2,524 matches
-
încă de barbarie: erau preferate atunci funesta glorie a cuceritorilor și acele acțiuni în forță, care impuneau un anumit respect prin grandoarea lor, blîndeții și echității, clemenței și tuturor celorlalte virtuți; astăzi văd că umanitatea este preferată tuturor calităților unui cuceritor și lumea nu prea mai are demența să încurajeze prin laude pasiuni crude care duc la zdruncinarea lumii. Mă întreb: ce-l face pe om să aibă visuri de mărire? În virtutea a ce își croiește planul de a-și ridica
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
nici un fel de realitate pentru principii care le-au ordonat; aceasta înseamnă a face o mulțime de oameni nefericiți pentru a mulțumi fantezia unui singur om, care adesea n-ar merita nici măcar să fie cunoscut. Dar să presupunem că acest cuceritor supune toată lumea dominației sale; va putea el oare guverna toată această lume supusă? Oricît de mare ar fi Principele, el nu este decît o ființă foarte limitată; abia ar putea ține minte numele provinciilor sale, iar măreția lui nu va
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
o conduce îi conferă principelui gloria; și nu cele cîteva leghe de pămînt în plus îl vor face ilustru, căci așa, cei care posedă cele mai multe pogoane de pămînt ar trebui să fie cei mai stimați. Eroarea lui Machiavelli în privința gloriei cuceritorilor putea fi una generală, a timpului său, dar răutatea lui cu siguranță nu; nu există nimic mai groaznic decît anumite mijloace pe care el le propune pentru păstrarea cuceririlor: privite cu atenție, nu va rămîne unul care să fie rezonabil
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
mai sfînt în lume; să comiți, pentru un interes, toate crimele posibile. Cum! Dacă un ambițios a reușit, prin violență, să pună mîna pe statul unui principe, va avea dreptul să-l asasinezeze, să-l otrăvească? Dar procedînd astfel, același cuceritor introduce în lume o practică ce nu poate conduce decît la propria-i ruinare; un altul, mai ambițios și mai abil decît el, îl va pedepsi după legea Talionului, va invada țara și-l va omorî cu aceeași cruzime cu
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
sfinte încep să fie mai răspîndite, oamenii și-au cultivat mai mult spiritul, sînt mai puțin feroce și poate avem și o obligație față de oamenii de litere, care au civilizat Europa. Maxima fecundă a lui Machiavelli este aceea că principele cuceritor trebuie să-și stabilească rezidența în teritoriile noi: acest lucru nu mai constituie deloc o cruzime și chiar pare destul de bun în unele privințe; dar trebuie avut în vedere faptul că majoritatea statelor marilor principi sînt situate în așa fel
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
asupra acelora care au căzut victimă patimilor lor. Faptul seamănă a manipulare și nu am greși dacă am spune că Machiavelli joacă în acest capitol rolul Șarlatanului Crimei. De ce, oare, vorbind despre legislatorii evrei, despre unicul monarh al Atenei, de cuceritorul mezilor, de fondatorul Romei, despre cei cărora succesul le-a încununat proiectele ambițiose, Machiavelli nu adaugă și exemplul unor conducători din cealaltă categorie, nefericită, ca să arate că, dacă ambiția îi propulsează pe unii, pe cei mai mulți îi pierde? N-a existat
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
pe bărbații despre care am vorbit; dar nu știu dacă epitetul virtuos este cel mai potrivit pentru ei. Puterea și abilitatea se găsesc și la hoții de drumul mare, și la eroi. Diferența dintre ei constă în aceea că un cuceritor este un hoț ilustru, în timp ce hoțul obișnuit nu este decît un potlogar obscur. Drept premiu pentru violențele sale, primul primește lauri. Celălalt are parte de frînghie. Este adevărat că, ori de cîte ori cineva va vrea să schimbe ceva în
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
are părinți: toți se gîndesc la puterea lui, iar nu la extracția socială. Pupian era fiul unui conducător de obște sătească, Probius, al unui grădinar, Dioclețian avea părinte un sclav, Valentinian, un fabricant de funii: toți au fost respectați. Sforza, cuceritorul Milanului, era un țăran; Cromwell, cel care a supus Anglia și a făcut să tremure Europa, era fiu de negustor. Marele Mahomed, fondatorul religiei celei mai puternice din lume era un ucenic de negustor. Samon, primul rege al Slavoniei, era
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
pentru cei care vor să se distingă prin fapte mari, acțiuni rare și extraordinare. Machiavelli caută acest miraculos în îndrăzneala întreprinderilor și rapiditatea execuției. Sînt de acord că faptele sînt mărețe, dar demne de laudă nu sînt decît în măsura în care întreprinderea cuceritorului este dreaptă. "Tu, care te lauzi că ai stîrpit hoții, spuneau ambasadorii sciți lui Alexandru, ești tu însuți cel mai mare hoț de pe pămînt, căci tu ai prădat și ai pustiit toate națiunile pe care le-ai cucerit; dacă ești
