9,812 matches
-
mine zac imagini de demult, Un film alb-negru derulat alene. Un țârâit de greier când ascult, Se-anină lacrima sărată-n gene, Un ultim semn al marelui tumult. Steluța CRĂCIUN ... Citește mai mult Iulie iarAsprele miriști mă zgârie-n gândși tremură imagini ca pe-o dunăMirajul depărtării când l-adună,Miticul timp în mine deșteptând.Aceeași caldă, toropită lună,Același soare nemilos arzând,Doar umbrele părinților în rândSe-apleacă greu și snopii îi adună.Încă o vară îmi pulsează-n vene; În
STELUȚA CRĂCIUN by http://confluente.ro/articole/stelu%C8%9Ba_cr%C4%83ciun/canal [Corola-blog/BlogPost/381390_a_382719]
-
iubiții osândiți/ Ce-s în temnițe zvârliți.” Face drumuri la Vacz(lângă Budapesta) unde este închis Ion Slavici și la Seghedin unde erau închiți Memorandiștii și se plânge: „La grădină-n Seghedin/ Plâng florile de iasomin/ De răsună ulița/ Și tremura temnița./ De la Seghedin la Vacz/ Numai drumuri de la frați/ Numai lacrimi, jale, dor/ Pe fețele tuturor”. Fiindcă cere din nou autorizație pentru a difuza cărți românești este arestat în 1895. Citind în 1895 Cronică românilor a lui Șincai, cumpărată la
BADEA CÂRŢAN de GEORGE BACIU în ediţia nr. 140 din 20 mai 2011 by http://confluente.ro/Badea_cartan.html [Corola-blog/BlogPost/344317_a_345646]
-
trece... și moare. Amurguri fumegânde ne împresoară. din ochiul lumânării viața curge; când infinitul nu are cum să doară, doar clipa în tăcere se prelinge. De clipă să fie viața stăpânită? În dimineața toamnei frunza plânge... În vânt sau ploaie tremură cernită, urmând a Lui chemare, ea se stinge. Referință Bibliografică: Toamna vieții / Olguța Trifan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1355, Anul IV, 16 septembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Olguța Trifan : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
TOAMNA VIEŢII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1355 din 16 septembrie 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1410855231.html [Corola-blog/BlogPost/353798_a_355127]
-
de odaia cea mare fără să-și aducă aminte de trupul neînsuflețit al soacrei. Strecură o privire furișă către femeia de lângă ea. Bătrâna îngâna cu ochii închiși cântarea bisericească pe care o lălăia Maria lui Coțob în față. Gușa imensă tremura la baza gulerului rochiei largi care ascundea doar o parte din faldurile de grăsime de pe pântece. Se scutură de groază. Pentru nimic în lume n-ar fi vrut să fie bântuită de soacra ei pentru tot restul vieții! Privi întristată
COMÂNDAREA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1608 din 27 mai 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1432689963.html [Corola-blog/BlogPost/369807_a_371136]
-
parfum te dai, ce ruj folosești, știu ce mâncare vei face mâine, știu totul! Știu ce te doare, unde te doare, știu ce-ți lipsește. Am nevoie de ceva nou. Vreau o femeie lângă mine care să mă facă să tremur! -Nu iei nimic din casă? Păstrează cheile, poate o să ai nevoie de vreun lucru, doar le-am făcut împreună... ai contribuit și tu. -Nu am nevoie de nimic, partea mea o las fetei. Dă-te la o parte, dă-te
CE UNEŞTE DUMNEZEU, NU POATE DESFACE OMUL! de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 244 din 01 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ce_uneste_dumnezeu_nu_poate_desface_omul_0.html [Corola-blog/BlogPost/356150_a_357479]
-
cu ea și cu fiica rămasă fără sprijinul și dragostea de tată. Ce-i va spune fetei când se va trezi? Cum va reacționa? E prima dimineață când tatăl nu-și va săruta fiica. Întreaga ei ființă a început să tremure. Un șuvoi de lacrimi i-a inundat obrajii palizi. Puștoaica îl aștepta cu portbagajul deschis. Un sentiment de mândrie i se citea pe față. L-a câștigat. Va fi al ei. Întotdeauna i-au plăcut bărbații în vârstă. Sunt cei
CE UNEŞTE DUMNEZEU, NU POATE DESFACE OMUL! de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 244 din 01 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ce_uneste_dumnezeu_nu_poate_desface_omul_0.html [Corola-blog/BlogPost/356150_a_357479]
-
