23,989 matches
-
o amintire, iar un adolescent cu plete, îmbrăcat în haine jerpelite și încălțat în bocanci, începu să-l cotrobăie prin buzunare. Scoase portofelul, în deschise rapid, extrase câteva bancnote, apoi îl scăpă dintre degete. Din fotografia lipită pe legitimație, Detectivul zâmbea, iar razele lunii făceau ca insigna să strălucească. Băiatul holbă ochii, aruncă bâta de baseball într-un tomberon de gunoi, privi repede în toate direcțiile, apoi o luă la fugă și dipăru după un colț. * Magicianul privi în urma lui, apoi
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
să strălucească. Băiatul holbă ochii, aruncă bâta de baseball într-un tomberon de gunoi, privi repede în toate direcțiile, apoi o luă la fugă și dipăru după un colț. * Magicianul privi în urma lui, apoi atinse cu vârful pantofului corpul Detectivului. Zâmbi. Oarecum trist, oarecum mulțumit. Un zâmbet care nu aducea a rânjet, un zâmbet ca un punct final al unui alt capitol. Cursorul desenă un cerc, ca și cum mână nevăzută sar fi jucat cu mouse-ul, apoi mers brusc în colțul din drepta-sus
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
literă și adresa exactă. Cum ajunse în casă, aruncă pe pat poșeta, pardesiul și dezlipi cu febrilitate plicul. Curseră din el câteva fotografii din care o privea o fetiță cu părul inelat, un îngeraș, căruia îi lipseau numai aripile. Îngerașul zâmbea bogat celor care, întâlnindu-i ochii mari, migdalați, îi ofereau un prim salut pentru venirea pe lume. Puse deoparte fotografiile și începu scrisoarea: Neprețuita mea prietenă, Tu care nu judeci niciodată pe nimeni, sunt sigură că vei înțelege că nu
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
în mână un ziar și se cufundă într-o lectură din care se vedea limpede că nu poate fi scos. Mihăiță veni la bucătărie lângă mama lui, solicitând să fie și el de folos cu ceva la treburile casei. Ina zâmbi, îi dădu un prosop și-i spuse să șteargă cu atenție farfuriile, fiindcă acestea au prostul obicei, când sunt ude, să alunece din mână. Băiatul se conformă și sarcina fu îndeplinită fără nici un reproș. Ina își privea din când în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
o întrebe. După ce spuse sărut-mâna pentru masă, ceru voie să intre în camera lui să-și facă lecțiile. - Vino mai întâi la mama să te sărute! Așa o să-ți meargă lecțiile șnur, o să vezi, încercă ea să coloreze atmosfera. Mihăiță zâmbi binevoitor, o îmbrățișă pe mama lui și o sărută de mai multe ori. - Ce bună ești tu, mamă, cu mine! - Hai, hai tâlharule, cred că ai în plan să-mi ceri ceva, ai curaj: - Vreau să merg cu băieții la
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
lor ceea ce eu nu-i pot spune. Cred că mai bine aș fi rezumat totul într-o singură propoziție: Dragostea mea de-o viață poartă un singur nume: Alex! Și începu să recitească unele însemnări creionate de-a lungul timpului. Zâmbi absentă când dădu peste înscrisuri ce aminteau clipe euforice petrecute împreună cu soțul ei, în diferite ocazii. Tocmai când era în toiul lecturii, auzi deschizându-se ușa de la intrare. Nu putea fi nimeni altul decât Alex. Tresări speriată ca și cum ar fi
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
A FOST AȘA... A fost așa...sau poate nici n-a fost Pe visul limpezirii, tremurarea Acelei clipe ce-și dorea un rost, Cătându-și disperată întruparea... O regăseam adesea, hoinărind Prin labirintul vremilor trecute, Privind uimită-n juru-i și zâmbind Cum rătăceam pe drumuri abătute... Iar uneori, îți tremura-n priviri Și se-ascundea în ochii tăi ca marea Apoi, pierduta-n taina dragei firi Își aștepta sfios îmbrățișarea... O clipă cuget pragul ne-mplinit, O zbatere ce stăruie sub pleoapă
A FOST A?A... by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83738_a_85063]
-
a unei fete dintr-o gașcă de liceu, aici s-ar putea chiar să fie mai bine. Stimulant? Ei bine, poate că nu. Un loc plin de bunătate, blândețe, Încurajator? Nu tocmai. Genul de loc care să te Îndemne să zâmbești și să-ți faci treabă bună? Nu, e bine? Nu! Dar dacă erai În căutarea unui loc Însuflețit, cu oameni subțiri, sofisticați, incredibil de șic, și atât de stilat că-ți dă cuțite-n inimă, ei bine, pentru așa ceva Elias-Clark
