3,367 matches
-
odihna. Ușa balconului era închisă: mama nu putea fi acolo. Atunci nu putea decât să se fi topit în văzduh. "Mama!", strigă încet, uitîndu-se zăpăcit în jur. Pe aragaz, într-o cratiță mare, era încă o grămadă de mâncare de prune, să le mai ajungă vreo două-trei zile. "Da, Mircișor, sânt aici", se auzi djn cămară, bineînțeles! Că doar nu făcuse aripi să zboare. Merse și-o trase "ară, de mână, din cămara îngustă, ocupată aproape cu totul de un raft
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lut, borcane cu nu se știe ce, pungi dezumflate de făină... Avea obrajii uzi și se ștergea cu palmele la ochi. "Taică-tu ăsta... parcă ce știe el?" Se așeză pe un scaun, cu Mircea-n brațe. Mirosea toată a prune uscate și a rântaș. Copilul se mira uneori cât putea să fie de slabă. O dată, la ședința cu părinții, rămăseseră și copiii puțin în clasă, fiecare în bancă cu mama sau cu tatăl lui. Și mama lui era cea mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
șinele tramvaiului coborau spre pasajul de la Obor. Aici se dăduseră jos, traversaseră și se afundaseră-n noroiul colcăitor de lume al vastei piețe, o străbătuseră printre tarabe puțind a varză stricată, mirați de jegul incredibil al câtorva țărănci care vindeau prune uscate și leuștean veșted, și ieșiseră pe șina tramvaiului 1. În stânga, în depărtare, se ridicau turlele bisericii Sf. Dumitru, iar înainte aveau o fabrică de mase plastice, fațadă jalnică de geamuri înnegrite și sparte. Mortăciuni hidoase zăceau pe marginea străzii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu crupe; - Plăcinte cu cartofi sau varză; - Alivenci (mălai cu sirop de zahăr). Dacă se mânca de dulce: - Borș de pasăre (găină, cocoș, rață, gâscă, curcan); - Găluște cu orez și zarzavat; - Cozonac sau plăcintă. Ca băuturi, se consumau: țuică de prune, țuică de sfeclă (samahoancă) și vinul natural. Acest ospăț de la cumătrie reprezintă ritual post-ceremonial prin care integrarea copilului este întărită în întreaga comunitate, capătă girul moral al acesteia și, în același timp, înseamnă și un sprijin material (bani și cadouri
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
la ce se referise. Nici nu-și imaginase că toți anii ei de trudă intelectuală aveau să fie rezumați de Stin într-o singură frază. Așa că se pregăti să o audă, deschizîndu-și mintea. ― Vreau să-mi aduci trei coșuri cu prune până mâine dimineață. Am mare nevoie de ele pentru a putea să le demonstrez tuturor nu numai că sunt în stare să îi conduc, ci și să le arăt genul de putere pe care aș dori să o exercit. Maria
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
înțelesese... Sora ei adora sexul. Ea era dependentă de provocările minții. Care era mai vicioasă? Greu de zis... Planul lui Stin era magistral. Alicia și Benedict îl chemaseră să soluționeze o chestiune care în esență părea destul de simplă. Ei strânseseră prune în toată ziua precedentă și adunaseră cinci coșuri pline. Problema era că ar fi trebuit să culeagă împreună cu Saffer, care căzuse însă bolnav, pradă unor fierbințeli ciudate, care fuseseră puse de toată lumea în legătură cu boala de care credeau cu toții că suferă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pline. Problema era că ar fi trebuit să culeagă împreună cu Saffer, care căzuse însă bolnav, pradă unor fierbințeli ciudate, care fuseseră puse de toată lumea în legătură cu boala de care credeau cu toții că suferă. Saffer pretinsese și el măcar un coș cu prune, pentru a le usca pentru iarnă, dar Alicia și Benedict refuzaseră să-i dea, fiindcă Saffer nu îi ajutase deloc. La rândul său însă, acesta susținea că cei doi culeseseră toate prunele și că el și le-ar fi putut
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Saffer pretinsese și el măcar un coș cu prune, pentru a le usca pentru iarnă, dar Alicia și Benedict refuzaseră să-i dea, fiindcă Saffer nu îi ajutase deloc. La rândul său însă, acesta susținea că cei doi culeseseră toate prunele și că el și le-ar fi putut culege și singur, peste o zi sau două, când se va fi însănătoșit, de vreme ce îngrijiseră copacii împreună timp de aproape un an. Conflictul era mai degrabă unul simbolic din moment ce nici unul dintre locuitorii
