3,048 matches
-
caricatură și discurs parlamentar, probabil am fi avut în În preajma revoluției marele roman al literaturii noastre... Un roman universal, prin depășirea tematicii înguste a societății românești, și cu atât mai aparte, cu cât, croit după modele epice rusești, nu are înaintași în proza noastră și, firește, nici urmași. C. Stere însuși, deși scrie în română și definește romanul drept un discurs al „întoarcerii la matcă" a basarabeanului Vania Răutu, rămâne, paradoxal, un rus. Nu numai cultural, ci și ca Weltanschauung, fapt
Lungul drum al recuperării lui C. Stere by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6110_a_7435]
-
mers pe urmele lui Eminescu prin toate localitățile din țară și din străinătate pe unde a umblat marele poet. Și a scris despre el cu totală dăruire și înțelegere. Dar nu numai despre Eminescu a scris, ci despre mulți alți înaintași de frunte ai scrisului românesc. Sunt convins că această dorință de cercetare amănunțită a arhivelor privindu-i pe înaintași a căpătat-o în perioada când activa la Studioul de radio București și, din pasiune, a cercetat uriașa arhivă de acolo
Curierul „Ginta latină” by Dumitru Vacariu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2349]
-
Și a scris despre el cu totală dăruire și înțelegere. Dar nu numai despre Eminescu a scris, ci despre mulți alți înaintași de frunte ai scrisului românesc. Sunt convins că această dorință de cercetare amănunțită a arhivelor privindu-i pe înaintași a căpătat-o în perioada când activa la Studioul de radio București și, din pasiune, a cercetat uriașa arhivă de acolo, dând publicității nenumărate lucrări valoroase. S-a străduit să-și cinstească așa cum se cuvine părinții și strămoșii. Și a
Curierul „Ginta latină” by Dumitru Vacariu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2349]
-
întâlnește în aceste pagini cu folcloristul), talentul de portretist, excelenta cunoaștere a graiului din Țara Moților. S-a vorbit de înrudirea stilistică și de atmosferă literară cu Ion Agârbiceanu și Pavel Dan, la care s-ar putea adăuga și un înaintaș al său din aceeași zonă geografică, Alexandru Ciura, cu povestirile sale din viața băieșilor din Munții Apuseni. Talentul său literar se manifestă și în paginile memorialistice din Efigii (1987), cu remarcabile portrete ale unor scriitori și folcloriști pe care i-
O monografie necesară by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/3107_a_4432]
-
fervoare, având, totodată, conștiința nealterată. Transpare din textele memorialistice tentativa dramatică a generației lui de a se racorda, în fel și chip, la literatura antebelică. Neavând dispute solide, afară de inepțiile proletcultiste, ei se leagă, aproape orfelin, aș spune, de eficacitatea înaintașilor, interziși în epocă. Sau își fixează modele dintre ai lor, de unde extrag, adeseori, vitalitățile necesare. E cazul optimistului seducător, cum îl numește pe Nicolae Manolescu, a cărui cronică literară „a interesat cel mai mult din tot ce apărea în publicațiile
Vocația seninătății by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3223_a_4548]
-
de la țară», care sublinia diferențele de clasă prin limbaj și comportament, dar mai puțin prin elementele de intrigă” (Irwin, 2006: 195). Ei ar fi trebuit să cunoască această lecție dacă l-ar fi citit pe F. Scott Fitzgerald, contemporanul și înaintașul lor. Un autor care nu doar că a deschis câteva poteci, dar ar fi fost el însuși un perfect personaj de literatură hard-boiled! Când s-a decis să revină - într-un regim lingvistic eliberat de tabuurile sexualității - la matricea care
Fărâme despre Raymond Chandler by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3807_a_5132]
-
