2,434 matches
-
due to intertextual resuscitations is impossible to establish and we believe that it is unequalled by any other Romanian writer. Taking into account the complexity of the theme, the paper was structured so that the construction of the post-Caragialian literary corpus should be achieved gradually, by detecting "genealogical" traces in those emblems of Caragialism that were reiterated and revalued into a series of works of art belonging to writers fascinated or intrigued by their great predecessor. The overview of the main
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
considered the intertextual allusions to elements related to the Caragialian typology, themes and "the language of Caragiale's heroes", or whether we noticed the exploitation of certain compositional techniques or of meta and self-referentiality, the large and varied post-Caragialian literary corpus highlights the undeniable importance of the revival of the Caragialian tradition in the alchemy and dynamics of the Romanian literature. Similarly, in the next chapter, the specific coordinates of the absurd are discussed starting from brief theoretical considerations (in Brief
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
celui d'éclaircir l'influence produite par l'œuvre de Caragiale sur la prose et la dramaturgie roumaine, tout en suivant l'évolution du comique et de l'absurde dans le cadre de celle-ci, tout comme la construction d'un corpus de textes généalogiquement apparentés, car tous ces textes abritent peu ou moins l'hypotexte caragialien. De nos informations résultent qu'il n'y a pas d'autre étude qui s'occupe de la dissémination de l'esprit de Caragiale et implicitement
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
qu'on puisse tracer le contour de l'imaginaire de Caragiale, une sorte de matrice chromosomique unique et irrépétable, mais dont les gènes peuvent se retrouver chez les descendants de la même dynastie littéraire. Trouver à une échelle miniaturale le même corpus imaginatif c'est pratiquement impossible ou bien, plus grave encore, cela illustrerait un phénomène de type épigone improductif et honteux, dans le sens que cette démarche faciliterait l'imitation du modèle, tout en diminuant, implicitement, sa valeur. Pourtant, la recontextualisation
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
quant à l'impact réel de l'œuvre de Caragiale sur la littérature roumaine. Plus productive en ce sens nous semble une classification dévoilée par une lecture critique intertextuelle qui permet, sur des " associations mémoriales "9, la constitution d'un corpus plus large de textes ayant une relation avec l'esprit de Caragiale. De cette perspective, nous avons le droit d'y associer les écrivains qui se placent en guise d'épigones sous le " manteau " de Caragiale, tout comme des écrivains
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
œuvre Caragiale survit par des renouvellements intertextuels est pratiquement impossible à établir et nous croyons aussi impossible à surmonter par un autre écrivain roumain. Vu la complexité du thème, notre travail a été structuré de manière que la constitution du corpus littéraire de textes postcaragialiens se fasse graduellement, par la découverte des traces généalogiques, dans ces emblèmes de l'esprit de Caragiale réitérés et revalorisés dans les œuvres des écrivains postcaragialiens. La mise en revue des principaux représentants des modes du
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
du registre oral ou écrit, soit que nous ayons observé des valorisations de certains procédés de composition ou de méta et autoréférentialité, mis en circulation de façon expérimentale dans la presse et la prose caragialienne, le riche et le varié corpus textuel postcaragialien met en lumière l'importance incontestable dans l'alchimie et la dynamique littéraire roumaine, l'utilisation et le renforcement de la tradition inaugurée par Caragiale. De la même manière, nous avons présenté dans le chapitre suivant les coordonnées spécifiques de
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
de etnografie și folclor” ș.a. În colaborare cu Iordan Datcu, a elaborat un util instrument de lucru, Dicționarul folcloriștilor (1979). Prin câteva lucrări de referință S., elevă a lui I.-A. Candrea și Ovid Densusianu, contribuie la alcătuirea tipologiei și corpusului de texte al snoavelor românești, specie a prozei populare foarte apreciată de români pentru aliajul ei original de satiră și comic, pentru rafinamentul cu care ridiculizează cusururi omenești. La Typologie bibliographique des facéties roumaines (I-II, 1969) este fundamentată pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289986_a_291315]
-
