2,375 matches
-
la o adică, de pe prăpăditul pod al inundațiilor, de la Mărăcineni, a așteptat să simtă pămîntul Broadwayului sub tălpi, ca de-acolo să trimită încoace torpila constituțională. Și nu una oarecare. Ci, stupoare! parlament unicameral. Să sară peremiștii în aer de indignare, nu alta. (Ei, tobă de carte în materie de istorie strămoșească, marcată, ea, istoria strămoșească, firește, de tradiționalul bicameralism.) Nu și, culmea!, pesediștii. Care (de ce oare? de ce oare?) ar fi fost, ei, primii, care să se fi gîndit la radicala
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în majoritatea cazurilor când sunt menționate nașterile de moștenitori masculini în familia domnitoare). Chiar dacă i se recunoaște o oarecare competență în administrarea spațiului privat, femeia, indiferent de poziția sa socială, este exclusă a priori din lumea publică a bărbaților. De la indignările scriitorilor bizantini în fața încălcării regulilor de claustrare a femeii în gineceu (dar tot bizantinii au în istoria lor, începând cu secolul VI, cazurile fericite și celebre ale marilor împărătese sau fiice de basilei care ar fi putut ocupa tronul, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
În Irak, 72% dintre americani au spus că sunt după cum arată trimiterea trupelor și numai 25% au spus că se opun invaziei 29. În timp ce unii americani au ieșit În stradă pentru a protesta, numărul lor a fost relativ mic În comparație cu indignarea Întregii Europe Împotriva invaziei americane. Realitatea este că americanii sunt profund divizați În ceea ce privește politica externă. O minoritate semnificativă, provenind În primul rând din regiunile de nord-est și nord-vest ale țării, gândesc asemănător cu europenii. Vederile lor sunt mai cosmopolite. Regiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
își manifestă dezamăgirea încolțindu-l în învinuiri pe vanitosul șef de familie. Omul în care crezuse, cu nevoia de modele a adolescenței, nu-i decît un ghem de ipocrizii, lașități, prejudecăți. În intervențiile abrupte ale "ereticului" în blugi e și indignare și amărăciune. Exploziile lui verbale mărturiseau o sfîșiere adîncă, de unde stă să izbucnească un strigăt de deznădejde. Cearta sporește în intensitate, iritarea crește, cînd, deodată, se aud în perete ciocănituri imperative, tot mai insistente ciocănituri. Sub această teroare fonică, nervozitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
au luat proprietățile, le-au ucis părinții, frații și surorile în închisorile comuniste? Ce s-a schimbat? Ce se poate schimba? Finalul piesei intervine înainte de a avea vreun răspuns la aceste întrebări. Eroul principal Octav după ce a trecut prin revoltă, indignare, protest, după ce a renunțat la toate astea și s-a lăsat în voia curenților zilei, compromisul și cinismul, încearcă și... sinuciderea! Dar gestul lui nu prea pare să aibă importanță și nici vreun efect de vreme ce peste toate se ridică o
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
de organizare „învechite”, care nu mai corespund condițiilor obiective noi, vor apărea ca negative, trebuind să fie înlocuite (Marx,1958). Această corespondență între subiectiv și obiectiv ne permite să utilizăm conștiința comunităților ca fiind simptomatică pentru tendințele obiective de schimbare.Indignarea morală, spune Marx (1958), nu este o cauză a schimbării unei societăți, ci doar un simptom al învechirii sale în ordine naturală. Teza acestei corespondențe între subiectiv și obiectiv exprimă, de asemenea, ceea ce era formulat mai înainte, ca principiu al
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
aceste sancțiuni au fost președintele francez, Jacques Chirac, și premierul belgian, Guy Verhofstadt, ambii angajați în țările lor să mențină un cordon sanitaire împotriva populiștilor de dreapta (Merlingen et al., 2001: 69). În Austria, sancțiunile au ridicat un val de indignare națională împotriva a ceea ce s-a numit "intervenție străină". Într-un chestionar de opinie, desfășurat după două luni de la învestirea noului guvern, 48% dintre respondenți au fost de acord cu afirmația că "nu ar trebui să permitem UE să ne
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
asupra guvernelor de la Paris și de la Berlin pentru ca acestea să tempereze, unul Austria, iar celălalt Rusia. Ei nu l-au luat în seamă pe socialistul austriac Victor Adler care s-a arătat pesimist într-atît, incît i-a dus la culmea indignării pe interlocutorii săi francezi și germani. În ceea ce-l privește, Jean Jaurès rămîne convins de posibilitatea declanșării unei greve generale simultane în țările implicate, în cazul primejdiei de război. La 31 iulie, Partidul social-democrat german trimite un emisar la Paris
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
