2,346 matches
-
ar fi „cuibul de polenta umplut cu piept de prepeliță“. La noi, puține restaurante de astăzi pot oferi altceva în afară de banala mămăliguță cu brânză și (sau fără) smântână... Iar ideea unor rețete „de autor“ sofisticate, pornind de la banala și pe nedrept disprețuita mămăligă, rămâne utopică. Lipsa de inventivitate în domeniul asocierilor mămăligii cu alte ingrediente este însă, uneori, compensată prin găselnițe deosebit de interesante: există în Maramureș un fel de mămăligă făcută din mălai obținut din boabe de porumb în lapte, adică
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
II, 1962-1976; Dimitrie Anghel, poetul, 1965, ș.a.) și contribuții monografice dedicate fie unei reviste precum „Dacia literară” (1974), fie unor scriitori - Vasile Alecsandri et le Félibrige, Vasile Alecsandri, poeții felibri și „Cântecul gintei latine” (1980), Alice Călugăru. O poetă pe nedrept uitată (2001). Alte contribuții sunt incluse în volume colective: Culture et littérature roumaines (Montpellier, 1972), De la „Viața românească” la „Ethos” (1989), Scriitori români (analize literare) (1990) ș.a. Un complement adecvat îl constituie publicarea ediției integrale a revistei „Dacia literară”, însoțită
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288843_a_290172]
-
revistei, cu toate semnificațiile lui, e raportat la realitățile anilor în care periodicul a apărut, dar se urmărește și însemnătatea inițiativei lui Kogălniceanu pentru deceniile postpașoptiste, precum și deschiderile pe care le-a făcut posibile. Cu Alice Călugăru. O poetă pe nedrept uitată P. propune, utilizând puținele informații păstrate sau oferite de investigațiile anterioare, ca și pe acelea obținute prin eforturi proprii, o biografie cât mai completă a scriitoarei, precum și o analiză cu mijloace actuale a operei poetice și a romanului La
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288843_a_290172]
-
et le Félibrige, Montpellier, 1972; Universitatea „Al.I. Cuza”, Iași (în colaborare), București, 1972; „Dacia literară”. Destinul unei reviste, viața unei epoci literare, Iași, 1974; Vasile Alecsandri, poeții felibri și „Cântecul gintei latine”, Iași, 1980; Alice Călugăru. O poetă pe nedrept uitată, Iași, 2001. Ediții: „Dacia literară”, sub redacția lui Mihail Kogălniceanu, introd. edit., București, 1972; N. Bălcescu, Românii supt Mihai-Voevod Viteazul, postfața edit., Iași, 1988; Elena Văcărescu, Romanul vieții mele. „Printre cei mari ai unei lumi dispărute”, pref. edit., Iași
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288843_a_290172]
-
care le-ați avut vi s-a întâmplat vreodată vreuna dintre următoarele situații?: * salariul meu era mai mic ca al altor colegi care făceau aceeași muncă; * am efectuat ore suplimentare care nu au fost plătite; * am fost concediat/ă pe nedrept; * nu mi s-a încheiat contract legal de muncă; * mi s-a încheiat contract de muncă cu ore mai puține și salariu mai mic decât cele reale; * a fost favorizat un/o coleg/ă în detrimentul meu; * am realizat sarcini care
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
care le-ați avut vi s-a întâmplat vreodată vreuna dintre următoarele situații ?: salariul meu era mai mic ca al altor colegi care făceau aceeași muncă; am efectuat ore suplimentare care nu au fost plătite; am fost concediat/ă pe nedrept; nu mi s-a încheiat contract legal de muncă; mi s-a încheiat contract de muncă cu ore mai puține și salariu mai mic decât cele reale; a fost favorizat un/o coleg/ă în detrimentul meu; am realizat sarcini care
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
avut vi s-a întâmplat vreodată vreuna dintre următoarele situații ? a) Salariul meu era mai mic ca al altor colegi care făceau aceeași muncă. b) Am efectuat ore suplimentare care nu au fost plătite. c) Am fost concediat/ă pe nedrept. d) Nu mi s-a încheiat contract legal de muncă. e) Mi s-a încheiat contract de muncă cu ore mai puține și salariu mai mic decât cele reale. f) A fost favorizat un/o coleg/ă în detrimentul meu. g
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
18. În opinia dvs. care a fost cea mai gravă? a) Salariul meu era mai mic ca al altor colegi care făceau aceeași muncă. b) Am efectuat ore suplimentare care nu au fost plătite. c) Am fost concediat/ă pe nedrept. d) Nu mi s-a încheiat contract legal de muncă. e) Mi s-a încheiat contract de muncă cu ore mai puține și salariu mai mic decât cele reale. f) A fost favorizat un/o coleg/ă în detrimentul meu. g
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
