4,744 matches
-
n-o iubesc... Am văzut-o roșie, sfioasă, turburată... Am zugrăvit în cartea mea această espresie. A-ngenunghiat lângă mine... m-a rugat să-i sufăr iubirea... nu-ți pot descrie espresia de nevinovăție, candoare și amor din fața ei... dar am schițat-o... E de sărutat schița. mea. Poate că e una din cele mai nimerite din câte - am zugrăvit. Am pus-o lângă mine. Deconcertare și o dulce resignație. Un profil îngeresc. I-am spus cuvinte bune. O rază de speranță
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
o primesc cu îndreptățire de la dumneavoastră, însă asta e, faptele s-au petrecut. Îmi cer sincer scuze pentru eventualele neplăceri pe care absența mea vi le-a pricinuit." S-a uitat așa, cam dintr-o parte la mine, a oftat, schițând totuși un surâs mic, după care, dând încetișor din cap, a zis: "Mare zăpăcit ești dumneata, domnule Dan C. Mihăilescu, dar acum, poftim, m-ai dezarmat total. Recunosc că în urmă cu câteva zile mă gândeam să-ți trag un
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
și-a expus sâmbătă, 6 ianuarie, la Realitatea TV, modelul său preferat de capitalism: cât mai puțin guvern, cât mai mulți oameni de afaceri în guvern, iar el plutind pe deasupra tuturor. Prin 2007 lansa ideea justiției private, sâmbătă seară a schițat organigrama Guvernului semi-privat. În viziunea sa, statul trebuie ținut departe de marile afaceri, redus la rolul de perceptor de taxe și distribuitor de bani. Colonizat de experții marilor companii, un stat scheletic și debirocratizat, redus la funcții vitale, ar putea
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
este cu sigurnață în stare să omoare din nou. ă Exact! De aceea trebuie sa te ocupi de caz până îl rezolvi. Ușa se deschise brusc. ă Prokurorul Liputin a venit să vă vadă, spuse funcționarul șef Zamiotov, fără a schița vreun efort să își ascundă plăcerea. În clipa următoare prokuror-ul însuși își făcu apariția. Liputin nu-l băgă în seamă pe Nicodim Fomici și îl concedie pe Zamiotov cu o înclinare scurtă a capului. ă Porfriri Petrovici, ai dosarul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Pères, În fața facultății de medicină. Nu există hotel mai mare sau mai luxos decât „Crillon”, unde au fost cazați ștabii Statului Major American În timpul negocierilor de pace de după cel de‑al Doilea Război Mondial. - Grozav, nu? m‑a Întrebat Ravelstein, schițând unul dintre gesturile lui sacadate. I‑am confirmat că așa era. Ni se așternea la poale centrul Parisului - Place de la Concorde cu obeliscul, Orangerie, Chambre des Députés, Sena cu podurile ei pompoase, palatele, grădinile. Firește, erau priveliști grandioase și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
aurite. Starul a Înaintat delicat, făcând semne cu mâna sutelor de grupuri care urlau. Abe Ravelstein nu avea nimic Împotriva faptului că era Încătușat de corzi. Parisul de azi era Parisul așa cum ar fi trebuit să fie. Regii care au schițat planurile pentru Versailles i‑au direcționat pe arhitecți să clădească și magnificele spații publice ale capitalei. Acestea constituiau acum decorul natural al lui Ravelstein. El apărea ca un magnat În noua ordine a lucrurilor, purtându‑și cărțile de credit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Început. Și acum și‑a dat seama dintr‑o străfulgerare că‑l poate distruge. Femei și copii mureau de foame, iar domnul Klotz trăncănea și trăncănea despre «auuur». S‑a Înclinat În față și, cu un gest al mâinilor, a schițat pentru cei prezenți imaginea unui evreu hidos care Înșfacă lacom o pungă de bani. Ochii Îi sclipeau, iar cuvintele Îi țâșneau cu un dispreț atât de violent, Încât părea să le scuipe. Antisemitismul, care nu zace prea adânc Îngropat Într
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
că Încercam să i‑l substitui pe Rakhmiel lui Ravelstein, astfel Încât să nu mă mai gândesc la moartea acestuia din urmă. Preferam să mă gândesc la moartea lui Rakhmiel. Așadar, i‑am trecut În revistă viața și opera ca să‑i schițez un portret, În timp ce Ravelstein zăcea pe pernă cu ochii Închiși, gândindu‑și gândurile lui. Rakhmiel era, sau fusese cândva, un roșcovan, dar părul roșu Îi căzuse și nu‑i mai rămăsese decât o față roșie - În fiziologia medievală, sanguină: aprinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
