3,099 matches
-
Știi cumva când se va întoarce? — Asta nu o pot ști. îmi pare rău. — Dar nu ești secretara? am întrebat politicos. Nu, sunt asistenta unuia dintre partenerii noștri. A urmat o pauză. — De fapt, momentan doamna Archer nu are o secretară. Dar aș fi bucuroasă să vă preiau mesajul. Nici o problemă, am spus ușurată, am să o sun acasă. Mulțumesc foarte mult. Am pus telefonul jos și m-am uitat în gol. La întâlnirea noastră, Laura Archer a ținut să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
să vă preiau mesajul. Nici o problemă, am spus ușurată, am să o sun acasă. Mulțumesc foarte mult. Am pus telefonul jos și m-am uitat în gol. La întâlnirea noastră, Laura Archer a ținut să-mi spună că are o secretară care lucrează alături. Mi-am adus aminte biroul, doar mobila de bază și nimic altceva, la fel și în biroul secretarei inexistente. Era clar că a vrut să ascundă legătura ei cu Clifford Hammond, pretinzând că lucrează în altă parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
și m-am uitat în gol. La întâlnirea noastră, Laura Archer a ținut să-mi spună că are o secretară care lucrează alături. Mi-am adus aminte biroul, doar mobila de bază și nimic altceva, la fel și în biroul secretarei inexistente. Era clar că a vrut să ascundă legătura ei cu Clifford Hammond, pretinzând că lucrează în altă parte. Dar de ce ar acoperi-o cei de la McCott Shaw, preluându-i apelurile și dându-i acces liber la birourile lor? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
încă mai fac. înainte eram cercetător la o bibliotecă a unei fundații, era prima mea slujbă adevărată după ce terminasem colegiul, iar ea m-a luat de acolo, m-a promovat, m-a făcut asistentul ei. îi sunt mai apropiat decât secretara ei, decât oricine altcineva. Știam tot ce face, i-am copiat toate rapoartele... —Și apoi Lee Jackson a intervenit între voi. Era potrivirea perfectă de cuvinte. —Catherine nu mai era a mea, era a femeii ăleia. A fost mereu a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
a treia! Dacă observăm Însă că volu mele publicate de ea apar după anul pensionării, și ținînd cont de faptul că mai are În lucru o carte (evident, tot despre teatru), am putea conchide, consolator pentru atît de iubita noastră secretară literară, că... și pensia e bună, cîteodată. Dă... prolificitate! Adică, putere de muncă. La mai multe, bre! Am luat deci Teatrul din interiorteatrul din culise ( Biblioteca revistei Familia, 2005) la răsfoit, nu știu de ce, de la coadă, spre Început : și am
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Al. Colpacci, Nicolae Toma, Ileana Iurciuc, Ion Mâinea, Maria na Neagu, Sergiu Savin, Eugen Țugulea, Ana Blandiana, Romulus Rusan, Dumitru Chirilă, Doina Modola, Dan Antoci, Dorel Vișan, Emil Boroghină și mulți alții, nume binecunoscute oame nilor de teatru. De altfel, secretara literară comite În carte și un act reparatoriu : presa centrală, care e-n stare să-i intervieveze zilnic, pe Maia Morgenstern, ori pe Bleonț, rar se ocupă și de importanții artiști care au „handicapul” unui buletin (să zicem) de Oradea
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
că nu rimează, mă băteau. Mă pocneau cu o riglă de lemn. MINISTRUL: Copiii sînt niște fiare. Dar gîndește-te că vei avea și tu propriile tale fiare. Cine știe ce cîntecele or să inventeze despre numele tău. JENI: Dar cînd am ajuns secretară de director mi s-a spus Jeni. Nu găsiți că e potrivit? MINlSTRUL: Cît se poate de potrivit. JENI: Ei... Dar cînd am devenit șefă de cabinet la un ministru nu putea să mă mai cheme Jeni. Care ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
că sînt veseli. Veseli ca niște... Ca niște purceluși. JENI: Mielușei. MINISTRUL: Nu, purceluși. JENI: Mielușei. MINISTRUL: Pur-ce-luși! Ce rost are să ne contrazicem? JENI: Așa e! Porcii dracului. Ar fí în stare să rîdă de dumneavoastră doar pentru că aveți o secretară pe care o cheamă Jeni. Sau că umblați cu pantalonii descheiați. Sau că la petreceri vă puneți chiloții în cap ca pe o bonețică. MINISTRUL: Eu? Am umblat eu vreodată cu pantalonii descheiați? JENI: Vă rog! MINISTRUL: Mi-am pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
