2,785 matches
-
probabil, În total vreo douăsprezece perechi. Confetti, lampioane. Spre ea se Îndrepta tot mai apăsătoare privirea unui bărbat Încă tânăr, cu ochelari cu ramă de sârmă subțire, rotunzi, și un fular roșu ponosit În jurul gâtului. Se resemna și se lăsă privită fără să mai opună rezistență, preocupată vag de starea mâinilor ei precum Fecioara Maria de soarta micului Isus În icoanele de bâlci. Regreta că nu ceruse și ea o vodcă, sau un coniac. I-ar fi prins bine o Înghițitură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
cui o să repartizeze lotul după mine. — Precis lui Dumbrăveanu, zise Aciobăniței. Are pe socru-său la „îmbunătățiri funciare”. I-l îmbunătățește și i-l dă. Amărășteanu căzu pe gânduri. Căzând pe gânduri, ochii îi căzură din întâmplare pe vitezometru. — Ia priviți, a scăzut mult viteza! spuse el cu însuflețire. Poate scăpăm. Comandantul se uită la indicator, apoi se uită pe hublou. — Da, ai dreptate. Și parcă se și zărește ceva în față. Într-adevăr, în neagra noapte cosmică se deslușea pâlpâind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
pentru fetele de pension sentimentale. Pur și simplu nu pricepeam cum se poate îndrăgosti cineva subit, ca lovit cu măciuca, și să mai fie și atât de nătărău încât să se pună în situații penibile. Dragostea, îmi ziceam eu, trebuie privită numai cu coada ochiului; ca să nu riști, trebuie să te comporți în ea ca maimuța care aruncă miezul bananei și păstrează cojile. Și iată că plăteam pentru toate aceste inepții. Mă purtam ca un adolescent cu fața plină de coșuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
căderii îndărăt; din acea clipă încetinim căderea, ca de obicei. Totul atârnă aici de socoteala fără greș a depărtării de pământ la care trebuie să ne urcăm. Toate privirile se îndreptară spre Hor care tăcea. De la o vreme, simțindu-se privit și știind că e dator să răspundă, zise: - Socotelile le-am făcut încă o dată și eu: sunt bune. Totul este că prietenul nostru n-a mai zburat niciodată așa, și nici altul dintre noi. Orice drum neîncercat poate fi o
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
Debra, prietena mea avocat, numește o „scuză bărbătească“. Directorii, care ar fi de-a dreptul oripilați de poveștile despre vărsăturile nocturne ale bebelușului sau despre dădaca dezertoare (În mod ciudat, Îngrijirea copiilor, deși este plătită de ambii părinți, este Întotdeauna privită ca una dintre responsabilitățile femeii), acceptă cu plăcere orice are legătură cu motorul cu combustie internă. „Am făcut pană/mi-au spart mașina.“ „Dacă ați fi văzut - a se completa cu o scenă de coșmar - de pe - a se completa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
-n veci pe-acelaș jeț Și la tine își îndreaptă Ochii negri și șireți. Și când credeți cumcă nime Dimprejur nu vă ia sama, Numa-atunci vă dați în petic Și vă arătați arama. Eu vă văd de pe sub gene: Ochi-n ochi priviți fierbinte Și de dragi unul altuia Conversați fără cuvinte. Cine nu v-ar ști, copilă, Da, v-ar crede neam de sfinți. Și să stați numai l-atîta... Bine? Sunteți voi cuminți? - Taci mătușă, tu mă superi, De-i vorbi mai
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
Nu putea să și-l imagineze cu lipsuri, cu defecte, cu cicatrici. Sebas, care se considerase uzat și trecut de prima lui tinerețe, era acum nou-nouț în închipuirile ei. Dar Ghazal? Nici ea nu se mai simțise vreodată atât de privită, de îmbălsămată de râvna unui iubit. „Știi, îmi ești în minte tot timpul...“, îi spusese la telefon. Măcar asta puteau: își telefonau de oriunde și, treptat, el redevenea un persan care picura declarații ca nimeni altul în urechea femeii îndrăgostite
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Sydney Owenson? Sau pe Harriette Wilson ori Catherine Gore? Doamne intrate În Înalta societate a Londrei și Parisului, setoase de putere, glorie și bani, abile mânuitoare ale condeiului, fie că scriu memorii, fie romane la modă. Defilează prin paginile lor, priviți când cu adulație, când cu invidie, când de la o superioară distanță, celebrii dandy de la Începutul veacului al XIX-lea, fără să omitem a spune că totuși cuvântul apare răzleț și la Byron, În 1818, Într-o pagină din Beppo (poem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
lui Disraëli7, a hotărât să uimească orașul ca dandy și frumoasele sale inele, acul său de cravată cu o camee antică și mănușile lui din piele de ied, de culoarea palidă a lămâii, erau bine cunoscute și erau cu adevărat privite, de către Hazlitt 1, ca fiind semnele unei noi maniere În literatură, pe când părul său bogat, cârlionțat, ochii lui frumoși și admirabilele mâini albe Îi confereau distincția Încântătoare și periculoasă de a fi deosebit de ceilalți. Avea ceva din aerul lui Lucien
