3,454 matches
-
intuiția momentului expresiv. De altminteri ambiguitatea se arată favorabilă impulsului negator, pînă la urmă dominant, căci îl încarcă cu mister stilistic: „Conceptele negative devin/ borțoase de atîta viață./ La noapte fiecăruia îi va răsări steaua: precisul,/ strălucitorul semn minus/ va presăra peste tot/ lumea lui nu” (ibidem). Dar n-am putea găsi în definitiv, în această sferă a încordării fără pauză, o alternativă? O destindere? Moralmente, nu. Dacă din mari depărtări pare a veni în răstimpuri cîte un ecou absolutoriu (“vine
Sensul demoniac by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2770_a_4095]
-
ajutat-o să-și Înghesuie toate lucrurile, În valiza neagră pe care abia am reușit s-o Închid. Plutonierul scoase din servieta de piele pe care o ținea pe genunchi, un șirag de mărgele rupt, un batic negru cu trandafiri presărați Într-un chenar albăstrui, ce-și estompau stridențele coloristice În savante asocieri vegetale armonizându-se estetic Într-un cadru sobru și elegant. Bătrânul apucă cu mâini tremurânde obiectele, plecându-și privirile. Înțelese că ceva neplăcut se Întâmplase și că prezența
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
să privim cu mai multă detașare și la celălalt personaj despre care știm că e un "desen după natură", Dawson Fairchild. Chiar dacă în cazul său există o probă materială irefutabilă (povestirile trăznite ce-l au drept erou pe Al Jackson, presărate de-a lungul narațiunii, sunt, de fapt, scrise de Faulkner și Anderson, în competiția lor de a compune o scriere la patru mâini), Fairchild nu e sută la sută Sherwood Anderson. Faulkner nu depășește nivelul caricaturii - și n-ar fi
Primul Faulkner (VIII) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6708_a_8033]
-
un vis. Încep s-adun maci, gălbenele și bujori Să se preschimbe toate-n culori. Le strâng petalele în mâini Până picură ulei și carmin. Zdrobesc cărbune și lapis în mojare Să pot ridica umbre și zări în depărtare, Să presar pe cerul de noapte Toată pirita stelelor furate. Cu palmele de pigmenți pline, Sărut roșul gurii pe hârtie. Încep să-mi împletesc o coadă Și-o înmoi în tuș și pastă albă. Singure liniile vor să se deseneze Dar se
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93424]
-
pe pământ. Iată că cerul înnorat și-a făcut o fereastră prin care soarele trimite razele, ca niște degete lungi de lumină, să mângâie frunzele și florile ude. Uite bujorii cum își ridică lujerul, narcisele se deschid ca niște steluțe presărate prin iarbă. Toată natura zâmbește ca după o baie bună. Iată și curcubeul, la margine de sat, se adapă din râu ca un zmeu însetat. După câte înțeleg, bunico, ploaia este chiar viața pentru tot ce e verde pe pământ
ANTOLOGIE:poezie by Andreea Stoica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_690]
-
Cronică au devenit marcă înregistrată și că în aceste momente lumea îi identifică pe stradă în acest fel. El a adăugat că prezența lui Huidu este importantă, dar echipa ar putea continua și fără sprijinul său direct. Emisiunea a fost presărată cu momente speciale în care oameni ce au apărut de-a lungul timpului la Cronică și-au spus părerea despre emisiune. Un moment emoționant a fost povestit de Teo, care își aduce aminte că după o emisiune în ccare Huidu
Doroftei, Elisabeta Lipă sau Teo Trandafir şi-au declarat sprijinul pentru Huidu în ediţia specială a Cronicii Cârcotaşilor () [Corola-journal/Journalistic/24786_a_26111]
-
Bucureș ti” - notează prozatorul în 21 septembrie 1933 - „pierd vremea cu fleacuri”. Revine cu același accent în 6 decembrie 1934: „În fond nu fac nimic la București. Trăiesc. Sedentar”. Jurnalul intim (mai cu seamă caietul de la vie, așa denumit) este presărat cu asemenea constatări amare care trasează linia despărțitoare între „cancanurile” capitalei și „liniștea” câmpenească. Așa se face că Liviu Rebreanu și-a realizat ultimele proiecte romanești în singurătatea dezinhibantă și armonia propice creației din casa lui de pe pământ de la Valea
Laboratorul de creație de la Valea Mare by Nicolae Oprea () [Corola-journal/Journalistic/5886_a_7211]
-
fiecare dintre noi ne-am gândit măcar o dată până unde am ajunge cu sacrificiul pentru copil. Filmul " Sunt o babă comunistă" vă prezintă deznodământul poveștii Elenei, care poate fi a oricăruia dintre noi. Un film regizat de Stere Gulea și presărat cu dramă și comedie. O producție Media Pro Pictures la care trebuie să te pregătești să râzi plângând, indiferent de poziția pe care o ai față de comunismul omniprezent.
