23,989 matches
-
În piept. Vreau să mai stea. Nu, vreau să-mi spună ceva. Trebuie să Întreb. — Șefu, Încă ceva. Ce se Întîmplă cu tipul din scenariul tău..., ăăă polițaiul rasist? — N-am ajuns pînă acolo Bruce. Poate reușești să m-ajuți! zîmbește el. Oricum, asistența socială o să vină aici În curînd. După cum ziceam, Încearcă să reziști. Toal pleacă. Un tip de treabă. SÎntem singuri. Aprindem televizorul. Nu-i nimic la televizor. 00000ai mai iubit odată000000Înainte de Carole 000000 Nu. Noi nu ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
ai lăsat dus de val, amîndoi v-ați lăsat, gurile și limbile voastre au Început să dispară. Pula ta s-a Întărit și te-a apucat amețeala. Două zile mai tîrziu ai Întîlnit-o pe ternul de joacă. Ea ți-a zîmbit și una dintre prietenele ei a zis ceva. Tu te-ai dus la ea. Întodeauna te Înroșeai la față cînd vorbeai cu ea În fața prietenelor ei. De fapt chiar de fiecare dată cînd vorbeai cu ea la școală. Dar ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
omorît-o. Un accident. Alt accident. Dar poliția se poartă frumos cu tine. Amabili. Înțelegători. Uneori Încă Îi poți vedea chipul, atît de rece și țeapăn, pistruii ei de parcă ar fi pictați. Nu ca Rhona, nu ca atunci cînd ea Îți zîmbea și stăteați de vorbă și vă sărutați și vă futeați. Ea a fost prina ta iubire dar de fapt n-ai cunoscut-o niciodată atît de bine Eape cît ți-ai fi dorit. Îi plăcea muzica, arăta și plăcea zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
nou scenariu. E ca și cu porcăria aia de oportunități egale: Împroașcă-i cu asta pe puțoi și fă-o cu convingere. E doar un alt mic cod pe care te bazezi. De asta Gilman ăla... clatină el din cap zîmbind binevoitor, sigur a repetat discursul ăsta. Comportamentul tău trebuie să fie non-rasist și non-sexist. Știi care-i povestea: toată chestia asta cu oportunitățile egale a apărut cînd șomajul În masă a Început să facă victime. Nu puteai să-i lași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
o să moară copilul, că are de toate. Așa că nu mi-a păsat că devenisem cât o balenă. Eram foarte caraghioasă așa rotundă, în toate fotografiile cu zâmbetul pe buze (cred că sunt singurele fotografii din viața mea în care nu zâmbesc silit). Senzația că ești doi, că ai două inimi în tine, e ceva despre care merită poate scris cândva, pe îndelete. Pe 15 martie 1999 venea pe lume Alexandra, cel mai frumos copil din lume, bebeluș roz, cu ochi uriași
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
razna? Într-un fel, avea dreptate tata. Casele din curtea lor, vacile, caii, grădina și tarlalele aveau nevoie în continuare de brațe tinere, vânjoase, însă tot firesc, el voia altceva, în afara orizontului oarecum restrâns la acea vreme la țară. Ioan zâmbi. Jumătate dintre amintirile copilăriei erau legate de via lor, de pădurice și de copacii ei verzi, de harbuzărie, de grădină, de frunzele de tutun întinse la uscat pe garduri. La marginea satului, spre nord-vest, aveau o grădină în care-i
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
un colț de țară până acolo, noutatea orașului, apoi a școlii, examenul însuși, cunoștința cu atâția oameni noi, unii binevoitori alții nu, se concentraseră, eliberându-se după câteva clipe, în care directorul Mitru se apropie și-l privi în ochi, zâmbindu-i discret. - Te felicit, băiete! Ai reușit, și fiind de-al nostru, de acum ai un regim special, vei fi bursier! - Ce înseamnă asta? reuși să îngăime, bucuros, cum nu-și amintea să mai fi fost vreodată în viața lui
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
vremii Timpul, necăjită de rafalele care le împrăștiase până departe. Fără a vedea cine era păgubașul din cauza întunericului, prinse foile zburătoare și se-ntoarse spre fată. Surpriza-l făcu să nu spună nimic, în prima clipă. Doar când fata-i zâmbi și-i mulțumi, se- nclină și se prezentă. - Mulțumesc din nou! Eu mă numesc Iustinica H. și sunt elevă în anul III la “Liceul Oltea Doamna“. Fiind ieșeancă, locuiesc cu părinții. Era fiica directorului! - Nu știam cum de ai ajuns
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
zi, tot la ora 4 să-și reia căutările. Îl însoți pe comandant, fără a coborî de pe cal, până la sediul comandamentului. Odată definitivată misiunea zilei, reveni la locul cantonamentului. Când descălecă, din cauza poziției în care stătuse o zi întreagă, constată zâmbind amar, că picioarele-i ajunseseră ca niște paranteze, din cauza prelungitei șederi în șea. Firesc, fiindcă nu mai încălecase de multă vreme. Cu vreo oră mai înainte, dorea din tot sufletul să se termine calvarul călăritului, îi era foame și visa