din trecut, un invertit. Nu un „gay”. Disprețuia homosexualitatea promiscuă și desconsidera „orgoliul de pederast”. Au fost momente când pur și simplu nu știam ce să fac cu confidențele astea ale lui. Dar pe urmă m‑a ales să‑i schițez portretul și, când mi se destăinuia, o făcea și cu titlu de intimitate, dar și În vederea Înregistrării de date. A‑și pierde capul este apanajul celor cu suflet mare. Presupun că până și oamenii din ziua de azi vor putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
orice clipă să fac explozie. El era singurul chelner și localul Începea să se umple. Nu avea nici un ajutor. Nevastă‑sa gătea tot meniul. Dar, ni se dădea a Înțelege, pe plan social, turiștii nu erau egalii lor. Când am schițat cele de mai sus am fost conștient de influența lui Ravelstein. Trebuie să recunosc că el figura adeseori În evenimentele mele zilnice. Datorită pregnanței personalității sale. Și pentru că viața lui avusese mai multă structură lăuntrică decât a mea și devenisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
mea de viață era incomprehensibilă pentru ea. Câinii pot Înțelege o glumă. Pisicile, Însă, nu pot râde niciodată. Vela, când vedea lumea râzând, râdea și ea. Dar dacă nu i se indica În mod expres („Chestia asta‑i nostimă”) nu schița nici un zâmbet. Iar eu, când amuzam oaspeții la cină, eram bănuit că fac din ea ținta glumelor mele. După toate probabilitățile, În timp ce mă imaginam Într‑o bancă, cu un ban de zece cenți și un dolar uriaș Încrustați În marmura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
în toată măreția sau decăderea ei”. Omul cel ciudat de pe scaun se trezise din nou vorbind, tocmai acum când toți uitaseră de el. Bătrânul râcâia mai departe cu unghia marginea teracotei. Muribundul tresări violent, apucând cu degetele descărnate marginea băncii, schiță un efort de parcă ar fi vrut să se dea jos, apoi mâna-i căzu moale pe piept. Cu sforțare o aduse și pe cealaltă, oftă ușurat ca după un mare efort, adânc și totodată atât de straniu încât celor două
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
panta prea mică. O dureau ochii tot săgetând întunericul și nu-și dorea altceva decât să ajungă acolo unde el pierea. În aceeași zi, cu hainele șifonate și privirea pierdută, de om nebun, Radu Noia intră în salon. Ștefan nu schiță nici un gest. Continuă să vorbească, ca și cum numai el și Luana s-ar fi aflat acolo. O ținea strâns de mână, privindu-i chipul liniștit. Tânărul Noia se așteptase la o altă reacție din partea acestui individ puternic. Indiferența și detașarea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
roșu și triunghiuri de aramă. Patronul, În haină albă și pălăria de bucătar pe cap, Îi aștepta pe coridor. — Ați văzut, domnule Maigret, cît de bine sînteți tratat la Vichy? Vi s-a oferit și o crimă! Comisarul reuși să schițeze un zîmbet. — Sper că vă veți ocupa de elucidarea cazului? — Nu s-a Întîmplat la Paris, așa că nu e de competența mea. Doamna Maigret trăgea cu ochiul la el. Credea că n-o vede, dar el Își dădea seama. În loc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
Dumnezeul creator și în puterea lui Iisus de la care ni se trage mântuirea. Recunosc că m-am rătăcit, poate chiar din pricina avalanșei de cuvinte citite și auzite, precum și din pricina despicării firului în patru. Faroald a dat din cap și a schițat unul din rarele lui zâmbete. - Oi fi tu confuz, dar măcar nu ești mincinos. Acum putem merge la culcare și fiecare dintre noi să se roage zeului care știe să-i vorbească pe înțelesul lui, căci un zeu care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fost de acord, mi-a strâns afectuos brațul și a dat să plece. A fost rândul meu să-l opresc. - Ești sigur că în spatele acestei afaceri nu se-ascunde vreo primejdie? A căzut pe gânduri o clipă, după care a schițat o stranie strâmbătură, mi-a strâns din nou brațul și a plecat. După câțiva pași, s-a întors și, țintindu-mă cu arătătorul, mi-a spus: - Era să uit. Fii gata de drum, Rotari vrea să îi fii alături. II
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
