2,540 matches
-
slabi) să nu fie mai puțin decât o mână (n.n. veche măsură a greutății = 700g), dar aveți grijă să nu fie mai mult de două mâini. Atunci îngerii lui Dumnezeu vă vor sluji întotdeauna și niciodată nu veți cădea în sclavia Satanei și a bolilor lui, care uneori vă fac să fiți grași. Nu tulburați munca îngerilor în trupul vostru mâncând des. Pentru că adevărat vă spun, cel care mănâncă mai mult decât de două ori pe zi face în el munca
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
a (m - a) s = (m [plus] a [plus] n - a) s = m - a [plus] (n [plus] a) ["IERARHIA LUMINEI... "] 2275B [1] Ierarhia luminei și egalitatea întunericului e o luptă între Eran și Turan, între lumină și întuneric, între libertate și sclavie, între libera ierarhie [a] luminii și egalitatea stupidă a întunericului. Scări de lumină, grade de temperatură e universul întreg. Și nu e condamnat numai a rămânea // pe * *** *** - părintele luminei, soarele, [î]l atrage înspre el. [2] Avem de combătut întunericul
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
ca aceea a lui Janus, vechiul zeu italic al Soarelui și al Lunii, numai că pe o parte avea să fie chipul barbar al tracului Aesopus, care trăia într-o aspră solitudine, neîngrijit, cu părul ciufulit, având și el experiența sclaviei, „iar pe cealaltă - chipul gânditor, înspăimântat din cauza închisorii, al dragului meu poet, al lui Phaedrus al meu“. Acum ușa de la zothecula era din nou deschisă, și toți se arătară în prag. Durerea se prefăcuse în epuizare, iar Împăratul își primea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
practice ale picturei și sculpturei moderne”. Ambele apar prin 1910-1911, numai că în Franța „precursorii s’au manifestat mai mult pe terenul realizărilor, în Germania pe terenul teoretizărilor”: „Și cubismul, și expresionismul reprezintă tocmai lupta de emancipare a sufletului de sub sclavia naturii. Acest proces de supraspiritualizare, pe care l’am găsit o caracteristică mai generală a artei nouă, ar fi greșit să’l localizăm numai în Germania, cum fac unii critici”. Din păcate, criticul nu spune nimic despre Der Sturm, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mea. Splendida Antilia. Subliniase cuvântul „splendida“ cu un accent lasciv. — A ta? Poetul nu se gândise niciodată că femeia putea fi o sclavă, capturată Într-una din bătăliile din Răsărit ori cumpărată. Pe de altă parte, legile creștinătății nu interziceau sclavia păgânilor. — Am spus „a mea“? Oh, iartă-mă, messere. A fost, cu siguranță, din admirația pe care i-o port. Antilia nu aparține nimănui, În orașul ăsta. Pentru mulți bărbați, acest adevăr e o sursă de mare chin. Iar eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
prin mijloace externe, și nu femeia. Și, după cum subliniază Fata Simplă, pentru unii bărbați, anumite practici sunt chiar mai eficient decât cele mai puternice poțiuni în stimularea potenței masculine - practicile cum ar fi schimbarea pozițiilor, actul sexual cu parteneri neobișnuiți, „sclavia” și așa mai departe. După cum subliniază un taoist înțelept în Secretele dormitorului de jad, „pentru un bărbat nu există un afrodiziac mai bun decât varietatea femeilor”. Afrodiziacele vegetale, asemenea tuturor medicamentelor fitoterapeutice, au fiecare propriile „afinități naturale” (gui-jing) pentru anumite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
e milă. Bărbate, Iacob, a șoptit ea, știi că eu îmi pun viața în mâinile tale și că numele tatălui meu mi-e odios. Dar chiar și așa, vin să te rog s-o scapi pe femeia tatălui meu din sclavia în care el a împins-o. Un om din Carchemish a venit s-o ia pe Ruti, pe care tatăl meu a pierdut-o la un joc de noroc, ca și cum ar fi fost un animal din turmă sau o străină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
plin de noroaie o ura încă de când refuzase să se mărite cu unul dintre fiii lui, un băiat cam prostovan. Se temea că acum îi va stârni pe toți împotriva ei și că ar putea chiar s-o bage în sclavie. - Niște idioți. Toți, a zis ea și a scuipat în praf. Așa că m-am gândit la voi ca la o salvare, a continuat ea, adresându-se de data asta tututror femeilor din familia noastră, care mergeau alături și o ascultau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