până spre bărbie în picături mărunte. Din când în când, ofta încet și își lăsa mâna în care ținea batista pe geanta neagră aflată pe genunchii acoperiți de rochia veche și de aceeași culoare, proaspăt spălată și călcată. Acolo îi tremura vizibil, adesea în zvâcniri scurte, de parcă se zbătea în strânsoarea pielii uscate și plină de pete vineții, mărturie a unei circulații periferice deficitare. - Fată, mai e mult până acolo? a întrebat-o ea pe femeia corpolentă ce stătea, bine înfiptă
PARTAJUL de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 208 din 27 iulie 2011 by http://confluente.ro/Partajul.html [Corola-blog/BlogPost/367148_a_368477]
-
mor eu până acolo. Bem apă când ajungem... Dulciurile nu astâmpără setea, Florico! a refuzat bătrâna doamnă cu voce ștearsă, abia auzită în vecinătatea imediată. O serie de denivelări succesive ale șoselei au făcut ca trupurile așezate pe scaune să tremure mai intens și mâinile agățate de curelușe ori răzimate de spetezele scaunelor să se încordeze vizibil. Toate șocurile, pe care sistemul de amortizare al mașinii nu le putea anihila, se transmiteau direct caroseriei și călătorilor. Unii dintre ei, vădit nemulțumiți
PARTAJUL de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 208 din 27 iulie 2011 by http://confluente.ro/Partajul.html [Corola-blog/BlogPost/367148_a_368477]
-
pe podea... Spațiul devenise mult prea îngust. Traversă noutatea, obișnuit deja cu năvala schimbărilor. Învăță odihna stând în picioare sub lumina tot mai palidă a senzorului. La câteva palme de el, oglinda, fosta ușă a băii, părea să-l ademenească tremurând un contur străin. Ar fi încercat să-și dibuiască propriul chip, de-ar mai fi avut vreun dram de curiozitate. Dar, nu! N-avea cum... Împuținat, lipsit de reacții... Avea ochii slăbiți și aproape imobili părând să se fi uscat
VOLUNTARUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1476602181.html [Corola-blog/BlogPost/376996_a_378325]
-
de nea răsuna în inima sa împletind un fir de teamă peste alaiul visului de mai înainte. Ea care era așa fericită, atunci când era alături de alesul ei în sanie, fu cuprinsă acum de o frică care-i făcea inima să tremure, dorințele să se năruie gândurile să sângereze... și dintr-o dată genele îngreunate de lacrimi lăsau să curgă printre ele lacrimi roșii, ce pătau albul zăpezii. Chiar și viscolul amuțise în fața durerii miresei pierdute și arunca în jur o tăcere lină
MOVILA MIRESII, SATUL MEU, RĂDĂCINA MEA... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 407 din 11 februarie 2012 by http://confluente.ro/None_cornelia_viju_1328977665.html [Corola-blog/BlogPost/346742_a_348071]
-
creștetele elevilor că ei nu sunt în stare și, ghinion!!!, începe să facă pe moralista: - Vedeți voi ce prost crescuți sunt copiii din familiile aristocrate? Degeaba au ei bani, au de toate, dacă nu știu să se poarte... Încep să tremur, văzând că Doamna Rodica Bărbat se ridică din nou. De data asta vânătă la față. - Doamna Borchin, vă rog din suflet să plecăm. Cum poate să le bage în cap așa o inepție? Al. Paleologu a crescut într-o familie
RÂSU -PLÂNSU de MIRELA BORCHIN în ediţia nr. 1039 din 04 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Rasu_plansu_mirela_borchin_1383591576.html [Corola-blog/BlogPost/342019_a_343348]
-
Acasa > Poeme > Devotament > STRĂFULGERARE Autor: Aura Popa Publicat în: Ediția nr. 1659 din 17 iulie 2015 Toate Articolele Autorului Am văzut doar atât... Ochii tăi coborând o hulpavă privire... M-am trezit tremurând de dorință și eu... A ta mână-a-ndrăznit o șuviță căzută să-mi mângâie grăbit și pe-obrazul de nea să se-oprească puțin. Fremătau sânii mei sub cămașa de in. Trupu-ntreg fremăta sub atingeri de foc. Pe-ai mei umeri
STRĂFULGERARE de AURA POPA în ediţia nr. 1659 din 17 iulie 2015 by http://confluente.ro/aura_popa_1437116522.html [Corola-blog/BlogPost/380556_a_381885]
-
țină socoteala orelor suplimentare gratuite, pe care erau silite să le lucreze în fiecare zi. În ziua aceea, Clara pierduse numai o oră, dar cu ce preț?... Sărise și peste pauza de masă, ceea ce determinase intensificarea durerii de cap. Palidă, tremurând de slăbiciune, amețită și epuizată, condusese ca un robot până acasă. Cu un gest eroic coborî din mașină, dar fu nevoită să se sprijine cu precauție câteva momente de portiera închisă, până i se limpezi privirea și reuși să deslușească