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
a luat-o la fugă. Și doar brațele mamei ca-ntotdeauna mă ajută. Doar ele sunt singurele ulițe prin care pot păși fără griji, ca de atâtea ori. Doar zmeiele frumos-colorate, înălțate aici de ea, mă mai pot face să zâmbesc din nou fără frică. Și doar frământările ei dulci îmi înverzesc sufletul ca primăvara iarba pe câmpii, căci mă simt ca un drumeț cu aripi neînvinse, călătoare, ca păsările când se întorc la cuiburi, nerăbdătoare, acasă. Doar mama, cu parfumul
ANTOLOGIE:poezie by Adela Cândea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_662]
-
Ca persoană de contact îl voi avea la dispoziție permanent pe călugărul Javier Manuel de Solestoya y Rubajar; el va fi dealtfel și cel care va traduce aproximativ zicerile mele. - Fără nici o cenzură! - Bineînțeles, domnule Harian Kărsadusar! și mi-a zîmbit familiar, plin de grosolănie. După primele atribuiri empirice, pentru stabilirea unei judicioase corespondențe lingvistice am tălmăcit împreună "Hamlet", operă considerată reprezentativă pentru cultura lor laică. M-am îngrozit! Adulter, tăinuiri, crime, otravă, nebunie, sinucidere, fantome și dueluri formau versificat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85073_a_85860]
-
și fac tot ce li se cere: de la mimarea morții!!! și înghițirea de obiecte tăioase pînă la sex și portretistică. Știrile despre lumea lor nebună sînt prezentate pe mii de canale video de femele care sînt plătite și operate periodic. Zîmbind mereu, ele citesc - pentru că oricum n-ar fi în stare să țină minte mare lucru - ce nenorociri s-au mai întîmplat. Masculii, în schimb, sînt adulați dacă se bat bine sau cîntă, dacă intră pe "scena politicii" sau aleargă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85073_a_85860]
-
pas, ca un câine credincios”... ― Sărut mâna, Lia! Încotro la ora asta, pe așa o ninsoare? A tresărit. În față avea un bărbat cu o mustață cât doi hulubi, care purta omătul căzut cu dărnicie... De sub marginea cușmei mițoase Îi zâmbeau doi ochi cunoscuți. ― Ce faci, Petrică? Eu mă zbăteam În vârtejul gândurilor și de aceea nu te-am observat. Merg la Nicu, la spital. ― De ce mergi tu și nu vine el acasă? ― A fost operat azi dimineață. ― Despre ce operație
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
la rezervă, cu o Înfățișare ghidușă, Despina a bătut În ușă. După ce din interior s a auzit un “Da. Poftim!” spus cu undă de bucurie de Nicu, tot ea a deschis ușa, cu mare Încetineală, făcând-o pe Lia să zâmbească, deși era copleșită de emoție. Abia au pășit peste prag și Despina, cu glas oficial, a declarat: ― Tati. Iat-o pe doamna Lia, “Mami”, cum Îi spun intimii. A venit să te vadă și să te Întrebe de sănătate. Bucuros
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
vor fi chemați la școală, pentru a desfășura diverse activități: săniuș, schi, vor face oameni de zăpadă... Cuvântul de ordine trebuie să fie: “A sosit Moș Gerilă”. În acea clipă, s-au auzit bătăi În ușă. ― Poftim - a răspuns Nicu, zâmbind. Îndată a intrat Despina, urmată de doctorul Gruia. ― Sărut mâinile, doamnă. Să trăiți, domnule profesor - a salutat doctorul. ― Dragă mami, el este asistentul meu, doctorul Gruia - “mâna Întâi” de astăzi dimineață. Vine din Pomârla, colțul de Rai unde am fost
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ții minte, În situația În care fiecare dintre voi a primit sarcini diferite, nu poți răspunde tu În numele amândurora. Poate pentru Despina ceva nu a fost clar... ― Vă rog să mă iertați, domnule profesor, pentru lipsa de discernământ. Nicu a zâmbit cu Îngăduință, văzându-l pe doctor copleșit de jenă... ― Puteți pleca la treburile voastre, copii. În ziua aceea, doctorul Gruia și Despina au avut de lucru cu asupra de măsură. Despina a fost nevoită - pentru liniștea ei - să revadă starea
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
l-a Întâmpinat pe Gruia În acea dimineață cu mare generozitate. Un cer limpede și deschis spre Înalturi, Întins deasupra dealurilor albastre ale Iașilor, i-a amplificat respirația... A răsuflat adânc, cu aducere aminte de diminețile primăverilor de acasă... A zâmbit unei amintiri de când Încă nu știa ce sunt aceia pantaloni... Aducerea aminte Îi juca aievea În fața ochilor... Era o dimineață de primăvară ca asta... Mama Maranda a plecat la treburi, lăsându-l În fața geamului pe o laiță din bucătăria de
