseminarea ideilor și colaborărilor „revoluționare” în „revistele mari cu directive tradiționale” și - după război - chiar „în plinul unor doctrine de extremă-dreapta”. O „cauză specifică” țării noastre în pătrunderea „tendințelor anarhice” e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
răstignit, mai ricanează”. Ar fi de notat faptul că un „urmuzian” paradoxal precum Ionathan X. Uranus (Marcel Avramescu) va urma un itinerar excentric, redimensionîndu-și urmuzismul prin intermediul ezoterismului tradiționalist al lui René Guénon spre a îmbrățișa, ulterior, credința ortodoxă. Urmuz trebuie privit, prin urmare, și ca o punte iradiantă: între estetism și avangardă, între avangardă și o presupusă tradiție balcanico-folclorică, între avangardă și spiritualismul tinerei generații interbelice, între avangardă și proza modernă a unor T. Arghezi și G. Călinescu, între avangardă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
1965. Nevoia inventării unei tradiții locale a avangardei — răspunzînd nevoii similare a avangardiștilor din anii ’20 — nu avea alt punct de sprijin intern decît folclorul popular, „primitiv”. Un punct de vedere asemănător (deși mai complex) despre relația dintre folclorul autohton - privit ca formă de clasicism sui-generis - și literatura avangardistă avansa și G. Călinescu în Istoria..., vorbind despre „dadaismul poporan” și despre „folclorul suprarealistic” din „Domnișoara Hus” de Ion Barbu. Într-un articol intitulat „ Uimitoarea carieră a rîsului lui Urmuz” (în Argeș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
i-a fost rușine că e strict scriitor” (pp. 13-19). Prin urmare, avem de-a face cu un scriitor profesionist malgré soi... În Figura spiritului creator (Ed. Cartea Românească, București, 1978), Eugen Negrici analizează dintr-o perspectivă stilistică producțiile urmuziene, privite ca expresii ale „refuzului rostirii stereotipe”. Interesul criticului se îndreaptă către „valorile literare derivate sau implicate”, aflate în răspăr cu așa-numitele „contrafaceri ale literaturii profesioniste” (Imanența literaturii, Editura Cartea Românească, București, 1981, p. 17). După ce insistă asupra caracterului nonreferențial
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
sîntem conștienți de dificultățile ce le incumbă orice încercare critică de a aplana dichotomia dintre statutul lor de simplu document, simptomatic pentru o stare de criză, paroxistică, a conștiinței estetice, pe de o parte, și valoarea, semnificația lor literară intrinsecă, privită ca act de creație epică în sine, pe de altă parte”. Un contestatar moderat și lucid al minioperei urmuziene este, cum am văzut deja, Marin Nițescu, care, în comentariul pe marginea monografiei lui N. Balotă („Urmuz als ob”, datînd din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Jacob sau Tristan Corbiére; am examinat pe larg, de asemenea, recenzistica tînărului poet-gazetar Ion Vinea, cu accent asupra criticii de susținere și promovare a preavangardismului poetic. Am prezentat, apoi, monografic revista Chemarea (1915) a lui Ion Vinea și Tristan Tzara - privită ca placă turnantă între postsimbolism și avangardism, ca „embrion” autohton al Dadaismului și ca prefigurare a revistei constructiviste Contimporanul - cea mai logevivă publicație de avangardă din România. Comparația între textele poetice scrise în perioada 1913-1915 de către Ion Vinea și Tristan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
bolnave, așa și pe dincolo, cu expunerea persoanei mele în public, chiar și spre aprobriul acestuia? Eu sunt, oare, singurul de pe fața pământului, care nșel? O, nu, dragă doamne, nu! Priviți-i pe cei din parlament, și analizați-i; și priviți și analizați lumea oamenilor de afaceri, lumea politicienilor de toată mâna, priviți-i pe guvernanți, și-o să-mi dați dreptate și n-o să mai mă priviți cu scârbă și greață și dispreț. Tresări, când simți că unul, lung cât prăjina
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
mai bronzat președinte al lumii, americanul Obama, a încercat să transmită pe spinarea celor din NATO, deci pe spinarea noastră, responsabilitatea integrală a bubei lor din Afganistan, ci ca un patriot român, am căutat să văd și eu cum este privită România în lumea largă, având în față exemplul viu al președintelui nostru jucător. Și ceea ce am văzut m-a oripilat, mi-a opărit pentru destulă vreme simțul demnității mele de român, când am constatat că, decât să fie președinte jucător
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