ISPRĂVILE LUI CUPIDON (PART. 11) de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1482444618.html [Corola-blog/BlogPost/375653_a_376982]
-
din prima zi Și nu o să pot fi La fel de eu, cum tu mai știi.. Pierzîndu-mi firea, Uitîndu-mă pe mine, Aș vrea să mai iubesc Cum te-am iubit pe tine. Ecou La sol... cavou Mă strâng în file de dor Tremur... sunt ecou Strig o durere și mă trece fior Văd la sol cavou Unde trupuri mor Și suflete urcă Pe scări de decor Urcă suflete de la sol Spre mine se cobor Răsună-n mine viitorul Ce pentru mulți dintre oameni
SĂ READUCEM ROMÂNIA MARE LA FOSTELE HOTARE” – ALEXANDRINA VLAS DIN BASARABIA de ROMEO TARHON în ediţia nr. 1654 din 12 iulie 2015 by http://confluente.ro/romeo_tarhon_1436720766.html [Corola-blog/BlogPost/379617_a_380946]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > FRUNZA Autor: Mihaela Alexandra Rașcu Publicat în: Ediția nr. 2139 din 08 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului FRUNZA Auzind o frunză mică că atunci când toamna vine trebuie să părăsească curcubeu, surori și casă, tremurând pe ram de frică se porni lung să suspine pentru soarta ei de frunză, scurtă și cam nemiloasă. - Draga mea, n-ai de ce plânge, îi șopti o frunză mare, de cum toamna se ivește negreșit ai să - nțelegi cât de minunată
FRUNZA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2139 din 08 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1478591122.html [Corola-blog/BlogPost/374168_a_375497]
-
ceas se-ndrepta tăcut spre poiată c-un șiștar și-un ibric plin cu apă călduță, urmat în tăcere de un motan tărcat. Deschise ușa grajdului, așeză cu grijă ciuveiele pe un tamburel, apoi privi scurt spre țarcul vițelului. Portița tremura zgomotos impinsă cu putere de Trotinel. Florica, cu gâtul spânzurat peste gardul ce-i despărțea, îl spăla plimbându-și limba aspră peste blănița lui catifelată. - Of ...Ninel, Ninel ... ai să mă bagi în pământ! bolborosea bătrânul îndreptându-se spre țarc
Calea lactee by http://balabanesti.net/2011/05/14/calea-lactee/ [Corola-blog/BlogPost/339946_a_341275]
-
Acasa > Poeme > Antologie > ORAȘUL TRISTELOR RUINE Autor: Al Florin Țene Publicat în: Ediția nr. 276 din 03 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Orașul tristelor ruine Măsor, cu calm, încețoșata alunecare a clipelor Pe malul unde stelele înserării tremură pe ape Când vin cerbii din ele să se-adape. O melodie urlă la câinii cu covrigi în coadă Ce stau de veghe la negrele bărci somnolente Pe nisipul ce măsoară clipele unuei nopți mai lente. Cu amintiri uitate pe
ORAŞUL TRISTELOR RUINE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 276 din 03 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Orasul_tristelor_ruine.html [Corola-blog/BlogPost/356893_a_358222]
-
mine și timp/ e un compromis,/ ceva extrem și duplicitar,...” ( Cred).Și, în timp ce îmi ”desfăceam lacrimile/ nestingherit/ de tăcerea ireală/ ce săpa adânc / pe o frunză de aer,/ pe o frunză verde de asfințit...” ( Desfacerea lacrimei), eu, cel ce-am tremurat într-o flacără,într-un ”trup și suflet deopotrivă”, cu râvnă, întristare și mirarea aceea fără de țărmuri... încep să-mi ”caut identitatea/ și vă-ntreb pe voi, necunoscuților/ dacă ați văzut-o cumva,/ te întreb, vântule/ dar cuvintele tale / au
VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 2140 din 09 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/valentina_becart_1478682922.html [Corola-blog/BlogPost/379238_a_380567]
-
ne soarbâ Și-n alta vom fi înapoi. Tu ești microcosmosul meu. În plasmă și-n mitocondrii Mă-ngâni cu privirea mereu, Oglinzile lumii-s pustii. Romantici sucombă în noi Romantici sucombă în noi Ca floarea ținută sub apă; Ne tremură fruntea sub ploi Și pasul mai searbăd ne-adapă. Trăim încărcați de nevoi, Nevrednici să ducem o cruce, Romantici sucombă în noi Și visul răni vii ne produce. Fugim de fantome trecute Și dăm peste palide fețe, Privirea și gura
EU NU POT TRĂI FĂRĂ TINE de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1655 din 13 iulie 2015 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1436780728.html [Corola-blog/BlogPost/384424_a_385753]