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cineva pe care Miranda să nu-l respingă. Iar dacă exista șansa - fie ea și infinitezimală - ca eu să fiu angajată și să o scap pe ea de chinul ăsta, ei bine, În acest caz meritam atenția ei. Sharon a zâmbit scurt și fără cine știe ce entuziasm și mi-a spus că voi avea o Întâlnire cu cele două asistente ale Mirandei. Două asistente? — Sigur că da, a confirmat ea cu o privire exasperată. Miranda are nevoie de două asistente, bineînțeles. Allison
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
prins Într-unul dintre acele aparent dezordonate, dar extrem de atrăgătoare cocuri drept În vârful capului. Pielea perfectă și palidă, fără măcar un pistrui sau coș, se Întindea impecabil peste cei mai Înalți pomeți pe care Îi văzusem vreodată. Nu a zâmbit. S-a așezat lângă mine și mi-a aruncat o privire serioasă, dar lipsită de vreun interes aparent. Ca un fel de gest reflex. Apoi, brusc și fără să se fi prezentat, fata care presupuneam că ar fi Emily s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ochii ca să mă privească În față, dar nu s-a ridicat să mă salute. Părul blond, vopsit cu mare artă, era prins Într-un coc foarte șic, pieptănat În mod voit ca la Întâmplare, dar extrem de ordonat și, cu toate că nu zâmbea, nu te intimida În mod deosebit. Părea blândă și cumva minusculă, așa cum stătea acolo, În spatele acelui birou negru cu aspect amenințător și, deși nu m-a invitat să iau loc, m-am simțit destul de În largul meu Încât să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
fac griji pe chestia asta. Tocmai am căpătat un post la o revistă realmente celebră, voi lucra cu cea mai faimoasă femeie din industria modei. Un post pentru care un milion de fete ar face moarte de om. Ne-am zâmbit, dar zâmbetul ei era trist. — Sunt foarte fericită pentru tine, mi-a spus. Am o fată atât frumoasă și de matură. Știu că va fi Începutul unei perioade minunate, absolut minunate din viața ta. O, Îmi aduc bine aminte cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de făcut. Telefonul a sunat puțin după miezul nopții și m-am năpustit să Îl apuc, mai-mai să cad din pătuțul meu În care dormisem de când eram mică. Poza Înrămată și semnată de eroina copilăriei mele, Chris Evert mi-a zâmbit din perete, de sub un panou pe care Încă mai erau prinse tăieturi din reviste despre Kirk Cameron. Am zâmbit la telefon. — Bună, iubito, sunt eu, Alex, a zis el cu tonul acela care semnala că s-a Întâmplat ceva. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
din pătuțul meu În care dormisem de când eram mică. Poza Înrămată și semnată de eroina copilăriei mele, Chris Evert mi-a zâmbit din perete, de sub un panou pe care Încă mai erau prinse tăieturi din reviste despre Kirk Cameron. Am zâmbit la telefon. — Bună, iubito, sunt eu, Alex, a zis el cu tonul acela care semnala că s-a Întâmplat ceva. Dar Îmi era imposibil să-mi dau seama dacă era de bine sau de rău. Tocmai am primit e-mail de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să beau o cană de cafea. — Bună dimineața, domnule. Nu găsesc drumul spre Elias-Clark Building. M-ați putea lămuri cumva Încotro s-o iau? l-am Întrebat pe bărbatul cu Înfățișare neliniștită din spatele casei de marcat. Am Încercat să nu zâmbesc dulce, amintindu-mi ce-mi spusese toată lumea, și anume că nu mai sunt În Avon și că pe-aici nimeni nu răspunde cu bunăvoință bunelor maniere. El s-a Încruntat la mine și m-a impacientat gândul că, poate, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
spusese toată lumea, și anume că nu mai sunt În Avon și că pe-aici nimeni nu răspunde cu bunăvoință bunelor maniere. El s-a Încruntat la mine și m-a impacientat gândul că, poate, m-a considerat obraznică. I-am zâmbit dulce. — Marcă dolaru’, a zis el și a Întins mâna. — Trebuie să plătesc ca să-mi indicați direcția? — Marcă dolaru’, neagră sau cu lapte, dă care vrei. M-am holbat o clipă la el, după care mi-am dat seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