datorezi și vă duc eu pe un drum secret. Am avut un schimb de priviri cu Gundo. Șovăiam, apoi m-am hotărât, bizuindu-mă tot pe instinct. - Bine. Oricum, dacă vrei banii, ți-i dau acum. Pentru prima oară a schițat un surâs, întrebându-mă: - Ai încredere-n mine? I-am pus o mână pe mâinile lui, pe care și le ținea la piept. - Da, am încredere-n tine. - Atunci o să-mi dai banii când ni se va arăta în fața ochilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
A surâs, dând afirmativ din cap. Garibaldo a intrat singur și a ieșit însoțit de împărat și de tânăra lui soție, amândoi palizi și cu ochii umflați de nesomn. Am făcut o plecăciune. Nimeni n-a zis nimic. Garibaldo a schițat doar un mic gest de salut și încă o dată m-a prins de braț. Heraclion a spus: - Medic arogant, călugăr încăpățânat, de ce refuzi lectica? De ce nu rămâi aici? Garibaldo a făcu din nou un gest mut de salut cu mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
de mânie. - Ei hai, prietene, te stimez prea mult ca să iau în serios ceea ce spui. Nu sunt Diavolul, sunt un om care caută să-și facă treaba cât se poate de bine. L-am privit drept în ochi, și a schițat un surâs care, nu pot să neg, avea oarecare blândețe și suferință, umanizându-i trăsăturile. O clipă chiar m-am gândit că nu-i plăcea ceea ce făcea, dar am alungat pe loc acea ideea absurdă, punând-o pe seama puterii sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
zise ea. Neil dădu încet din cap. Poate că nu te-ai schimbat atât de mult la urma urmei. —Ba, crede-mă, m-am schimbat. N-am o carieră grozavă? Nu crezi că asta înseamnă că m-am schimbat? El schiță un zâmbet și îi puse invitația în geantă. — Ascultă, spuse, știu că nu mă privește, dar... — Ai absolută dreptate, îl asigură ea cu tărie. Așa că te rog să nu încerci să te implici din cine știe ce spirit... Ce spun eu aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
picioare. Foarte macho, ce să zic! Darcey râse. — Lasă, pentru mine tot macho ești. Mă duc până sus. Să îmi usuc părul și să mă îmbrac. Să termin de gătit. După aia, o să te simți mai bine. —Mersi. Încercă să schițeze un zâmbet, și ea își dădu seama că într-adevăr era foarte palid. — Vrei niște ceai? Face bine după șocuri, nu? Presupun că ajută oamenii care i-au văzut pe alții sângerând la un pas de moarte. Nu spune asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
plecat el. Ea e doar un copil. Mi-e teamă c-o s-o ducă pe mama de nas ca să-l lase să rămână, spuse Darcey. Și știi că mai devreme sau mai târziu o să sfârșească în patul lui. Cele două schițară o expresie de dezgust. Însă fură de acord. Nu se putea ca Minette și Martin să trăiască sub același acoperiș și să nu se culce împreună până la urmă. Am vrut s-o trezesc puțin la realitate, adăugă Darcey. Toată chestia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
îi spuse Darcey. Cred că ea a văzut asta. De aceea a scris ce a scris în scrisoare. Dar pari să fi depășit momentul destul de bine, observă el. Arăți grozav și ai fost foarte calmă în prezența mea înainte. Darcey schiță un zâmbet. Da, mă rog, ce-mi rămâne de făcut? Oricum, cred că ar trebui să ne gândim cum s-o găsim pe Nieve, nu să ne facem griji în privința noastră. —Eu nu-mi fac griji în privința noastră, spuse Aidan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
cum îmi place desenul, cum am pictat întâia oară la Arte Plastice, cum am ajuns la Litere, cum desenul e asemeni scheletului într-o pictură, iar culoarea e carnea, Ce desenezi? întrebarea ei, Am studiat și anatomie, lăudăroșenia mea, deocamdată schițez, trupul masculin, în diverse poziții, mișcare, repaus, marii artiști ai Renașterii, Mi-ar plăcea să văd cum desenezi, și trupul feminin?! provocarea ei, deocamdată, bâlbâiala mea, ne mai încălzim mergând, trece autobusul ei pe lângă noi, suntem între stații, S-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
-mi amintesc despre ce vorbeam, dar e încă în mine starea aceea de înfrigurare, mâinile reci înconjurând ceașca fierbinte, ea cu picuri de ploaie în păr, ne-am dus apoi în cameră, am rugat-o să mă lase să-i schițez trăsăturile și eu am ieșit să-mi caut în buzunarul uriaș al hanoracului caietul de schițe pe care-l purtam permanent la mine, am mai intrat și la baie, întorcându-mă în cameră ea era deja vârâtă în pat, părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]