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
spun adevărul? În starea ei de oboseală, o asemenea veste nu i-ar face bine. Ba mai mult i-aș crea o stare de tensiune nervoasă deosebită. Și, din câte am citit eu, aceasta se transmite prin lapte și copilului”... “Zâmbește-i, amice! Zâmbește-i! E singura soluție! Îți imaginezi tu ce se poate petrece În sufletul ei - ea care știe ce Înseamnă Securitatea? Cum să-i spui despre ce este vorba și să o lași În așteptare până mâine, la
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
starea ei de oboseală, o asemenea veste nu i-ar face bine. Ba mai mult i-aș crea o stare de tensiune nervoasă deosebită. Și, din câte am citit eu, aceasta se transmite prin lapte și copilului”... “Zâmbește-i, amice! Zâmbește-i! E singura soluție! Îți imaginezi tu ce se poate petrece În sufletul ei - ea care știe ce Înseamnă Securitatea? Cum să-i spui despre ce este vorba și să o lași În așteptare până mâine, la cine știe ce oră?... Privește
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
În sufletul tău și transpune-te În locul ei - ființă fragilă, trecută prin Încercarea nașterii, care nu este un lucru oarecare - cu fărâma de viață nouă la sân, așteptând verdictul celor ce au puteri discreționare asupra oricui! Este peste puterile ei!... Zâmbește-i și distrage-i atenția cu orice preț! Fă-o acum, până nu-i prea târziu!” - l-a avertizat gândul de veghe. Gruia și-a ridicat privirea și, zâmbind, a răspuns: ― Nu-i nimic, dragoste. Emoția și fericirea pe care
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
celor ce au puteri discreționare asupra oricui! Este peste puterile ei!... Zâmbește-i și distrage-i atenția cu orice preț! Fă-o acum, până nu-i prea târziu!” - l-a avertizat gândul de veghe. Gruia și-a ridicat privirea și, zâmbind, a răspuns: ― Nu-i nimic, dragoste. Emoția și fericirea pe care le-am simțit la vederea minunii ce doarme lângă tine, cu tot seninul din lume pe chip, este atât de puternică, Încât m-a lăsat aproape fără respirație și
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
că, atunci când vezi noul venit pe lume, este clipa astrală plină de dumnezeire. Atunci nu te mai gândești la nimic altceva, ci doar ești pătruns ca de un fluid de prezența noii Întruchipări a vieții care respiră, mișcă și chiar zâmbește poate În timpul somnului profund; somn de recuperare după efortul deosebit În urma drumului de venire În această lume!. ― Te rog să nu te superi dacă am să spun că mi se pare că ai momente de efuziuni poetice, dragule! ― Poate nici
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
dacî Îl cautî pi unu’ șî nu vrem sî-l gasascî apâi nici dracu nu dă di el! După plecarea țigăncii, directorul a rugat-o pe secretară: ― Sună la centrală, să-mi facă legătura cu... Cu... știi cine - a conchis directorul, zâmbind ghiduș. În câteva minute, avea legătura cu securistul. ― Alo! La telefon este profesorul Tacitu, directorul spitalului. M-ați sunat la ora zece. Abia am sosit În cabinet. ― Și Hliboceanu a terminat operațiile? ―Tocmai asta e problema. Cred că pe la ora
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
de diferite specialități vor spune „da” - adică poți părăsi spitalul - abia atunci Îmi voi pune și eu semnătura și parafa pe biletul de ieșire. Până atunci, mai va!... Și cum pe doctorul Pas nu l-a văzut vreodată glumind sau zâmbind, securistul s-a resemnat. S-a uitat la pacienții din jur, dar nu i-a răspuns nimeni, măcar cu o privire... După ce echipa care a făcut vizita a ieșit, securistul a rămas cu privirea În plafon, mestecându-și năduful... Unul
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
face, domnule profesor. Cu pas rar, purtând oboseala pe umeri ca pe un pietroi, Gruia a pornit spre casă. Gândul Îi fugea mereu la Tudorel. Îi plăcea felul cum Îl privea atunci când Îi vorbea. Era tot numai ochi, iar când zâmbea avea găuri În obraji. Semăna ruptă bucățică cu Maria. El o tachina: „Uite-o pe mami În miniatură”. Când a ajuns acasă, Maria l-a luat În primire În felul ei: ― Ce primesc eu În schimbul unei scrisori care a sosit
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]