3,441 matches
-
Îl ocupă În arta plastică românească, situându-l alături de alți prestigioși creatori contemporani care participă la definirea identității spiritualității naționale. Confesiuni ȘTEFAN HOTNOG ...Culoarea de apă a lui Hotnog, evitând luciul sticlos, mai lesne de obținut decât virtuțile mate, sugerează priveliștii un calm suveran, o anumită liniște descinsă din multa experiență a faptelor trecute prin lucruri, așa cum mărturisește Sadoveanu că natura, cu toate prefacerile ei, trece prin el. După câte știu, la acuarelă ai ajuns prin ulei. De ce o asemenea evoluție
Ştefan Hotnog (1920-1993) Mirajul by Ivona Elena Aramă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/384_a_1203]
-
și cel din 1961: „Regiunea Galați - scurtă caracterizare fizică și economico-geografică”. Sunt demne de remarcat hărțile economice și varietatea de mijloace grafice de mare expresivitate utilizate. Împreună cu colegul său D. Oancea aduce un omagiu regiunii din care provine prin publicarea „Priveliști și bogății moldovene” (1961), făcând niște incursiuni în locuri simbolice pentru Moldova și descriind cu un talent literar uimitor văi de râuri (Suceava, Siret, Bârlad, Bistrița, Prut, Trotuș etc.( și orașe (Iași, Suceava, Galați, Bârlad). De altfel, văile vor reveni
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
ale zilei, ce modifică peisajul poetic al Iașului. "Tinerii aceștia [Bălțatu și Băeșu] scria Tonitza au dezertat dezgustați din cuprinsul rânced al Academiei oficiale, unde frumosul este servit în mici doze insipide și pedante și au căutat inspirațiunea în contemplarea priveliștilor pitorești, pe care împrejurimile Iașului le dezvăluie așa de discret și așa de bogat. Aici și-au făcut școala, în natura etern grăitoare și plină de învățământe nestrămutate."5 Gestul pare asemănător prin cutezanță și profunzimea sa cu cel petrecut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
pe vaporul Dacia, cu toate onorurile și înlesnirile cuvenite. Ne îmbarcăm la Constanța. Iarnă, frig și umezeală. După o noapte de călătorie liniștită, a doua zi în zori, intrăm în Bosfor, cerul se luminează și ochii ni se desfată cu priveliști verzi și însorite de pe ambele maluri. Când și când vasul vibrează parcă ar fi scuturat de friguri la curentele contrarii de apă, ce se produc îndeosebi în timpul iernii. Se lasă ceață, navigăm încet și mereu huind sirena, apoi ca o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
8, stradă care de la Episcopie merge la vale spre cartierul Corni sau mahalaua ungurească, locuită de o populație de rit catolic adusă, se zice, de către Ștefan cel Mare ca lucrători pricepuți la plantarea viilor. Aveam aici o cameră mărișoară cu priveliște plăcută asupra orașului și dealului de la răsărit. Era în priveliște, îndeosebi iarna, oarecare tristețe, însă noi eram tineri și viitorul înaintea noastră. Eu lucram foarte mult și faptul acesta ne crea cele mai plăcute mulțumiri sufletești. Multă lume "bună" de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
Corni sau mahalaua ungurească, locuită de o populație de rit catolic adusă, se zice, de către Ștefan cel Mare ca lucrători pricepuți la plantarea viilor. Aveam aici o cameră mărișoară cu priveliște plăcută asupra orașului și dealului de la răsărit. Era în priveliște, îndeosebi iarna, oarecare tristețe, însă noi eram tineri și viitorul înaintea noastră. Eu lucram foarte mult și faptul acesta ne crea cele mai plăcute mulțumiri sufletești. Multă lume "bună" de al începutul așezării noastre în oraș a căutat să ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
cu bucurie Piața San Marco, "cel mai mare salon de recepție din lume", după spusele lui Napoleon, revedeam cu bucurie comorile din Palatul Dogilor și într-o dimineață însorită, din balconul dinspre răsărit al palatului, privim un sfert de oră priveliștea asupra Adriaticii cu Santa Maria Maggiore în bazinul San Marco și toată întinderea aceea de ape albastre-argintii cu minunile presărate ici-colo. Cu toate că ținta călătoriei noastre era mult visatul Paris, plecăm din Veneția cu regret și cu presimțirea că este pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
Sixtină a Orientului” pentru marea frescă de pe fațada de vest, numită „Judecata de apoi”. Ajunși la poarta mănăstirii am remarcat minunatele picturi din exteriorul mănăstirii, care sunt pictate pe un fond albastru, unic în lume, numit albastru de Voroneț. Toată priveliștea ne-a liniștit sufletul așa încât, la momentul plecării nu am mai vrut să părăsim acest loc sfânt. Am plecat din nou la drum, îndreptându-ne către localitatea Borșa. Pe măsură ce intram mai adânc în inima munților, peisajul devenea din ce în ce mai frumos. Puteam
