25,230 matches
-
-i definească mișcarea, semnificația. Din adâncul duratei, el caută să identifice anume acele repere susceptibile să pună la îndemâna omului de azi, încă buimac după atâta letargie, solide puncte de sprijin, elemente de orientare. Programul formulat în grabă de Consiliul Frontului Salvării Naționale e un bun început. Dar e nevoie de o participare cât mai largă la dezbateri, pentru ca noul așezământ pe care îl înălțăm să fie în adevăr expresia voinței noastre comune. Istoricii au înainte un câmp incomesurabil de acțiune, și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
al românilor, rând întrevăzut de analiști, dar făcut posibil numai de admirabila revoluție națională din ultimele zile. Înainte ca sângele să se fi șters pe caldarâme, înainte ca lacrimile să se usuce în ochii țării îndoliate, în plină luptă, Frontul Salvării Naționale a și formulat întâile principii ale reconstrucției, principii ce prezintă un pluralism politic, în vederea căruia se preconizează pentru aprilie, alegeri libere. Poate că acest termen e prea apropiat, neîngăduind diverselor forțe politice să se organizeze convenabil. Dar e un
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
un câștig, un mare câștig, la fel de mare ca și prețul plătit pentru el. Să facem astfel ca noile instituții să asigure o democrație autentică și prin aceasta cele mai bune șanse de dezvoltare a societății noastre. Programul schițat de Frontul Salvării Naționale e o bună platformă și sunt prea bucuros, ca istoric și ca cetățean, că ea ne oferă nu numai șansa redresării din marasmul în care ne-a aruncat o îndelungată și sângeroasă dictatură, dar și posibilitatea de a reînnoda
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pot coexista cu blândețe, pe când lucrurile se ciocnesc întreolaltă cu asprime. Asupra formulării ideilor putem conveni mai lesne decât asupra aplicării lor. S-a putut vedea aceasta și din consensul întrunit, aproape fără rezerve, de principiile restructurării propuse de Frontul Salvării Naționale, în timp ce se ajunge mult mai anevoie la întruparea lor. Căci a le coborî din sfera senină a conceptului în aceea agitată aporetică, agresivă a praxei este a admite diminuări și concesii cu care, de obicei, se poate împăca un
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
căutăm a-l păstra cât mai pur! Convorbiri literare, 1 (15 febr. 1990), p. 11 SFIDAREA PATERNALISTĂ Cine a urmărit scena politică de la noi în ultimele zile n-a putut rămâne impasibil la declarațiile făcute de unii lideri ai Frontului Salvării Naționale. Fără a se declara partid, Frontul, adus la conducere provizorie de Revoluție, declară că va candida în alegeri, dezvăluindu-și astfel intenția de a rămâne la putere și după interimat. Ce se ascunde sub aceste declarații? Lumea se întreabă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
fură Revoluția? Nu au ei destule temeiuri să refuze paternalismul ce li propune cu atâta nonșalanță? Opinia, II, (28 ian. 1990), p. 1, 3 TIMEO DANAOS... Un articol din Opinia, în care observam contradicția dintre principiile asumate inițial de Frontul Salvării Naționale și hotărârea de a se prezenta în alegeri, fără a renunța la exercițiul puterii, a stârnit unele nedumeriri. Era normal, fiindcă o succintă luare de poziție, fără analiza temeinică a faptelor, nu putea convinge pe toată lumea. Aș vrea să
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
conducere superioară a țării, trebuie salutat ca un semn pozitiv, indicând disponibilitatea spre dialog a forțelor politice existente. S-a ajuns aici după tensiuni și demonstrații de stradă ce puteau degenera în conflicte și mai dramatice. După cum se vede, Frontul Salvării Naționale, predispus în chip evident a acumula tot mai multă putere, în cadrul unei soluții voit echivoce, a trebuit să consimtă la limpezirea statutului său și să împartă prerogativele conducerii interimare cu alte partide. El devine astfel, la rându-i, un
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
exercițiu cât mai lung și mai discreționar. Ca în povestea frigianului, întoarsă pe dos, sistemul comunist prefăcea totul în neadevăr și corupție, nu în metalul nobil de care Midas era fascinat până la obsesie. Societatea a fost constrânsă a-și căuta salvarea în duplicitate. O strategie a separării planului intim de existența publică a fost pusă instinctiv la lucru, cu urmări de o gravitate inestimabilă. "Omul nou" se definea ca un personaj echivoc, apt a-și trăi viața în dublu registru, adesea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
de suprapunerea sincronă a unor strategii menite să asigure, în fond, continuitatea. A fost mai întâi vorba de un "vid de putere", pe seama căruia s-a pretins că e nevoie de grabnica articulare a unui front politic. Un "front al salvării" din "haosul" ce amenința, chipurile, societatea noastră. Vecinii, în multe cazuri foști mandatari ai puterii, erau legitimați în grabă, unși, cum se spune, pentru ca echilibrul social să nu sufere prea mult. Cine nu-și amintește întâile propoziții rostite casant la