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Atunci... dați-mi-l! CASIERUL: Imediat. (Nu se clintește de pe bancă; în schimb își amestecă zarurile sub ochii CĂLĂTORULUI și le aruncă pe bancă.) Vedeți? Sase-șase. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Din politețe.): Văd. CASIERUL (Aruncând din nou zarurile.): Priviți. Din nou șase-sase. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE (Ușor admirativ.): Într-adevăr. CASIERUL (O nouă aruncare.): Iar... sase-șase. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Sunteți formidabil. CASIERUL: Încă o dată... șase-șase. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Domnule! Mă uimiți. Cum e posibil? CASIERUL (Imperturbabil.): Priviți! Din nou șase-șase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
la ceva care să facă trimitere la ea - o consemnare În periodice, o conferință cu tema respectivă ori dedicată unei problematici adiacente, nici o adnotare rătăcită printre alte hârtii, care să ateste măcar intenția de a se ocupa de chestiunea moștenirii privită ca o instituție de drept civil sau oricum altfel - categorie economică, funcție cutumiară, obiect de speculație metafizică, nimic... Și trebuie să spun că omisiunea, dacă despre o omisiune era vorba, Îmi părea și inexplicabilă, și nejustificată. Dacă ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
care tot vin. Acum, ajuns aproape de acest capăt de viață, îmi place să-l preiau pe cel ce am fost cândva, să-l preumblu pe unde odinioară a rătăcit, să-i relev acum taine pe lângă care a trecut. Viața ta, privită astfel din chenar de pagină, devine coerentă, căutările prind a se ordona în povești, mozaicul se întregește din risipiri și, cum un altul a spus-o de demult, desenul din spatele covorului capătă contur deslușit. Scriind, am rătăcit ieri prin Cișmigiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
acesta îl vrea Dumnezeu de la noi: să nu facem rău și să facem bine semenilor noștri.”. Textul se află la limita foarte apropiată cu eseul teologic, de unde și abundența citatelor biblice. „Rugăciunea făcută din inimă” - prima întâlnire cu Biserica, rugăciunea privită ca hrană, ca o pâine spirituală, care amintesc cuvintele Mântuitorului Hristos, adresate diavolului în pustiul Carantaniei, când acesta cu gând ispititor îi oferă pâine, știindu-i slăbiciunea trupească firească după o postire de 40 de zile: „Nu numai cu pâine
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
orașul va fi din nou capitala țării, E posibil, nu e sigur, depinde până unde vor să ajungă cu rebeliunea, Oricum ar fi, trebuie ca această primărie, cu mine aici sau cu oricare alt primar, să nu poată fi niciodată privită ca un complice sau coautor, chiar dacă doar indirect, al unei represiuni sângeroase, guvernul care ar ordona-o nu ar avea altă soluție decât să suporte consecințele, dar primăria, aceasta e a orașului, nu orașul al primăriei, sper că am fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
analfabete a scăzut de la 2,6 la 1,4%. Atenție însă, baza de recenzare o constituie populația de 10 ani și peste ; procentele ar arăta altfel dacă ar fi raportate la populația activă (între 25 și 64 de ani). Astfel privite datele, dublarea populației cu studii superioare se păstrează pentru perioada 1992-2011, procentul celor cu studii primare fiind însă în creștere cu aproximativ 5% din 1992 pînă în prezent, în timp ce ponderea populației cu studii medii a scăzut cu aproximativ 10%, aflîndu-se
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
fost făcute, un întreg univers uman de referință fără de care devin inexplicabil mute. Ca și casele făloase din mediul rural, vilele urbane își reclamă astfel, cu alte mijloace și alt orizont, recunoașterea celorlalți : ele au fost făcute pentru a fi privite - și eventual împărtășite - de către cei care ne pot oferi și de la care așteptăm cu emoție recunoașterea de sine. Ostentatoriul comun ambelor cazuri încetează astfel să mai fie „irațional” sau „kitsch” pentru a se dizolva într-o „luptă pentru recunoaștere” mult
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
au început să și le dărîme pentru a face alte case, mai „făloase”. „Lupta în căși”, cum spun ei, nu le dă pace... Casa ca proiect - rezumă Bogdan Iancu. În literatura de specialitate se spune de mult că locuința trebuie privită ca un proces permanent, și nu ca o structură, o entitate încheiată. La țară, acest lucru a fost dintotdeauna o evidență : într-o gospodărie ai totdeauna ceva de făcut, de adăugat. Am auzit această constatare de nenumărate ori. Și dacă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