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un an. Conflictul era mai degrabă unul simbolic din moment ce nici unul dintre locuitorii Satului nu avea cum să moară de foame, ei fiind cu toții hrăniți de frații augustinieni. Stin era conștient că soluția cea mai elegantă ar fi fost să lase prunele celor doi și să stabilească exact cine stăpânea copacii așa încît, în anul următor, să nu se mai confrunte cu această problemă. Nu știa însă cum ar fi putut împărți cinci copaci la trei oameni și simțea cumva instinctiv că
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
el, ci ar fi fost dezaprobată și de frații augustinieni care dezavuau proprietatea și le repetaseră de nenumărate ori că a te pretinde stăpân chiar și peste un fir de iarbă era un act fără sens. ― Și vrei să înmulțești prunele... De aceea mi-ai cerut încă trei coșuri și mi-ai vorbit de Hristos? ― Sigur că da! E o idee foarte bună. Mâine i-aș putea spune lui Saffer că îi dau trei coșuri cu prune, lăsîndu-le pe celelalte cinci
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Și vrei să înmulțești prunele... De aceea mi-ai cerut încă trei coșuri și mi-ai vorbit de Hristos? ― Sigur că da! E o idee foarte bună. Mâine i-aș putea spune lui Saffer că îi dau trei coșuri cu prune, lăsîndu-le pe celelalte cinci celor care le-au cules. În felul asta, el ar avea ceva mai multe decât oricare dintre ei. ― Și ce judecată ar fi asta? ― Judecata mea! Nu trebuie să fie nici logică, și nici măcar dreaptă. Ei
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
decât oricare dintre ei. ― Și ce judecată ar fi asta? ― Judecata mea! Nu trebuie să fie nici logică, și nici măcar dreaptă. Ei vor ști desigur că eu... ― Vei suporta din rația proprie efortul ăsta... ― Fie și-așa! Adu-mi însă prunele! ― Am să-i rog pe frații de la intendență, dar spune-mi măcar mie... De ce tocmai trei coșuri? ― Pentru că Saffer și toți ceilalți vor trebui să știe că oricine suferă pentru ceea ce este, oricine este lovit de molimă și se simte
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
prima dată pe sine pentru ceilalți, renunțând la hrana în schimbul "minunii" sale, o făcu să se gândească la sorocul scurt pe care îl mai avea la dispoziție pentru a-l transforma într-un Mesia puternic. ― Fie. Am să-ți aduc prunele, deși nu sunt de acord cu ideea ta. ― Ura voastră față de creștini v-a orbit de tot. E o idee înțeleaptă. Și, din câte știu eu, înmulțind pâinile, Iisus nu a făcut dreptate, ci a dat de mâncare poporului său
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
am crezut... Abatele privi la trupul mărunțel al Mariei. Știa că în fața lui se afla "victima" violului, cea pe care o scăpase Rim. Și asta nu pentru că o trimisese cu o seară în ajun pe cealaltă Marie să ducă niște prune în Satul de Clone, unde Stin părea să fi pornit pe drumul fără întoarcere al Alambicului, ci pentru că știa că din cele două femei numai aceea care dăduse buzna în biroul lui ar fi avut curajul să urce până acolo
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
bucatele sale, de fiecare dată altceva și într-o prezentare inedită. Cum să poți refuza raci fierți cu garnitură de orez? Cum să poți anula mâncare de gutui în sos de caramel și scorțișoară? Prăjiturile cu mere și gem de prune erau nelipsite pe perioada posturilor, pâinea de casă, cartofii copți, fructele uscate. Seara veneau mamele să ne recupereze de pe domeniul bunicii și de fiecare dată acasă se consumau aceleași probleme, în sensul că eram sătui și nu mai puteam răspunde
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
pe bunica, răspundeam scârțâit un da prelung. După care bunica mă trimitea să-i dau femeii cele trebuincioase în schimbul a feluritor fructe sau bomboane. Se făcea un troc autentic în acea perioadă. Bunica schimba lapte și ouă pe mere, pere, prune până ne încărcam cămara de gemuri și dulcețuri ce în zilele înfrigurate ne îndulceau orezul cu lapte. Nu mai sunt anotimpurile ce erau odată. Pe atunci vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