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
de o lentoare circumspectă; și cum aceste cauze morale au o cauză fizică, e aproape imposibil ca un principe să fie atît de stăpîn pe sine încît să capete, după voie, toate culorile, aidoma cameleonului. Există secole ce favorizează gloria cuceritorilor și a acestor oameni îndrăzneți și întreprinzători, care par a fi născuți pentru a face schimbări extraordinare în univers: revoluții, războaie și, mai ales, nu știu ce spirite ale amețelii și suspiciunii care-i fac pe suverani să se supere unii cu
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
îndrăzneți și întreprinzători, care par a fi născuți pentru a face schimbări extraordinare în univers: revoluții, războaie și, mai ales, nu știu ce spirite ale amețelii și suspiciunii care-i fac pe suverani să se supere unii cu alții, îi oferă unui cuceritor ocaziile de a profita de certurile lor. Pînă și un Ferhando Cortez a fost favorizat, în întreprinderea sa de cucerire a Mexicului, de războaiele civile ale americanilor. Există și alte vremuri, cînd lumea, mai puțin agitată, pare a nu dori
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
forța implacabilă a armatei romane, dorința ei de cucerire și de dominație. Asemenea unor fiare libere să se răzbune în sfârșit pe cel care le-a capturat, barbarii se luptau mânați de voința nu doar de a-i ucide pe cuceritori, ci și de a-i distruge, de a-i face să moară în cel mai îngrozitor mod cu putință, de a le face trupurile bucăți. Lupii, râșii sau urșii nu luptă altfel atunci când își apără vizuinile. Valerius asista pierdut la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
astfel propunerea lui Mucianus? întrebă Allius Cerpicus scrutând chipul lui Antonius. Din câte am înțeles eu, Vespasianus, Mucianus și mulți dintre ofițerii tăi, invidioși pesemne din pricina victoriilor tale, nu vor ca tu, Antonius Primus, să intri în Roma ca un cuceritor. Alții vor să aibă parte de asta, primul dintre toți Mucianus. Antonius se strădui să nu izbucnească. Pentru a-și învinge impulsivitatea obișnuită, adoptă un ton sarcastic: — Cui ar trebui să se predea Vitellius, dacă nu nouă, care am ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
Scandinavii întemeiază sta tul rusʺ face dovada că mult mai târziu decât puternicul st at a l lui Burebista și Decebal, deabia în secolul al IX-lea după Hristos, pe la anul 900, mult mai târziu de la contopirea dacilor cu romanii, cuceritorii triburilor slave -vikingii au fost fondatorii statului vechi rus, a puternicului și bogatului voievo dat rus al Kievului - și aceasta doar din interesul cuceritorului de a avea de la cine strânge impozitele, dările. De la un singur cârmuitor slav, nu de la mulțimea
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
al IX-lea după Hristos, pe la anul 900, mult mai târziu de la contopirea dacilor cu romanii, cuceritorii triburilor slave -vikingii au fost fondatorii statului vechi rus, a puternicului și bogatului voievo dat rus al Kievului - și aceasta doar din interesul cuceritorului de a avea de la cine strânge impozitele, dările. De la un singur cârmuitor slav, nu de la mulțimea răvășită a triburilor. Iar cum birul însemna și a tunci îndestulare care favoriza răsfățul, conviețuirea vikingi-slavi a dus la împreunarea lor, căci învinșii având
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
din dreapta ori din stânga P rutu lui, are valențe și semnificații comune, cu o desfășurare istorică. Privită din oglinda timpului, situația celor de la Pogănești reflectă viața Moldovei întregi dar și a Basarabiei de-a lungul timpului, care are alături oricând un cuceritor: Rusia, Rusia roșie, cum se numea ea încă în secolele XV-XVI (Uricarul, tom XI, p. I-IV) și cum s-a dovedit a fi ea cu mult mai înainte de 1917, pentru că țara aceasta a fost mereu producătoare și consumatoare de
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
transformat în Latium (=Vlahie) a Romei. În legătură cu procesul de valahizare este subliniat faptul că limba tracă poate fi numită substrat doar pentru perioada de în ceput a contac tului lingvistic traco-latin, termenul marcând postura de autohtoni a vorbitorilor traci față de cuceritorii latini. După stabilirea latinilor printre traci, pentru începuturile constituirii limbii române și pentru perioada de devenire a acesteia, ambele limbi sunt limbi-bază. Ceea ce le diferențiază pe acestea nu este factorul timp, ci particularitățile structurale și sferele de aport la constituirea
