2,841 matches
-
principiul egalității, ce mama dracului! Și, luați aminte, dacă-l mai aud vreodată rostind cuvântul negrotei în prezența mea, o să-i bag un pumnal adevărat în inima aia de bigot. Ați înțeles ce-am zis? Nu-mi pasă că-i put hainele ca dracu’ când vine acasă după ce-a strâns datoriile coloraților, de trebuie agățate în pivniță, să se aerisească. Nu-mi pasă că ăia aproape-l scot din minți nerespectând termenele ratelor. E și ăsta un motiv pentru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
mai are nici un efect de trei-patru zile, de când tot o freci cu apă întorcând-o pe toate părțile. Păi, dacă nici o mie de lei pentru o pastilă de țânțari, chiar că a ajuns frânghia la păr. Deja a-nceput să pută, trebuie să pleci, să fugi, să-ți schimbi locul dacă nu vrei să te mănânce viermii de viu aici, în cuibușorul Mirelei, cu tot cu Mirela și copii. Păi, să vinzi, oare asta-i tot ce ți-o mai fi rămas de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
ca ea și de idilele lor sordide - o telenovelă nesfârșită, cu tot cortegiul de episoade invadând cu damfurile lor scările blocurilor, palierele, bucătăriile și băile apartamentelor proletare. Se vedea prizonier fără scăpare în telenovela aia, în pofida împotrivirii dezgustate, deh, miroase, pute, asta e, unde să te duci când n-ai fost niciodată nicăieri? Ce pretenții să mai ai la ăsta mic, dacă mă-sa n-a catadicsit să-l învețe la oală? Și după ce au început să scârțâie rău de tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
de rău, un acoperiș deasupra capului, prin blocurile din cartierele astea de ghetouri, urâte-frumoase, vai de mama lor, să le ia dracu’ că se tot scumpesc, de-au ajuns să coste jde mii de dolari, și cui i-ar mai puți și ar strâmba din nas? Blocuri peste blocuri, cât vezi cu ochii, pădure de blocuri, să aibă lumea unde să stea, și nu era, ca acum, o problemă să-ți plătești datoriile la stat, chiria și întreținerea, impozite și rate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
al nostru, păi, dacă noi ne strângem aici la soră-sa, uite că-i place și lui să dea cu nasul... Ce să ne facem dragă, deh, mai curios ca o femeie, mai rău decât madam Belciu care una-două îi pute c-o vorbești pă la spate, și uite-o pe Roșioara c-a prins din nou curaj, e din nou călare pe situație și îndreptățită să-l ia din scurt, adică dacă tot râdem și glumim, ce glume ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
pe la margini, câteva rochii din stambă înflorată, așezate pe umerașe din sârmă, iar pe raftul de jos două perechi de pantofi, dintre care una fără flecuri. Sub chiuveta murdară, se vede un lighean plin cu apă de culoare rozalie care pute a permanganat de potasiu. Pe patul acoperit cu un cearșaf mototolit având numeroase urme de spermă îngălbenite și întărite, zace Rica, iubita lui Matolea. Complet goală, cu mâinile legate la spate și căluș în gură. Ochii aproape ieșiți din orbite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Lasă măi, nu-i nevoie. Hristos când a împărțit, a rupt nu a tăiat 118. Sfarmă o ceapă cu pumnul și o împinge către Carol. Ia, nu te sfii! Că acolo unde mergem noi nu sunt obrazuri simandicoase, să le pută. Da' mai știi, poate așa frițul o să fugă de tine, hohotește el, împingându-și în față mustața cânepie care ascunde buzele groase. În timp ce râde, cicatricea de pe obraz se încrețește, lucru ce-l face să închidă pe jumătate ochiul drept. Trăsăturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
omul alb venit de peste mări și țări. Cu pași grăbiți se îndreaptă către mașină. Prizonierii dispăruseră. În jurul lui soldații aleargă, îl vede pe locotenentul Janke cum dă ordine scurte unor subofițeri. Toți se grăbesc să părăsească locul acesta care efectiv pute a moarte. Înscrie mașina pe drumul parcurs la sosire. Brusc, din noapte apar siluete care aleargă către el, cu armele întinse înainte, gata să tragă. "Ce dracu..." Nu mai are timp să-și termine gândul. O explozie intensă, un gheizer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Pui, în mine s-a stins și ultima lumină și am început să orbecăiesc. Ca un tort minunat redus dintr-o dată la o fleșcăială, toate speranțele mi s-au prăbușit și le-am văzut așa cum erau, murdare, slinoase și lipicioase, puțind a hoit, protestând și strigând înfundat că ce mare lucru, de ce nu pot și eu să am o aventură, de ce, de ce nu, apoi a venit o pală de vânt și le-a măturat pe toate, iar eu am rămas gol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