judecau. De aceea creștinii ieșeau triumfători din sala de judecată, bucurându-se că au putut mărturisi pe Hristos, «făcându-i biruitori în Hristos» (II Cor. 2, 14)”<footnote Ibidem, cartea a X-a, capitolul XXXI, p. 418. footnote>. Torturați pe nedrept și fără de milă, mucenicii iertau și cereau îndurare pentru cei vinovați de supliciile la care erau supuși. Chinuiți fiind, pentru ei mai dureroasă era osânda ce-i aștepta pe călăi, decât pieirea trupului lor; astfel, dați morții, ei se rugau
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
în Scrierile Părinților Apostolici, traducere, note și indici de Preot Dr. Dumitru Fecioru, Editura IBMBOR, București, 1995, p. 415. footnote>. Actele martirice subliniază că „cu cât cei ce au crezut în El, care nu săvârșesc nici o nedreptate, sunt uciși pe nedrept și fără judecată, cu atât mai mult Dumnezeu înmulțește numărul lor”<footnote Actele martirice, Martiriul Sfântului și Prea Lăudatului Apostol Apollonius cel numit și Sakkeas, 24, p. 99. footnote>, adică numărul creștinilor. Într-adevăr, cu cât erau mai persecutați și
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
era Pavel Chihaia, alt colaborator ocazional, un om de o mare ținută intelectuală și morală, dar care nu făcea parte dintre salariații Europei Libere. Emigrația În general, a oricărei națiuni, era prost văzută de americani, considerată - pe drept sau pe nedrept - un fel de sursă de neplăceri, ba chiar catalogată drept fascistă de anumite cercuri care aveau tot interesul să prezinte emigrația română, sau poloneză, sau maghiară sub un aspect negativ. Evident că erau și legionari În emigrație, dar ei nu
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
ff. 119-120), suspectat de atitudini „naționaliste” și „proamericane”. Potrivit memorialistei, pe Dumitru Stăniloae Îl lega o prietenie trainică de episcopul Nicolae Popovici, „un caracter integru și de mare curaj, pe care mai tîrziu unii și alții l-au ponegrit pe nedrept” (p. 40). „De la Început - susține autoarea -, el [patriarhul Justinian Marina, n.n.] a arătat tatei o răceală, aș spune chiar antipatie, care nu este ușor de explicat. E adevărat, tata fusese prieten și coleg de studii cu episcopul Nicolae Popovici de la
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
modernistă românească are, pe lîngă o valoare academică, interesante implicații politice și culturale. Exploatînd ignoranța audienței străine, arhitecții români prezintă o imagine mitică a unei perioade interbelice epurate de orice notă discordantă. Arhitecții români sînt prezentați ca niște genii pe nedrept ignorate de istoria arhitecturii din „lumea vestică”, creatori talentați care operau Într-o societate În plin avînt, ce se scălda În binefacerile economice, sociale și culturale ale perioadei interbelice. Unii arhitecți români stabiliți În străinătate, ca Șerban Cantacuzino, merg mai
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
A împiedica pe cineva să-și atingă scopul, să ducă la bun sfârșit munca. A refuza implicarea într-o activitate. A refuza să vorbești cu cineva, să răspunzi la întrebări. A refuza apărarea cuiva pe cale verbală atunci când este criticat pe nedrept. Preluat din Baron și Richarson (1994), p. 10 Alți cercetători au propus o tipologie dihotomică prin intermediul căreia se identifică două tipuri de agresivitate în funcție de scopul final al fiecăreia. Este vorba despre agresivitatea instrumentală și agresivitatea ostilă (Feshbach, 1970). Agresivitatea ostilă
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
-i ovaționa). „Spectatorii aceștia o să-i blesteme în curând. Și nu va rămâne nimic din acele câteva zile feerice! Nimic...” Sfârșitul acela pe care eram condamnat să-l cunosc dinainte mi-a părut dintr-o dată atât de absurd și de nedrept, mai ales în plină sărbătoare, în mijlocul luminilor Comediei-Franceze - încât am izbucnit în hohote de plâns și, împingându-mi scăunelul, am fugit în bucătărie. Niciodată nu plânsesem atât de mult. Îndepărtam cu furie mâinile surorii mele, care încerca să mă consoleze
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
și deputații români de după Primul Război Mondial, deși nu își sacrificaseră decât nopțile pentru petreceri pantagruelice, sfidând mizeria și sărăcia populației, iar "lacrima", care apare pe obrazul unui procuror când află, din întâmplare, că un om a fost condamnat pe nedrept și apoi a decedat pare să dezechilibreze pentru o clipă un univers caragialesc, pentru că însoțește un foarte scurt moment de iluminare, de epifanie a existentei mecanice, reificate: Pentru mine omul n-a existat ! Am avut spețe, categorii, cutiuțe, rafturi și
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
nemulțumirile populare. În fapt, începuturile industrializării, oportunitățile, dar și amenințările care au însoțit-o au mobilizat interesul populației pentru gestionarea treburilor comunei. Odată cu instituirea alegerilor, și primarii au descoperit gustul acțiunii. "Atacurile a căror țintă erau, pe drept sau pe nedrept, au început să-i intereseze mai puțin decât bucuria de a face, de a întreprinde ceva, de a interveni în cotidianul social"1. Administrarea orașului devenea într-o oarecare măsură și o treabă a cetățenilor. În momentul în care evaluăm