a făcut Dumnezeu. Dă-mi ceva de băut. MINISTRUL: N-am. Aici e minister, nu cîrciumă. PATROANA: Păcat. Ia uite cît spațiu ocupi. Mai bine făceai aici un restaurant, o discotecă, un bar. Ocupi locul degeaba. Și nenorocita aia de secretară are un pogon de birou și se înghesuie tot peste tine. MINISTRUL: N-o insulta. Nu-i secretară. E șefă de cabinet. O cheamă Otilia. Sau Venera. PATROANA: Sau Lolita, sau Carmencita! Poate s-o cheme și Vanessa, că tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
nu m-a căutat nimeni? BUNICA: Cin' să te caute? FANE: De la revistă, de la editură... De la Uniunea scriitorilor... BUNICUL: Nu. Dar n-avea nici o grijă. Dacă te caută... Le spunem noi. Mă fac impresarul tău. SONIA: Și eu mă fac secretara ta. FANE (o sărută și pe ea și pe Mamă): Ah, ce bine că vă bucurați de succesul meu. Asta mă stimulează grozav. BUNICA: Ne bucurăm, ne bucurăm, dar du-te odată. FANE: Știți, e ceva ciudat... la cafenea, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
care îmi țineam cealaltă mare raritate, clasorul meu cu timbre. Sophie Ginsky, numită de băieți „Roșcata“ Va ajunge departe, căci are ochi mari, căprui și sclipitoare-i e judecata. Când te gândești că era vorba de mama! Fusese chiar și secretara antrenorului de fotbal, o funcție prea puțin glorioasă în zilele noastre, dar, pare-se, un post-cheie pentru o fată din Jersey City în timpul primului război mondial. În orice caz, așa mi se părea mie când frunzăream paginile albumului și ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
la ley discriminar contra cualquier persona, îmi citește el din ghidul bilingv al Șanselor Egale, scris chiar de mine! Iar în acest moment sună telefonul. Portoricanul zbiară la mine în spaniolă, maică-mea mă amenință cu cuțitul în copilărie, iar secretara mă anunță că domnișoara Reed mă caută la telefon. Pentru a treia oară în ziua aceea. — Mi-e dor de tine, Arnold, îmi șoptește Maimuța. — Mă tem că-n clipa asta-s foarte ocupat. — Te iubesc. — Da, bine, pot să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Sarah Abbott Maulsby - originară din New Canaan, Foxcroft, și absolventă a colegiului Vassar (unde, în grajdul din Poughkeepsie, își ținea frumosul ei cal bălan). O absolventă de douăzeci și doi de ani, înaltă, delicată, în banca ei, care lucra ca secretară de protocol în biroul senatorului de Connecticut în toamna lui 1959, când ne-am cunoscut și ne-am cuplat. Eu făceam parte din subcomisia Congresului însărcinată cu anchetarea scandalului legat de concursurile TV de cultură generală. Perfect pentru un socialist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
păi, bineînțeles că nu face de ea. La mătură, la closete, deh, asta-i libertatea și democrația... Păi, la prezența și aspectul ei, nici nu s-ar pune problema, și lasă c-o să-i găsească el ceva, un post de secretară sau dispeceră... O vreme chiar se lăsă În nădejdea lui, și el a tot amânat și a cam dus-o cu vorba, deși nu e vorbă, că s-o fi zbătut să caute. Ar fi avut la o adică niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
-te la Roșioara că nici cu trei habar n-are?!... Atâta că ea nu-i ca Roșioara, s-atârne și s-aștepte să-i pice. Unde ar ajunge dacă ar sta în nădejdea lui Velicu pentru posturi de dispecere și secretare? Ba tocmai că, de-acum, atârna la Velicu cu tot cu fiu-său. Degeaba s-ar fi ținut cu nasul pe sus și s-ar fi crezut altceva decât este. Era la fel ca Roșioara până la urmă, chiar dacă asta atârna la mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
o reținere să-i povestească cât de greu se descurcă. Credeam că v-a spus Geta. — Doamna Timuc Georgeta, să-nțeleg că la ea te referi? — Da. — N-am apucat să vorbesc personal cu ea. I-a lăsat un mesaj secretarei, cu numele tău și adresa și că ai vrea să găsești o familie, că ai un copil în întreținere... — Am doi. O fi uitat doamna Timuc. Avocata trase chiștocul din țigaret și-l strivi în scrumieră. Se foi puțin, trăgându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
de un calendar pe care socoti cu pixul, da, am să te caut eu, să zicem, peste vreo două luni. Pe întâi martie, da, pică într-o miercuri. Dacă intervine ceva între timp, dai telefon și-mi lași mesaj la secretară. Ține aici. Îi dădu o carte de vizită cu adresă și numere de telefax și Petronela Ghițescu, consilier juridic la Ministerul Educației și Învățământului. Și-n două luni se rezolvă, doamna Petronela? Fața ei cenușie plutea în fum de țigară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