prieten din copilărie care, între timp, se îmbogățise dar mi s-a părut o idee cam prea trist. L-am întrebat ce părere are de un cerșetor care într-un colț de stradă râdea cu gura până la urechi. Amicul ma privit, fără a rosti nici un cuvânt, părând ami spune că nu știe pe ce lume trăiește!... Cine-a trecut prin ororile războiului, înțelege sfânta liniște, armonia, visele frumoase din vremurile de pace. Fie ca securea războiului să zacă îngropată pentru totdeauna
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
la bârnă, iar eu, îngerașul ei bătrân și neputincios, am recunoscut în el, în acel iremediabil fricos, "impostorul de sine", o posibilitate de-a împlini cu întârziere dorința ei din copilărie. Poate n-a fost cea mai izbutită alegere, dar priviți, tovarăși spectatori, priviți cum Pulcheria e, în felul ei, fericită... Scena 8 (Oamenii păsări) (O bârnă traversează scena de la un cap la altul: câte un scaun așezat la capetele ei. Pulcheria se suie pe scaun, apoi pe bârnă, își dezvelește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
eu, îngerașul ei bătrân și neputincios, am recunoscut în el, în acel iremediabil fricos, "impostorul de sine", o posibilitate de-a împlini cu întârziere dorința ei din copilărie. Poate n-a fost cea mai izbutită alegere, dar priviți, tovarăși spectatori, priviți cum Pulcheria e, în felul ei, fericită... Scena 8 (Oamenii păsări) (O bârnă traversează scena de la un cap la altul: câte un scaun așezat la capetele ei. Pulcheria se suie pe scaun, apoi pe bârnă, își dezvelește picioarele de sub clopotul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
modul general, a tot ceea ce ține de experiența concretă a asemenea fenomene și le definește, adică subiectivitatea lor originară și insurmontabilă? Ba mai mult, nu această respingere este oare cea care o motivează și, odată cu ea, motivează proiectul galilean însuși, privit, nu în efectivitatea operației sale și potrivit tematismului său explicit, ci în taina intentio sale, ca fiind el însuși o experiență subiectivă și o voire a vieții, cea de a se nega ea însăși? Din simplul punct de vedere metodologic
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
mai ales cu crîșmele ei. Îți mai aduci aminte de localul nostru preferat? în traducere liberă cred că s-ar numi Bolta sau Arcada dacă nu mă-nșel, muream să dau buzna acolo ținîndu-te la braț, îmi plăcea că eram priviți ca o pereche ciudată în decorul adunăturii ăleia pestrițe care indiferent de temperatura de afară era îmbrăcată parcă cu aceleași haine groase de iarnă și consuma aceeași vodcă pe care rușii îți lasă impresia că o beau în loc de apă. Fumul
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Zi. Prima referire scrisă la acest termen apare în Yiing, volum scris în jurul anului 1250 î.e.n., în care se menționează: „Amestecul permanent al Cerului [yang] și Pământului [yin] dă formă tuturor lucrurilor”. Unirea sexuală dintre bărbat și femeie este așadar privită ca fiind manifestarea pământească esențială a marelui dans cosmic yin-yang. Un comentariu din Cartea schimbărilor afirmă: „Interacțiunea dintre yin și yang se numește tao, iar procesul generativ care rezultă se numește «schimbare»”. Așadar, calea poate fi găsită în interacțiunea dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
complet de exerciții fizice. Totuși, sporturile de forță care comprimă mușchii și exercită un efort asupra încheieturilor trebuie întotdeauna să fie precedate și urmate de câteva minute de întinderi, de relaxări și de exerciții de respirație, iar aceste sporturi trebuie privite, în primul rând, ca recreaționale mai curând decât terapeutice. Sporturile de teren nu reprezintă un substitut adecvat al exercițiilor de respirație pentru longevitate. Alchimistul Ko Hung din secolul al III-lea e.n. scria: De la miezul nopții până la amiază, energia crește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
unul dintre regimurile taoiste pentru longevitate, care nu este prea greu de urmat. Dacă tragem linia, cerința cea mai importantă pentru hrana vieții este cunoașterea și practicarea taoismului, cunoașterea asigurând introducerea, iar practica jucând rolul cel mai important. Eul interior, privit cum trebuie, asigură o reflectare precisă a taoismului, un microcosmos complet al Universului. După cum scria Lao Zi: A-i înțelege pe ceilalți înseamnă a cunoaște; A te înțelege pe tine înseamnă a fi luminat. Pentru a-i cuceri pe ceilalți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]