3,004 matches
-
-se conștienți că trebuie să se despartă iarăși. Călătoreau parcă într-o zi nefasta și toate speranțele lor se prefăcuseră în pulbere. Înaintau grăbiți spre adăpost, fără să-și spună nimic. El era mut ca o statuie, ea că o eroina tragică, suspina adânc, era incapabilă să comunice cu el și de aceea izbucni în hohote de plâns. El a strâns-o tare tare în brațe, sărutând-o pe frunte, dra a lăsat-o să plângă mai departe ,,ca să se răcorească
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
să mai povestească despre picioarele neascultătoare, pe Udi nu pare să-l plictisească, dar îl plictisește pe doctor, într-o clipă politețea lui se risipește și, asemenea unui copil obosit de vorbăria tatălui său, îl întrerupe, atinge picioarele acelea extraordinare, eroinele dimineții, apoi scoate un ac din buzunar și începe să le înțepe. Sunt uimită să văd cum picioarele înghit acul, iar Udi nu spune nimic, cum acul își continuă drumul în susul și în josul picioarelor, apoi un ciocan micuț le lovește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
zâmbet înghețat, acesta este întotdeauna momentul cel mai greu, ce să îi spui, cum să o feliciți, când ziua nașterii se transformă într-o zi a despărțirii. Etile, bravo, încerc eu, am auzit că ai fost pur și simplu o eroină, iar ea mă privește cu ochi plini de mânie, a fost un coșmar, nu mă întreba nimic, se lipise de mine ca o căpușă, iar eu îi mângâi brațele osoase, într-adevăr, este îngrozitor de greu, dar cu timpul uităm, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ton plin de speranță, ca și când casa noastră ar fi un loc protector și sănătos, ea ridică spre mine ochii strălucitori și începe să plângă, nu pot merge, nu pot sta pe picioare, iar secretara spune, s-a purtat ca o eroină tot timpul, dar în brațele lui mami ne vine imediat să plângem, nu-i așa, dulceață? Ne place să o îngrijorăm pe mami, eu mă aplec și încerc să o ridic, numai să plecăm odată de acolo, brațele ei slăbite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
patriotică. A decretat ideologia multiplelor datorii pentru femei. Clonele sale din alte state, mai ales Ceaușescu, un Stalin retardat și naționalist, au ridicat pe „înalte culmi” glorificarea femeilor comuniste abstracte: muncitoare fără preget, mame, adesea cu de-a sila, eventual eroine entuziaste, magiciene ale unei bucătării fără resurse, constructoare devotate ale comunismului. Ceaușescu a etatizat facultățile reproductive ale femeilor, extinzând totalitarismul până la controlul uterin. Comunismul a sprijinit creșterea copiilor și dependența femeilor și bărbaților față de partidul-stat-„bun părinte”, infantilizând pe toată lumea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
chicotește și dă din picioare, nu vreau, nu vreau, haide-haide, la baie cu tine! Și intră să facă duș împreună: o noutate pe care, firește, ea nu îl va întreba de unde a luat-o. Intelectualul enervant de ingenuu și o eroină din Est C. Rogozanu Aproape întâmplător am ales cele două cărți care vor fi prezentate în cele ce urmează. Precizez asta pentru că simt deja unele sensibilități atunci când vine vorba de Chomsky, savantul nebun, derapat, anarhist etc. Și mai ales simt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
Annei Politkovskaia este din categoria aceea rară a scrisului „fără anestezie“ Trecem în cealaltă parte a lumii, în Rusia tenebroasă descrisă de jurnalista Anna Politkovskaia. Elementele care îi alcătuiesc portretul sunt nedrepte prin reducționismul facil: se spune că e o eroină jurnalistă care a luptat cu Putin și pentru asta a fost asasinată în scara blocului în care locuia. Așa e, dar curajul său a fost mult mai complex de atât. E de ajuns să parcurgeți această carte tulburătoare și veți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
mult mai legat și mai credibil decât Apel nepreluat/One Missed Call. Bine, e tot un film de consum, dar rețeta e mai elaborată, pentru că „ingredientul“ principal, ochii, le oferă regizorilor multe ocazii să brodeze pe marginea substituției de personalitate. Eroina oarbă preia ochii unei necunoscute și, odată cu ei, memoria unor evenimente tragice. Mult mai mult mi-a plăcut Un roman de duzină/Roman de gare, lansat de autorul său, Claude Lelouch, în persoană. Filmul e ca o prăjitură cu mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