degeaba s-ar desprimăvăra dacă n-ai pe ce pune mâna. La cine să fi căscat gura, dacă nu tot la doamna Petronela? Iarăși friptă de lipsuri, da, a căutat-o în două rânduri la telefon și i-a spus secretara că nu-i în țară, da’ trebuie să pice zilele astea, doamna Dogaru, bineînțeles c-am s-o anunț, și, în sfârșit, a dat Dumnezeu. Întârziase. A apărut cu o întârziere de aproape două săptămâni față de dată stabilită de ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
îi plăcea Crăiței să-i spună), venită în vizită, seara de ajun lângă brad, cu colinde și cu bucuria despachetării darurilor. Liviu, care plecase de câteva săptămâni în America, dar fără să o mai ia cu el pe Beatrice drept secretară, interpretă și damă de companie, așa cum făcuse mai demult, când fusese plecat în Germania, avusese grijă să trimită, printr-o rudă de-a lui, un colet voluminos, cadouri pentru fete, ca să mai dreagă puțin imaginea lui șifonată de părinte și
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
de lucru, și nu știu dacă a observat careva în afară de mine arbitrarul din decizia șefului (revin la tema asta fiindcă m-a surprins). Mă rog, tot colectivul se schimbase, prieteșugul plutea în aer. Șase bărbați cu mâneci suflecate și o secretară în taior chicoteau în așteptarea băiatului cu bunătăți, și se uitau din când în când, calzi, zâmbitori, către biroul șefului, unde acesta continua să vorbească la telefon de mai bine de zece minute - i-ai luat și lui ceva, întreba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
un pic mai copt, am să-i aduc personal la cunoștință doamnei director acest defect. Doamna director a fost de acord că cel mai bun stimulent pentru munca în echipă e o melodie veselă, care să fie cântată în gând. Secretara dânsei ne-a chemat pe toți proaspeții angajați într-o sâmbătă, când restaurantul era închis. Muzica însuflețește mișcările, ne-a spus. Marii șefi ai corporației au hotărât că angajații vor fi mai productivi și mai plini de viață dacă vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
întrebat: - Nu te supăra, stimabile, unde-i w.c.-ul? M-a măsurat lung, din cap până în picioare, foarte serios, după care a catadixit să-mi răspundă, fonfăit și pițigăiat: - Tovarășe, pe la noi vă adresați cu apelativul "tovarășe". Deci, tovarășe, întrebați secretara. Și, făcând un gest vag cu mâna spre o eventuală ușă, de fapt, în acea direcție se găseau vreo șapte, își propti prețiosu-i nas în vânt și valsă mai departe, spre alte zări. De fapt, se topi urgent pe ușa
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
prețiosu-i nas în vânt și valsă mai departe, spre alte zări. De fapt, se topi urgent pe ușa din spatele meu. Am deschis o ușă la întâmplare și nu știu naiba cum se făcu, dar am dat cu nasul chiar de secretară. Era o nurlie de fată, s-o sorbi într-un pahar de vodcă cu suc de roșii. Blondă, cu ochii adânci ca marea, că dacă nu erai atent, te înecai în azurul lor. Nici frumoasă, nici bătrână, nici înaltă, dar
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
că dacă nu erai atent, te înecai în azurul lor. Nici frumoasă, nici bătrână, nici înaltă, dar nici nu-ți înțepenea ceafa uitându-te în jos spre ea; și cei drept, era apetisantă ca o prună prea coaptă. - Dumneata ești secretara? Mirată, mi-a răspuns ușor înțepabil: - Da' nu se vede?! - Hm, nu prea, i-am răspuns, mârâind parcă și chiorându-mă la un picior al ei ce stătea peste celălalt, lăsând la vedere o minunată rotulă rotundă ca o lună
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Uteciștii iubesc curățenia, luați exemplu!", " După întrebuințare, vă rog să așezați capacul ușor, plesnește!" și altele câteva, pe care nu le mai țin minte. Am plecat puțin năucit din acest w.c. atât de sofisticat și m-am dus glonț la secretară. - Tot dumneata, tovarășe? m-a întîmpinat cu același surâs angelic, numai că acum nu s-a mai uitat la mine, era foarte ocupată cu pilirea unei unghii chilometrice de la degetul cel mic al mâinii drepte. - Tot eu... - Sper că ai
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]