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
și tactici prin care comuniștii își asiguraseră după război instrumentele puterii. Un an de gestiune fesenistă e destul pentru a lăsa să se vadă că în pofida ideilor admise la început, sub presiunea străzii, și menționate volens nolens ca program, regimul "salvării naționale" n-a luat nici o măsură decisivă pentru a stimula producția, a spori cantitatea de mărfuri, a încuraja libera inițiativă, singura susceptibilă să asigure ieșirea din marasmul economic. Motivele unei asemenea conduite sunt clare acum. Recrutată din sfera "nomenclaturii", întemeiată
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
dus poate cel mai departe preocuparea atunci când vedea în Clio pe "zâna devenirii gândului", iar în istorici niște buni samariteni meniți să lege rănile sângerânde ale omenirii. Fără ea, lumea ar fi condamnată la "întunericul unei singure vieți". În terapeutica salvării, istoria era chemată să joace, după Pârvan, un rol de seamă, nu mai puțin important decât doctrinele pe care le prezentase într-o serie de prelegeri și conferințe publice. Cum altfel și-ar putea omul defini corect poziția sa în
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
identitate, nici creștere spirituală fără memorie. Cu atât mai mult, fără ea, nu poate fi resurecție. Evocând o legendă hasidică, în care un personaj se mântuie prin anamneză, Elie Wiesel spunea că "fără memorie existența ar fi aridă și opacă", salvarea umanității imposibilă. Apelul la resursele memoriei comportă deci un temei pragmatic, imediat, însă și unul de ordin superior, în numele căruia se poate vorbi de "puterea mistică a memoriei". Prin ea ne îmbogățim în adevăr sufletul, ne construim ordinea interioară, acea "adequatio
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
gest dezvăluie un donchihotism mocnit. 4. Ilustrează o trăsătură morală a confesorului. 5. Precizează două elementele specifice jurnalului. 6. Prezintă modul în care confesiunea lui Steinhardt reflectă legătura dintre trup și suflet, dintre experiența fizică și latura morală, modalitatea de salvare prin artă, pornind de la portretele realizate, inclusiv referirile la sine (aspectul și comportamentul în detenție). 7. Evidențiază caracterul informativ și valențele artistice ale fragmentelor date, având în vedere faptul că jurnalul este considerat un text de graniță între ficțiune și
LIMBA ?I LITERATURA ROM?N? ?N 100 DE TESTE DE EVALUARE PENTRU LICEUP by Pavel TOMA ,Lorena Teodora TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/83870_a_85195]
-
Semiotica este evident studiul semnelor cu condiția de a depăși aceste semne și a vedea ce se petrece sub semne" (J.M. Floch, 1995: 5). Abordare a formelor semnificante, travaliu minuțios cu textul (Hors du texte point de salut "Nu există salvare în afara textului", cf. A.J. Greimas), semiotica s-a născut în anii '60 din nevoia practicienilor (antropologi, etnologi, lexicologi) de a explica procedurile de analiză și a-și interdefini conceptele. Generată de o "tradiție de rigoare" (structuralismul lingvistic al lui
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
adus în zbor, călare, pe jos la locul unde se află obiectul căutării sale; • Lupta eroul și răufăcătorul se luptă; • Marcarea, însemnarea eroul este însemnat; • Victoria răufăcătorul este învins; • Remedierea nenorocirea sau lipsa inițială este remediată; • Întoarcerea eroului; • Urmărirea eroului; • Salvarea eroul scapă de urmărire; • Sosirea incognito eroul se întoarce acasă sau în altă țară și nu este recunoscut; • Impostura falsul erou formulează pretenții neîntemeiate; • Încercarea grea eroul este pus în fața unei grele încercări; • Îndeplinirea încercarea este trecută cu succes; • Recunoașterea
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
eficiența, seriozitatea etc., deci diverse forme ale excelenței) și din idealizarea efectelor acțiunii sale. G. Péninou propune (1981) o corelație interesantă, între sintagmatica narativă și efectul persuasiv (altfel spus între sintaxa și pragmatica mesajului publicitar) în ceea ce el numește modelul salvării, modelul pradoxului, modelul enigmei și al unicității. Modelul salvării propune ca incipit o aserțiune banală urmată de evocarea unei situații concrete dificile la care intervine agentul salvator printr-o anumită prestație; această "épreuve glorifiante" este urmată de o concluzie care
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
din idealizarea efectelor acțiunii sale. G. Péninou propune (1981) o corelație interesantă, între sintagmatica narativă și efectul persuasiv (altfel spus între sintaxa și pragmatica mesajului publicitar) în ceea ce el numește modelul salvării, modelul pradoxului, modelul enigmei și al unicității. Modelul salvării propune ca incipit o aserțiune banală urmată de evocarea unei situații concrete dificile la care intervine agentul salvator printr-o anumită prestație; această "épreuve glorifiante" este urmată de o concluzie care generalizează rolul benefic al agentului. Aserțiunea introductivă Situația dificilă