la moarte, fără proces! Mă întreb: cine poate să cunoască toate îndoielile îngrozitoare ale sufletului omenesc și toți fiorii, ce îl scutură? Această întrebare este sortită să rămână fără răspuns. Tocmai de aceea, ei bine, niciodată soluția sinuciderii nu trebuie privită nici ca pe o faptă eroică, nici ca pe o decizie josnică și demnă de disprețul lumii; ea nici nu trebuie încurajată, nici nu trebuie judecată - aceste atitudini oricum nu adaugă nimic gestului în sine. Nu există pe lume om
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
între movilă de pământ și tavan, Gerard putu distinge trei fete cu alura unor statui de zeițe egiptene, așezate la o masă, și pereții umezi, încărcați doldora cu scene de vânătoare, având-o în centru pe cea cu Uciderea Licornului. Privite mai atent, deși păreau la început trei statui din piatră, cu coafura confecționată parcă din lapte de ciment, două cu nasul retezat, cele trei îi păreau că semănă tot mai bine cu trei bibliotecare care tocmai își așteptau clienții. Trecându
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
zece euro și, asistat de un amic, s-a căsătorit cu el în salonul verde (cum altfel?) al unui celebru hotel. Precedentul fiind creat, poți să te însori și tu cu șapca mea, Mărite Majed Al-Ahmad... Dar nu așa trebuie privită problema, mi-a spus rănitul Majed, că, dacă n-ai fi fost căsătorită, erai prima dintre soțiile mele, că... Dar, Prealuminate, am să-l caut pe Z, ilustrul meu fost soț, am să-l pun la zid, am să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
paște-o Încă destul turnați vin de ambră și calomel pe creștetul mielului să-l răcorim să-l trezim În aerul dulceag al abatoarelor veniți fecioare din Ierusalim fecioare din Bolintin fecioare din Sion fecioare din relon ieșiți de sub dușuri priviți-mă m-am Înălțat drept ca un steag sînt narcisul din cîmpie sînt crinul de prin vîlcele sînt regele Ubu) Corul: Mulți ani trăiască! The Beatles: O, girl Corul: Cine să trăiască The Beatles: O, girl — Astea rîndunele? Păsări de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
încercăm să o avertizăm ! Cariul a ronțăit pe vremuri, din bunica mea, Cartea de Algebră și știu cât a avut de suferit. Și, făcându-și curaj, Cartea de Informatică strigă: — Doamnă Pendulă, știți, nu aș vrea să vă deranjez, dar priviți, un cariu se îndreaptă spre dumneavoastră ! — O, nu va îndrăzni ! raspunse mândră pendula spre uluirea tuturor. Sunt cea mai prețioasă din această bibliotecă ! Cariul rămase insensibil și ajunsese de-acum pe cadran, deoarece ornamentele de aici i se părură cele
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
oprit la timp, nările pline, ca și buzele. Obrazul închis în conturul de scoică, separându-se de gâtul înalt și robust, prin umbra subțire ce urcă de sub bărbie spre urechea ascunsă de mătasea grea a părului. Fata s-ar lăsa privită. Să-i citească fața calmă și simplă. Liniștea absolută, aproape vidul i-ar cuprinde încet, ca o amnezie. N-ar înțelege ce anume îi tulbură. Nu doar figura necunoscutei, de o absolută transparență... umerii goi, de pe care căzuse un șal
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
să vă scutim de un proces politic. Sporind, astfel, neîncrederea pe care camarazii o au de- acum în dumneavoastră. Să stingem și lumina. A devenit inutilă. Vedeți, ne-au prins zorile. Am petrecut, putem spune, o noapte împreună ! Dimineață superbă, priviți. Cerul e limpede. Nenorocirile, închisoarea fac parte, ca și cerul, ca și orice bucurie, din viața care ne-a fost dată. Să primim orice este al vieții cu bucurie și mirare ! De altceva nu vom avea parte. Avea dreptate, pământul
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
metalică ridicată, din flanc dulapurile și birourile bondoace, motorizate. Își trece mâna, speriată, peste pleoape. Nu- și poate stăpâni strâmbătura buzelor ; un rictus de spaimă care revine tot mai des. Privirea clară, uscată, bătrână. Mâini încă frumoase, doamnă Ortansa, merită privite ! Picioare încă subțiri și lungi, dintr-un trup plat, lat, neutru ; mâini încă fine, îngrijite, care merită privite, cu încheietura delicată, rotind un cadran mic, fosforescent. Săgețile aurii merită privite, legătura cu astrul nostru îngăduitor : iată, arătătoarele prelungi, ca și cum și-
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]