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
aminte ce scria în 1919 mareșalul Ion Antonescu în cartea „Românii, originea, trecutul, sacrificiile și drepturile lor” referitor la rușii care în primul război mondial „Veniți în număr mare, pentru a ne ajuta, rușii s-au instalat în Moldova ca cuceritori”. Pe când noi ne-am retras din fața nemților și România era de fapt doar Moldova dintre Prut și Siret, rușii „Pentru ca să poată executa în deplină libertate planul lor infernal, stăruiau din răsputeri ca misiunile aliate, Regele, Armata, Guvernul și refugiații din
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
dovedi dezastruoasă. În timp ce sclavul fu condus afară de către gărzi, acesta strigă o ultimă insultă peste umăr. - Nenorocitule - spuse el - o să ajungi acolo unde îți este locul când Czinczar va veni aici. Clane nu răspunse. Găsea drept îndoielnică ideea că noul cuceritor ar fi fost ales de soartă pentru a pedepsi pe toți răufăcătorii din Linn după cum merită. Ar dura prea mult. Și-a alungat gândul și s-a îndreptat spre ușă. Acolo zăbovi și dădu cu ochii de sclavii credincioși care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
dăduse seama cât de încordat era. În ultimă instanță, își spusese, situația era destul de simplă. Adresase o invitație deschisă oamenilor de știință ai templului să vină și să aibă grijă de "câteva vestigii metalice ale zeilor", care căzuseră în mâna cuceritorilor. Fusese o cerere inteligent formulată, menită să câștige aprobarea generală din partea înfrânților, chiar dacă atrăgea pe oamenii de știință ai templului spre propria lor ruină. Se stipula doar, formulat foarte precaut, că în schimbul privilegiului de a împărți paza vestigiilor, experiențele ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
pe câmpul de luptă, conchizând lapidar: comunismul mi-a distrus cariera, familia și viitorul.” Opiniile căpitanului sunt elocvente prevenindu-i pe apropiați să fie prudenți, îndârjiți, să nu uite cine sunt, că regimul imbecilizează tineretul obligându-l să învețe limba cuceritorului în detrimentul limbilor occidentale. Căpitanul relatează că scrisorile trimise de el familiei și cele primite de la familie erau cenzurate, că la timpul respectiv va strânge totul la un loc alcătuind un dosar manuscris din care Fănel va scrie cartea promisă. Mergând
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
făcut-o ca jandarm în timpul războiului, pe teritoriul sovietic. Eu m-am purtat cavalerește în timpul războiului, tratând cu compasiune populația civilă și instruindu-mi ostașii ce-i aveam sub conducere să se poarte omenește, fără a-și aroga dreptul de cuceritori - fapt contrastant cu mentalitatea soldatului rus - trecător pe teritoriul nostru, precum hoardele barbare de altădată. Numitul Vatas, cel care m-a bușit de pământ în clasa I spărgându-mi placa de ardezie, în război, în calitate de component al unei unități de
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
invazia oștilor sovietice. Perioada următoare am făcut adnotări până la începutul lui aprilie 1944 când, datorită stării generale de pe frontul românesc, a fost benefic din partea mea faptul că, în mod voit, am dat foc documentelor spre a nu cădea în mâna cuceritorilor... Celelalte momente semnificative de după nu le-am consemnat scris iarăși voit, pentru a nu mi se cunoaște poziția netă împotriva noii orânduiri sociale - rămânându-mi ca bază a scrisului meu memoria deosebită de care am beneficiat până în momentul actual. Sunt
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
nu numai al propriului teritoriu al țării, ci și al Ungariei și Cehoslovaciei, până în adâncul Munților Tatra. Cu pregnanță autorul în memoriile de pe front evidențiază nu numai eroismul românilor, ci și omenia proverbială a poporului nostru prin aceea că în loc de cuceritor, ostașul român în totalitate își asumă responsabil rolul de eliberator protector al vieții și avutului cetățenilor țărilor respective. Din noianul de fapte concrete de OMENIE, consemnez doar cazul micului prizonier maghiar - component al formației de muzică dintr-o unitate militară
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
el decât pentru mine. Era clar că nu‑i plăcea cine știe ce să‑mi dea o asemenea veste. — Grozav al dracului, am bombănit eu, după care am observat ce nefericit a părut Monseur Renaud. Mi‑am lipit pe față un zâmbet cuceritor și am Început din nou: — Vă rog să mă scuzați, a fost un zbor teribil de lung. Îmi poate arăta cineva unde o pot găsi pe Miranda? — Bineînțeles, Mademoiselle. E În apartamentul ei și, din câte mi‑am putut da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]