Sacrificiul față de copii la români, mai presus de orice by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/63519_a_64844]
-
Privirea îmi fuge către hubloul generos al navei. Brusc mă trece un fior rece pe șira spinării, însoțit de o senzație de emoție copleșitoare. Pământul este din ce în ce mai mic. La început o sferă mare și de un albastru pur, pe alocuri presărată cu maro și verde, apoi sfera devine tot mai mică, predominând culoarea albastră. Mut de uimire și plin de o admirație covârșitoare înțeleg de ce planeta Pământ se numește Planeta Albastră. Secundele devin ore, iar miile de kilometri devin milimetri. Sunt
ANTOLOGIE:poezie by Melania-Anemona Zotic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_698]
-
pe la gene curând! Îl liniștește mama pe tată. După cum știți, dragi copii, Moș Ene presară pe genele copiilor un praf fermecat, ca aceștia, vor, nu vor, să adoarmă. - Așa de bine a fost azi noapte! Te rog Moș Ene să presari din nou niște praf de dormit în fața ușii noastre! (se ruga mama în gând). Moș Ene dădu o raită pe Pământ. - Să vedem acum ce este în camera aceasta. Și știți în care cameră a nimerit? Da, da, în camera
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
Să vedem acum ce este în camera aceasta. Și știți în care cameră a nimerit? Da, da, în camera lui Ingrid! - Ce îngeraș frumos! Oare a adormit? Am în buzunar un pumn de praf magic. Știi ceva? Am să-l presar aici, în fața pragului să ajungă și în camera părinților acestui mic îngeraș. - Noi, spiridușii somnului nu dormim niciodată și totuși nu suntem obosiți. Ce interesanți sunteți voi, oamenii! Dar, de aceea voi rămâne încă un pic aici, la Ingrid, aș
Poveşti de adormit nepoţi by Moraru Petronela () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91533_a_92363]
-
i-au bătut la vale. Poporul a rămas încremenit și cu inima moale ca apa. 6. Iosua și-a sfîșiat hainele, și s-a aruncat cu fața la pămînt pînă seara înaintea chivotului Domnului, el și bătrînii lui Israel, și și-au presărat capul cu țărînă. 7. Iosua a zis: "Ah! Doamne Dumnezeule, pentru ce ai trecut pe poporul acesta Iordanul, ca să ne dai în mîinile Amoriților și să ne prăpădești. De am fi știut să rămînem de cealaltă parte a Iordanului! 8
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
Pur și simplu îmi propunea să pornim împreună pe o cale comună. Mie mi s-a părut deplasată dorinta ei, deoarece eu pornisem pe un drum ce îl consideram drept și voiam să merg până la capăt. Drumul ei era, deocamdată, presărat cu multe meandre pe care nu vroia să le ocolească. I-am răspuns că vom merge fiecare pe drumul nostru. Cornelia rămăsese prietena cu Anișoara și se mai vizitau. Cu o astfel de ocazie, Anișoara i-a arătat vânătăile de pe
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
că, până la urmă, voi ajunge ceea ce-mi dorisem din copilărie : să fiu „scriitoreasă“... Cred și astăzi că fetița mea a venit pe lume la fix ca să-mi deschidă un nou drum, un soi de cărare pietruită cu cărămizi galbene, presărată cu peripeții și greutăți, dar care îmi promitea, la capătul ei, să mă ducă direct în Orașul lui Oz, acolo unde se împlinesc toate dorințele. Merg de atunci pe cărarea asta și, deși uneori drumul devine îngrozitor de anevoios, știu că
Poveşti cu scriitoare şi copii by Adina Rosetti () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1779]
-
timp câte ceva într-un carnet gros cu coperte negre de carton. Câteodată își aprindea și fuma cu savoare o jumătate de țigară cu tutun fin, auriu. Era un întreg ritual. Scotea dintr-o punguță de piele tutunul, pe care-l presăra uniform pe o foiță de hârtie pentru țigarete. O răsucea cu meșteșug și, după ce o lipea, umezind ușor cu limba, o tăia cu briciul în două, aprinzând o jumătate și păstrând-o pe cealaltă într-o tabacheră de lemn lustruit
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
și chinuitoare insomnii. Insectele năvăleau în benzi organizate, atacând trupul în mai multe locuri deodată, făcând inutilă orice sforțare de apărare. De la un timp, Carol începu să pună prin colțurile încăperii tăvi mari de aramă cu cărbuni aprinși, pe care presăra pucioasă. Camera se umplea de un fum greu și înecăcios, făcând irespirabil aerul și așa înfierbântat de dogoarea de peste zi. E drept că țânțarii cedau, plecând în căutarea altor locuri, unde puteau lua masa mai în voie, dar prețul cu
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