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
am mai vrut să părăsim acest loc sfânt. Am plecat din nou la drum, îndreptându-ne către localitatea Borșa. Pe măsură ce intram mai adânc în inima munților, peisajul devenea din ce în ce mai frumos. Puteam observa de o parte și de alta munții falnici. Priveliștea era atât de răpitoare încât ai fi zis că natura îți pune sub ochi o salbă de mărgăritare pe o tavă de smarald. Ajungând la Pasul Prislop am poposit pentru a inspira aerul rece și curat de munte și pentru
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
a ne bucura îndeaproape de peisajul mirific. Trecătoarea este situată între Munții Rodnei, aflați la sud și Munții Maramureșului, aflați la nord, la 1416 m altitudine. Pete cristaline de zăpadă se zăreau pe culmile munților falnici. Toți eram fermecați de priveliște. Nu aveam cuvinte să descriem frumusețile care le vedeam. Lăsând în urmă peisajul de vis de la Pasul Prislop ne-am continuat drumul către Borșa. Această stațiune se află în inima munților Rodnei, aproape de una dintre cele mai spectaculoase cascade din
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
Izvorul Cailor. Citind legenda am înțeles mai bine istoria acestui tărâm fantastic. Afară s-a întunecat și noi ne-am reîntors cu telescaunul în Borșa, unde ne-am cazat. În acea noapte toți am dormit foarte bine, visând numai la priveliștea munților. Așa a trecut prima zi din minunata noastră excursie. În ziua următoare, dis de dimineață, am pornit spre Sighetu Marmației, un municipiu situat foarte aproape de frontiera cu Ucraina. Aici noi am vizitat cel mai important obiectiv turistic al orașului
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
noi toți sub numele de Lacul Bicaz. Acesta își dezvăluie frumusețea vara, când razele luminează apa, cerul oglindindu-se în această minunată „mare”. De la locul de închiriat bărci, până la baraj, este un drum extraordinar de relaxant. De pe baraj, ai o priveliște impresionantă către Masivul Ceahlău, către Valea Bistriței sau către Lac. Acolo te simți în „vârful Moldovei” și își dorești să zbori măcar pentru câteva clipe peste această lume de vis. Această zonă este un loc perfect pentru o minivacanță. Să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
Sixtină a Orientului” pentru marea frescă de pe fațada de vest, numită „Judecata de apoi”. Ajunși la poarta mănăstirii am remarcat minunatele picturi din exteriorul mănăstirii, care sunt pictate pe un fond albastru, unic în lume, numit albastru de Voroneț. Toată priveliștea ne-a liniștit sufletul așa încât, la momentul plecării nu am mai vrut să părăsim acest loc sfânt. Am plecat din nou la drum, îndreptându-ne către localitatea Borșa. Pe măsură ce intram mai adânc în inima munților, peisajul devenea din ce în ce mai frumos. Puteam
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
am mai vrut să părăsim acest loc sfânt. Am plecat din nou la drum, îndreptându-ne către localitatea Borșa. Pe măsură ce intram mai adânc în inima munților, peisajul devenea din ce în ce mai frumos. Puteam observa de o parte și de alta munții falnici. Priveliștea era atât de răpitoare încât ai fi zis că natura îți pune sub ochi o salbă de mărgăritare pe o tavă de smarald. Ajungând la Pasul Prislop am poposit pentru a inspira aerul rece și curat de munte și pentru
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
a ne bucura îndeaproape de peisajul mirific. Trecătoarea este situată între Munții Rodnei, aflați la sud și Munții Maramureșului, aflați la nord, la 1416 m altitudine. Pete cristaline de zăpadă se zăreau pe culmile munților falnici. Toți eram fermecați de priveliște. Nu aveam cuvinte să descriem frumusețile care le vedeam. Lăsând în urmă peisajul de vis de la Pasul Prislop ne-am continuat drumul către Borșa. Această stațiune se află în inima munților Rodnei, aproape de una dintre cele mai spectaculoase cascade din
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
Izvorul Cailor. Citind legenda am înțeles mai bine istoria acestui tărâm fantastic. Afară s-a întunecat și noi ne-am reîntors cu telescaunul în Borșa, unde ne-am cazat. În acea noapte toți am dormit foarte bine, visând numai la priveliștea munților. Așa a trecut prima zi din minunata noastră excursie. În ziua următoare, dis de dimineață, am pornit spre Sighetu Marmației, un municipiu situat foarte aproape de frontiera cu Ucraina. Aici noi am vizitat cel mai important obiectiv turistic al orașului
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