se întrunesc toți cei care îi sunt odioși, se spune că l-a lovit cu mâna pe prefect pentru că nu au fost izgoniți de acolo ortodocșii. Și cum prefectul, suportând jignirea, se străduia împotriva voinței lui să țină seama de indignarea împăratului (căci nu voia să ducă la moarte atâția oameni), a trimis vorbă pe ascuns să nu mai rămână nimeni în biserica aceea. Dar nimeni nu a dat atenție nici sfatului și nici amenințării lui. A doua zi au venit
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
i se încredințeze guvernarea 650. Așteptările lui Gheorghe Brătianu nu au găsit, însă, ecou în planurile regelui, care a insistat pentru formarea guvernului național liberal sub conducerea lui I.G. Duca. Imediat după formarea noului cabinet, liderul georgist își exprimă dezamăgirea, indignarea și, în același timp, grija față de situația monarhiei: "Nu de astăzi, nici de ieri, ci de doi ani încheiați mi-am arătat adânca îngrijorare ca "să nu se întindă o pânză înșelătoare între Coroană și greutățile obștești"". Gheorghe Brătianu aprecia
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
din aceste organizații și în arestarea arbitrară a fruntașilor ei. [...] Partidul Național Liberal, care din respectul legalității și-a făcut un punct esențial al crezului său politic, nu poate admite asemenea ieșiri din lege, pe care le dezaprobă cu toată indignarea și cu toată conștiința primejdiei ce se crează vieții normale a statului. Dacă, într-adevăr, organizația politică cunoscută sub numele de "Garda de Fier"este așa precum îi place d-lui Duca s-o creadă, noi socotim că în legile
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
colț al bucătăriei ticsite, cu umărul sprijinit de etajera pe care trona televizorul, îi ascultam avid încercând să mă fac nevăzut. Știam că, în curând, chipul unui adult va apărea în ceața albastră și că voi auzi un strigăt de indignare șăgalnică: - Ah, ia uitați-l pe micul somnambul! A trecut de miezul nopții și încă nu e în pat. Hai, afară, mișcă! O să te chemăm când o să-ți crească barba... Dat afară din bucătărie, nu reușeam să adorm imediat, intrigat
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
câte un gest obscen În prezența femeilor. În timp ce stă de vorbă cu femeile, se pricepe să imite, printr-o mișcare ușoară și necuviincioasă, Înfățișarea vechiului zeu al grădinilor din sfânta Romă. Dar scamatoria lui frivolă stârnește mai mult râsete decât indignare. (M. Bahtin, 1974, p. 271) În continuare Goethe redă o scenă, care se petrece pe o ulicioară lăturalnică. Apare un grup de bărbați costumați; unii poartă straie țărănești, alții haine femeiești. Una dintre femei pare să aibă o sarcină Înaintată
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
În afara unor articole și a unor note critice, poetul a scris și câteva schițe, în care evocă anii copilăriei petrecute la țară. Prozele sunt pătrunse de simpatie și compasiune pentru cei sărmani, amărâți și năpăstuiți. Câteodată mila se preschimbă în indignare sau într-o ironie acidă. SCRIERI: Versuri și proză, București, 1896; Versuri, proză, scrisori, pref. G. Diamandi, București, 1911; Versuri, îngr. și postfață N. Ionescu-Lazu, București, 1946; Versuri, proză, scrisori, îngr. Andrei Rusu, pref. I. Vitner, București, 1955. Repere bibliografice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288726_a_290055]
-
spectacol, "multe drame se vor transforma în comedie"63, pentru că neangajarea, neimplicarea, obiectivitatea nu pot aduce atingere liniștii noastre, astfel apărată prin indiferență. Dispoziția interioară trebuie să fie plasată într-o zonă medie între pasivitate și exaltare, între blazare și indignare. În acest sens înțelegea Bergson "anestezia inimii"64, întrucât comicul "se adresează inteligenței pure"65. Vigilența cerebrală, luciditatea însoțește această distanțare comică pe care Adrian Marino o asociază "autoreflectării prin dedublare"66, intuind că ridicolul lumii exterioare este surprins numai
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
poată "propaga cu ecou"74. Sterilitatea anilor de la Berlin se poate explica prin dezrădăcinarea dintr-un mediu social ale cărui vibrații le-a augmentat ca printr-o cutie de rezonanță, într-un cadru ce nu-i stârnea nici emoția, nici indignarea. Prezența sa în cetate, controlată, histrionică, scrutătoare, interpretativă, degajată și angajată totodată, este una "socratică"75. Autorul Momentelor nu se izolează de cercul "strâmt" în sferele înalte ale geniului resemnat, ci se integrează universului citadin, mânat de o curiozitate organică
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
conjuncție dar și de disociere cu comicul. Deși nu râsul, ci surâsul este efectul scontat de satiră, el este prezent în atitudinea creatorului care se bizuie pe procedeele comicului nu pentru a amuza, ci pentru a exprima o saeva indignatio (indignare crudă), pentru a critica vindicativ, batjocoritor sau aluziv o realitate față de care spiritul satiric se concretizează atât prin implicare, cât și prin distanțarea evidențiată în claritatea idealului pe care i-o opune. Ca trăsături minimale distinctive față de ironia pe care