lui ar fi întotdeauna mai mult decât polemici. Nu se mulțumește să își afirme opoziția, ci o asezonează cu maliții întâi candide, apoi, crescând din acestea, din ce în ce mai usturătoare. Spune, așadar, lucrurilor nu doar pe nume, dar și pe prenumele tuturor înaintașilor și urmașilor. Asta chiar și în spațiul familial, ceea ce, se pare, i-a atras frecvente obiecții din partea inteligenței teutone a soției, Elsa Lüder. Caracterizarea, pe care am găsit-o în volumul O lume pe dos (convorbiri cu Ovidiu Nimigean) i
Și ca dânsa suntem noi by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5808_a_7133]
-
lăsase o solidă documentație, în sute de pagini, publicate simultan, în 1780, în germană și italiană, la Viena și Veneția. Poate broșura lui Cosma ar fi fost mai cu miez și mai sobră, dacă ar fi luat aminte la textul înaintașului italian. Referindu-se la zona Banatului, în primul paragraf al Scrisorii I (tratatul științific are, prin incipitul și finalul capitolelor, o ramă epistolară) adresate comandantului chezaro-crăiesc al Timișoarei, Griselini scria: Ar fi de dorit să o descrie cineva, deoarece are
Autohtonismul românesc "față cu" italienii by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/16264_a_17589]
-
se va petrece clarificarea mult dorită. Firește, totul fiind spus cu o spășită modestie atunci cînd e vorba de privilegiul de a fi el cel dintîi care o lămurește, și cu o amară compătimire atunci cînd e vorba de neputința înaintașilor de-a fi făcut același lucru: să descopere cheia problemei. Cum Dumnezeu n-au văzut că soluția le stătea sub nas și de ce a trebuit să treacă atîta timp pînă cînd lîna de aur să ne bucure cu strălucirea ei
Tainele suferinței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8136_a_9461]
-
valoare acestor memoriale, după cum îl coboară și pe cel al lui Filimon. Din fericire, există alte pagini, și ele destule, în care Filimon își revine în exercițiul de veritabil memorialist, delectîndu-si contemporanii, ca și pe noi încă astăzi. Că și înaintașul sau Dinicu Golescu, în vizitele sale se gîndește, adesea, comparativ la țară lui, regretînd amar că, la noi, bogățiile naturale nu sînt puse în valoare. Vizitînd stațiuni balneare austriece, oftează: "Vederea acestor stabilimente din care și guvernul și particularii se
N. Filimon si reportajul de călătorie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17917_a_19242]
-
sudicii de seamă ai literelor noastre, un soi de ,grec" valah, reflexiv, curios, penetrant, dar și senzual, iubitor de carnația epică a vieții, atent la spectacolul său versicolor, rafinat meșteșugar al verbului ca o sublimare a senzualității d-sale funciare. înaintașii lui C. }oiu sînt Caragiale, Arghezi, Camil Petrescu și, hélas, Eugen Barbu. Sentimentul, emoția nu reprezintă partea tare a ființei d-sale. C. }oiu urmează mai curînd o cale cerebrală decît una a sensibilității introspective, ochiul fiindu-i atras de
Constantin Țoiu, memorialist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11161_a_12486]
-
o adunătură de parveniți de tip comunist, nu le fac cinste. I-am ruga să nu uite că proprietatea cu pricina le-ar putea reveni, nu pentru vreo contribuție personală la patrimoniul național, ci prin moștenirea rezultată din munca unor înaintași merituoși. Suntem încă și mai surprinși de preluarea unora dintre acuzații de către membri ai USR și de „tămbălăul" (expresia aparține unuia dintre ei) pe care au crezut de cuviință să-l facă pe această temă. Nici noi, nici cei care
Situația Casei Monteoru by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6399_a_7724]
-
eseuri sunt consacrate conceptului de "modă poetică", care nu este doar radiografiat din perspectivă teoretică, ci și ilustrat cu exemple semnificative: "Moda poetică este un fenomen parazitar de mimetism artistic, cantonat în stricta actualitate și, deci, trecător, care - refuzând modelele înaintașilor și vânând cu ostentație noul - propune mereu alte fetișuri, urmărește succesul în locul valorii, confundând originalitatea cu noutatea, cultivă maniera și clișeul în dauna conținutului de substanță, constituind astfel o școală a facilității și a imposturii". Fără îndoială că "moda poetică