parte, cu mâna stângă în șold și cu mâna dreaptă gesticulând, în timp ce ne spunea noutățile pe care le așteptam de atâta timp. - Tata va fi aici înainte de căderea nopții, a zis Elifaz. Vine cu frații mei, cu servitorii și cu sclavii, patruzeci cu toții, și cu femeile. Mama e printre ele, a mai adăugat, făcând un gest înspre mamele mele, care i-au zâmbit și i-au întors politețea, deși cred că simțeau altceva. În timp ce Elifaz vorbea, fața tatălui meu era de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Degeaba. Ea era mereu calmă și răbdătoare. Îmi tolera toate hachițele și câteodată asta mă înfuria la fel de tare ca sentimentul de sclav pe care mi l-au dat alte femei. Libertatea este, poate, pentru unii la fel de greu de suportat ca sclavia. Ceea ce simțeam pentru ea era departe de ceea ce putea dori o femeie de la un bărbat. Totuși mă atașasem de Marta. Îmi plăcea să fac dragoste cu ea și, pe deasupra, mă gâdila faptul că-i închisese ușa în nas lui Aristide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
totul a încetat? Ca un foc care s-a stins? Vrusesem să mă feresc de Laura, să rămân liber și singur. Ce prostie! Cum să fii liber dacă ești singur? Singur nu ești liber niciodată. Singurătatea nu e libertate, ci sclavie. Nu suntem liberi decât legați profund de un om sau de o idee. Am aflat că la înmormântare, la sfârșitul ceremoniei, a cerut voie și Vecu să spună câteva cuvinte. Toată lumea a devenit curioasă fiindcă era prima oară când Vecu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
de oricalcul încrustat. Glasurile din țarc ajungeau până la el nelămurite. Nu mai privi într-acolo, știind că tot nu va putea desluși nici graiul necunoscut al sclavilor, nici fața fecioarei pe care soldații o aduceau acum iubitului ei. CAPITOLUL VII Sclavii erau aleși. Rămâneau numai cei neputincioși, puțini, și viața lor fusese cruțată. În jurul câtorva scribi stăteau adunate mulțimi de robi, așteptând fiecare să fie înscris pe cioburi de oale. Femeile erau socotite un prisos sau un hatâr și nu erau
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
unul care știa taina fugii sclavilor. Chiar de vor fi scăpat câțiva dintre soldați, pe soldați nu-i întreabă nimeni. Stăpânilor le va spune așadar că sutașul acela nesăbuit și trufaș nu l-a ascultat și a luat cu sine sclavii în munte, el știa pentru ce. Și că au pierit acolo cu toții. Sutașul, în această vreme sculîndu-se de pe piatră, privi deznădăjduit spre soldații săi și le porunci să coboare în tabără. După câțiva pași, un soldat îl întrebă: - Câinii nu
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
spre frații lor care-i așteptau în marea luntre așezată ca un turn de argint în lanul de grâu. Dar pe Auta începuse să-l muncească un gând nou. Îl mărturisise, rugîndu-l să-l ajute să stea de vorbă cu sclavii, să-i învețe să se răscoale, și totodată celor adunați pe Muntele de Foc să le aducă arme. Străinii întîi se lăsaseră greu, nedorind să se amestece în aceste treburi pământene, dar patima cu care vorbea Auta le schimbă hotărârea
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
Cerkasov. Tocmai pleca. Moonshy spuse: — Am venit ca să vă spun că plec, nu ca să-mi prezint omagiile. Și mai ales nu lui! zise el, arătând cu capul înspre Ignatius Gribb. Ipocrit îngâmfat! Ideile dumitale, domnule Gribb, sunt principalii vinovați pentru sclavia noastră. Acum plec! adăugă el tăios, apoi se răsuci pe călcâie și ieși. Ei bine! zise Elfrida. — Ce voia să spună? întrebă Irina. Sigur nu voia cumva să spună că Ignatius a greșit cumva când a demolat miturile insulei Calf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
decât de obicei. Nu-l luați în seamă, spuse în grabă Cerkasov. E un om derutat. Gândul lui Vultur-în-Zbor? Doar dacă superstițiile nu se bazează cumva pe fapte. în acest caz negarea lor ar fi într-adevăr o formă de sclavie. în încăperea vecină zdrăngănitul începu iar. Irina Cerkasova se ridică în picioare. — Dacă am terminat cu toții, zise ea, cred că ne vom simți mai bine în camera cealaltă. Elfrida? Cele două doamne se retraseră. Ignatius, contele Cerkasov și Vultur-în-Zbor se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
suspinse, Pe a pavezelor sănii coborî-vor în șivoiu; Cu cenușa pocăinței și-a împlea pământul fruntea, Cu cenușa Romei voastre - moarte legioane, - punte Peste râuri. Și nimica nu se v-alege din voi. Veți ajunge ca-n tâmpire, în sclavie, degradare. Pas cu pas cade-n rușine neamul vostru sânt și mare: Că-n iloți se va preface gintea de-nțelepți și crai Când barbarii vor aduce delta sântelor lor vise, Îmbrâncind în întunerec toate cele de voi zise. Vai