bucatele sale, de fiecare dată altceva și într-o prezentare inedită. Cum să poți refuza raci fierți cu garnitură de orez? Cum să poți anula mâncare de gutui în sos de caramel și scorțișoară? Prăjiturile cu mere și gem de prune erau nelipsite pe perioada posturilor, pâinea de casă, cartofii copți, fructele uscate. Seara veneau mamele să ne recupereze de pe domeniul bunicii și de fiecare dată acasă se consumau aceleași probleme, în sensul că eram sătui și nu mai puteam răspunde
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
pe bunica, răspundeam scârțâit un da prelung. După care bunica mă trimitea să-i dau femeii cele trebuincioase în schimbul a feluritor fructe sau bomboane. Se făcea un troc autentic în acea perioadă. Bunica schimba lapte și ouă pe mere, pere, prune până ne încărcam cămara de gemuri și dulcețuri ce în zilele înfrigurate ne îndulceau orezul cu lapte. Nu mai sunt anotimpurile ce erau odată. Pe atunci vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
să scot o cană de apă din fântână, vrei și tu? „Stai, mai bine, aici și odihnește-te! Ești trudit tare. Iar, ca să-ți mai potolești arșița, uite eu o să-ți dau câteva din perele mele, Tudorel îți oferă niște prune, Cristinel chiar și-a lăsat crengile jos, jos de tot ; ia câteva din merele lui!”... Iar bunicul, care este, într-adevăr, ostenit, primește c-un zâmbet în colțul mustății tot ce-i dau dragii lui „nepoței”. Micile ajutoare ale bunicilor
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
ce pătimește un loc al meu despre megieși. [VODĂ]1 (dîrz)Ce te judeci cu megieșii? împăcare nu se poate? Pentru fiece lucru de nimic, la Domnie, ha? Ce socotiți voi, că altă treabă n-am decât să vă număr prunele din grădină? [TOADER BĂLAN] M-aș împăca bucuros M[ăria] Ta, numai nu vrea s-audă megieșii de împăcare și sunt mulți. [VODĂ] (vornicului, încet) Cercetează bine pricina lui... pare un sarac drept. (tare) Locul n-ar mai pătimi, dar
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
își scărpinau bărbia, dar când își făcea apariția domnul acela în vârstă, atât de amabil, se ridicau plini de respect ca să-i strângă mâna. El se așeza alături de ei, era servit cu o cafea și un păhărel de rachiu de prune și, după un timp, le propunea o partidă de cărți. Iar eu îl vedeam stând acolo, atât de degajat și de natural, pe acel domn distins, plin de deferență și de amabilitate față de acești oameni, simpli muncitori, poate meseriași pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
se derulau neutru la vreo 80 de metri de el, jocul era în cu totul altă parte, se simțise flatat de solicitarea ghimizdrocului și se cocoțase, dăduse „bicla“ ăstuia jos, totuși mai poposise o țâră la înălțime să mănânce niște prune. Și a fost o fază de zece puncte, cum, vreme de aproape un minut, Castravete, scăpat pe contraatac, alerga, noi urlam la Alin Ciobanu să se ducă naibii în poartă, ăsta cu gura plină se căznea să coboare, i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
am dat bicla lu’ ăsta a lu’ Baboi!“. Și n-aveai ce să-i reproșezi pentru că nu era el așa mare sculă la fotbal și nu se dăduse jos din pom cu mâna goală. Mai avea prin buzunare și câteva prune. Pe care le-am mâncat. Artiști plastici Io scriu ceva la o masă și, pe podea, lângă mine, trei artiști plastici, trei tineri artiști plastici, trei tinere speranțe cum ar veni, colegi de serviciu de-ai mei bat niște ținte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
o asaltase o cascadă de cuvinte întârziate, toate cuvintele de care se ferise în ani întregi de creștere a copiilor. Iubito? Jură-mi că, dacă încep să mă repet, o să pui capăt chinurilor mele. Îmi pui cucută în siropul de prune. Spusese asta în timp ce o ținea strâns pe Karin de încheietură, silind-o s-o privească în ochi. Dacă vezi la un moment dat semne. Nu-mi mai tace gura? Vorbesc numai nimicuri? Chiar dacă ți se pare un fleac. Promite-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ieșit pentru totdeauna din balamuc. Era duminică dimineața. În oraș domnea liniștea, la fel ca în serile calde de vară. Pe străzi era mai multă umbră decât lumină, însă lumina creștea mereu. Duminica avea, încă de dimineață, aroma găluștelor cu prune ale bunicii și îi simțeam de pe acum palmele cuprinzându-mi obrajii, când o să mă întâmpine, la prânz. Voiam să-i fac doar o vizită scurtă, căci era ultima zi înaintea plecării și mai trebuia să-mi iau rămas-bun de la Ariana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]