Eseistica lui Ștefan Aug. Doinaș by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/7176_a_8501]
-
prezentat la începutul secolului al XX-lea în „Ghidul excursiilor“ din Transilvania ca una dintre cele mai mari cavități subterane din Europa. În 1921, o echipă a Institutului de speologie din Cluj condusă de savantul Emil Racoviță a completat observațiile înaintașilor, Peștera Meziad ajungând un reper științific în domeniu și un loc predilect de popas pentru turiști. Galeriile peșterii sunt dispuse pe trei nivele și totalizează aproape 3,5 km. Renumitele podoabe ale peșterii sunt reprezentate de mulțimea stalactitelor care atârnă
Agenda2004-12-04-turistic () [Corola-journal/Journalistic/282217_a_283546]
-
materiei. Criticul de artă Alexandru Guță conchide cu exactitate că toate temele adoptate de artist se supun cerințelor a ceea ce numim, începând de la arta antică, legea cadrului. Același critic de artă nu scapă observația că, la fel ca și ilustrul înaintaș, Rembrandt, pentru a purcede la lucru spre temele finale, Mihai Țopescu își concepe desenele pe care le exersează în speță în gravurile sale. Fac o paranteză să amintesc aici că, la începutul verii trecute, Muzeul de Artă din Timișoara a
Cu Rembrandt într-un atelier de sticlărie by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5814_a_7139]
-
mod de-a dreptul fantezist, să găsească o combinație ideală, folosindu-se de știința de până la ei, pentru a produce prețiosul metal în care se măsura și încă se măsoară bogăția. Mihai Țopescu este el însuși un alchimist, care spre deosebire de înaintașii săi, descoperă bogăția în frumusețe. Afirmația de mai sus ne trimite cu gândul la biografia autorului, la anii săi de școală, petrecuți în Clujul medieval și postmodern, ani care au impregnat imaginația omului din sud cu o anume rigoare ce
Cu Rembrandt într-un atelier de sticlărie by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5814_a_7139]
-
de la înălțimea secolului XXI, beneficiind din plin de perfecționarea instrumentelor criticii, poezia lui Ilarie Voronca se vede mult mai clar decât din propria sa contemporaneitate, astfel încât criticului de azi nu îi e greu să amendeze unele concluzii ale iluștrilor săi înaintași. Chiar de la începutul volumului Ion Pop polemizează discret cu E. Lovinescu, în Memoriile căruia Voronca apare ca un personaj atins de toate complexele, care însă se încăpățânează să pozeze într-un cavaler al avangardei, fără teamă și prihană. Ironia criticului
Un pedagog la școala avangardei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9333_a_10658]
-
o viteză medie de 100 km pe oră, având patru vagoane în garnitură“. (Voința Banatului din 14 iunie 1931). 50 ani „Academicianul dr. Pavel Vasici. În această lună s-au împlinit 75 de ani de la moartea lui Pavel Vasici, strălucit înaintaș al medicinii din țara noastră... Medicul timișorean Pavel Vasici (1806-1881) este autorul primelor scrieri medicale românești... Mormântul său se află în cimitirul din Elisabetin, iar o stradă din Iosefin îi poartă numele“. (Drapelul Roșu din 16 iunie 1956). 25 ani
Agenda2006-23-06-cultura () [Corola-journal/Journalistic/285023_a_286352]
-
totuși, nu e așa Urmuz trăiește încă. Prezența lui printre noi, sfârc care biciue conștiințele. În bezna sufletului urmărim adânc urmele lui pe care pașii lui le-au lăsat zgâriind violent pământul trivializat prin clișeism". Eugen Ionescu îl consideră ca înaintaș al său direct, alături de Caragiale, încredințat fiind că Urmuz este "unul dintre profeții dislocării formelor sociale, de gândire și de limbaj, care azi, sub ochii noștri se dezagregă absurde ca eroii autorului nostru". Critica literară îl întâmpină cu scepticism, "o