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
ales o bancă a cooperării: am ales Banque Populaire În asociații profesionale, sindicale am învățat că sîntem puternici doar împreună Modelul paradoxului propune un enunț paradoxal, care precede în sintagmatica discursivă agentul salvator, actul rezolvării și "morala". Asertarea paradoxului Enunțarea salvării Rezolvarea Generalizarea rolului benefic al agentului salvator Nu vă putem numi PDG. Dar vă putem tripla salariul Vă trebuie bani pentru o mașină, un televizor, o haină de blană? De fapt aceasta nu ne privește. Cu un cont CIC veți
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
care cuvintele sau explicațiile nu îl mai pot apăra de gloanțele sîrbilor. Tensiunea acumulată atinge un climax prin acest gest, iar secvența următoare poate redemara ca relație verbală argumentativă (întreaga istorie a presupusei trădări a americanului, care fusese de fapt salvarea vieții nenăscute încă și a femeii). * Gestul complementar poate fi o simplă sinonimie gestuală ("E nebun de-a dreptul" dublat de figurarea dereglării mecanismelor cerebrale) sau o nuanțare a atitudinii în raport cu faptele evocate sau interlocutorii (gestul de avertizare schițat prin
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
instituție socială (chiar de socializare a performanței), piața, a fost compromisă pentru că a dat dovadă de propensiune spre moderație, când a fost forțată să lucreze (intensiv și, mai ales, extensiv) în atelierele câștigului nelimitat. Ce s-a dorit este străveziu: salvarea ideologiilor și ideologilor unor exagerări în privința forțării sistemelor să funcționeze spre limita extremă, ca și când natura ar putea să facă salturi pentru atingerea iluziilor din ideologii. Fixarea în material Un aspect particular ține de faptul că economia are tentația de a
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
elementele acestei lumi se îmbină armonios datorită unui sistem închegat de prevederi, ce funcționează pe baza ideii că nu este o falie existențială între "lumea de aici" și "lumea de dincolo". Omul posedă mijloace cu care să schimbe rânduielile, dar salvarea supremă tot în credință stă, în cele din urmă, deoarece prin credință se pot muta și rânduieli de ursită. Durata vieții este materializată într-un ghem care se deșiră, într-o carte scrisă cu soroace și, cel mai adesea, candelă
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
vindecare. Cercetările de teren ne arată că, în această situație, divinația are un rol important. Îl îndrumă pe nefericit într-o direcție sau alta. Trebuie să spunem că, în unele situații, în mod cu totul inexplicabil, unii își găsesc chiar salvarea astfel. În aceste cazuri, în mod firesc, orgoliul, prestanța și autoritatea vraciului cresc. El va spune: "Nu e puțin lucru să reușesc acolo unde o grămadă de specialiști au dat greș". Mai mult, faptul că din categoria clienților săi pot
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
religia savantă, zeul este reprezentat ca fiind îndepărtat, transcendent, cu totul altul 294. Interesant este că, în viziunea cunoscutului autor, varianta populară a religiei nu se opune celeilalte. La rândul său, Max Weber susține că religiei populare i-ar corespunde salvarea personală, magia, zei și sfinți milostivi, buni și compensația, iar religiei savante, ordine cosmică și etică, gnoză și rituri, divinitate transcendentă, legitimare. Abordări mai recente (care trădează o analiză dihotomică și ușor ideologizantă) înscriu religia populară în contextul mai amplu
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
specificului național, resuscitarea valorilor consfințite prin tradiție, recuperând sentimentul originilor ființei românești și spiritul ortodoxist, considerat o forță modelatoare a spiritualității noastre. Particularitățile tradiționalismului sunt: tipologia prozei tradiționaliste: - revigorarea temelor identitare, legate de existența rustică, de condiția țăranului: satul, familia, salvarea prin credință, iubirea și datoria, războiul/jertfa în războiul întregirii neamului, urmările nefaste ale dezrădăcinării, orașul ca cetate a pierzaniei etc. - viziune prin care se idealizează modelul existențial arhaic - comunitatea rustică, civilizația pastorală, ocrotitoare a valorilor neamului și a valorilor
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
absurdul lumii în care eul liric trăiește acut sen timentul singurătății și al spaimei de moarte. Motivul somnului ca metaforă a morții subliniază viziunea tragică a unei existențe lipsite de sens, în care nici măcar creația nu este o cale de salvare. Aceasta „ucide“ sentimentele, coborândule în inerția limbajului, în sicriele de plumb ale cuvântului tipărit. Ideea poetică este accentuată prin imaginea sinestezică a florilor de plumb și a coroanelor de plumb, care sugerează nu numai devitali zarea, încremenirea în cenușiul și
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]