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
strădanie întîmpină îngrădiri și rezistențe; ele apar și acolo unde abia putem să ținem capul sus. Suferința își află drum și către cei ce duc o viață liniștită, fără să-și provoace soarta. Așa cum domnește peste cei drepți și peste nedrepți, durerea îi lovește atît pe cei liniștiți cît și pe cei plini de aspirații. Dar așa cum marele humor nu-și pierde surîsul fiindcă strădania serioasă este obligată să lupte cu îngrădirile, zîmbetul său nu dispare nici pentru că suferința se insinuează
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
fi infinit, fără totuși să fie, ceva ce pune limite unei viziuni a tot cuprinzătoare. De aceea, întorcea spre ele capul de Meduză al ironiei. Insista, în acest caz, posibilitatea unei ironii ca aceea pe care unii o descopereau, pe nedrept, la Fr. Schlegel (v. § 16) și ca aceea pe care Kierkegaard o descria în lucrarea despre ironie, iar mai tîrziu în caracterizarea dată "stadiului estetic". Exista însă și posibilitatea unei îmbinări între ironie și entuziasm, care duce și care a
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
simțirea lui Pe ducă-i...Ha! Sînt treaz? Nu, nu-i așa. Cine-mi mai poate spune cine sînt? BUFONUL: Umbră lui Lear. LEAR: Aș vrea să deprind asta, fiindcă după semnele suveranității, cunoștinței și judecății, aș putea fi pe nedrept convins că am avut niște fete. BUFONUL: Care-și vor face un tată-ascultător. LEAR: Cum vă numiți, frumoasa doamna? GONERIL: Asta mirare-i, sire, de-un miros Cu alte pozne-a' tale noi. Te rog Să-mi înțelegi intenția corect
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
literară (Autorii cei vechi - un elogiu adus lui Iancu Văcărescu, C. A. Rosetti, Gr. Alexandrescu) sau de analiză a vieții teatrale românești (Câteva cuvinte asupra teatrului român). Acest din urmă articol despre soarta tristă a unor mari actori, concediați pe nedrept, este urmat de intervenția lui C. A. Rosetti (Teatrul este oglinda societăței), cu noi dovezi despre starea precară a teatrului ca instituție de cultură. În cadrul foiletonului gazetei, Pantazi Ghica publică prelucrarea unei legende populare (Mărgăritărel) și schița Un amor de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285171_a_286500]
-
să biruiască asupra celuilalt. Numai astfel o creație este și adevărată și pedagogică. Metoda polemică cere însă o îngroșare a liniilor, caricatura în fine, în înțelesul nobil al cuvântului «șarje». Iată o vorbă neplăcută criticilor de modă veche, însă pe nedrept. «Caricatura» e posibilă și în bine și în rău (...). În limbajul critic, trebuie să distingem între caracter și tip ca două fețe ale aceleiași realități din alt unghi de vedere. Spunem despre un erou că este un caracter, atunci când descoperim
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
mare tiraj cum ar fi Cultura poporului, Viața militară, colecțiile Albina, Ogoare noi, revista Albina, publicații care se adresează unor mase largi de cititori. În mod condamnabil admit unii redactori și scriitori publicarea unor asemenea lucrări în reviste care, pe nedrept, stau mai puțin în atenția criticii noastre literare. Dar nici publicații ca Viața românească, nici Contemporanul sau Flacăra nu sunt fără prihană în această privință (...). O serie de autori profită de indiferența criticii, de nivelul scăzut al cerințelor din unele
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
ori Budapesta. Nu ai istorie, nostalgii, dar ai anonimat. Oamenii merg acolo ca la Disneyland. Merg, în general, familii întregi și pentru cei mai mulți prezența acolo e ca o sărbătoare. Așa cum nu vezi doar filme de Fellini, de minunatul și pe nedrept uitatul Luchino Visconti, de Truffault ori de Igmar Bergman, ci îți place, pe moment, să vezi Spielberg ori F. Ford Coppola, tot așa vei vedea oamenii altfel în Las Vegas decât pe Montmartre ori pe Tamisa. Liviu Antonesei: Eu înțeleg
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
de șapte ani. Teodor / Teodora a fost reprimit la mânăstire dar, în scurt timp, a murit. La înmormântare, călugării și-au dat seama că Teodor este femeie și s-au rugat Domnului să fie iertați pentru că au persecutat-o pe nedrept. Soțul ei, ce fusese chemat la înmormântare, a rămas în locul ei în mânăstire iar copilul a devenit egumen al mânăstirii. Aceste povestiri și altele au circulat începând din secolul IV, au fost traduse în diferite limbi, au fost folosite ca
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]