Înainte-mergătorul fără voie by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7550_a_8875]
-
Petre Ceaușescu, dintre elevii acestora? Și nu i-am pomenit pe cei care ne-au părăsit înainte de instalarea comunismului. Multe discipline ale Filologiei Clasice, altădată reprezentate în chip strălucit, la nivel european, absente azi, ar fi avut corifei pe măsura înaintașilor. Antichitățile greco-romane nu constituie o excepție. Nu există domeniu, fie din științele umaniste, fie din cele exacte, fie din cele tehnice, în care specialiști importanți să nu se afle în afara României. În ceea ce privește politicul, lucrurile stau și mai prost: dacă acțiunea
Clădiri simbol ale comunismului Casa Scânteii și Casa Poporului by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/14244_a_15569]
-
unor ostași învinețiți de frig. N-are nici un haz, parol, nu se simte nici o adiere de Sărbătoare adevărată, care presupune bucurie, exuberanță, senzație a totalei relaxări și, în cele din urmă, o uriașă comuniune a tuturor celor ce își au înaintașii îngropați în pământul aceleiași patrii. România a avut in illo tempore o asemenea Sărbătoare. Am apucat-o și îi simt încă și azi, ca un arc peste jumătatea de veac comunist, farmecu-i inefabil. Amintirea ei e una eminamente luminoasă și
Recuperarea Sărbătorii by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/12729_a_14054]
-
îndeletniciri - și trăiește atît de vehement încît uneori, în împrejurări-limită, face să cadă de pe noi, ca un văl subțire, pojghița a ceea ce ne-am obișnuit să numim civilizație, făcînd pe unii să regăsească rictusul primordial și mîrîitul cu care depărtați înaintași își apărau prada. De ce unii, altfel oameni subțiri, se prăbușesc în abisul dorinței de-a ucide, cît mai mult, și cînd vînătoarea s-a terminat privesc în jur cu ochii goi, sleiți, ca și cum s-ar fi întors din locuri de
Epistolă către Odobescu (X) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7791_a_9116]
-
avut decât să apese butonul, iar noile marionete au început să joace după melodia fredonată când sprințar, când molatec de fostul delfin devenit cvasi-uzurpator. I se pot reproșa multe lui A. Năstase, dar nu că n-a învățat bine lecția înaintașului. Neavând, între 1996 și 2000 (iar mai înainte nici atât) șansa unei mediatizări ";naturale" (adică decurgând dintr-o funcție importantă în stat), el a apelat la nenumărate subterfugii pentru a-și asigura vizibilitatea. Mania replicilor pe orice temă și în orice
Globul de Aur, Balonul de Aur, Tigva de Aur by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14216_a_15541]
-
George Franga a impus, prin dovezi, că data începutului teatrului cult românesc, în secolul al XVIII-lea, ține de Blaj, fiind depășită cu trei sferturi de secol acțiunea de la Iași a lui Gh. Asachi. În această bună tradiție, deprinsă de la înaintașul său, Ionuț Niculescu își face cunoscute rezultatele propriilor investigații. Pe un exemplar al traducerii paharnicului Iordache Slătineanu, aflat la Biblioteca Academiei, descoperă o însemnare pe care "o citește" ca indicație pentru distribuirea rolurilor; în sala de la Cișmeaua roșie "răsar zorile
Din istoria Teatrului Național by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13661_a_14986]
-
reprezintă PSD, asta e chintesența lipicioasa a acestei grupări infracționale, securist-mafiote: un scuipat în fața românilor, o flegma grețoasa. Scuipatul pe obrazul Președintelui, ca flegma primită de Patapievici, e doar expresia umedă și moale a politicii urii. Acum 60 de ani, înaintașii lui Ilici, Nastase și Ponta ar fi tras în politicienii și intelectualii filo-europeni cu plumb, nu cu salivă", a scris Papahagi pe pagina sa de socializare.
Ce spune Papahagi despre "scuipatul pe obrazul Președintelui" by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/30227_a_31552]