gheare. L-am analizat rapid din cap până-n picioare și am decis să Îl urăsc, și am știut și că nici el nu avea să mă placă niciodată, indiferent ce-o să spun sau cum o să mă port. Dar i-am zâmbit. — Andrea este numele meu, i-am spus eu scoțându-mi mănușile și Întinzându-i mâna peste birou. Azi e prima mea zi de lucru la Runway. Sunt noua asistentă a Mirandei Priestly. — Condoleanțe e numele meu! a hohotit el, aruncându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Avea obraji strălucitori, iar inelul de logodnă din diamante perfecte, de multe carate, emana o incredibilă luminescență. Cred că mi-a surprins privirea ațintită spre el, pentru că și-a fluturat mâna pe sub nasul meu. — E creația mea, m-a Înștiințat zâmbind În direcția inelului, după care m-a privit. M-am uitat la Emily ca să aud o explicație, o cât de vagă idee cu privire la persoana cu pricina, dar ea vorbea din nou la telefon. Am crezut că fata se referă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cu privire la oricine altcineva până atunci. Nu-i așa că e absolut formidabilă? — Ăă, da, sigur, părea foarte drăguță. N-am prea avut ocazia să discutăm, n-a făcut altceva decât, mă-nțelegi tu, să Îmi arate lacul de unghii. Emily a zâmbit larg, cu mândrie. — Da, sigur, dar știi cine e, nu? Mi-am muncit creierii În Încercarea de a-mi aduce aminte dacă semăna cumva cu vreo stea de cinema, cu vreo cântăreață sau cu vreun fotomodel, dar nu-mi aminteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
că duc fetele de la Elias-Clark cu mașina de colo-colo de doisprezece ani și nu sunt atât de drăguțe. Tu ești foarte drăguță, a zis el cu un accent pronunțat, dar greu de identificat, privindu-mă În oglinda retrovizoare. I-am zâmbit, cuprinsă brusc de neliniște. Dar momentul a trecut și am continuat să ne Înfulecăm amândoi sandviciurile cu file de curcan În timp ce așteptam blocați În trafic și ascultam CD-ul lui preferat, pe care mie mi se părea că nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Nici o problemă. Salută-l din partea mea. Și ține minte, ești norocoasă că ai nimerit punctul maxim cu el, Andy. E un tip grozav. Nu-l scăpa. Știu prea bine. Puștiu’ ăsta e un afurisit de sfânt, zău așa. Și am zâmbit În direcția lui. — Pa! — Bună! M-am străduit cu un efort de voință să mă ridic În picioare și apoi să mă deplasez spre el. — Asta da, surpriză! am zis și am vrut să-l Îmbrățișez, dar el s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Di câti ori ne v’dem parca ești tăt mai fr’moasâ“. Da’ cu ce te hrănesc ăia la Runway, ha? Îmi venea să-i astup gura cu o minge de tenis ca să-l Împiedic să vorbească, dar mi-a zâmbit, așa că m-am dus la el și l-am Îmbrățișat. O fi vorbind el În sughițuri și o fi rânjind el prea lăbărțat, dar făcea săracul tot ce putea și o adora la modul absolut pe sora mea. Mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Kyle, și tu arăți grozav. O ții pe soră-mea ocupată În orașul acela mizerabil, nu? — Andy, hai de ne fă o vizită, scumpo. Adă-l și pe Alex și puteți s-o puneț toți d’o vacanță. Mi-a zâmbit mie, apoi lui Jill, care i-a zâmbit la rândul ei și și-a trecut mâna peste obrazul lui. Erau dezgustător de Îndrăgostiți unul de altul. — Zău, Andy, e un oraș cu o cultură bogată, În care sunt multe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
soră-mea ocupată În orașul acela mizerabil, nu? — Andy, hai de ne fă o vizită, scumpo. Adă-l și pe Alex și puteți s-o puneț toți d’o vacanță. Mi-a zâmbit mie, apoi lui Jill, care i-a zâmbit la rândul ei și și-a trecut mâna peste obrazul lui. Erau dezgustător de Îndrăgostiți unul de altul. — Zău, Andy, e un oraș cu o cultură bogată, În care sunt multe de făcut. Amândoi ne dorim să vii mai des
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
nici o problemă dacă... — Mamă! am zis eu și i-am aruncat o privire amenințătoare. — Andy! Arăți trăsnet. Vino-ncoace și Îmbrățișează-ți bătrânul tată. Tata, Înalt și Încă frumos la cei cincizeci și cinci de ani ai lui, mi-a zâmbit din hol. Ținea la spate o cutie de Scrabble și mi-a arătat-o iute pe lângă picior. A așteptat până când toți ceilalți și-au Întors privirile de la el și mi-a șoptit: „Te fac praf, să nu zici că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]