firmă (se mutase de mult din el și uitase vremea când era un oarecare) și trebuia să-l împart cu un cuplu, din care nevasta muncea la firma baștanului, iar soțul nu făcea altceva decât să stea acasă și să pută. Prăpădiții ăștia ocupau o singură cameră și-i vedeam în fiecare zi în bucătărie, mâncând cartofi prăjiți și bând vin de țară. La baie nu-i deranja lipsa rezervorului de deasupra veceului, nici defectarea robinetului de la chiuvetă. Își uscau rufele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
Ioan Coman, iar Elena pe cea a lui Marcu Lokusz. - Știi, spuse ea, Coman și Lokusz sunt împreună. - Adică... - Adică sunt amanți. Ioana sorbi din pahar și râse. - Îmi și închipui. Unul înalt și uscățiv, altul bondoc și gras, care pute a transpirație. - Lokusz nu e gras, spuse Elena zâmbind oarecum forțat și aruncând în pahar paiul cu care se juca. Atâta doar că nu e o frumusețe. - Amândoi sunt urâți, adăugă Ioana. Nu pot să sufăr homosexualii, mai ales dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
dezlipea de pe figură. Dacă visa, visa lucruri moi. Își ținea mâna într-o poziție totuși nefirească, ceea ce, în câteva ore, urma să-i provoace furnicături. Până să-i examineze tremurul ușor al pleoapelor, străinul fără corp se înfioră: brațul fetei puțea de-a dreptul oribil. Era acolo o bubă ce răspândea spirale de mireasmă grea și ascuțită. Nici această fată nu-i era pe plac. Ar fi putut să plece chiar atunci, dar își dădu seama că apariția lui se limita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
clipă, înainte ca buzele lui reci și trupul gigantic s-o înlănțuiască pe Ioana, asupra căreia se decise în final, observă lângă ea o altă ființă, mult mai mică, dormind chircită și cu gura larg deschisă. Era cineva care nu puțea, nu bolborosea în somn și nici nu avea trăsături respingătoare la prima vedere - și o primă vedere fu tot ce-i trebui străinului. Se repezi la ființa adormită și se contopi cu ea, eliberând toată presiunea care-l chinuise. Gemu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pe-un buzdugan, de colo un ol negru cu lapte. îi place zerul cu cartofi. Pentru treaba pe care o face nu cere plată decât un căuș de făină, pe care-l deșartă într-un tăbultoc cusut din ștergare care put acrit. De astă toamnă s-au pus difuzoare în sat și toată lumea află o mulțime de vești. După o dușcă de rachiu din sfeclă, lui Mazarache i se dezleagă limba. - A spus la radiosu cela de sarsalit, anunță el
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
toi și foiala mulțimii s-auzea vuind de departe. întârziații grăbeau pe cărări, îmbrăcați curat și vesel. Cu mustața răsfirată pe colții afumați și gura căscată, Gheorghe Corbici călca lat, cu tălpoaie de un stânjen. De departe capul lui buhos puțea ca o tabachere, deși omul era primenit în cămașă și ismene noi. în urma lui pășea mărunțel nevasta. De la casele împrăștiate pe malul gârlei, grăbea, cu chelia pestriță și întinsă pe oasele capului ca o piele nedubită, moșul Gheorghe Costan. Gândind
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
zugrăvit el la biserică, în pridvor. - Măi române ! se miră iar, închizând gura, moșul. - Cum vă spun. Avea coadă de vacă, coarne în frunte, nu mari - cât un țâmburuc -, și Păiuș arătă degetul gros strecurat printre celelalte. Chelea roșă și puțea... Phea ! - Măi !! - Când l-am văzut, ședea aciuat în niște chetrării, la moara pustie a lui Cananău. - La Morișcă, aprobă moșneagul. Se știe, acolea nu-i loc curat. - S-așezase spurcăciunea pe-o piatră și se-ncălzea la soare. Iar
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
usturoi țigănesc ; scaiul ista e măciuca ciobanului, roștofal ; scumpie ; siminichie; spumărița ori stuchitul cucului ; târsoaca sau troscoțelul ; slobonov și turta lupului și sânge de nouă frați. Aista lung și bălos ca un șerpe e burete de bubă, burete pucios, care pute în pădure a hoit. Dincoace e văcălia, buretele de nuc. Ajungând la capătul cărării care ieșea în hudiță, de acolo cârdul bătrânelor se risipi. Păscărița o lua la deal împreună cu Bocoaia, a treia casă mai încolo rămânea Aglaia, iar Burlăcița