triumfător linia de sosire; doar câteva lingurițe, și spuma de ciocolată cu lichior va fi doar o amintire. Belinda refuzase desertul și se juca cu șervetul, cu ochii aprinși degetele ei făcând mișcări bruște și nervoase. Așa trebuie că arătau eroinele lui Evelyn Waugh, frumuseți reduse la o mână de oase, nervoase și febrile. Mi-am aruncat privirile către Charles de Groot. Se uita la Belinda și părea îngrijorat. Ei bine, anunță dintr-odată Belinda, Charles, dragule, cred că e timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
problematica religioasă mizând pe fantasy. Povestea e coerentă, ca și abordarea regizorală, care preferă bulimiei din Lord of the Rings o structurare a fantasticului. Asta te face să savurezi mai abitir, de pildă, daimonul fiecărui personaj, zborul vrăjitoarelor sau prietenia eroinei Lyra cu ursul. Intruziunile realului sunt pe cât de pline de bun-simț pe atât de elegante. Scoresby e catapultat dintr-un western, în vreme ce, la polul opus, „nava“ pe care o conduce te trimite la celebrul tablou al lui Magritte, Voice of
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
această zi minunată. La revedere.“ Din cuvintele lui ies proze stranii, ilustrate cu driade și bărbați cu obrajii supți. Kouvostoliitto trebuie să fie un loc teribil de trist. Markku ar vrea să scrie o poveste dark pentru copii. Probabil că eroina principală ar fi o fetiță cu mască de gaze și la fel de probabil ea s-ar plimba prin păduri locuite de copaci înspăimântători și zâne înfrunzite, și-ar fi mai mereu noapte, iar finalul unul trist. Gândul îl bântuie de mult
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
operei Adriana Lecouvreur de Francesco Cilea. Transmisia directă pe internet de către Radio România Muzical a fost impecabilă, după cum impecabil a fost și profesionalismul prezentării redactorilor postului de radio care, în mod uimitor, nu are încă frecvențe în toată țara. Cert, eroina serii a fost soprana care a studiat la Iași, dar este stabilită de decenii în Marea Britanie și a cărei voce, farmec și inteligență le sunt relativ puțin cunoscute melomanilor mai tineri. Pe Nelly Miricioiu am cunoscut-o indirect, pe discurile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
Ruth. Rămasă singură la părinți, îmi închipui că tuturor ar fi ajuns să li se facă milă de ea. Să-și piardă singura soră. Ce tragedie, ar fi spus oamenii. Nu aș fi vrut ca Ruth să devină ceva gen eroina orașului. Nu. Acest gând a fost de-ajuns să mă țină în viață și în putere. Se spune că ce nu te omoară te face mai puternic. Și cel puțin asta a făcut viața pentru mine. Mi se pare că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
Se dădea salam, câte 200 de grame de persoană, cu buletinul. Maică-mea mi-a transferat mie buletinul ei, să luăm mai mult, moment în care a izbucnit un scandal teribil din care eu nu înțelegeam nimic. Medalii de „mamă eroină“ Cu amintirile astea m-am dus sâmbăta trecută la expoziția „Comunismul în România, 1945-1989“, inaugurată la Muzeul Național de Istorie a României. Am plecat de acolo cu un sentiment de revoltă față de toți cei convinși de geniul lui Ceaușescu, cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
dar mai ales ochelarii acoperiți cu tablă, bulanul și din nou cătușele. M-au frapat - și nu e pentru prima dată - dovezile despre falsele lupte pentru depășirea planului cincinal, duse chipurile de muncitori cu aplomb socialist, sau medaliile de „mamă eroină“. Mi-am amintit de sticla de lapte, de săpunul Fa sau parfumul Impuls și mi-am adus aminte că mi-aș dori un pește de sticlă de ieri, pe televizorul de azi. Dar și de kitsch-ul cadourilor pe care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
veți întâlni în paginile acestei cărți : Simion Almăjan, învățător într-un sat din Sudul României, ofițer de cavalerie în al Doilea Război Mondial, tatăl legitim al Dorei Almăjan și ilegitim al Minodorei, Isidora Almăjan, soția lui Simion, Dora Almăjan (Matei), eroina principală a cărții, emigrată din România în Franța prin anii 1970, Victor Matei, soțul Dorei, emigrat împreună cu soția lui în Franța, Dorina Matei : fiica Dorei și a lui Victor, studentă la litere, Teodora Racoce, iubita lui Simion din timpul războiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
origine bulgară, Atanasie, prieten și om de încredere al familiei Frunză, Andrei, medic în satul Arbore, Axel, fost deținut în Gulag, stabilit într-un sat din Siberia, Marina Pavlova, deținută din Gulag și alții. Simbolistica numelor și lumilor Toate numele eroinelor acestui roman poartă în ele nostalgia și tandrețea cuvântului "DOR", cuvânt specific limbii române și intraductibil în alte limbi. Cele șase principale personaje feminine : Isidora Dora Dorina și Teodora Minodora Alindora formează simbolicul cerc al iubirilor lui SIMION Trăirile dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