armata, anecdote. Autoarea consemnează bibliografia fiecărui tip, contaminările cu alte tipuri, repartiția geografică, numărul de variante ordonate cronologic. Sunt comparate unele piese românești cu tipurile internaționale înregistrate în cataloagele importante, constatând că doar aproximativ trei sute sunt asemănătoare cu cele străine. Corpusul de texte Snoava populară românească, publicat în patru volume (1984-1989), cuprinde doar primele trei secțiuni tematice ale speciei. Din păcate, nu a putut să apară în întregime, ba chiar din paginile tomurilor editate cenzura a eliminat numeroase texte incomode pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289986_a_291315]
-
se stabilizează și literatura devine domeniul literelor scrise. Chiar dacă cultura antică este prin excelență una a cuvântului viu, elogiul scrisului începe să fie destul de frecvent, dar motivele invocate sunt de ordin practic, economic, juridic: fixare, memorizare, consacrare, literatura constituie un corpus de scrieri, de scrieri literare. Disputa oral/scris caracterizează întreaga viață spirituală a antichității. Elogiul cuvântului, superioritatea oralității și a elocvenței stau mult timp în prim plan. Retorica are o importanță deosebită în această perioadă, iar poezia e percepută ca
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
propriul animus, elementul spiritual al ființei umane, numit și simulacro sau umbra, inclus în effigies din cauza faptului că omul era incapabil să-și reprezinte mintal un suflet separat de corp. Imagines mortuorum sunt forme de reprezentare ale spiritelor proprii. În timp ce „corpus” apare ca un recipient care conține sufletul, în animus/anima se situează eul individului. Se observă că imago se identifică într-o anumită măsură cu sufletul, sau se poate spune că imago este locul de întâlnire cu animus. În cadrul tradiției
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
și mai mult concepția noastră despre corp, de aceea este firesc să ne întrebăm, ce înseamnă „corp” pentru sfântul Toma? După concepția sa, corpul este tot ceea ce este compus din materie și formă: Omne compositum ex materia et forma est corpus (S.Th Ia,q.3.a.2). Pentru a fi corp, trupul uman este compus din materie și formă, însă ceea ce face ca acest corp să fie în mod specific uman este unirea intimă cu forma sa umană, sufletul spiritual. Cu
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
își propune să asigure pentru toți elevii formarea competențelor de bază în rezolvarea de probleme, implicând calculul aritmetic și raționamentul geometric. Învățarea matematicii în ciclul primar urmărește conștientizarea naturii matematice ca o activitate de rezolvare de probleme, bazată pe un corpus de cunoștințe și de proceduri, dar și ca disciplină dinamică, strâns legată de societate prin relevanța sa în cotidian și prin rolul său în toate domeniile. În predarea -învățarea matematicii se pune accentul pe formarea de capacități de învățare prin
Metode de strategii evaluative by Mihaela Dumitriţa Ciocoiu, Cecilia Elena Zmău () [Corola-publishinghouse/Science/1704_a_3103]
-
universitare la Facultatea de Litere și Filosofie din București. Între anii 1950 și 1967, a fost cercetătoare la Institutul de Etnografie și Folclor din București. După ce teoretizează Principiile clasificării legendelor populare românești (1966), le aplică practic în primul tom al corpusului acestei specii a prozei populare: Legende populare românești (1981). Selecția, din care inițial au fost tipărite legendele cosmosului, florei și faunei, a fost alcătuită pe baza cercetării a 120 de autori, 224 de volume, 278 de periodice, precum și a unor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285884_a_287213]
-
nu prea le analizează? Liviu Antonesei: Prea multe nu știu, dar din cele ce au ieșit și, din fericire, ies tot mai accelerat la lumină -, putem încerca un exercițiu de imaginație. Nu pur și simplu fantasmatic, pentru că deja avem un corpus de informații la dispoziție. Se spune că un serviciu de informații își extrage în mod curent cel puțin trei sferturi din materie din analiza atentă a presei și a altor surse deschise și doar restul prin "mijloace specifice", adică informatori
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ocupației germane. Catedrala era rezervată în duminici la orele 900 pentru soldații germani; erau foarte pioși și aveau trei confesori preoți de mare valoare. Întreg clerul german din Muntenia se întrunea adesea în conferințe pentru exerciții spirituale. Procesiunea grandioasă de Corpus Domini din 1918 va rămâne în memoria acelora care au luat parte"489. După reîntoarcerea la București, C. Auner a fost desemnat să se ocupe cu reorganizarea corului mixt al Catedralei condus de L. Müller și de preotul Bronislav Falevski
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
estetică, poetică, retorică, stilistică, psiholingvistică. Ele se dovedesc apte să releve punerea în mișcare a mecanismelor „care pot fi descrise adecvat doar de sintaxă în relația ei cu semantica și cu fenomenele de origine discursivă”. Pentru demonstrație, este selectat un corpus de texte care reflectă evoluția poeziei române moderne de la Ion Heliade-Rădulescu la Mircea Cărtărescu. În mod neașteptat, din aceste analize lipsește contribuția poetică, de început, a lui Geo Bogza, poate cea mai reprezentativă în sensul urmărit aici. Diversitate stilistică în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290684_a_292013]