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
în românia ! la asta n-am mai avut ce să zic. Nu fusesem niciodată în Africa și în Arabia, iar faptul că existau unii mai bătuți de soartă ca noi nu mă făcea să mă simt cu nimic mai bine. Pute, am șoptit eu. — O, nu e de la mine, s-a apărat Gălățanu. — Pute a soartă de om, a sânge, a păr, a transpirație, a unghii, a picioare, a hoit. Tot orașul e plin de câini vagabonzi, de lume care aleargă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
niciodată în Africa și în Arabia, iar faptul că existau unii mai bătuți de soartă ca noi nu mă făcea să mă simt cu nimic mai bine. Pute, am șoptit eu. — O, nu e de la mine, s-a apărat Gălățanu. — Pute a soartă de om, a sânge, a păr, a transpirație, a unghii, a picioare, a hoit. Tot orașul e plin de câini vagabonzi, de lume care aleargă după câini cu covrigi în coadă, de vânzători de iluzii și de fraieri
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ședințele de redacție prin a-și pune picioarele pe biroul lui Gini. Când țipă la noi că suntem proști făcuți grămadă - ceea ce e fără doar și poate adevărat, îmi închipui cum îi transpiră picioarele în șosete. E genul căruia îi put picioarele și căruia i se urcă sângele la cap. Asta e ceva foarte comun la boși. Însă mai e ceva, ceva deosebit, cum n-am mai văzut niciodată. Îi plac jocurile diabolice cu oameni. Pentru el, noi suntem niște pioni
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
o fetiță În scutece. Una era sora lui. Rămâneau, prin urmare, două fete de măritat. Pe care acum Desdemona se grăbi să le pomenească. ― Cum adică nu-i nici o fată? Dar Lucille Kafkalis? E foarte drăguță. Sau Victoria Pappas? ― Lucille pute, răspunse Lefty foarte firesc. Cred că face baie o dată pe an. De ziua ei. Și Victoria... Lefty Își trecu un deget peste buza de sus. ― Victoria are o mustață mai mare ca a mea. N-am chef să-mi Împart
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mine, mi-a spus tare Capitolul Unsprezece. Sunt fratele tău. Muzica rock, venerația pentru Maharishi Mahesh Yogi, sâmburii de avocado puși la Încolțit pe pervaz, tapetul În culorile curcubeului. Ce mai era? A, da: fratele meu Încetase să folosească deodorant. ― Puți! am obiectat eu Într-o zi, când stăteam lângă el În camera cu televizorul. Capitolul Unsprezece ridică firav din umeri. ― Sunt om, spuse el. Așa miros oamenii. ― Atunci oamenii put. ― Ți se pare că put, Meg? ― Nici pomeneală. Și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mai era? A, da: fratele meu Încetase să folosească deodorant. ― Puți! am obiectat eu Într-o zi, când stăteam lângă el În camera cu televizorul. Capitolul Unsprezece ridică firav din umeri. ― Sunt om, spuse el. Așa miros oamenii. ― Atunci oamenii put. ― Ți se pare că put, Meg? ― Nici pomeneală. Și-i adulmecă subsuoara. ― Mă excită. ― Ce-ar fi să vă cărați de aici? Eu chiar urmăresc emisiunea asta. ― Auzi, iubito, surioara mea vrea s-o ștergem. Ce zici de-o partidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
meu Încetase să folosească deodorant. ― Puți! am obiectat eu Într-o zi, când stăteam lângă el În camera cu televizorul. Capitolul Unsprezece ridică firav din umeri. ― Sunt om, spuse el. Așa miros oamenii. ― Atunci oamenii put. ― Ți se pare că put, Meg? ― Nici pomeneală. Și-i adulmecă subsuoara. ― Mă excită. ― Ce-ar fi să vă cărați de aici? Eu chiar urmăresc emisiunea asta. ― Auzi, iubito, surioara mea vrea s-o ștergem. Ce zici de-o partidă de tăvăleală? ― Mm, beton! ― Te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și, până la ora unsprezece, eu și prietena mea ne-am culcat Împreună. Mi-a dat să-mi pun pe mine un tricou. Pe pieptul lui scria „Fessenden“. L-am Îmbrăcat și Obiectul s-a hlizit. ― Ce? ― E tricoul lui Jerome. Pute? ― De ce mi-ai dat tricoul lui? am Întrebat, strângându-mă toată la atingerea bumbacului cât tricoul era Încă pe mine. ― Ale mele sunt prea mici. Vrei unul de-al lui tata? Miros a colonie. ― Tatăl tău Își dă cu apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]