propriile ei mărturisiri avusese o căsnicie total nereușită, suportată cu stoicism ani și ani, din pricina copiilor care trebuiau să aibă un tată. Felul ei sublim de resemnare, forța de a accepta viața așa cum este dovedeau din plin vocația ei de eroină. Dar tocmai pentru că își considera căsnicia ratată, soțul devenise pentru ea o cantitate neglijabilă, se purta cu el ca și cum nu ar fi existat, nu-l consulta în nici o problemă, acționa după cum avea inspirația, în schimb, deseori se plângea că toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
care sperie investitorii“ și despre „menținerea relației bune cu FMI și Banca Mondială“. Păi atâta poate și Tănăsescu, ministrul finanțelor, chiar dacă nu l ajută verbul. Am tresărit doar când Vadim Tudor a propus revigorarea natalității prin instituirea titlului de mamă eroină „indiferent de etnie“. De la cinci la zece copii, Vadim Tudor ajuns președinte va oferi eroinei între 50000 și 100000 de euro. Vie emoție în Ferentari. Și totuși ar fi o eroare să râdem, în politică nimeni nu se înmoaie așa
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
poate și Tănăsescu, ministrul finanțelor, chiar dacă nu l ajută verbul. Am tresărit doar când Vadim Tudor a propus revigorarea natalității prin instituirea titlului de mamă eroină „indiferent de etnie“. De la cinci la zece copii, Vadim Tudor ajuns președinte va oferi eroinei între 50000 și 100000 de euro. Vie emoție în Ferentari. Și totuși ar fi o eroare să râdem, în politică nimeni nu se înmoaie așa, întâmplător. Vadim nu e un simplu caraghios stângaci care își tot pune cenușă-n cap
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
excepționalei mezzosoprane care a fost Elena Cernei, una din solistele cvartetului vocal ce interpretează cele două capodopere. Indiscutabil, interpretările și înregistrările sunt de o mare calitate, iar remasterizarea pe discurile compact fără cusur. Vocile soliștilor, mai ales soprana și mezzosoprana, eroinele Marii misse mozartiene, impresionează prin emisia vocală clară, cristalină, de o mare puritate. Excepționale mi se par corurile Filarmonicii și Radioului, conduse în epocă de Dumitru D. Botez și Ștefan Mureșianu. Îi las pe criticii de profesie să judece mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
clasă exista o rețea întreagă de turnători pe care acest subdirector o cultiva ca un polițist. Eram uluit cum tot ceea ce discutam eu cu alții el afla imediat și tot timpul trăiam sub amenințări. Am început să scriu un roman... Eroina principală era soția falsului librar, după destăinuirile ei, ca în Une vie de Maupassant (citită atunci). Într-o seară de noiembrie eram de planton și scriam scena finală; femeia își ucide soțul lăsând noaptea geamul deschis când bețivul dormea. Firește
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
de mine însumi, absorbit de contemplarea lacului și stăpânit, fără gânduri, de bucuria de a trăi. Eram fericit că scrisesem un roman de la început până la sfârșit (fiindcă mai începusem și altele, dar nu le terminasem) și această certitudine îmi ajungea. Eroina, soția falsului librar, bineînțeles că nu-și omorâse soțul și nici nu se gândea s-o facă, dar mă gândisem eu în locul ei, fiindcă îmi povestise viața lui plină de trădări... copii împrăștiați pe ici pe colo... trăia simultan cu
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
mă gândisem eu în locul ei, fiindcă îmi povestise viața lui plină de trădări... copii împrăștiați pe ici pe colo... trăia simultan cu mai multe femei (chiar la București avea una cu care făcuse doi copii și pe cea mai tânără, eroina în cauză, o ținea la Miroși, la librărie). Mă întrebam unde stătuse ea la București când mă vizitase la școală... îi făcuse și ei un copil... Falsul librar era cuzist; casa lui era înconjurată de zvastici în relief, colorate, iar
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
mulțumească mai târziu. Fran parcurse în viteză drumul spre casă, cu tatăl ei pe scaunul de lângă ea, purtând centura de siguranță și privind absent în gol, în timp ce maică-sa se ținea strâns de brațul banchetei din spate, cu aerul unei eroine de tragedie antică. — Cred că o să mă duc la culcare, anunță Ralph de îndată ce ajunseră. Phyllis nu spuse nimic. — Bună idee, tată, încuviință Fran. A fost un șoc teribil. Îți aduc imediat un ceai. Simți că maică-sa nu aștepta decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]