-
noapte Nu mai văd poteci, Doar iubiri inapte Searbede și seci. Leagănul tăcerii Ne adoarme vraja, Cântecul durerii Ține trează straja, Visele-s coșmaruri Fără de sfârșit, Nopți fără de maluri Și am obosit. În laguna noastră Alge cresc haotic, Dragostea sihastră Tremură nevrotic, Leacu-i pe sfârșite Apatia-nvinge, Veșnic biciuite Suflete s-or stinge. Referință Bibliografică: Apatie sentimentală / Angelina Nădejde : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1413, Anul IV, 13 noiembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Angelina Nădejde : Toate Drepturile Rezervate
APATIE SENTIMENTALĂ de ANGELINA NĂDEJDE în ediţia nr. 1413 din 13 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/angelina_nadejde_1415874315.html [Corola-blog/BlogPost/371627_a_372956]
-
Acasa > Stihuri > Momente > PREA MULTE FRUNZE... Autor: Stelian Platon Publicat în: Ediția nr. 711 din 11 decembrie 2012 Toate Articolele Autorului Prea multe frunze Prea multe frunze în toamna vastă, Copacii tremură când vântu-i cheamă, Cu degete prelungi ca de gimnastă Se scutură de păsări de aramă. De frig se face universul ghem, Iar cartea spune că ne-am fi făcut, Din crunte nostalgii ce-n vânturi gem Și-un zeu ne-
PREA MULTE FRUNZE... de STELIAN PLATON în ediţia nr. 711 din 11 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Prea_multe_frunze_stelian_platon_1355280356.html [Corola-blog/BlogPost/359845_a_361174]
-
pe bani? - Hotărăște-te ce vrei. Ai bani, bei, dacă nu, valea. Fiecare zi e prea scurtă pentru toate gândurile, ajungi să le bei, să te ai nefiresc de mult fără să te simți atât de puțin și de mic. Tremură pasul, sângele-i greu. Viața e artă, suflul stingher. Învățăm să fim ori să nu fim , din nepăsarea altora, ai nevoie de timp pentru a contempla sutele de oameni și tristețile lor. Mizeria nimicului, uneori, ne bagă pumnul în gură
PLĂTESC ŞI PLEC de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 196 din 15 iulie 2011 by http://confluente.ro/Platesc_si_plec.html [Corola-blog/BlogPost/367089_a_368418]
-
nevoie de timp pentru a contempla sutele de oameni și tristețile lor. Mizeria nimicului, uneori, ne bagă pumnul în gură și-atunci scriem pentru a putea produce iluzia trăirii. Ne trecem prin lucruri supuse de alții, străbatem drumurile cu mâinile tremurând în jurul paharului cu apă. Inima icnește a vis. Dorința iubirii ne șlefuiește așteptarea, rondul prin viață îl facem orbind. Naștem absențe, zâmbet prelins e textul acesta ce vă scoate din minți. Ce e variabil? totul? ce e totul? o necunoscută
PLĂTESC ŞI PLEC de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 196 din 15 iulie 2011 by http://confluente.ro/Platesc_si_plec.html [Corola-blog/BlogPost/367089_a_368418]
-
gelozia? Eminescu se așeză în fața ei și o privi în ochi, acei ochi albaștri și mari de vită rănită și descoperi pe fața ei o frumusețe virginală plină de candori care-l făcu s-o strângă-n brațe și să tremure de emoție la atingerea corpului ei. Simțindu-i mâinile care-o cuprinsese peste mijloc, Veronica își lăsă ușor capul ei moale cu părul mătăsos și bogat pe pieptul poetului. Pentru câteva clipe se opriră toate orologiile lumii, numai inimile lor
EMINESCU ŞI VERONICA-ULTIMA SEARĂ LA VIENA. de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1212 din 26 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ion_ionescu_bucovu_1398513630.html [Corola-blog/BlogPost/347962_a_349291]
-
înainte de ora începerii, fredonând refrene sau chiar piese întregi, sau imaginându-mi anumite scene pe care doream să le văd. Drumul spre sala de spectacole mi se părea foarte lung, deși în mod obișnuit făceam doar 10 minute! Genunchii îmi tremurau de fiecare dată, iar inima o lua la trap, încât nu o mai puteam opri. Intram timidă în sală (sunt o timidă incurabilă), ca un copil într-o încăpere cu multe jucării nevăzute și pe care și le-ar fi
CÂND REFLECTOARELE SE APRIND ŞI CORTINA SE RIDICĂ... de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 802 din 12 martie 2013 by http://confluente.ro/Cand_reflectoarele_se_aprind_ana_maria_gibu_1363094565.html [Corola-blog/BlogPost/352616_a_353945]