au răspuns cum le poruncise Isus. Și i-au lăsat să plece. 7. Au adus măgărușul la Isus, și-au aruncat hainele pe el, și Isus a încălecat pe el. 8. Mulți oameni își așterneau hainele pe drum, iar alții presărau ramuri pe care le tăiaseră de pe cîmp. 9. Cei ce mergeau înainte și cei ce veneau după Isus, strigau: "Osana! Binecuvîntat este cel ce vine în Numele Domnului! 10. Binecuvîntată este Împărăția care vine, Împărăția părintelui nostru David! Osana în cerurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85114_a_85901]
-
în „situația dată” (dată de cine? De revenit asupra acestei expresii cam... mistice! - nota autorului). Nu! Pentru că tovarășu’ Căpuștean era prudent. Și nici har oratoric nu avea, cum și recunoștea uneori, cu un fel de modestie. Intervențiile sale erau sincopate, presărate cu hohote de râs, cu câte un „nu-i așa?!” de un scontat efect oratoric. Dar cine avea timp să observe toate acestea? Cine era să se împiedice de fleacuri? Important era ce face tovarășu’ Căpuștean! Și, slavă domnului! („vorba
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
cu holde, bogate și măiestrit colorate, munții tiviți cu codri voinici, lacurile și râurile care se răsfață sub razele fierbinți ale soarelui, satele și orașele scăldate în lumina verii. Am tras puternic de frâu, când am zărit într-o poiană presărată cu flori, un cuplu de îndrăgostiți, înlănțuiți, care își consumau nestingheriți ardentul sentiment. Impresionat de spontaneitatea și naturalețea spectacolului, norul i-a acoperit cu umbra sa binefăcătoare. Continuându-mi călătoria, pe o câmpie largă am văzut un șir de cosași
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
mai multe din cele ce îi sunt hărăzite a le înfăptui. Și Vasile Fetescu, născut la 23 decembrie 1929 pe plaiuri botoșănene, într-o familie numeroasă, din părinții Mihai și Soltana Fetescu, avea de parcurs în viață un anevoios drum presărat cu dificultăți și încercări, unele chiar dramatice. Primii pași în dobândirea științei de carte, adică începutul începuturilor devenirii sale spirituale, i-a făcut la școala primară din satul natal, Dorobanți, comuna Nicșeni, Botoșani unde și-a pus în valoare sprinteneala
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
de stele. În fiecare zi se dădea pe un tobogan de curcubeu, sărea și făcea tumbe pe norii pufoși. De dimineață până seara se juca plin de veselie. Când venea noaptea, lua câte un pumn de vise frumoase și le presăra pe pământ, mai ales copiilor cuminți. Îngerașul nu se odihnea niciodată. Îi plăcea prea mult cum adormeau copilașii de sub cerul înstelat. Într-o seară, se uita spre Pământ și i se părea că sunt și acolo tot atâtea stele ca
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
că au căzut din cer atunci când el împrăștia visele. Dintr-o dată se gândi: oare cum este să visezi? Oare cum este să te trezești dimineața și să vezi că visul se împlinește? Mai luă un pumn de vise și îl presără peste copilașii care dormeau. Îi privea curios. Îi privea cu drag. Dintre toți copilașii, unul zâmbea deseori prin somn. Era Fabian, băiețelul cu cel mai frumos zâmbet. Știa despre el că e bolnăvior... și totusi, ce frumos zâmbea prin somn
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
El vine în visul meu. Mama și tatăl lui Andrei s-au privind surâzând și din priviri tremurânde Îi mulțumeau Lui Dumnezeu pentru acest copil ca un înger. Mâinile Era o sâmbătă de toamnă caldă, cu mult aur și aramă presărate pe frunze. Pe ici-colo, flăcări reci străluceau printre ramuri. Merele au fost culese de dimineață, iar acum își așteptau drumul către beciul casei. Câteva dintre ele au ajuns la bucătărie. Estera sau Steluța, cum o alintau toți, își privea mama
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
spălă fața În apa izvorului. Fluiera ușor un cântec pe care Îl știa din copilărie.Zâna privea și nu putea să-și ia privirea de la voinicul acela care avea sabia la brâu. Păsările cântau Întrecându-se În triluri, iarba era presărată cu flori Înmiresmate. Flăcăul Își luă calul alb de frâu, Încălecă și se pierdu În desiș.Era Făt-Frumos. Seara, când toate vrăjitoarele se adunaseră la cină, Zâna, căreia Îi spuneau acum Zâna cea bună, datorită răbdării și bunătății sale, le
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
Prea multe ai văzut, prea multe ai auzit, prea mult ai greșit. Existența dumitale, căpitane Alatriste, nu mai valorează nimic. Ești un hoit care, printr-o stranie Întâmplare, Încă se mai ține pe picioare. Neinteresat de amenințarea aceea teribilă, mascatul presăra nisip peste rândurile scrise, ca să le usuce. Apoi Îndoi hârtia și o puse Într-un buzunar interior, cu care ocazie Alatriste Întrezări din nou marginea unei cruci roșii de Calatrava sub haina largă și neagră de deasupra. Mai observă ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]