-
realizează starea de sănătate eucriza — și în caz de dezechilibru — discrazia generează boala; natura sau fizisul este o calitate proprie, individuală, care reglementează armonia dintre umori și este diferită de la un individ la altul. Toate scrierile sale sunt integrate în Corpus Hippocraticum, realizat la începutul Evului Mediu. în total vreo 60 de texte (cărți), cele mai multe în dialect ionian. Când prezintă bolnavi, le dă toată cartea de vizită. Bolile sunt redate în toată simptomatologia lor, cu sublinieri principiale și în stil foarte
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
regim să fie complete, la obiect și în măsură să îndepărteze durerea și să favorizeze vindecarea. Hippocrat recomandă ca orele de vizită să se efectueze dimineața, când spiritul este mai apt să observe, analizeze, sintetizeze și să prescrie tratamentul. În Corpus Hippocraticum se întâlnesc titluri diverse: „Despre maladii“, „Despre vechea medicină“, „Aforisme“, „Despre decență“, „Despre artă“, „Despre alimente“, „Legea“, „Aerul, apa, mediul“, „Despre natura omului“, „Despre localizări în om“ și „Despre epidemii“ etc. Este relevantă diversitatea tematică, varietatea de conținut, interdisciplinaritatea
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
în om“ și „Despre epidemii“ etc. Este relevantă diversitatea tematică, varietatea de conținut, interdisciplinaritatea între: știință, artă, filosofie, etică, pedagogie etc. Câteva reproduceri sunt ilustrative: „Cel care știe să fie om cu oamenii, dovedește în ce măsură iubește arta sa“ (Prefață la Corpus...). Competența, performanța fac din profesie artă. Profesia medicală este așadar artă, creație când generalul este adaptat la particular și când acesta este esențializat și asimilat generalului, principiului. în morfologia hippocratică distingem o ierarhizare, o structurare precisă a treptelor pe care
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Corint, Cos, unde erau văzuți frecvent pelerini, preoți, interpreți de vise. În această sete de mai multă spiritualitate și înseninare spirituală, sugestia și sugestionarea explică reușitele terapeutice care fără îndoială au existat. În cea de-a 60-a carte din Corpusul lui Hippocrate, înțeleptul medic face aluzii la Asklepios, dar onorează medicina laică. El nu respinge preocupările preoților pentru curățirea spiritului, dar medicina laică, în parametrii ei subliniați mai sus, e aptă să se ocupe de trup, înviorând spiritul. Precizăm că
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
în triada: studiu (cunoaștere, instruire, pregătire, școlire), experiență (inițiere în clinică), reflexie. în acest triunghi stă convingerea hippocratică a celor trei atribute ale domeniului: știință - artă - filosofie pe care el le-a ilustrat. Pentru susținerea fiecăruia dintre aceste atribute, în Corpus se întâlnesc destule afirmații aforistice convingătoare, cărora li se pot adăuga și cele privind componenta etică a medicinei. A fi modest și discret, a-ți onora profesia la nivelul performanței, a profesa medicina întru refacerea și apărarea vieții, a fi
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
propuse recent, pleacă, în conținut, de la Hippocrat și rămân la el în principiu, diferind doar prin formulare. Accentul pus pe iubirea față de profesie și de bolnav, indiferent de originea și starea sa socială e subliniată și în cartea Preceptelor din Corpus. Într-o Eladă a culturii și civilizației promovarea virtuții și a primatului spiritului, ideii, caracterului, îi proteja pe greci de decăderea morală la care îi expune pe oameni opulența, cauză a slăbirii și dispariției atâtor imperii și popoare... Aceasta explică
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
că vechii biografi a lui Hippocrat sunt de acord în ceea ce privește șederea acestuia în nordul Traciei și anumiți autori moderni observă în privința cărților I și III ale Epidemiilor, că par a fi scrise de Hippocrat într-o „greacă tracică“, deși în Corpusul hippocratic nu se află nici o referire la tradițiile tracilor. Și istoricul Vasile Pârvan în Getica subliniază înscrierea unor plante cu denumirea lor tracică. Se poate afirma că medicina dacică nu era reductibilă la terapia prin plante, produse animale, minerale, balneoterapie
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
a acordului intern și extern), natura semantică și caracteristicile morfologice ale elementului din prima poziție, mecanismele de interpretare a sensului și uzul propriu-zis al tiparului la nivelul unei categorii foarte dinamice de vorbitori, adolescenții (frecvență și productivitate). 3.1. Studiul corpusului 3.1.1. Comportamentul sintactic Ambii constituenți pot fi modificați prin adjective. De multe ori alegerea este relativ liberă, adjectivele calificative și unele adjective categoriale însoțind fie primul component, fie pe cel de-al doilea 4. Adjectivele deictice și cele
[Corola-publishinghouse/Science/85004_a_85790]