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
simpla selectare semnificativă a situațiilor care se incriminează parcă de la sine, până la diatriba din mult invocatul 1907. Din primavară până-n toamnă și din unele 8 texte publicistice în care descătușările sarcastice desființează prin numire și învinuire directă. Foarte apropiat de indignarea care genera causticitatea Scrisorilor eminesciene și construit pe aceeași antiteză subliniată în Epigonii, între trecutul glorios al jertfei dezinteresate și prezentul decadenței și al căpătuielii nemeritorii, textul Toxin și toxice este un exemplu de virulență pamfletară caragialiană: A! generoși patrioți
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
a manifestat la Caragiale în ciclul de pastișe parodice după Macedonski (Erato, scapă-mă, Cameleon femeie etc.). De asemenea, schița caragialiană Intelectualii pare hipotextul tabletei Despre scriitori, în care Arghezi a renunțat la învelișul derutant al ironiei, dând frâu liber indignării : Trebuie înjugați la viață demnii scriitori [...] Până ce nu-și vor rupe genunchii, nu-și vor beli fruntea de pământ și piatră [...] ei nu vor putea înțelege, din cafenea și berărie, unde se confundă cu chelnerii adormiți pe picioare, nici viața
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
Donald Reginald Godstone, prieten al exilaților, UNESCO, instituție al cărei angajat se afla, și-ar merita numele de "UNESCOPROSTIA"60, iar descifrarea inițialelor ar fi mai adecvată prin: "Dezorganizarea Națiunilor Neunite Împotriva Educației, Științei și Culturii"61. Interesant este că indignarea acestui lord față de "UNESCOPROȘTI" și "UNESCOPROSTIILE" lor se exprimă prin recursul la metafora rinocerilor: "Pe dată ce Picasso s-a ouat cu panoul său gigantic [e vorba de tabloul intitulat Guernica], lui Michel Angelo nu-i rămâne decât să emigreze
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
ironiei sunt, de asemenea, folosite cu predilecție în publicistică. Cel mai frecvent este antiparastaza, care stă la baza argumentațiilor din Economii, Liga, Cronica literară. Cea din urmă este celebră pentru caricaturizarea lui "Popnedea" (N. D. Popescu), mascată de apologia și indignarea cauzată de presupusele obiecții față de talentul acestuia: Ce stil are băiatul ăsta! Ce vervă! ce invențiune! Ce concepere! Ce originalitate! Ce noi resorturi literare!... Și să nu turbezi când cugeți că sunt guri rele, invidioși și ignoranți cari spun că
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
o avalanșă de scrisori, etc. o autobiografie cu numeroase variante, de-a dreptul flexibilă și proliferabilă la infinit. În structura personajului de factură caragialiană, o mutație semnificativă intervine la nivelul limbajului: logoreea lui Mitică, inofensivă chiar atunci când e stârnită de indignare (Situațiunea), retorismul patriotard al gazetarilor sau politicienilor burghezi, au evoluat înspre stadiul malign al discursului doctrinar al activiștilor, descris de Costache Olăreanu astfel: "cuvintele se așezau în scară, senzația era că mergi pe niște clape. Cu ajutorul notelor joase aveai oricând
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
intended to reflect a hostile or derogatory judgement or a feeling such as indignation and contempt", ("Nu se poate să mă exprim la modul ironic, decât dacă ceea ce spun intenționează să reflecte o judecată ostilă sau un sentiment de tip indignare sau dispreț" [t.n.]. 73 Șerban Cioculescu, op. cit., p. 540. 74 Henri Bergson, op. cit., p. 12. 75 Ștefan Cazimir, Caragiale universul comic, Editura pentru Literatură, București, 1967, p. 178. 76 Al. Paleologu, Bunul Simț ca Paradox, Editura Cartea Românească, București
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
192. 120 Eugène Ionesco, Teatru, vol. I, ed. cit., p.15. 121 Guy Cook, Discourse and Literature, Oxford University Press, 1994, p. 2. 122 Eugène Ionesco, Note și contranote, ed. cit., p. 190. 123 Asemenea lui Caragiale care își exprima indignarea față de lipsa de reacție la sesizarea absurdului: "Trecem pe lângă absurditate și nu ridicăm măcar o sprânceană revoltați, auzim neghiobia și nu zbârcim măcar dintr-o nară dezgustați, vedem impostura și ticăloșia și zâmbim frumos, ca la întâlnirea celor mai bune
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cristalină precum Wabby, dune Împădurite, animale: cai sălbătăciți, lilieci, vulturi de mare, pescăruși, pelicani, papagali etc. Mase mari de nisip sunt purtate de vânt, sufocând pe alocuri copacii, florile și tufărișurile, se adaugă și unele reziduuri lăsate de turiști, spre indignarea ecologiștilor. Revenind În aceeași zi la Maryborough, și reluăm ruta până la Brisbane, unde sosim pe Înserat. După interesanta noastră aventură rutieră de două zile, Brisbane ne Întâmpină cu o tumultoasă atmosferă metropolitană: lumini, circulație intensă, furnicar de oameni... Ne cazăm
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]