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
straiți Când pietre numărai la voi în piețe. De-aceea taci și încă bine pare-ți Că nu te regalăm, cum știm, cu bețe: Făclie nu-i nemțescul tău opaiț. {EminescuOpIV 340} PENTRU TĂLMĂCIREA AFORISMELOR LUI SCHOPENHAUER Goethe Spun popoară, sclavii, regii Că din cîte-n lume-avem, Numai personalitatea Este binele suprem. Nu faci efect; nesimțitori Rămân cu toții? Fii pe pace: Când piatra cade-n mlaștină, Ea nici un cerc nu face. Ca-n ziua, care lumii te dete, în tării Sta soarele
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
obezi de fier, Biruri ce cădeau însuși până pe surul fum, Care pătruns prin streșini la cer își face drum, Eșind din vatra tristă, cuptorul fără pîne A unui iobag care trăiește de-azi pe mâne, Când asuprirea oarbă și searbăda sclavie Domniau ca două spaime pe biata Românie. În lumea spăimântată venit-a însă-o zi Când Dumnezeul urei în iadu-i asurzi, Când poporul puternic de jugu-i desfăcut Și-aduse-atunci a minte ce fuse în trecut, A desgropat din piatră bătrânul meu
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
astă lume, nici aveam ce să trăiesc Până când.. blestăm momentul!, pîn-ce-a fost să te-ntîlnesc. {EminescuOpIV 513} Oare sunt eu tot același? Singur nu mai mă-nțeleg: De clipirea genei tale putui viața să mi-o leg. Eram mândru - înjosirea, ba sclavia mă înveți: Mă disprețuesc pe mine... ce mai are astăzi preț? Îmi părea că împărații sunt pe lume un nimic Căci ei nu țineau în mână degetul tău dulce, mic, Începusem s-am în lume ceva ce plătea mai mult
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
a boemilor. Nimic lăsat la voia Întâmplării. În schimb, dandy-i devin solidari cu boemii datorită voluptății celibatului, ca să nu spunem ororii de matrimoniu. „În ochii lor, căsătoria e cea mai rea dintre toate captivitățile cu putință, iar femeile - mrejele sclaviei. Plăcerea carnală nu trebuie Împărtășită cu ele decât ca negoț. Mai bine amorul cu băieții. Homosexualitatea (cuvântul nu apare decât În 1891) li se accentuează cu timpul, pe măsură ce presiunea familială și feminină asupra societății e tot mai intensă.”1 Aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Brațele care te cuprind cu cea mai mare tandrețe sunt de fapt un lanț, iar dacă ești Richelieu - ba chiar Don Juan -, atunci când le sfărâmi, din tot lanțul acestor brațe atât de blânde, nu desfaci niciodată decât un inel. Iată sclavia căreia Brummell i s-a sustras. Victoriile sale au avut Întotdeauna insolența nepăsării. Nu s-a lăsat niciodată cuprins de vârtejul celor pe care Îi tulbura. Într-o țară ca Anglia, unde orgoliul și lașitatea reunite nasc o ipocrizie a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
ce-i drept, mult compromisă, dar nepieritoare. Am spus la Începutul cărții acesteia: În ziua În care societatea care a produs dandysmul se va transforma, nu va mai exista dandysm. Deja, În ciuda atașamentului său pentru vechile moravuri, asemănător unei fatale sclavii, aristocratica și protestanta Anglie s-a schimbat mult În ultimii douăzeci de ani, așa Încât nu ne mai rămâne decât tradiția unei zile. Cine ar fi crezut sau, mai degrabă, cine ar fi putut să nu prevadă așa ceva? Schimbarea aceasta s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
castilienii, înainte ca Granada însăși să fie încercuită. Cei care voiau războiul ziceau: dușmanul a hotărât o dată pentru totdeauna să ne nimicească și nu supunându-ne noi îl vom face să dea-ndărăt. Uitați-vă cum au fost aduși la sclavie locuitorii Málagăi după ce s-au predat! Uitați-vă cum înalță Inchiziția ruguri pentru evrei la Sevilla, la Saragosa, la Valencia, la Teruel, la Toledo! Mâine, rugurile se vor înălța chiar aici, în Granada, nu doar pentru oamenii care respectă sabatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
oprit ca să asculte răspunsurile, ci a continuat: „Demnitari și oameni de vază ai Granadei, nu vă vestesc o victorie, dar vreau să vă cruț de amara cupă a înfrângerii umilitoare, a masacrului, a violării femeilor și fetelor, a dezonorării, a sclaviei, a jafului, a distrugerii. Pentru asta, am nevoie de acordul și de sprijinul vostru. Dacă mi-o veți cere, pot rupe negocierile sau le pot tărăgăna; asta aș face dacă n-aș umbla decât după laudele proștilor și ale falșilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]