noi toți sub numele de Lacul Bicaz. Acesta își dezvăluie frumusețea vara, când razele luminează apa, cerul oglindindu-se în această minunată „mare”. De la locul de închiriat bărci, până la baraj, este un drum extraordinar de relaxant. De pe baraj, ai o priveliște impresionantă către Masivul Ceahlău, către Valea Bistriței sau către Lac. Acolo te simți în „vârful Moldovei” și își dorești să zbori măcar pentru câteva clipe peste această lume de vis. Această zonă este un loc perfect pentru o minivacanță. Să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
afla aproape. Erau trei persoane care dormeau în stație. Nu știu dacă erau femei sau bărbați. Mai era una care se sprijinea de perete. Dar nu era nici un observator. În afară de oamenii ăia, nu mai era nimeni. Mi se părea o priveliște destul de ciudată. « Tipul ăsta pare cam periculos!», îmi ziceam. Nu eram deloc panicat. Da, absolut deloc. Chiar dacă am auzit de gaz toxic, nu simțeam că ar fi fost o problemă de viață și de moarte. În timp ce mă gândeam cum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
spre barieră. Am ieșit la suprafață și am văzut în jur oameni leșinați care aveau spume la gură. O persoană încerca să-i ajute. Și acolo erau mulți oameni care stăteau ghemuiți. Nasul și lacrimile le curgeau șiroaie. Era o priveliște înfiorătoare. Nu aveam nici cea mai vagă idee ce se întâmplă. Simțeam că mă pândește un pericol iminent. Nu am cum să merg la serviciu», m-am gândit. «Pentru că nu e ceva grav, ar fi mai bine să stau puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
rezist. Nu aveam chef să merg pe jos și... Oricum după aceea nu s-a mai întâmplat nimic. Era o liniște mormântală. Am stat nemișcat cinci minute. Am renunțat și am ieșit afară. Trepat, oamenii începeau să plece. Era o priveliște tristă (râde). Te impacientai. M-am hotorât să cobor și s-o iau pe jos până la Ningyōchō. Am trecut de barieră, am urcat scările și am ieșit la suprafață. La casă era un vânzător care stătea liniștit pe scaun. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
reactorul Monju se vedea toată marea. ăsta a fost unul dintre motivele pentru care am ales slujba. Munceam în timp ce priveam marea. E o mare foarte frumoasă. Sincer să fiu, locul în care a fost construit Monju avea cea mai frumoasă priveliște. - Oare cineva care iubește ecologia ar trebui să lucreze la un reactor nuclear? Sincer să fiu, am vrut să scriu un reportaj despre asta. Credeam că prin scrierea lui puteam să-mi răscumpăr participarea la construirea reactorului. A fost doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
trebuie să fie făcut într-un mod organizat. Ni se dădea un drog asemănător LSD-ului și pentru toți era prima experiență de acest tip. Unii dintre ei au luat-o razna și au fost pur și simplu părăsiți. Această priveliște m-a zdruncinat. Cu toate că această metodă pentru înalțarea spirituală fusese aleasă de către Maestru, nimeni nu ținea lucrurile sub control. Mi-a repugnat total această inițiere creștină. După ce am trecut prin ea, m-am gândit foarte serios să părăsesc secta. Aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
dar nu te vor împinge de la spate, ci te vor lăsa să alegi singur. Cei care au reușit în viață, au ales drumul cel mai lung, pe care au mers la sigur, și au avut înțelepciunea să se bucure de “priveliști” până ce au ajuns la destinație, iar drumul nu li s-a mai părut greu. Ceilalți, care au “clacat” în viață, au ales drumul cel mai scurt, întradevăr, “au ajuns” mult mai repede, dar spre stupefacția lor, nu au găsit ceea ce
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
li s-a mai părut greu. Ceilalți, care au “clacat” în viață, au ales drumul cel mai scurt, întradevăr, “au ajuns” mult mai repede, dar spre stupefacția lor, nu au găsit ceea ce căutau, și nici nu au avut parte de “priveliști”, și s-au apucat de oftat, întrebându-se: Oare, cum au reușit ceilalți? STAREA DE BINE. Satură-te de necazuri odată! Și hai, vino cu mine Eu sunt “starea de bine” Pe care toți o vor Dar foarte puțini mă
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
cartelele de masă și le arătase unde urma să stea toata perioada concediului lor. Ce bine că este la fereastră, se bucurase Andreea, prea miroase a bucătărie... Suntem În sala de mese, a ce ai vrea să miroasă. Uite ce priveliște avem mai spusese Teia fiicei sale, care se și instalase pe un scaun cu fața spre fereastră. Admirăm peisajul și nici nu ne dăm seama ce avem În farfurii, râsese Andreea. Ce spirit critic poți avea, În acest fel, niciodată
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]